Πρώτο βήμα στην Κύπρο για το δίκαιο της κατοχής

Όλοι μιλούν από μνήμης. Λένε ό,τι τους κατέβει. Χωρίς να διαβάζουν. Χωρίς να κοιτάνε τι γίνεται. Άλλωστε ο κόσμος της Κύπρου δεν είναι συνηθισμένος να διαβάζει. Δεν μπαίνει καν στον κόπο να διαβάσει την ενοικιαστήρια συμφωνία που υπέγραψε. Μήπως διαβάζει το συμβόλαιο όταν παίρνει δάνειο από την τράπεζα; Ούτε αυτό το διαβάζει. Ε, κάποιοι που δεν τα διαβάζουν αυτά, μήπως θα διαβάσουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ); Και μάλιστα στα αγγλικά;
Ουσιαστικά, πάρα πολλοί δεν διάβασαν ούτε και το πολυσέλιδο Σχέδιο Ανάν. Μετρούνται στα δάχτυλα εκείνοι που το διάβασαν. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, κάποιος λέει κάτι και οι υπόλοιποι σύρονται πίσω του. Για παράδειγμα, η πλειοψηφία δεν γνώριζε το άρθρο του Σχεδίου Ανάν σε σχέση με τις περιουσίες. Διεξήχθη δημοψήφισμα, πήγαν στις κάλπες και ψήφισαν είτε "ναι" είτε "όχι". Όμως, δεν ήξεραν τι ήταν. Για να πω την αλήθεια, δεν μου προκάλεσε καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι όλοι αντιλήφθηκαν πολλά πράγματα μόνο μετά το δημοψήφισμα. Με ρώτησαν το εξής: Αλήθεια είναι ότι τον πρώτο λόγο δεν θα τον έχει ο πρώτος ιδιοκτήτης της περιουσίας, αλλά ο χρήστης της; Δηλαδή, αν είναι μεγαλύτερη η αξία της οικοδομής που κτίστηκε πάνω στο οικόπεδο, η περιουσία θα δοθεί στον ιδιοκτήτη της οικοδομής; Και θα δοθεί μόνο αποζημίωση στον ιδιοκτήτη της γης; Αναγνωριζόταν το δικαίωμα επιστροφής μόνο για το ένα τρίτο των προσφύγων και οι υπόλοιποι θα έπαιρναν αποζημίωση για τις περιουσίες τους, αλλά το σχέδιο δεν καθόριζε την πηγή από την οποία θα πληρωνόταν αυτή η αποζημίωση και κανείς δεν το γνώριζε αυτό.
Όσοι διαβάζουν μπορούν εύκολα να πείσουν το λαό, επειδή αυτός δεν συνηθίζει να διαβάζει. Έτσι έγινε και κατά την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ σε σχέση με τις περιουσίες. Όλοι άρχισαν να λένε μεγάλα ψέματα βλέποντας τις μεροληπτικές ειδήσεις των πρακτορείων. Όμως, κανείς δεν έχει διαβάσει την αποτελούμενη από σχεδόν πενήντα σελίδες απόφαση. Μερικοί μίλησαν σωστά, αλλά δεν λήφθηκαν υπόψη μέσα στον κυκεώνα που δημιουργήθηκε. Ο Ραούφ Ντενκτάς, που έμαθε την είδηση ευρισκόμενος σε μα μακρινή επαρχία της Τουρκίας, μίλησε από εκεί. Και είπε το εξής σε όσους χάρηκαν: "Τι υπάρχει μέσα σε αυτήν την απόφαση για να χαίρεστε; Το Δικαστήριο αποκάλεσε ευθέως κατοχική δύναμη την Τουρκία και λέει ότι αναγνωρίζει μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία, όχι την ΤΔΒΚ. Γι' αυτό χαίρεστε;" Ο Ντενκτάς δεν μιλάει πριν να διαβάσει μιαν απόφαση. Την ίδια στιγμή, το ίδιο πράγμα είπε και ο Ελληνοκύπριος δικηγόρος Αχιλλέας Δημητριάδης στην Κύπρο. Τόνισε το ίδιο πράγμα. Ο Δημητριάδης είναι παλιά καραβάνα στο ΕΔΑΔ. Ούτε αυτός μιλά χωρίς να ξέρει, χωρίς να δει. Είπε περισσότερα από τον Ντενκτάς. "Στην απόφαση τονίζεται ξεκάθαρα ότι η Τουρκία είναι κατοχική δύναμη στην Κύπρο και η Τουρκία παραδέχεται για πρώτη φορά ότι είναι κατοχική δύναμη στο νησί προκειμένου να απαλλαχτεί από τις ελληνοκυπριακές υποθέσεις στο ΕΔΑΔ", είπε.
Τώρα, εκείνοι που διάβασαν καλά αυτήν την απόφαση και τη χώνεψαν βγαίνουν στις τηλεοράσεις και την εξηγούν στον κόσμο. Ο Αλί Ερέλ, για παράδειγμα, σχολίασε την απόφαση γραμμή προς γραμμή. Τι βλέπουμε σε όλα αυτά; Τελικά η Τουρκία συμπεριλαμβάνεται στο κατοχικό δίκαιο. Δεν απορρίπτει πλέον ότι η ίδια ελέγχει όλους τους θεσμούς στη βόρεια Κύπρο και ότι αυτή είναι ο συνομιλητής των Ελληνοκυπρίων των οποίων τα εδάφη κατέχει. Μέχρι σήμερα απέρριπτε το κατοχικό δίκαιο. Έλεγε συνεχώς ότι εδώ υπάρχει ένα χωριστό και ανεξάρτητο κράτος, ότι η ίδια αναγνωρίζει το κράτος αυτό και ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από τα όργανα του κράτους αυτού. Στην τελευταία απόφαση του ΕΔΑΔ τερματίστηκε αυτό. Με την απόφαση αυτή μπορεί πλέον να τεθεί σε εφαρμογή το κατοχικό δίκαιο εδώ. Η Τουρκία μπορεί να διορίζει εδώ διοικητή επαρχίας, όχι πρέσβη. Μπορεί να διαλύσει την προεδρία και τη βουλή. Και μπορεί πλέον να αναβάλλει τις εκλογές, που γίνονται για το θεαθήναι, όπως για το θεαθήναι είναι και οι προαναφερθέντες θεσμοί. Αν το κάνει αυτό, κανείς δεν θα τη ρωτήσει πια γιατί δεν υπάρχουν εκλογές στη βόρεια Κύπρο. Μάλιστα μπορεί και να την εκτιμήσουν. Επειδή θα έχει τερματίσει αυτό το παιχνίδι.
ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
ΠΟΛΙΤΗΣ