30/7/13

Γιατρός στα πλοία

της Ελίνας Γαληνού 
Ξεκινώντας για τις διακοπές, ίσως το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να σκέφτεται κανείς, είναι η ασθένεια. Ομως είμαστε άνθρωποι και όλα μέσα στο πρόγραμμα της ζωής είναι. Επομένως, η περίπτωση κάποιας αδιαθεσίας κατά την διάρκεια του ταξιδιού, δεν αποκλείεται.
Επειτα, το καλοκαίρι με τις μαζικές μετακινήσεις τουριστών, την έντονη ζέστη, τα έντομα και κάποιοι άλλοι παράγοντες, καθιστούν αναγκαία κάποια μέτρα πρόληψης για τους ταξιδιώτες. Ισως όμως να υπάρχουν και περιπτώσεις όπου αυτά τα μέτρα που παίρνει ο καθένας από μόνος του, να μην είναι επαρκή, εάν το περιστατικό είναι σοβαρότερο.Εάν βέβαια η μετακίνηση διαρκεί από μία έως τρείς ώρες, τα πράγματα είναι γενικά ευκολότερα. Με το αεροπλάνο η άφιξη είναι γρήγορη, ενώ με το αυτοκίνητο, παρέχεται η δυνατότητα μετάβασης σε κάποιο πλησιέστερο νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας για την παροχή βοήθειας. Το ταξίδι με πλοίο όμως, όταν διαρκεί πέντε ώρες και πλέον, δυσκολεύει την κατάσταση εάν προκύψει κατά την διάρκεια του ταξιδιού, περιστατικό ασθενείας που χρήζει άμεσης παροχής βοήθειας. Ασθενείς με χρόνια προβλήματα, αλλά και άλλοι που τους τυχαίνει κάτι απρόβλεπτο, βρίσκονται μεταξύ ουρανού και θάλασσας, περιμένοντας να φτάσει το πλοίο στον προορισμό του...Τι θα γίνει εάν σ΄ένα πλοίο της άγονης γραμμής, χρειαστεί κάποιος ιατρική βοήθεια και το δρομολόγιο προβλέπεται να διαρκέσει 12-14 ώρες;
Οσο και να μην θέλουμε να βάζουμε στο μυαλό μας το κακό, πολλές τέτοιες περιπτώσεις έχουν συμβεί, με αποτέλεσμα να αναστατώνεται το πλήρωμα του πλοίου και οι επιβάτες, ενώ το δρομολόγιο μπορεί να διακοπεί λόγω έκτακτης ανάγκης. Και πολλές φορές έχει διαπιστωθεί ότι εάν υπήρχε ένας γιατρός στο πλοίο, εφοδιασμένος με βασικά εργαλεία αντιμετώπισης κάποιων περιστατικών, τα πράγματα ίσως να ήταν πολύ καλύτερα. Μια ένεση, ένα καρδιογράφημα, ή η έμπειρη διαχείριση μιας κατάστασης, μπορεί να αποτρέψουν έναν κίνδυνο και μαζί, την ανάγκη εισαγωγής σε νοσοκομείο. Η έλλειψή τους όμως, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες εμπλοκές, έως και μοιραίες...
Η Ελλάδα είναι νησιώτικη χώρα και ένα μεγάλο μέρος του τουρισμού της, προσανατολίζεται σε θαλάσσια δρομολόγια. Γι΄αυτό, χρειάζονται οι ανάλογες υποδομές ώστε ο εγχώριος ή ξένος ταξιδιώτης, να αισθάνεται άνετα και ασφαλής οδεύοντας για τους προορισμούς προτίμησής του. Η μόνιμη παρουσία γιατρού σε πλοία που εκτελούν πολύωρα δρομολόγια μέσα στα πελάγη μας, είναι μια αναγκαιότητα η οποία θα αναβαθμίσει σημαντικά την παροχή υπηρεσιών μας στον τουριστικό τομέα. Παράλληλα, θα έδινε την ευκαιρία σε γιατρούς ανέργους ή άλλους που κάνουν ειδικότητα και μεταπτυχιακές σπουδές, ώστε να απασχολούνται περιστασιακά κατά την περίοδο της μεγάλης τουριστικής κίνησης, και τον υπόλοιπο χρόνο. Θα μπορούσε ακόμα να ισχύσει αυτό και για τα κρουαζιερόπλοια, κατά την διάρκεια δρομολογίων τους μέσα στα χορικά μας ύδατα. Οσο και να ευχόμαστε να είναι αχρείαστοι οι γιατροί, πολλές φορές χρειάζονται εκεί που δεν το περιμένει κανείς, καθώς όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται στις ασθένειες, είτε είναι ταξιδιώτες, είτε είναι πλήρωμα και καπετάνιος...

2 σχόλια:

  1. Κα Γαληνού συγχαρητήρια όπως πάντα για τα θέματά σας.

    Θα συμφωνήσω μαζί σας. Βέβαια κατά την γνώμη μου δεν θα πρέπει να αφορά μόνο τα πλοία εγχωρίων γραμμών διάρκειας. Kαι σε ένα αεροπορικό ταξίδι 2-3-4 ωρών με το σκεπτικό του άρθρου σας πάλι γιατρός χρειάζεται και εκεί. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά διεθνές καθόσον ούτε στις διεθνείς πτήσεις των αεροπορικών εταιρείων υπάρχουν ιατροί και ομοίως βασίζονται στην θεωρία του δηλώστε το κατά την επιβίβαση σας στο αεροπλάνο. Δεν γνωρίζω επίσης αν στις ακτοπλοικές εταιρείες διεθνούς νηολογίου ας πούμε υπάρχει πάντα γιατρός. Θεωρώ αυτόματα ότι στις διεθνείς κρουαζιέρες μόνο έχει επιλυθεί το θέμα. Ούτε όμως στα εμπορικά πλοία υπάρχει γιατρός. Και ευτυχώς που τα τελευταία έτη εφευρέθηκε η τηλειατρική και σώθηκαν κάποιοι άνθρωποι.
    Για παράδειγμα σε επεμβάσεις οξείας περιτονίτιδος κάπου στην μέση του Ατλαντικού με έντονη θαλασσοταραχή και να μην μπορεί να πλησιάσει κανένας....και πόσα άλλα δεν γνωρίζουμε.

    Και για να προσθέσω ένα ακόμα θεματάκι άσχετο μεν αλλά κινούμενο στο ίδιο... πνεύμα.

    Θαυμάσιο το Αττικό Μετρό. Έσωσε την Αθήνα και ...όχι μόνο. Όλοι οι σταθμοί καλαίσθητοι μεν με ευκολίες για άτομα με ειδικές ανάγκες, ...με κυλιόμενες σκάλες για την διευκόλυνση των ταλαιπωρημένων συμπολιτών μας. ....εκτός από την Στάση Μετρό του Σταθμού Λαρίσης. Εκεί όπου όλοι σχεδόν πηγαίνουν φορτωμένοι με αποσκευές για τα τρένα. Εκεί δεν θα βρείτε κυλιόμενες σκάλες. Εκεί οι άνθρωποι ανεβάζουν στα σκαλιά μόνοι τους τις αποσκευές τους και καταταλαιπωρούνται από την καλοκαιρινή αθηναϊκή ζέστη. Αλλά όπως είπατε στην αρχή του άρθρου σας. Ποιος τα σκέφτεται όταν πάει διακοπές; Είναι η αθάνατη Ελληνική πραγματικότητα. Όπως θα έλεγε ίσως κάποιος. Κάνανε τέτοιο έργο εδώ κολήσανε;

    Και μην μου πείτε για τον ανελκυστήρα ατόμων με ειδικές ανάγκες. Βγάζει στην απάνατι μεριά του δρόμου όπου για να περάσεις απέναντι μετά θέλεις άλλη διαδικασία.

    Καλές διακοπές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ μαζί σας, αλλά έδωσα έμφαση στο θέμα των πλοίων, γιατί άλλωστε το μεγαλύτερο ποσοστό του τουρισμού μας περνάει από θαλάσσιες διαδρομές.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.