30/3/10

Iσλαμικός εξτρεμισμός και διαφθορά

Στις 22 Μαρτίου, οι ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας περικύκλωσαν μια πολυκατοικία στην πρωτεύουσα του Νταγκεστάν, Μαχακτσκάλα, και πυροβόλησαν θανάσιμα τον Τσετσένο μαχητή Σαλαμπέκ Αχμάντοφ, αφού ο τελευταίος άνοιξε πρώτος πυρ στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύλληψη. Τρεις ημέρες μετά, οι Αρχές διακήρυξαν μεγάλη νίκη στη μάχη κατά των ισλαμιστών μαχητών του Βορείου Καυκάσου, αφού εκτέλεσαν σε παρόμοια έφοδο, στην πρωτεύουσα της Καμπαρντίνο-Μπαλκαρίας, Ναντσίφ, τον ηγέτη των εξτρεμιστών Ανζόρ Αστεμίροφ, υπεύθυνο για την κατάληψη της ίδιας πόλης τον Οκτώβριο του 2005.

Τουλάχιστον εκατό άτομα είχαν σκοτωθεί σε εκείνη την επίθεση. Στις 24 Μαρτίου, ο Γιούνους-Μπεκ Γεβκούροφ, πρόεδρος της επίσης εύφλεκτης και γειτονικής της Τσετσενίας επαρχίας της Ινγκουσετίας, κατήγγειλε τη διαφθορά του δικαστικού συστήματος, διότι, όπως είπε, «οι πάντες μπορούν να εξασφαλίσουν οποιαδήποτε ετυμηγορία σε οποιαδήποτε τιμή... Για παράδειγμα, μετανάστες από την Τσετσενία έχουν κερδίσει καθεστώς προσφύγων, αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στους ληστές, οι οποίοι αγοράζουν την ελευθερία τους».

Αυτή είναι η εικόνα του Βορείου Καυκάσου. Δολοφονίες, βιασμοί, εκτελέσεις, διαφθορά, μετακινήσεις πληθυσμών. Οι χθεσινές επιθέσεις στη Μόσχα ήλθαν να θυμίσουν ότι ο Καύκασος εξακολουθεί να προκαλεί πονοκεφάλους στο Κρεμλίνο, παρά την επιτυχή αλλά και αμφιλεγόμενη πολιτική Πούτιν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια. Η σχετική σταθερότητα της Τσετσενίας, μετά τους δύο πολέμους με τις ρωσικές αρχές (1994-1996 και 1999-2000), ήταν αποτέλεσμα της απόφασης της Μόσχας να υποστηρίξει μία από τις παρατάξεις της επαρχίας και να αποφύγει να επιβάλει απευθείας τον έλεγχό της.

Ο πρώτος πόλεμος είχε καταλήξει σε εξευτελιστική ήττα της Μόσχας και στην απόκτηση από τους Τσετσένους ντε φάκτο αυτονομίας, ενώ ο δεύτερος, κατά τα πρώτα στάδια αναρρίχησης του Πούτιν στην εξουσία, ανέτρεψε τα δεδομένα. Η Τσετσενία σήμερα κυβερνάται από τον διαβόητο Ραμζάν Καντίροφ, διάδοχο του πατέρα του, Αχμέντ Καντίροφ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 2004. Επί Ραμζάν, η Τσετσενία απολαμβάνει εντυπωσιακή σταθερότητα σε σύγκριση με τα χρόνια του πολέμου, μόνο που ο πρόεδρός της κατηγορείται από ανθρωπιστικές οργανώσεις για εγκληματική εξουσία, δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων και ευρείας κλίμακας διαφθορά.

Ινγκουσετία, Νταγκεστάν
Οι δύο πιο κοντινές επαρχίες της Τσετσενίας, η Ινγκουσετία και το Νταγκεστάν, υφίστανται τώρα το μεγαλύτερο βάρος των προβλημάτων που άλλοτε σήκωναν οι Τσετσένοι. Πολλοί από τους τελευταίους άλλωστε έγιναν εσωτερικοί μετανάστες κατά τη διάρκεια των πολέμων. Οι επιπτώσεις της μετάθεσης του τσετσενικού προβλήματος είναι αισθητές και στη Βόρεια Οσετία και στην Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία και την Καρατσάγεβο-Τσερκεσία, όπου δρουν εξτρεμιστικές ομάδες, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι απλώς μια ιδέα και οι Ρώσοι αξιωματούχοι παραμένουν, σύμφωνα με καταγγελίες, οι πρώτοι που τα καταπατούν.

Οι περισσότερες από τις εξτρεμιστικές ομάδες στις εν λόγω επαρχίες αποτελούνται από νέους μουσουλμάνους, οι οποίοι ανήκουν σε ξενόφερτα κινήματα σαλαφιστών, αν και τηρούν τις παραδοσιακές βίαιες μεθόδους της περιοχής. Προσδοκία τους δεν είναι τόσο η ανεξαρτησία -όπως ήταν των Τσετσένων τη δεκαετία του ’90- όσο η επιβολή του ισλαμικού νόμου σαρία σε ολόκληρο τον Βόρειο Καύκασο. Τα αποσχιστικά κινήματα έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί επί Γέλτσιν δεν αποτελούν πια πρόκληση για τη Μόσχα όσο ο ισλαμικός εξτρεμισμός και οι διαβρωτικές επιπτώσεις της διαφθοράς.

Ημέρα εθνικού πένθους στη Μόσχα
Διπλή τρομοκρατική επίθεση στο μετρό από δύο «μαύρες χήρες» με τουλάχιστον 38 νεκρούς
Tου ανταποκριτή μας στη Μοσχα Αχιλλεα Πατσουκα


Με εφιαλτικές μνήμες του παρελθόντος ξεκίνησε η Μεγάλη Εβδομάδα για τη Ρωσία, όταν δύο τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα στο μετρό σκόρπισαν τον θάνατο χθες το πρωί. Στις 07.56 ώρα Μόσχας ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε στον σταθμό Λουμπιάνκα που βρίσκεται κάτω από το αρχηγείο της FSB. Ελάχιστη ώρα μετά, στις 08.41, στην ίδια γραμμή ακολούθησε και η δεύτερη έκρηξη στον εξίσου μεγάλο και κεντρικό σταθμό Παρκ Κουλτούρι. Στο αχανές δίκτυο των 350 χιλιομέτρων του μετρό της Μόσχας σήμανε συναγερμός.

Οι αρχές μπλόκαραν τη λειτουργία όλων των κινητών τηλεφώνων υπό τον φόβο πιθανής ενεργοποίησης νέων εκρηκτικών μηχανισμών, ενώ στα σημεία των εκρήξεων έφτασαν ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και σωστικά συνεργεία αντικρίζοντας ένα λουτρό αίματος. Ο αριθμός των θυμάτων μέχρι χθες το απόγευμα άγγιζε τους 38, ενώ ο αριθμός των τραυματιών ξεπέρασε τους 64, από τους οποίους πολλοί δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή.

Η επιχείρηση απεγκλωβισμού και μεταφοράς των τραυματιών από τα σημεία της έκρηξης προς τα νοσοκομεία υπήρξε αγωνιώδης και περίπλοκη. Η πρώτη δυσκολία των ανδρών διάσωσης για την απομάκρυνση των τραυματιών είχε να κάνει με το μεγάλο βάθος των σταθμών του μετρό. Είναι μάλιστα γνωστό πως ο Στάλιν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε μετατρέψει ορισμένους από αυτούς σε καταφύγια. Το δεύτερο σκέλος της επιχείρησης εστιάστηκε στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού χάους που επικρατούσε στους δρόμους της ρωσικής πρωτεύουσας. Για τον λόγο μάλιστα αυτόν επιστρατεύτηκαν ελικόπτερα για τη μεταφορά των τραυματιών. Η εκτέλεση του διπλού τρομοκρατικού χτυπήματος διεκπεραιώθηκε από δύο μαύρες χήρες (γυναίκες καμικάζι), οι οποίες πυροδότησαν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς με τους οποίους ήταν ζωσμένες. Βάσει των υπολειμμάτων των εκρηκτικών μηχανισμών στους σταθμούς του μετρό, αλλά και των ιατρικών ευρημάτων, οι καμικάζι προσπάθησαν να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους επιβάτες, καθώς η εκρηκτική ύλη είχε εμπλουτιστεί με βίδες, πρόκες και μέταλλα τα οποία κατά την έκρηξη διασκορπίστηκαν. Οι αρχές ασφαλείας αναζητούν δύο γυναίκες οι οποίες φέρεται πως συνόδευαν τις μαύρες χήρες.

Με τη σημερινή ημέρα να έχει κηρυχθεί σε μέρα εθνικού πένθους στη Ρωσία, έντονος είναι ο προβληματισμός που επικρατεί στις αρχές για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι πως ύστερα από το αιματοκύλισμα σε κεντρικότατη στάση του μετρό το 2004, οι χθεσινές επιθέσεις υπήρξαν καλύτερα οργανωμένες, θεαματικότερες και με περισσότερα θύματα. Ο δεύτερος προβληματισμός κρύβεται στο γεγονός, που παρόλο πως φαίνεται ότι εδώ και μια εβδομάδα είχαν πληροφορία στα χέρια τους για επικείμενο μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα, εντούτοις δεν κατόρθωσαν να το αποτρέψουν. Το γεγονός δε πως οι τρομοκράτες κατόρθωσαν να φτάσουν κάτω από τη μύτη της FSB στον σταθμό της Λουμπιάνκα και 500 περίπου μέτρα από το Κρεμλίνο αποτελεί βαρύτατο πλήγμα για την εικόνα τους. Το διπλό χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα, αποτελεί απόδειξη ότι η αναθέρμανση των συγκρούσεων στον Βόρειο Καύκασο που ξεκίνησε πριν από δέκα περίπου μήνες θα συνεχιστεί.

Σε έκτακτη σύσκεψη στο Κρεμλίνο ο Ρώσος πρόεδρος έδωσε εντολή να αυξηθούν τα μέτρα ασφαλείας σε όλη τη χώρα, ενώ παράλληλα διαβεβαίωσε πως ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας θα συνεχιστεί χωρίς κανένα δισταγμό, μέχρι τέλους. Από το Κρασνογιάρσκ της Σιβηρίας ο πρωθυπουργός της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν διέκοψε την επίσκεψή του και επέστρεψε στη Μόσχα. Πριν επιβιβασθεί στο αεροπλάνο υποσχέθηκε την εξόντωση των τρομοκρατών, αφήνοντας παράλληλα αιχμές εναντίον του δημάρχου της Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ και ζητώντας αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας στα δημοτικά μέσα μετακίνησης.

Χρονικό αιματηρών πληγμάτων
Οι χθεσινές επιθέσεις αυτοκτονίας στο μετρό της Μόσχας προστίθενται σε μία μακρά σειρά τρομοκρατικών χτυπημάτων στη ρωσική επικράτεια τα τελευταία 15 χρόνια. Τα πλέον αιματηρά εξ αυτών ήταν τα ακόλουθα:

Ιούνιος 1995: Τσετσένοι αντάρτες εισβάλλουν σε νοσοκομείο της πόλης Μπούντενοβσκ και πιάνουν εκατοντάδες ομήρους. Πάνω από 100 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας των ειδικών δυνάμεων να ανακαταλάβουν το κτίριο.

Σεπτέμβριος 1999: Εκρήξεις σε πολυκατοικίες της Μόσχας έχουν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πάνω από 200 άνθρωποι. Το Κρεμλίνο αποδίδει το χτύπημα σε Τσετσένους, οι οποίοι με τη σειρά τους κατηγορούν τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ότι το οργάνωσαν.

23 - 26 Οκτωβρίου 2002: Τσετσένοι αυτονομιστές πιάνουν πάνω από 700 ομήρους σε θέατρο της Μόσχας. Στην επιχείρηση διάσωσης χάνουν τη ζωή τους 41 αντάρτες και 129 άμαχοι.

1 Αυγούστου 2003: Βομβιστής αυτοκτονίας οδηγεί φορτηγό με εκρηκτικά σε στρατιωτικό νοσοκομείο της βόρειας Οσετίας. Τουλάχιστον 50 άνθρωποι σκοτώνονται από την έκρηξη.

5 Δεκεμβρίου 2003: Εκρηξη σε προαστιακό τρένο στο Γιεσεντούκι έχει ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 46 άνθρωποι και να τραυματιστούν 160.

24 Αυγούστου 2004: Δύο ρωσικά επιβατηγά αεροσκάφη ανατινάσσονται ταυτόχρονα εν πτήσει, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 90 επιβάτες.

1 - 3 Σεπτεμβρίου 2004: 331 όμηροι -οι μισοί εκ των οποίων παιδιά- σκοτώνονται κατά τη διάρκεια χαοτικής επιχείρησης διάσωσής τους σε σχολείο του Μπεσλάν.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

2 σχόλια:

  1. Αυτό που συνέβη στη Μόσχα ήταν ένα ανθρωπιστικό δράμα.

    Ένα δράμα όμως που έχει όνομα.

    Και λέγεται Μουσουλμανική λαίλαπα.

    Η «Μάστιγα του Θεού» εξακολουθεί να δείχνει τα νύχια της.

    Σήμερα, στη Ρωσία, μέσα από την Τσετσένικη Απειλή. Σε συνδυασμό φυσικά με τον διεθνή Ισλαμικό φουνταμενταλιστικό παράγοντα.

    Αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ. Ούτε μεις, ούτε οι Βόρειοι «φίλοι» μας.

    Είτε Σλάβοι είναι αυτοί, είτε Δυτικοευρωπαίοι.

    Οι Τσετσένοι δεν είναι μόνοι τους.

    Δεν γεννιούνται, ούτε αυτοί, ούτε η δράση τους από «ιδεολογική και οργανωτική παρθενογέννεση».

    Ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί αλήθεια ότι υπάρχει ένα τεράστιο διεθνές Ισλαμικό δίκτυο που περιλαμβάνει ταυτόχρονα οργανωμένες Ομάδες αλλά και Ισλαμικές χώρες;

    Ένα δίκτυο όπου οι πρώτες χρηματοδοτούν, εξοπλίζουν, εκπαιδεύουν κι εντέλει είναι ο «ομφάλιος λώρος» που προσφέρει ζωή στις δεύτερες.

    Πόσες φορές δεν βγήκε στην επιφάνεια το ζήτημα της ανάπτυξης Τσετσένικης δραστηριότητας στην Τουρκία;

    Τσετσένικη Οργάνωση, πολιτική και παραπολιτική δραστηριότητα, στρατολόγηση μαχητών, αναζήτηση πόρων κλπ κλπ

    Αντίστοιχα στοιχεία έχουν δημοσιευθεί επίσης για ανάλογη δράση της Αλ Κάϊντα στην Τουρκία.

    Έχει επιβεβαιωθεί η χρήση «Τουρκικών Πόρων» (χρήμα, εξοπλισμοί, δομές, Τούρκοι Μαχητές, κλπ) τόσο από την Αλ Κάϊντα, όσο και από τους Τσετσένους Ισλαμιστές Μουτζαχεντίν.

    Οι φίλοι Ρώσοι, όμως, παρ’ότι τα γνώριζαν αυτά, στήριξαν και στηρίζουν την Τουρκία.

    Ποια;

    Μια Ισλαμική χώρα που στηρίζει και τους Τσετσένους και την Αλ Κάϊντα κι εν γένει το παγκόσμιο φουνταμενταλιστικό Ισλάμ.

    Οι φίλοι Ρώσοι γνώριζαν πολύ καλά ότι κάθε δολάριο που προσφέρουν στην Τουρκία μέσω του εμπορίου, του Τουρισμού και της μεταφοράς εξοπλιστικού knowhow μετατρέπεται σε Τσετσένικες βόμβες ενάντια στους πολίτες τους.

    Όπως και αντίστοιχα οι Δυτικοί γνωρίζουν ότι κάθε δολάριο που προσφέρουν στην Τουρκία μετατρέπεται σε επιθέσεις της Αλ Κάϊντα και των Ταλιμπάν ενάντια στη Δύση.

    Παρ’ όλα αυτά, οι Ρώσοι έστειλαν το 2009 περί τα 2,5 εκ Ρώσους τουρίστες στην Τουρκία, την μετέτρεψαν σε έναν από τους κυριότερους εμπορικούς της εταίρους, την εξοπλίζουν ραγδαία και εσχάτως έχουν πέσει με τα μούτρα να την μετατρέψουν και σε πυρηνική δύναμη.

    Όπως ακριβώς πράττουν και με το Ιράν, δυστυχώς.

    Παράδοξο;

    Η ίδια η Διπλωματία είναι παράδοξη, συνήθως.

    Η Διπλωματία, βεβαίως, είναι ακατανόητη για τους «κοινούς θνητούς».

    Αυτό λένε – όταν καταδέχονται αλαζονικά να αναφερθούν σε τέτοια ζητήματα και μόνον στα πλαίσια των διαφόρων «Ελιτίστικων Αδελφοτήτων» τους οι «λίγοι Μεμυημένοι της Υψηλής Πολιτικής και Διπλωματίας».

    Ακατανόητη;

    Ή μήπως – ιδιαιτέρως συχνά- παράλογη και καταστροφική μακροπρόθεσμα, όντας συνυφασμένη μόνον με τα «ατομικά κοντόφθαλμα συμφέροντα» ορισμένων «κρατούντων» εκείνη τη χρονική στιγμή που συμβαίνουν οι όποιοι εν λόγω «διπλωματικοί παραλογισμοί»;

    συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συνέχεια...

    Ποιος μπορεί να πει – εκ των υστέρων - ότι ήταν «σώφρων» η Τσαρική (δήθεν υψηλή και απαιτητική) Διπλωματία όταν «επέτρεπε να δημιουργηθούν και να ξεφύγουν» οι δυσμενείς – εσωτερικές αλλά και εξωτερικές – «πολιτικοδιπλωματικές καταστάσεις» που οδήγησαν στην επέλαση του Μπολσεβικισμού;

    Ή ακόμη, πόσο «σώφρων» ήταν η «Ρωσική Διπλωματία» όταν εξόπλιζε τους Τούρκους ενάντια στους Έλληνες το ’22 για να έχει ξανά τις επόμενες δεκαετίες απέναντί της πάνοπλους και πανίσχυρους τους Τούρκους να την απειλούν, για μια ακόμη φορά όπως ανέκαθεν άλλωστε έπραττε η Τουρκία στα πλέον από πεντακόσια χρόνια Ρωσοτουρκικής αντιπαράθεσης;

    Είχε η Ρωσία στα χέρια της την ευκαιρία της Τουρκικής διάλυσης και η «Υψηλή Ρωσική Πολιτική και Διπλωματία» την κατέστρεψε.

    Ποιος μπορεί να πει επίσης ότι είχε σώας τας φρένας η αντίστοιχη Αμερικανική Υψηλή (υψηλής δήθεν ποιότητας) Διπλωματία και Πολιτική όταν επέλεγε να δημιουργήσει το Κίνημα των φανατικών Ισλαμιστών και των Μουτζαχεντίν στον Καύκασο για να τους δει κατόπιν να εξαπολύουν θανάσιμες κι εκτεταμένες επιθέσεις εναντίον ολοκλήρου του Δυτικού Πολιτισμού;

    Εκ του αποτελέσματος προκύπτει το ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα και στις τρεις περιπτώσεις.

    Ότι την «Υψηλή Διπλωματία» δεν την χαράσσουν αντίστοιχης Υψηλής ποιότητας Εθνικοί Οραματιστές Διπλωμάτες και Πολιτικοί αλλά κάποιοι «Ολιγαρχικοί κύκλοι» που γνώμονα βάζουν το κοντόφθαλμο (οικονομικό προφανώς) συμφέρον τους και μόνον.

    Εν προκειμένω, ουδείς, προφανώς, εκεί πάνω στο Βορρά, δίνει την δέουσα βαρύτητα – είτε μιλάμε για Σλαβικό, είτε για Αγγλοσαξονικό Βορρά – στο τι σημαίνει Ισλαμική Τουρκία και τι ολέθριους κινδύνους αντιπροσωπεύει η Νεοοθωμανική Αυτοκρατορία που μεθοδικά χτίζει μέρα τη μέρα – με την αμέριστη βοήθεια αυτών ακριβώς των Βορείων!

    Το πλέον παράδοξο βέβαια αφορά στη στάση της Ισραηλινής Πολιτικής και Διπλωματίας. Εν ολίγοις, δεν έδωσε τη δέουσα σημασία ούτε καν το ίδιο το Ισραήλ, που κινδυνεύει περισσότερο από κάθε άλλον από τον Ισλαμισμό. Αντί να σαμποτάρει με κάθε μέσο την στρατιωτική ανάπτυξη της Ισλαμικής Τουρκίας συνέβαλλε – και συμβάλλει - τα μέγιστα στην γιγάντωσή της!

    Η ανάλογα περιβόητη Δυτικοευρωπαϊκή Διπλωματία έδειξε εξίσου την – δήθεν – υψηλή αξία της όταν επί αιώνες υποστήριζε την Τουρκία στην συντριβή της Ελλάδας για να την δει στον Α’ παγκ.

    Πόλεμο να τους στοιχίζει εκατόμβες νεκρών στην Καλλίπολη. Και όχι μόνον.

    Πρόκειται για μια «Τουρκική αντιδυτική ιστορική συμπεριφορά» που συνέβη ξανά και ξανά.

    Δύση και Βορράς μονίμως στηρίζουν την Τουρκία και η δεύτερη μονίμως τους το ανταποδίδει με αίμα Ευρωπαίων.

    Παρ’ όλα αυτά, ουδείς τους δεν το λαμβάνει υπόψιν του.

    Η «Υψηλή Πολιτική» και η «Υψηλή Μυστική Διπλωματία» ολοκλήρου του Βορρά εξακολουθούν να υποστηρίζουν σθεναρά την Τουρκία.

    Ασχέτως εάν κάθε δολάριο που της προσφέρουν μετατρέπεται – άλλοτε άμεσα κι άλλοτε έμμεσα - σε αιματηρές Ισλαμικές επιθέσεις κατ’ αυτού του ίδιου του Βορρά που την στηρίζει.

    Εξακολουθούν να την στηρίζουν τυφλά και απερίσκεπτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.