Μόνο οι σκλάβοι περιμένουν απελευθερωτές

Η 20ή του Ιούλη είναι μια μέρα κατά την οποία η μια πλευρά πενθεί στο νησί και η άλλη γιορτάζει. Δεν νομίζω πως υπάρχει πιθανότητα να μετατραπεί σε κοινή μέρα πένθους ή κοινή μέρα γιορτής και για τις δύο πλευρές. Οι Ελληνοκύπριοι έχασαν τα εδάφη τους και οι Τουρκοκύπριοι την πολιτική τους βούληση. Μάλιστα, για την τουρκική πλευρά το αποτέλεσμα είναι πιο οδυνηρό. Μετατράπηκαν σε μειονότητα έναντι του πληθυσμού που μεταφέρεται από το εξωτερικό οι Τουρκοκύπριοι και αντιμετώπισαν τον κίνδυνο του αφανισμού. Έγιναν πολίτες ενός κράτους φάντασμα που δεν αναγνωρίζεται από κανένα στον κόσμο. Καταδικάστηκαν να ζουν κάτω από τις διαταγές των στρατηγών. Κατέρρευσαν οικονομικά. Παρά ταύτα, γιορτάζουν ακόμη την 20η Ιουλίου ως εθνική γιορτή. Θεωρούν απελευθερωτές τους κατακτητές τους και τους εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους κάθε Ιούλιο. Ακόμη δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μόνο οι σκλάβοι περιμένουν απελευθερωτές.

Το πρωί της 20ης Ιουλίου, μόλις είχε χαράξει η μέρα, ο Ραούφ Ντενκτάς έλεγε το εξής στους Τουρκοκύπριους από το Ραδιόφωνο του Μπαϊράκ: «Εδώ και έντεκα χρόνια αγωνιζόσαστε για να προστατεύσετε την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου. Αυτή είναι μια περιορισμένη αστυνομική επιχείρηση. Ο σκοπός της είναι να αποκτήσει ο ελληνοκυπριακός λαός τα νόμιμά του δικαιώματα και να ιδρύσει τη νόμιμη κυβέρνηση. Η νίκη ανήκει σε όλους τους Κύπριους που υποστηρίζουν την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία. Η νίκη ανήκει στο λαό. Ανήκει σε όλους τους Κυπρίους που υπέστησαν μεγάλες αδικίες, μεγάλο άδικο για έντεκα ολόκληρα χρόνια»*
Μετά από το μήνυμα αυτό, το Ραδιόφωνο του Μπαϊράκ μετέδωσε και τις εξής ειδήσεις:
- Ο Ετζεβίτ ευχήθηκε όπως η επιχείρηση είναι για το καλό της ανθρωπότητας, του έθνους μας και όλων των Κυπρίων και να φέρει ειρήνη και στους Ελληνοκύπριους.
- Συνεχίζεται η απόβαση του τουρκικού στρατού στην Κερύνεια. Βομβαρδίστηκε η Λευκωσία και η Κερύνεια.
- Τα πολεμικά μας αεροσκάφη έπληξαν σφοδρά ένα σημείο αντίστασης στη Λευκωσία.
- Η επιχείρηση της απόβασης διενεργήθηκε από αέρος και θαλάσσης στις 05.00 η ώρα. Στις 09.50 άρχισαν να κατεβαίνουν αλεξιπτωτιστές στη Λευκωσία. Βομβαρδίστηκε το Αεροδρόμιο Λευκωσίας, το Ελληνικό Σύνταγμα και ο σταθμός ραντάρ.
Με αυτές τις φωνές ξύπνησαν οι Κύπριοι στις 20 του Ιούλη πριν 35 χρόνια. Αυτό ήταν το πρώτο πρωινό μιας ιστορίας για την οποία το πένθος θα διαρκούσε πολύ. «Η νίκη ανήκει σε όλους τους Κύπριους που υποστηρίζουν την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία», έλεγε ο Ντενκτάς. Δεν είναι νίκη των «Τουρκοκυπρίων» ή του «Τουρκισμού». Σε όλους τους Κύπριους ανήκει. Έτσι συνέβη; Σήμερα σχεδόν ανακηρύσσονται «προδότες της πατρίδας» όσοι υποστηρίζουν την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία!
Τι έλεγε ο Ετζεβίτ. Η επιχείρηση θα φέρει ειρήνη και στους Ελληνοκύπριους. Τότε γιατί δολοφονήθηκαν εκείνοι οι αιχμάλωτοι, εκείνοι οι αθώοι άνθρωποι; Γιατί βιάστηκαν οι γυναίκες; Γιατί διώχτηκαν όλοι από τα σπίτια τους; Γιατί λεηλατήθηκαν οι περιουσίες; Έτσι έφεραν την ειρήνη;
Το πρωινό της 21ης Ιουλίου στις 06.30 μεταδόθηκαν οι εξής ειδήσεις από το Ραδιόφωνο του Μπαϊράκ:
- Χθες βράδυ το Ελληνικό Σύνταγμα επιτέθηκε στο Τουρκικό Σύνταγμα.
- Χθες βράδυ έγινε ξανά απόβαση στην ακτή της Κερύνειας.
- Περικυκλώθηκε το Αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
- Είκοσι έξι χιλιάδες 'Αγγλοι στρατιώτες με τις οικογένειές τους και τουρίστες αποσύρθηκαν στις Αγγλικές Βάσεις.
- Η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας υποστηρίζει την τουρκική επέμβαση.
- Κίσσιγκερ: Δεν χρειάζεται να επέμβουν στο νησί η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ.
- Ο Μπουμετιέν κάλεσε τις χώρες εκτός του μπλοκ να βοηθήσουν την Κύπρο.
- Η Τουρκία ζήτησε αναβολή των εργασιών του ΟΗΕ μέχρι να φτάσει ο Ντενκτάς στη Νέα Υόρκη.
- Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τη Σοβιετική Ένωση ότι καθυστερεί το προσχέδιο ψηφίσματος.
- Σοβιετική Ένωση: Η κατάσταση στην Κύπρο απαιτεί επείγουσες επεμβάσεις. Πρέπει να συσταθεί ξανά η κυβέρνηση Μακαρίου και να αποσυρθούν τα ελληνικά στρατεύματα από το νησί. **
Η 20ή του Ιούλη είναι μια μέρα κατά την οποία η μια πλευρά πενθεί στο νησί και η άλλη γιορτάζει. Δεν νομίζω πως υπάρχει πιθανότητα να μετατραπεί σε κοινή μέρα πένθους ή κοινή μέρα γιορτής και για τις δύο πλευρές. Και για να πω την αλήθεια, είμαι πολύ περίεργος πώς θα είναι στην Ενωμένη Κύπρο, αν υπάρξει λύση. Είναι πολύ επώδυνα και για τις δύο πλευρές τα αποτελέσματα του Ιούλη του 1974. Οι Ελληνοκύπριοι έχασαν τα εδάφη τους και οι Τουρκοκύπριοι την πολιτική τους βούληση. Μάλιστα, για την τουρκική πλευρά το αποτέλεσμα είναι πιο οδυνηρό. Μετατράπηκαν σε μειονότητα έναντι του πληθυσμού που μεταφέρεται από το εξωτερικό οι Τουρκοκύπριοι και αντιμετώπισαν τον κίνδυνο του αφανισμού. Έγιναν πολίτες ενός κράτους φάντασμα που δεν αναγνωρίζεται από κανένα στον κόσμο. Καταδικάστηκαν να ζουν κάτω από τις διαταγές των στρατηγών. Κατέρρευσαν οικονομικά. Παρά ταύτα, γιορτάζουν ακόμη την 20η Ιουλίου ως εθνική γιορτή. Θεωρούν απελευθερωτές τους κατακτητές τους και τους εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους κάθε Ιούλιο. Ακόμη δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μόνο οι σκλάβοι περιμένουν απελευθερωτές.
___
* Σημειώσεις από το άρθρο του Αχμέτ Αν για το 1974
** Σημειώσεις του Αχμέτ Αν


Κωδικός άρθρου: 885638

ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/07/2009, Σελίδα: 13