Της Ελίνας Γαληνού
Το θέμα έχει απασχολήσει επανειλημμένα την κοινή γνώμη, ιδίως κάθε φορά που συμβαίνουν ακραίες καταστάσεις μέσα στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας. Τα επίμονα και πολυετή φαινόμενα μέσω των οποίων εκδηλώνονται οι διάφορες παθογένειες των Ελληνικών Πανεπιστημίων,, είναι βέβαιο ότι μας έχουν πείσει αρκούντως για το πρόβλημα. Και ενώ τροφοδοτεί άφθονη θεματολογία για συζητήσεις σε πάνελ, ημερίδες και αναλύσεις, δεν διαφαίνεται καμιά πρόοδος στον ορίζοντα. Κάθε φορά που θα γίνει νύξη για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σχετικά με την λειτουργία των Πανεπιστημίων μας, οι "προοδευτικοί" θα εκτονώσουν την αγωνία τους για την τύχη της Ελληνικής Παιδείας καίγοντας τις πόλεις, καταστρέφοντας ξένες περιουσίες, κάνοντας καταλήψεις και βανδαλισμούς μέσα στους χώρους των Πανεπιστημίων επικαλούμενοι προ πάντων το "πανεπιστημιακό άσυλο". Και ο καιρός περνάει, ενώ οι συζητήσεις και οι προβληματισμοί διαδέχονται ο ένας τον άλλον χωρίς αποτέλεσμα. "Πώς επιτέλους εννοούν αυτοί οι δημοκράτες την Ανώτατη Παιδεία; Και πόσες απαιτήσεις οικονομικές έχουν οι καθηγητές στην Ελλάδα, σε σχέση με τους συναδέλφους τους του εξωτερικού;" απορούσε ένας καθηγητής ΑΕΙ του εξωτερικού, ο οποίος επέστρεψε στην Ελλάδα με την συνταξιοδότησή του; Διότι σε άλλες χώρες, οι καθηγητές Πανεπιστημίων, ούτε τις απολαβές του ύψους των δικών μας έχουν, ούτε την δυνατότητα να διαχειρίζονται τόσο χαλαρά τα ερευνητικά κονδύλια. Εκεί λογοδοτούν αυστηρά για τις δαπάνες στα επιστημονικά και ερευνητικά προγράμματα και όταν πληρώνονται για να συμμετάσχουν σε συνέδρια, είναι υποχρεωμένοι να τα παρακολουθήσουν ώστε να δώσουν συγκεκριμένες αναφορές όταν επιστρέφουν στη βάση τους. Οσο για τους φοιτητές ξένων Πανεπιστημίων, υπάρχει τεράστια αντίφαση με τους δικούς μας, ιδίως όσους είναι διαποτισμένοι με τις αρχές των λαικών δημοκρατιών..Αλήθεια, έχουν σκεφτεί ότι στα Πανεπιστήμια των λαικών δημοκρατιών που τόσο τους συγκινούν, ισχύουν κανονισμοί από τους πλέον αυστηρούς; Εκεί οι καταλήψεις και οι αποχές είναι τιμωρητέες, επειδή θεωρείται ότι παρακωλύουν την Παιδεία και βλάπτουν το κοινό συμφέρον. Το Πανεπιστημιακό άσυλο που εδώ κατέληξε να παρέχει ασυλία στους κουκουλοφόρους, είναι αυστηρά οριοθετημένο εάν ισχύει. Η παρακολούθηση και οι εξετάσεις είναι υποχρεωτικά ενώ ο θεσμός του "αιώνιου φοιτητή" που τόσο ευδοκίμησε στη χώρα μας, είναι ανήκουστος. Αυτό συμβαίνει διότι σε άλλες χώρες, τα Πανεπιστήμια δεν προορίζονται για δράση συνδικαλιστών-φοιτητών, ούτε για την προώθηση μικροσυμφερόντων καθηγητών, αλλά για σπουδή. Αντέχουν αλήθεια οι προοδευτικοί μας τέτοια Πανεπιστήμια; Ευνόητη η απάντηση νομίζω. Οσο για τη διαχείριση κονδυλίων η οποία αναφέρθηκε σε πρόσφατο άρθρο του ιστολογίου, καταθέτω την μαρτυρία Πανεπιστημιακού διδασκάλου το 1985. Τότε μόλις είχαν πρωτοεμφανιστεί οι δυνατότητες κονδυλίων έρευνας και κάποιος από την ομάδα του, σκέφτηκε να κινήσει ερευνητικό θέμα για την μόλυνση της ατμόσφαιρας που αντιστοιχούσε σε κονδύλιο ύψους 15 εκατ. δρχ, χωρίς να έχει θεσπίσει κάν βασικούς άξονες της έρευνάς του. Ο καθηγητής προέβαλε άρνηση θεωρώντας ότι η είσπραξη του κονδυλίου αυτού ήταν καθαρή σπατάλη άνευ ουσίας. Τότε ο βοηθός τον απείλησε με ..μήνυση την οποία βέβαια δεν τόλμησε να υποβάλει, γιατί η διοίκηση του Πανεπιστημίου δικαίωσε τον καθηγητή. Ο φαύλος κύκλος όμως είχε προοπτικές μεγάλης συνέχειας, γιατί συνδέθηκε άρρηκτα με συμφέροντα που αποτρέπουν την θεραπεία της παθογένειας των Πανεπιστημίων μας. Δυστυχώς!
Το ιστορικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έρευνα για την πολύκροτη αυτή υπόθεση ξεκίνησε το 1999, μετά από καταγγελίες για κακοδιαχείριση και οικονομικές ατασθαλίες στο Πανεπιστήμιο. Ορκωτοί λογιστές «μπήκαν» στα ενδότερα του Παντείου βρήκαν μία μαύρη τρύπα ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 92-99. Εκατοντάδες εκατομμύρια που προορίζονταν για ερευνητικά προγράμματα, κατέληξαν στις τσέπες τρίτων, ενώ πανάκριβα είδη υγιεινής, μοκέτες 7.000 μέτρων, μάρμαρα και τζάκια, πολυτελή αυτοκίνητα αντιστοιχούσαν στα τιμολόγια που είχαν εκδοθεί δήθεν για λογαριασμό του Παντείου. Αυτά τα υλικά, ενώ εφέρετο ότι είχαν αγοραστεί για το καινούριο κτίριο του Πανεπιστημίου, κατέληξαν όμως σε βίλες των βορείων προαστίων, της Γλυφάδας και του Ωρωπού...
Σχετικα με το σκάνδαλο της Παντείου Σχολής.
Κα. Γαληνού κάλυψε το άρθρο σας όλες τις πτυχές κακοδαιμονίας της Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα.Δεν χαιδέψατε κανενός τα ώτα και αυτό σας τιμά.Ως επίσης ο λόγος σας είχε και έχει την ευπρέπεια και το ήθος που αρμόζει στις πνευματικές αξίες της Φυλής μας.
Το μόνο πράγμα που κυβέρνησε απόλυτα και διαμόρφωσε η αριστερά μετεμφυλιακά είναι το πανεπιστήμιο...τα χάλια τα βλέπουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήsapphire,
ΑπάντησηΔιαγραφήη αριστερα της κοινωνιας ή η κοινωνια της αριστερας ελεγχει και τ πανεπιστημιο και το πεζοδρομιο ,
τα ιδεολογηματα της κυριαρχουν και στα μμε ,
εχουν κερδισει 'κατα κρατος' ολες τις μαχες,
επιβαλλουν το ρυθμο τους ή εχουμε κεντρωα κυβερνηση ή εχουμε κεντρωα κυβερνηση (δεν εκανα λαθος),
απο οικολογια μεχρι τεχνολογια,
τωρα η ΕΕ παρεχει και αλλο ενα οπλο ,
τις επιδοτουμενες ΜΚΟ (μη κυβερνητικες οργανωσεις),
τελικα η ΄δεξια' οταν δεν εκφυλιζεται σε 'κεντρωες' θεσεις μενει σε κατι παλιομοδιτικες και φολκλορικες τακτικες,
δεν εχει γηπεδο να παιξει ,
το μονο τομεα που της εχει αφησει η 'αριστερά' ειναι η μαγαρα του εθνους που και αυτη θα 'χαθει' κατω κατω απο το πολιτικο βαρος του διεθνισμου και της πολιπολιτισμικοτητας
h
Στο εξωτερικο κατ'αρχην λογοδοτουν οι καθηγητες των εκει ΑΕΙ διοτι υπακουουν σε ενα ηθος,που τους το επιβαλλει μεσω της εκπαιδευσης τους,ενα κρατος που υπαρχει και λειτουργει.Η ισχυς των νομων και η τιμωρια,δημιουργουν και πολιτες που σεβονται τον τοπο τους.Διοτι αν δεν τον σεβαστουν,τοτε γνωριζουν τις επιπτωσεις.Και αυτο ειναι εμφανες στην Ελλαδα,οταν οι ιδιοι ελθουν να κατοικησουν εδω.Βλεπουμε πως οδηγουν,πως πετουν σκουπιδια,πως αρχιζουν το καπνισμα κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγμα που δεν συμβαινει στην Ελλαδα,εχοντας ουσιαστικα καταργηθει οι θεσμοι και καθε νομικη ισχυς,και ο καθενας κανει οτι θελει.
Ειδικα στον χωρο της παιδειας,εκει τα πραγματα ειναι εμφανεστατα.Δεν μπορω να διανοηθω πως γινεται,διανοουμενοι και λοιποι ειδικοι του χωρου να μην μπορουν να αποφανθουν για κατι που ταλανιζει την Ελλαδα τουλαχιστον εναν αιωνα.Υπηρχαν περιοδοι,οπου οι αποφασεις ηταν αποτελεσματικες,και τα ανωτατα ιδρυματα κατειχαν τις πρωτες θεσεις στον κοσμο.Οταν εισηχθησαν καινοτομιες απο εγκαθετους μισθωμενους, και αργομισθα κομματοσκυλα κυριως της αριστερας και της προοδου οπως αυτοαποκαλουνται,τοτε ηλθαν τα πανω-κατω.Οι προθεσεις της χαωδους αυτης καταστασης νομιζω οτι ειναι κατανοητες.Διαλυση των παντων.Με αποκορυφωμα τους υπερασπιστες του ασυλου.Τα ασυλα,που σε αλλες εποχες θα τους ειχαν τσουβαλιασει και θα τους στελνανε στο διαολο,διασπαθιζουν οπως και εσεις επισημαινετε το δημοσιο χρημα,και καταστρεφουν δημοσια και ιδιωτικη περιουσια ατημωρητι,στο ονομα της 'δημοκρατιας'.Και ο Ελληνας φορολογουμενος,παρακολουθει τις διενεξεις των αληταραδων αυτων πανεπιστημιακων,πολιτικων,παρατρεχαμενων
και οτι κακο συναπαντημα,χωρις να μπορει να αντιδρασει.
Και αυτη ειναι η διαφορα με το εξωτερικο.Δεν υπαρχει κρατος,και οσοι υπονοουν την υπαρξη του εχουν στησει μαγαζι εκποιησης εγχωριων θεσμων.Δηλαδη πληρης διαλυσις.Και αυτη δεν ειναι μια αποψη με καποια αντιπολιτευτικη διαθεση.Ειναι η Ελληνικη πραγματικοτητα,που οσο παραμενει αυτο το καθεστως της μεταπολιτευτικης χρεωκοπημενης δημοκρατιας,θα μπουμε σε νεες και σοβαρωτερες περιπετειες.Γιατι δεν υπαρχουν και οι ηγετες να διαχειριστουν μελλοντικες πιθανες κρισεις.Χρειαζεται επιτακτικα αλλαγη πολιτευματος.Και αναλογη αλλαγη προσωπων.
μια λέξη θα πω μόνο:αξιολόγηση!είναι αυτό που δεν δέχτηκε η εν Ελλάδι πανεπιστημιακή κοινότητα του κ.Απέκη,Καρανάβου,Κουράκη,Ρεπούση και άλλα λουλούδια
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητη μου η μεγαλυτερη μουφα και προπαγανδα εναντια στην αριστερα ειναι η ιστορια του ασυλου
ΑπάντησηΔιαγραφήεχεται τοσο πολυ ασχοληθει με την νομοθεσια των πανεπιστημιων, και δεν ξερεται οτι το ασυλο υπαρχει μονο για πλυμεληματα και οχι για κακουργηματα
και η ολοι ιστορια ειναι μια καλα στημενη προπαγανδα για την καταργηση του ασυλου ιδεων και οχι της παρανομιας μεσα στα πανεπηστιμια οπως θελει η κρατικη προπαγανδα........
κατα τη δειαρκεια αυτοφορων αδικηματων σε επιπεδω κακουργηματος η αστυνομια εχει το δικαιωμα να επεμβει αμεσα...........
απλα ειναι μια καλα στημενη προπαγανδα........
βεβαια σε αυτο εχει η ευθυνη η αριστερα που οταν ενα σωρο καλοπαιδα μπαινουν μεσα, πρεζακια και βανδαλοι, δεν αφηνει χωρις να γινει θεμα να τους μαζεψουν οι αστυνομικοι, γιατι ειναι φυσιολογικο να μην γουσταρουν πολοι φοιτητες, τζανκια γυρω τους)
ευτηχως ειμουν σε ενα μικρο πανεπηστιμιο και δεν ειχαμε τα προβληματα τμηματων οπως στην αθηνα
βεβαια δεν γινεται να εχεις ενα αρωστο δασος και να μην αρωστησει και το πανεπηστιμιακο δεντρο....
δυστηχως υπαρχουν 200.000 ηρωινωμανης στην ελλαδα 15 με 30 χρονων
μιλαμε για φοβερο χασιμο ανθρωπινο δυναμικου
το σωστο θα ηταν να γινει κανα σοβαρο προγραμμα με ψυχολογους - κοινωνιολογους που απο το γημνασιο θα δινει υποστιριξει στα νεα παιδια
απο το γυμνασιο, λυκειο πανεπηστημειο γιατι και η αστυνομια δεν ειναι σοβαρη λυσει σε βαθος χρονου, απλα κρυβει τα προβληματα κατω απο το χαλι της φυλακης......
αν τσιγκουνευονται τα χρηματα για ψυχολογους στα σχολεια κανεις ελληνας πολιτης δεν αρνειτε να πληρωνει φορους οταν πανε τα λεφτα για τα παιδια μας και οχι στη διαφθορα και στης μιζες........
απο τη ξερω η ρεπουση και η αλλη δεξιοι ειναι, το οτι τα λαμογια της δεξιας αγοντε και φεροντε οπως θελουν αυτο δεν σημαινει οτι η αριστερα ειναι κυριαρχη (αυτα ειναι δικα σας ευφυολογιματα που τα λεει πολυ και το λάος)..... τα λαμογια του πασοκ και τισ νδ κυριαρχουν στα πανεπηστιμια
Και στους φοιτητες η δαπ
ΤΩΡΑ αν στις συνελευσης σε σοβαρα θεματα υποστηριζονται αριστερες αποψης εεεε φυσιολογικο ειναι οταν η δ.α.π. δεν δινει δεκαρα για σιτηση(και ποστιριζει τα ιδιωτικα εστιατορια της καφετεριες και τα μπαρ), στεγαση και βασικα δικαιωματα φοιτητων
ενα απο τα βασικοτερο προβλημα των φοιτητων ειναι ο κομματισμος αριστερος και δεξιος ( για ολα τα κομματα της βουλης αναφερωμε)
απο ολλα τα κομματα οπου προοθουντε θεσεις των κομματων και οχι τα φοιτητικα συμφεροντα
και η υπερεξουσια των καθηγητων πανω στους φοιτητες
στο εξωτερικο θεωρηται μειωνεκτικος ενας καθηγητης οταν σε ενα μαθημα περναει πανω απο το 80% των φοιτητων,στην ελλαδα το 4%
οι φοιτητες παντου ιδιοι ειναι δεν υπαρχουν ποιο εξυπνη και ποιο ηλιθιοι το συστημα κανει τη διαφορα
το εμψυχο (καθηγητες και βοηθει ) και αψυχο (μεσα διδασκαλιας)
με αποτελεσμα να υπαρχουν πολοι νε μεν αξιολογοι ερευνητες αλλα ανικανη στον εκπευδευτικο τους ρολο και επισης να καταστρεφουν απο τα ψυχολογικα που κουβαλανε πολους φοιτητες, στη σχολη μου ειχαμε απειρα περιστατικα που με το ετσι θελω των καθηγητων παιρναμε οσοι ηταν χωρις βισμα τον μπουλο.... αν δεν γινομασταν σκλαβακια τους....... και τρεχαμε να τα γλιψουμε τα τομαρια...... μπας και περναμε κανα πτυχιο............
μα φυσικά και φταίει η ΔΑΠ για όλα!αλίμονο!(τώρα το γεγονός ότι είναι η μοναδική παράταξη που προτείνει λύσεις και τομές,που ασχολείται με το πανεπιστήμιο και τρέχει όλη μέρα είναι άλλο θέμα...)
ΑπάντησηΔιαγραφή12 Ιούλιος 2009 3:41 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήπου της εχεις δει της λυσεις και της τομες που προτεινη η δαπ;
δεν ειπα οτι φταιει η δαπ αλλα ο κομματισμος συνολικα
ξερεις η δαπ προωθει τα ιδιωτικα πανεπηστημια οχι λυσιμο προβληματων των φοιτητων
δεν ξερω αν καταλαβαινεις νεοφιλελευθερη ιδεολογια τη παει να πει και πως εφαρμοζεται στα πανεπηστιμεια
για μενα το προβλημα πηγαζει απο τον κομματισμο (αριστερο και δεξιο)
0που μπαινουν ολοι πισω απο τα ιδεωλογιακα χαρακωματα των κοματων και η υπερεξουσια των καθηγητων....
στο εξωτερικο ελεγχετε για την ικανοτητα του στην διδασκαλεια αν δεν περναει το 80% στην ελλαδα το 4%
ξερεις εχω ζησει την σχολη μου
τα πρωτα τρια χρονια χωρις κομματα και μετα μας ειρθαν, συριζα δαπ πασπ....
και ξερω πολυ καλα πωσ κατεντησαν η συνελευσεις να μην μπορει να μιλειση ακοματιστος ανθρωπος για απλα θεματα....
ξερεις αλλο να εισαι δεξιος η αριστερος και να μην ανηκεις σε κομμα και αλλο να εισαι κοματικοποιημενος μεσα στο πανεπηστιμειο
(δεν αναφερομε σε ανεξαρτητες παραταξεις που δεν σχετιζονται με το κοινοβουλειο)
τα κομματα νοιαζονται για την παρτι τους και οσοι συνδικαλιζονται μεσα σε αυτα για την εξελιξη τους πολιτικα και οχι για την σχολη που βρισκονται......
Ξερεις το βασικο τεχνασμα που οδηγουν δημοσιους θεσμους και επειχηρισεις στην ιδιωτικοποιησει ειναι να της αφηνουν πρωτα να διαλυουν στη διαφθορα και στα χρεει
και μετα απο καποια χρονια να σου παρουσιαζουν την ιδιωτικοποιηση ως απο μηχανης θεος
11 Ιούλιος 2009 6:12 μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ρε φίλε εσύ έχεις πάρει πτυχίο πανεπιστημίου δηλαδή; Με τόσα ορθογραφικά λάθη και τέτοια καταστρατήγηση των κανόνων της γραμματικής ούτε απολυτήριο δημοτικού δεν έπρεπε να έχεις.
Και λες ότι δεν θα 'παιρνες πτυχίο αν ήταν στο χέρι του καθηγητή, μόνο αν έγλυφες. Μα σε αυτή τη φράση συνοψίζεται όλο το θέμα της μπαχαλοποίησης της παιδείας! Αργά ή γρήγορα ΟΛΟΙ παίρνουν πτυχίο!
Είτε αξίζει κανείς είτε όχι θα πάρει πτυχίο. Είναι θέμα χρόνου. Εκεί υποβαθμίζεται η παιδεία.
Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα καταφέρνει να έχει αξιόλογη ερευνητική παρουσία στο εξωτερικό διότι έχουμε και μερικούς άξιους.
Το θέμα είναι να εξαφανιστούν τα κομματόσκυλα και όλοι οι επαγγελματίες άχρηστοι που κατά βάση τους ακολουθούν από τα πανεπιστήμια διότι απλά δεν έχουν θέση εκεί. Τι τους θέμε; Για να μας παριστάνουν ότι βρίσκονται στα αμπελοχώραφά τους; ΕΞΩ οι "πολιτικές ιδεολογίες" από των χώρο της γνώσης.
Όσοι έχουν να καταθέσουν προτάσεις στις φοιτητικές συνελεύσεις δεν είναι ανάγκη και δεν πρέπει να ακολουθούν πολιτικές γραμμές.
Θέμε να πάμε μπροστά στο θέμα της παιδείας; Έξω από αυτόν τον χώρο τότε οι εκπρόσωποι του σάπιου πολιτικού συστήματος. Όποιος έχει κάτι να προσφέρει μέσα από το πανεπιστήμιο για το πανεπιστήμιο πρέπει να το κάνει χωρίς (μικρο)πολιτικές σκοπιμότητες.
Αν θέλουν ορισμένοι φοιτητές να υποστηρίξουν ένα κόμμα μπορούν να γραφτούν στην νεολαία του. Αλλά ας σκευτούν ορισμένοι ποιούς βολεύει η κατάσταση και ποιοί την προωθούν. Και μετά ας μιλήσουν για καθηγητές που ροκανίζουν κονδύλλια. Το πρόβλημα είναι αλλού.
Ας μην αποπροσανατολιζόμαστε.
Νομίζω ότι απλά ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ θίγουν την κορυφή του ... "παγόβουνου" της ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ!!!
Αν πάρεις κανείς ξεχωριστά μία-μία τις πολλές παθογένειες των ΑΕΙ και τις αναδείξεις, απλά "βοηθά" στον ... "αποπροσανατολισμό" και στην "συγκάλυψη" των ουσιαστικών αιτιών ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ!!
Κι ακόμη χειρότερα, επειδή - σε τελική ανάλυση - μιλάμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για ατομικά ιδιοτελή συμφέροντα (δηλ. συμφέροντα που έχουν ονοματεπώνυμο, διεύθυνση & τηλέφωνο) και για την "χωρίς αρχές" συντεχνιακή περιχαράκωσης τους (ασχέτως δεξιάς, κεντρώας, αριστερής "πολιτικής" ταυτότητας (= αυτή συνήθως είναι - μ' όρους διαπλοκής - "όχημα" προστασίας των ατομικών ιδιοτελών συμφερόντων και της συντεχνίας), αυτό σημαίνει και συσκότιση των συγκεκριμένων ιδιοτελών συμφερόντων και μετάθεση του όλου ζητήματος στο πεδίο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης.
Ωστόσο, το όλο ζήτημα των αιτιών της ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ επικεντρώνεται σε μη-ορατά (ιδιαίτερα για την κοινή γνώμη) θεσμικά ζητήματα που ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ ένα ακαδημαϊκό βρόγχο και σχέσεις υποτέλειας, αυτολογοκρισίας και "μαφιόζικου" τύπου συναλλαγής σ' έναν χώρο που εξ ορισμού σκοπό έχει την ακαδημαϊκή ελευθερία και την παραγωγή γνώσης.
Δυστυχώς, η κοινή γνώμη δεν γνωρίζει την δομή και την λειτουργία των ΑΕΙ - απλά κατά καιρούς ορισμένες διαστάσεις της παθογένειας γίνονται επίκαιρες και ατυχώς "αποκρύπτουν" την θεμελιώδη αιτία που απαιτεί άμεση μεταρρύθμιση:
Το ζήτημα των μεταρρυθμίσεων στα ΑΕΙ κρίνεται από την αποδυνάμωση συντεχνιακών πελατειακών σχέσεων στην λειτουργία της ανωτάτης παιδείας και αυτό έχει να κάνει με την ακαδημαϊκή διαβάθμιση των μελών ΔΕΠ, δηλαδή με το ποιοί και πώς εκλέγουν ή εξελίσουν μέλη ΔΕΠ.
Η ουσιαστική "κάθαρση" αυτής της διακασίας θα εξουδετερώσει πλήρως τις συντεχνιακές πελατειακές σχέσεις και θα απελευθερώσει τα ΑΕΙ από συνθήκες που ευθέως θίγουν την αξιοπρέπεια των μελών ΔΕΠ καθιστώντας τους υποκείμενα στυγνών εκβιασμών.
Στα ελληνικά πανεπιστήμια ένα πλέγμα πελατειακών εξαρτήσεων των μελών ΔΕΠ έχει δημιουργήσει όχι μόνο ένα ακαδημαϊκό τέλμα και μια συντεχνιακή αρτηριοσκλήρωση αλλά και άτομα με «υποτελείς στρατούς» που τους κινητοποιούν για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών ατομικών συμφερόντων τους και που συχνά δημιουργούν προσκόμματα σε κάθε πολιτική ηγεσία που αποπειράται να κάνει ήπιες έστω μεταρρυθμίσεις … χωρίς την «άδεια» τους.
Το ζήτημα είναι κατεξοχήν θεσμικό και αφορά στην υλοποίηση συγκεκριμένων μεταρρυθμιστικών μέτρων κατοχύρωσης της ακαδημαϊκής ελευθερίας που καθιστούν χωρίς περιεχόμενο την δημιουργία πελατειακών εξαρτήσεων, έτσι ώστε η ακαδημαϊκή διαβάθμιση των μελών ΔΕΠ σε α, β, γ & δ βαθμίδες να αντανακλά ακαδημαϊκές επιτεύξεις, εμπειρία και φυσικά εύλογες μισθολογικές διαφορές που προκύπτουν από αυτήν την επιτυχή ακαδημαϊκή ανέλιξη.
ΜΕΡΟΣ Α - ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-
ΜΕΡΟΣ Β
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ότι αφορά στα ΑΕΙ, υπάρχουν συγκεκριμένες θεσμικές θέσεις για τα πανεπιστήμια, που χρόνια τώρα έχουν γίνει υπερώριμες από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ που είναι εγκλωβισμένα στις πελατειακές εξαρτήσεις και ζητούν πολιτική έκφραση.
Το χτύπημα της διαφθοράς, για παράδειγμα, όχι μόνο στο επίπεδο πανεπιστημιακών αλλά και στην διαφθορά που είναι καθεστώς στους ... εκπροσώπους φοιτητικών παρατάξεων (καθώς συναλλάσσονται κανονικά με τους πανεπιστημιακούς "νονούς" και μάλιστα με ... ευτελή ανταλλάγματα) - δημιουργώντας μια βαθιά παρακμή του κάποτε ισχυρού - από άποψη «πολιτικού πολιτισμού» τουλάχιστον - φοιτητικού κινήματος, στρέφοντας το σε συντεχνιακή κατεύθυνση και αφήνοντας το έρμαιο της πρακτικής των κάθε "κουκουλοφόρων".
Ακόμη, άλλο παράδειγμα είναι το ώριμο αίτημα για ΠΛΗΡΗ διαχωρισμό της ακαδημαϊκής λειτουργίας από την διοίκηση του πανεπιστημίου. Ο διαχωρισμός είναι πλέον κεντρικό ζήτημα για την εξάρθρωση των πανεπιστημιακών "νονών", που για την "συλλογή ψήφων" μελών ΔΕΠ για την ανάδειξή τους σε πρυτανικές θέσεις (ως "εφαλτήριο" προσωπικής προβολής και μη θεμιτών ιδιοτελών σκοπιμοτήτων τους) εκβιάζουν, διαφθείρουν, ευτελίζουν και έχουν αναβιώσει στην χειρότερη μορφή της - την "ληστρική" μορφή - την παλιά λογική αυθαιρεσιών της τότε "έδρας", που η μεταρρύθμιση του '82 προσπάθησε να καταργήσει.
Οι εκλεγμένες πρυτανικές αρχές:
- δεν πρέπει να μετέχουν καθόλου στην ακαδημαϊκή λειτουργία (αναστολή ακαδημαϊκής ιδιότητας, όχι μαθήματα, όχι συμμετοχή σε κρίσεις μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού-ΔΕΠ) και να ασκούν αποκλειστικά διοίκηση,
- να λειτουργούν έλεγχο νομιμότητας με καθορισμένη (αυτεπάγγελτη) διαδικασία επιβολής κυρώσεων σε διοικητικές παραλήψεις ή παραβάσεις διαδικασιών από μέλη ΔΕΠ.
- να έχουν υψηλούς μισθούς και
- να υπόκεινται οι ίδιοι στον έλεγχο της Συγκλήτου , και σε ισχυρές κυρώσεις, επίσης με καθορισμένη (αυτεπάγγελτη) διαδικασία επιβολής κυρώσεων σε διοικητικές παραλήψεις ή παραβάσεις που τυχόν υποπέσουν, ενώ πρέπει να υπάρχει τακτικός οικονομικός έλεγχος από "ορκωτούς λογιστές".
Δεν υπάρχει ζήτημα αλλαγής στο να εκλέγονται στην διοίκηση του ΑΕΙ μέλη ΔΕΠ - έστω, όπως είναι σήμερα, δηλαδή μόνο από ΔΕΠ της Α & Β βαθμίδας, που κατά τεκμήριο έχουν πράγματι πείρα λειτουργίας ΑΕΙ.
Μάλιστα, θα υπογράμμιζα: ΟΧΙ με μείωση αλλά με αυξημένη, καθολική (θα έλεγα ακόμη και υποχρεωτική - δηλαδή η αδικαιολόγητη μη-προσέλευση να είναι προϋποθεση συμμετοχής του φοιτητή στις εξετάσεις) την συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές πρυτανικών αρχών. Το σκεπτικό είναι απλό: θέλουμε ενεργούς φοιτητές (πρόκριμα ενεργών πολιτών) στην διοίκηση των πανεπιστημίων, ή να ενθαρρύνουμε την αποχή, απάθεια και μη-συμμετοχή στα κοινά;;;)
Όμως, τα υποψήφια μέλη ΔΕΠ για πρυτανικές αρχές:
- να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να είναι υποψήφιοι πολύ νωρίς (πχ ένα και πλέον χρόνο),
- να προτείνουν σαφές πρόγραμμα και φυσικά μετά την υποβολή της υποψηφιότητας τους
- να τελούν αυτόματα σε ειδική ακαδημαϊκή άδεια με την υποβολή της υποψηφιότητας τους, δηλαδή ειδικότερα να μην μετέχουν σε ακαδημαϊκές κρίσεις, ώστε να αποφευχθεί η άγρα ψήφων από την υποστήριξη σε διαδικασίες εκλογής ή εξέλιξης μελών ΔΕΠ.
Η αύξηση της φοιτητικής συμμετοχής στις εκλογές και η μη συμμετοχή σε ακαδημαϊκές κρίσεις των υποψηφίων:
- θα καταστήσει σε σημαντικό βαθμό χωρίς περιεχόμενο την προσφυγή των επίδοξων «νονών» σε πρακτικές διαφθοράς, και
-θα απαλλάξει το ακαδημαϊκό έργο και τις ακαδημαϊκές κρίσεις από πρακτικές «εξαρτήσεων» και «εξαγορά συνειδήσεων».
- ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-
ΜΕΡΟΣ Γ
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, κάθε κρίσιμη διοικητική μεταρρύθμιση (και αυτή ΔΕΝ χρειάζεται δαπάνες) στον χώρο των ΑΕΙ πρέπει να εστιαστεί στο κύριο ζήτημα που είναι τα Μέλη ΔΕΠ και οι πελατειακές σχέσεις αυθαιρεσίας (δες: πελατειακού τύπου εξαρτήσεις) των μελών ΔΕΠ Α'-Β' Βαθμίδων με τα Μέλη ΔΕΠ των "παρακάτω" βαθμίδων.
Η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μελών ΔΕΠ Α'-Β' Βαθμίδων έχουν αναδειχθεί σε «νονούς» & «βαρόνους» ενός de facto πελατειακού συστήματος οργάνωσης των ΑΕΙ που τα οδηγεί σε τέλμα, επειδή ακριβώς η λογική του πελατειακού συστήματος (πριν το 1982 ήταν οργανωμένο με βάση την ΕΔΡΑ, σήμερα είναι οργανωμένο από ακαδημαϊκά ΠΡΟΝΟΜΙΑ μελών ΔΕΠ Α'-Β' Βαθμίδων στις διαδικασίες εκλογής) εξυπηρετεί πρωτίστως όχι την Ανώτατη Παιδεία αλλά τα ατομικά συμφέροντα των «βαρόνων».
Και βεβαίως, ένα απλό ρεπορτάζ μπορεί να φέρει στο φως τον "βίο & πολιτεία" συγκεκριμένων (πολλών μάλιστα) «βαρόνων» που είναι υπεύθυνοι της διαφθοράς (οικονομικής & ακαδημαϊκής), αλλά το πολιτικό ζήτημα στην λειτουργία των πανεπιστημίων ΔΕΝ είναι οι ατομικές ευθύνες (= αυτό είναι ζητούμενο διοικητικού ή ποινικού ελέγχου) αλλά είναι ο τρόπος οργάνωσης των διαδικασιών εκλογής και εξέλιξης μελών ΔΕΠ στα ΑΕΙ.
Δυστυχώς, η μεγάλη και ουσιαστική μεταρρύθμιση του '82 - πιθανόν λόγω πολιτικών δυσκολιών της τότε συγκυρίας έκανε μια καθοριστική παραχώρηση προς το θιγόμενο κατεστημένο των τότε εδρών (κυρίως λόγω της τότε πολιτικής & οικονομικής ισχύος των λόμπυ των νομικών και των γιατρών).
Αυτή παραχώρηση, όχι μόνο ΔΕΝ αναιρέθηκε σε επόμενη φάση, όπως εύλογα θα περίμενε κανείς, αλλά εισήχθησαν μέτρα «αντιμεταρρυθμίσεων» στον επόμενο τότε Νόμο Πλαίσιο (συχνά με εισηγήσεις και ... κάποιων "τακτοποιημένων" πλέον των ΙΔΙΩΝ των συντακτών του νόμου πλαίσιο του '82), που έδωσαν την ευκαιρία να «αναβιώσει» και πάλι, στις νέες πλέον συνθήκες λειτουργίας των ΑΕΙ, η «έδρα», ως ακαδημαϊκά προνόμια των δύο πρώτων βαθμίδων και να εξελιχθεί, ανάλογα με το ήθος του μέλους ΔΕΠ, σε εστία διαφθοράς & διαπλοκής.
Είναι γνωστό, ότι η τότε μεταρρύθμιση υπήρξε ένας (ίσως αναγκαίος;;) «συμβιβασμός» απέναντι στους «προύχοντες» της έδρας, προσφέροντας σ’ αυτούς το προνόμιο της κρίσης των κατώτερων βαθμίδων. Αυτός ο «συμβιβασμός» ήταν τελικά - σε συνδυασμό με την διεκδίκηση πρυτανικών θέσεων, στις οποίες υποψήφιοι μπορούν να είναι ΜΟΝΟ τα μέλη ΔΕΠ α' & β' βαθμίδας (καθηγητές & αναπληρωτές καθηγητές) - ο μηχανισμός δημιουργίας «νέας έδρας», «πελατειακών σχέσεων» και κλίματος άνθησης «νονών» που οδήγησαν στην αποτελμάτωση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Το «προνόμιο» της κρίσης των κατώτερων βαθμίδων είναι εξαιρετικά αντι-ακαδημαϊκό και μάλιστα καταδυναστεύει πλήρως την ακαδημαϊκή ελευθερία των μελών ΔΕΠ και την υποτάσσει σε εκβιαστικά διλήμματα.
Η ακαδημαϊκή κρίση (αξιολόγηση) για το έργο των υποψηφίων ήταν και παραμένει πάντα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ υπόθεση.
Δεν υπάρχουν (ούτε μπορούν να υπάρξουν) ουσιαστικά "αντικειμενικά" κριτήρια κρίσης του επιστημονικού έργου ενός υποψηφίου(πέραν ορισμένων τυπικών κριτηρίων, δηλαδή μη-ουσιαστικών όπως «ποσοτικών» κριτηρίων π.χ. πόσες δημοσιεύσεις) και επομένως η αξιολόγηση είναι αποκλειστικά ζήτημα "επιστημονικής άποψης" και πράγματι ΔΕΝ μπορεί να είναι διαφορετικά: ότι είναι "εξαιρετικό" έργο για κάποιον, για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι.
Η επιστημονική αξία ενός έργου κρίνεται από την επιστημονική αποδοχή που έχει - χωρίς να σημαίνει ότι η "μειοψηφία" δεν είναι σεβαστή, αντίθετα η μειοψηφούσα άποψη, γενικά η "άλλη" άποψη, είναι μέρος ενός συνεχούς ακαδημαϊκού διαλόγου, που είναι και η ουσία της επιστημονικής προόδου).
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ -
ΜΕΡΟΣ Δ
ΑπάντησηΔιαγραφή- Επίσης, η ακαδημαϊκή κρίση επί της ουσίας του ακαδημαϊκού έργου των υποψήφιων ΔΕΝ υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο από διοικητικά δικαστήρια, που η δικαιοδοσία τους, πολύ σωστά, περιορίζεται μόνο στην τήρηση των τυπικών διαδικασιών.
- Οπωσδήποτε όμως σ’ ότι αφορά και τον δικαστικό έλεγχο νομιμότητας, αυτός χρειάζεται επίσης μεταρρύθμιση, καθώς η χρονική καθυστέρηση της εκδίκασης τέτοιων υποθέσεων αποστερεί τα δικαιώματα του προσφεύγοντος σε δικαστική κρίση, οπότε και εδώ πρέπει να υπάρχει ρητή προθεσμία ή αποκλειστική δικαστική αρχή ή τέλος πάντων πρέπει νομοθετικά ο προσφεύγων να έχει το δικαίωμα ασφαλιστικών μέτρων μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης του κάτι που του αποστερούν σε τέτοιες υποθέσεις.
- Σε κάθε περίπτωση πλημμελή διοικητική εφαρμογή ή έλεγχο νομιμότητας των τυπικών διαδικασιών, που αποδεικνύεται από δικαστικές αποφάσεις, πρέπει να συνεπάγεται καθορισμένες διοικητικές κυρώσεις για παραλήψεις ή παραβάσεις των διοικητικών οργάνων που είχαν αρμοδιότητα στην διαδικασία κρίσης και ελέγχου της νομιμότητας, άμεσα εκτελεστές από την διοίκηση. Ο φόβος των επιβολής άμεσων ΚΥΡΩΣΕΩΝ θα λειτουργήσει αποτρεπτικά προς όφελος της μείωσης των διαδικαστικών διοικητικών παρανομιών κατά την κρίση των υποψηφίων μελών ΔΕΠ.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ -
ΜΕΡΟΣ Ε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς περάσουμε όμως στην ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ πλευρά του θέματος, δηλαδή στα ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ της α & β βαθμίδας.
Είναι εξωφρενικό σ' ένα ζήτημα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, όπως είναι η υποκειμενική κρίση ενός επιστημονικού έργου, να υπάρχουν «κατηγορίες» συμμετεχόντων και να δημιουργούνται προνομιακά δικαιώματα κρίσης ανάμεσα στις βαθμίδες του ΔΕΠ.
Η κρίση για την διαφορά του «καλού» από τον «καλύτερο» ακαδημαϊκό υποψήφιο ΔΕΝ είναι ζήτημα «πείρας» (υπάρχουν πολλά επιστημονικά αδρανή ή και επιστημονικά αναχρονιστικά "πεπειραμένα" μέλη ΔΕΠ των υψηλότερων βαθμίδων) αλλά ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, την οποία ικανότητα διαθέτουν ΟΛΑ τα μέλη ΔΕΠ ανεξάρτητα βαθμίδας.
Για αυτό και ο νομοθέτης ΟΡΘΑ έβαλε στο επίκεντρο της ακαδημαϊκής λειτουργίας και ακαδημαϊκής ελευθερίας την «αυτοδύναμη διδασκαλία» ΙΣΟΤΙΜΑ για όλα τα μέλη ΔΕΠ, για όλες της βαθμίδες!
[Φυσικά όπως αναφέρθηκε παραπάνω μόλις λίγα χρόνια αργότερα, η μετέπειτα συντεχνιακή μεταρρύθμιση στέρησε αυτό το δικαίωμα από τους νέο-εκλεγόμενους λέκτορες – προφανώς κάτω από την επιρροή του νέου τύπου «έδρας»].
Για αυτό επίσης ο νομοθέτης, υπερασπιζόμενος την ακαδημαϊκή λειτουργία και ακαδημαϊκή ελευθερία, καθόρισε ότι ΜΟΝΟ τα ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ (όπως τα Τμήματα των Σχολών), όπου συμμετέχουν και ψηφίζουν ισότιμα ΟΛΑ τα μέλη ΔΕΠ, συντάσσουν τα προγράμματα σπουδών του πανεπιστημίου και ΟΧΙ κάποια "κλειστή" ομάδα μελών ΔΕΠ.
[Φυσικά με την δαμόκλειο σπάθη που κρατούν οι "νονοι" της α & β βαθμίδας ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ άμεσα η ισοτιμία και η ακαδημαϊκή ελευθερία των κατώτερων βαθμίδων μελών ΔΕΠ στα συλλογικά όργανα και αν δεν υποκύψουν στις ΕΝΤΟΛΕΣ των "νονών" στην επόμενη κρίση βρίσκονται εκτός ΑΕΙ -- με αυτό το "θεσμικό εκτροφείο" της διαφθοράς όλα πλέον εναποκεινται στο ΗΘΟΣ και στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ που αφορούν τα ΔΕΠ όλων των βαθμίδων]
Αλλά το εύλογο αυτό μέτρο ΑΡΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ στην κρίση υπέρ της ακαδημαϊκής ελευθερίας δεν ισχύει για την ισότιμη συμμετοχή όλων στις κρίσεις των μελών ΔΕΠ και αυτό τον τρόπο η ακαδημαϊκή ελευθερία καταλύεται και δημιουργείται το θεσμικό πλαίσιο της αυθαιρεσίας & διαφθοράς των βαρόνων & νονών στα ΑΕΙ. Τα ερωτήματα είναι απλά:
-Γιατί η επιστημονική άποψη ενός μέλους ΔΕΠ να έχει βαρύτερη γνώμη από του άλλου στην ακαδημαϊκή κρίση ενός υποψηφίου;
-Ποια είναι η ακαδημαϊκή ελευθερία και πως εκφράζεται, αν κάποιοι διατηρούν το προνόμιο να κρίνουν το επιστημονικό έργο των άλλων και μάλιστα όταν έχουν πάψει να υπόκεινται οι ίδιοι σε κρίση για την επιστημονική εξέλιξη τους;
Τίποτε θεσμικά δεν εξασφαλίζει την επιστημονική πρόοδο και ανανέωση, αν συντηρείται θεσμικά ένα «ακαδημαϊκό κατεστημένο», που με το προνόμιο αποκλειστικής ψήφου στην ανάδειξη μελών ΔΕΠ διαιωνίζει τις επιστημονικές απόψεις του.
Ασφαλώς και υπάρχουν (και πρέπει να υπάρχουν) επιστημονικές διαφωνίες και φυσικά είναι αυτές, που μέσω της κρίσης συλλογικών οργάνων , διαμορφώνουν την κρατούσα άποψη έναντι της μειοψηφούσας. Αλλά υπάρχει σεβασμός της ακαδημαϊκής ελευθερίας που εκφράζεται με την ισοτιμία και όχι με τα αποκλειστικά «προνόμια», τα οποία κάποιοι αξιοποιούν για την δημιουργία «πελατειακών» εξαρτήσεων για την εξυπηρέτηση «προσωπικών φιλοδοξιών» και μάλιστα συνήθως αθέμιτων.
Για αυτά τα θεσμικά ζητήματα δεν απαιτούνται οικονομικές δαπάνες, αλλά δαπάνες πολιτικής εντιμότητας και θάρρους για μεταρρυθμίσεις.
Να ελπίζουμε ότι κάποιοι θα έχουν την πολιτική εντιμότητα και το θάρρος ή θα πρέπει μια καθολική και διαρκή διακοπή της λειτουργίας των ΑΕΙ με αυτό ακριβώς το αίτημα θα το επιβάλει στην "φοβισμένη" (ή διαπλεκόμενη) πολιτική ελίτ;
- ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ -
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Πόσο σαφής & συγκεκριμένος μπορεί να είναι κανείς για τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ της κατάπτωσης των πανεπιστημίων της χώρας, όταν προσδιορίζει επακριβώς τις αιτίες:
- ΌΣΟ οι καθηγητές & αναπληρωτές καθηγητές έχουν το προνόμιο να εκλέγουν τις κατώτερες βαθμίδες κατά παράβαση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, τότε δημιουργούν πελατειακές σχέσεις και μαφιόζικου τύπου εξαρτήσεις και με αυτό τον τρόπο προωθούν τα ιδιοτελή συμφέροντα τους, οδηγώντας σε ακαδημαϊκό τέλμα και σε διαφθορά τα ΑΕΙ!!
- ΌΣΟ οι πρυτανικές αρχές (και οι υποψηφιότητες για αυτές) μετέχουν σε ακαδημαϊκές κρίσεις, τότε ισχύουν όλα τα παραπάνω - επομένως διοίκηση και ακαδημαϊκή λειτουργία πρέπει να διαχωριστούν...
- ΌΣΟ δεν υπάρχουν αυτεπάγγελτες διοικητικές κυρώσεις για διοικητικές παραλείψεις και ευθύνες σύμφωνα μ'αυτά που προβλέπει ο νόμος για τις ακαδημαϊκές κρίσεις (π.χ. καθυστερήσεις στις διαδικασίες, κλπ, τότε υπάρχει όργιο αυθαιρεσίας και ισχύουν όλα τα παραπάνω...
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ περί "ιδιωτικών πανεπιστημίων", "άρνησης αξιολόγησης", "συμμετοχής των φοιτητών", "ασύλου", "ελλείψεις", "διπλοθεσίτες", "δαπάνες", κλπ, κλπ, είναι ... ΠΤΕΣΜΑΤΑ!!
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ έχουν νόημα να εξεταστούν κατά περίπτωση, εφόσον λυθεί το ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ζήτημα - δηλαδή να σπάσει το απόστημα των "νονών" και "βαρόνων" στα πανεπιστήμια!!
Αυτά τα γνωρίζουν, όσοι πράγματι γνωρίζουν ΔΕΠ (δηλ. Λέκτορες, Επίκουροι Καθ., Αναπληρωτές Καθ. & Καθηγητές)και φοιτητές την λειτουργία των πανεπιστημίων.
Η κοινή γνώμη μένει στα ...συμπτώματα, δηλαδή στα ... πτέσματα!!
Γεγονότα διαφθοράς και συναλλαγής θα υπάρχουν ΠΑΝΤΑ, γιατί είναι ζήτημα ατομικού ΗΘΟΥΣ - εδώ όμως έχει νομοθετηθεί ένα ΘΕΣΜΙΚΟ πλαίσιο ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ & ΑΝΟΧΗΣ που συνιστά το ... "αυγό του φιδιού"!!
Το ζήτημα είναι οι θεσμοί να ΜΗΝ διευκολύνουν την ανάπτυξη της διαφθοράς.
ΥΓ-1: ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΥΣ "ΠΑΡΕΙΚΟΥΝΤΕΣ" - ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ Σ' ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ.
ΥΓ-2: ΑΠΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΡΑΨΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΠΡΟΒΟΛΗ, ΚΑΙ ΤΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ & ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.
ΑΛΛΩΣΤΕ ... ΠΑΝΤΑ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΙΑΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!!
:)