Στη διάρκεια του ελληνικού διαφωτισμού, η ιδέα της ελληνικής παλιγγενεσίας αναπτύχθηκε έχοντας ως βασικό πυρήνα προβληματισμού τα κριτήρια που συγκροτούν την ελληνικότητα και οριοθετούν την Ελλάδα ως χώρο. Το κριτήριο της γλώσσας θεωρήθηκε αναπόσπαστα συνδεδεμένο με αυτό της εθνολογικής καταγωγής. Η διαφοροποίηση των εθνοτήτων στο χώρο της Βαλκανικής, κυρίως στο γλωσσικό, προκύπτει αβίαστα. Βέβαια, υπήρχαν κάποιες περιοχές, το βασικό χαρακτηριστικό των οποίων ήταν η πολυγλωσσία.
Αλλά και πάλι, οι γλώσσες διαχωρίζονται σε διαλέκτους καθώς και σε τοπικά ιδιώματα, έτσι που κάθε γλώσσα διέθετε δικούς της συμπαγείς γεωγραφικούς πύρινες. Αυτό, ωστόσο, ήταν ευδιάκριτο για τις άλλες γλώσσες της Βαλκανικής, όπου γλώσσα και λαός είχαν το ίδιο όνομα. Με την ελληνική γλώσσα, τα πράγματα δυσκόλευαν λόγω του ότι η εξάπλωσή της υπερέβαινε κατά πολύ τα γεωγραφικά όρια μέσα στα οποία γινόταν ευρεία και αποκλειστική χρήση της. Σε αυτό συνέτειναν αρκετοί λόγοι, κυρίως κοινωνικοί, θρησκευτικοί και οικονομικοί. Όπου προέκυπταν γλωσσικές διαφορές, αυτές μετατρέπονταν σε εθνικές.
Το κριτήριο της γλώσσας υπήρξε αναπόσπαστα συνδεδεμένο με αυτό της εθνολογικής καταγωγής όπως και με τους εθνικούς αγώνες.
Στην Βαλκανική, ο προβληματισμός για την καταγωγή των εθνών αποτελούσε ένα ζήτημα που απασχολούσε ιδιαιτέρα τους λαούς της, καθώς αυτό είναι ένα ιστορικό εργαλείο για την χειραφέτησή τους.
Πράγμα που το βλέπουμε ήδη στο παρόν μας με το θέμα των Σκοπίων μετά την πρόσφατη συμφωνία των Πρεσπών στην οποία μια βασική παράμετρος είναι η λεγόμενη μακεδονική γλώσσα που κατά συνέπεια υποδηλώνει και μακεδονική εθνότητα.
Όπως είδαμε, η γλώσσα είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο για την συγκρότηση εθνικής ταυτότητας και την σφυρηλάτηση της εθνικής συνείδησης. Η γλώσσα, ωστόσο, που τα Σκόπια βάφτισαν ως Μακεδονική, δεν διαθέτει προϊστορία, σε πλήρη και εκκωφαντική αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Δεν διαθέτει παρελθόν και πρόκειται για ένα προϊόν τεχνικής «επεξεργασίας» και όχι φυσικής εξέλιξης.
Η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα, τόσο λεξιλογικά, όσο γραμματικά και συντακτικά, είναι μία διάλεκτος της βουλγαρικής με επιμειξία πολλών σερβικών, τουρκικών, ελληνικών και αλβανικών στοιχείων. Ο καθηγητής Νικόλαος Ανδριώτης τονίζει ότι πρόκειται για σλαβικό ιδίωμα, το οποίο σχετίζεται με την βουλγαρική. Στην ουσία, η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα είναι ένα τοπικό ιδίωμα, ένα μείγμα των διαλέκτων που ομιλούσαν οι κάτοικοι των περιοχών Βέλες, Πρίλεπ, Κίτσεβο και Βιτωλίων (Μοναστήρι). Το ιδίωμα αυτών των περιοχών ήταν και το πιο οικείο στην πλειονότητα των κατοίκων της ψευδομακεδονίας. Τα μακεδονικά πρωτοεμφανίζονται ως «επίσημη» γλώσσα στις 2 Αυγούστου του 1944 από την τότε νεοϊδρυθείσα Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της «Μακεδονίας».
Από την ημέρα αυτή, ορίστηκε μία ειδική επιτροπή, η οποία, στις 3 Μαΐου του 1945, κατέληξε στην οριστικοποίηση του αλφάβητου και τους κανόνες γραμματικής και ορθογραφίας της γλώσσας. Έτσι, η απόφαση για την δημιουργία και την καθιέρωση της λεγόμενης «μακεδονικής» γλώσσας έχει τον χαρακτήρα της πολιτικής απόφασης και όχι της φυσικής εξέλιξης και ανάγκης των κατοίκων. Την προώθηση της νέας «μακεδονικής» γλώσσας ανέλαβε πρώτη η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου των Σκοπίων, το έτος 1946.
Πηγή: Το Ποντίκι
Οι Σλάβοι της Βαλκανικής πέρασαν τον ρου του Δούναβη ως ομάδες,πατριές,φυλές το 592 επί Μαυρικίου.Εγκαταστάθηκαν όπου μπορούσαν και οργανώθηκαν ως Σκλαβηνίες, σαν να λέμε σε χωριά.Έφθασαν έως την Πελοπόννησο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυν τω χρόνω κάποιοι Σλάβοι εξελίχθηκαν ως Σέρβοι,Κροάτες και ως Σλοβένοι.Λογικό,επικοινωνία δεν υπήρχε,ούτε γραπτή γλώσσα,ούτε σχολεία.Κάθε ομάδα σε κάθε περιοχή εξελίχτηκε διαφορετικά.
Στην Ανατολική Βαλκανική όπου υπήρχαν Σλάβοι,την κατέκτησαν οι (Πρωτο)Βούλγαροι λαός Τουρκικής προέλευσης.Οι Πρωτο Βούλγαροι χρησιμοποιούσαν την Ελληνική γλώσσα.Όμως, λόγω της πληθυσμιακής υπεροχής των Σλάβων, αλλά και λόγω πιό υψηλού πολιτιστικού επιπέδου (είχαν πιό πολλά χρόνια στον πολιτισμό των Ρωμαϊκών (βυζαντινών) εδαφών), οι κατακτημένοι κατέκτησαν τους κατακτητές τους. Οι Σλάβοι εκπολίτισαν τους Βουλγάρους (οι οποίοι ήταν πιο λίγοι,αλλά πολεμιστές).
Άρα οι Σλάβοι έδωσαν την γλώσσα τους στους Βουλγάρους,οι οποίοι την εξέλιξαν και δημιουργήθηκε η μεσαιωνική και σύγχρονη Βουλγαρική.
Οι γλώσσες αναπτύσσονται,εξελίσσονται και ακμάζουν κάτω από τα ισχυρά κράτη.Όπως και οι θρησκείες (άλλη φορά θα το αναπτύξω,πάντως ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους θα θρυματίσει το έθνος).Οι γλώσσες εξελίσσονται στο Κέντρο κάθε αυτοκρατορίας,κράτους.Διότι εκεί βρίσκεται η Διοίκηση,ο Στρατός και τα Δικαστήρια (και η παραγωγή νόμων) και το θρησκευτικό Κέντρο καθώς και το εμπόριο.
Εφόσον το ισχυρό Κράτος των Βουλγάρων ήταν κάπου πιο ανατολικά από τη σημερινή Γιουγκοσλαβία, η γλώσσα των Σλάβων της Αχρίδος,δεν συμβάδισε με την Βουλγαρική
(το ξαναλέω καθαρή σλαβική,άντε και λίγες (αρχαιο)τουρκικές και πολλές ελληνικές).
Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια γλώσσα (δηλ της Βουλγαρικής και των Σλάβων της Βόρειας Μακεδονίας πλέον).
Ο Μπαμπινιώτης την ονομάζει Βουλγαροσερβική (λογικό γιατί το 1945 οι Σέρβοι την εμβολίασαν και ζούσαν μαζί 30 χρόνια).
Πάντως αν θα θέλαμε να είμαστε ακριβείς θα ορίζαμε την γλώσσα τους ως εξής :" Νοτιοσλαβική, η οποία έδωσε την πρώτη ύλη για την δημιουργία της Βουλγαρικής, η οποία υπάρχει διότι ο λαός που την μιλάει δεν εκσερβίσθηκε, και δεν κατακτήθηκε από τους Βουλγάρους για να εκβουλγαρισθεί πλήρως.Στις άκρες μια Αυτοκρατορίας ή ενός Κράτους οι αλλαγές στη γλώσσα είναι πιο αργές. Αν την περιοχή γύρω από τα Σκόπια την είχαν κατακτήσει οι Βούλγαροι κατά τους Βαλκανικούς πολέμους ποτέ κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί γιατί δεν θα υπήρχε λόγος". Εννοείται ότι η ονομασία Μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμμία βάση, κανένα έρεισμα. Ίσως στο μέλλον όταν αποκτήσουν αυτοπεποίθεση (σιγά μην γίνει ποτέ, δεν έχουν δυναμισμό, και οι Αλβανοί θα αποκτήσουν κάποτε πλειοψηφία) να καταλάβουν αυτό το ψεύδος δεν τους προσφέρει τίποτα.
Αποδεικνύεται ότι οι εθνικές νίκες θέλουν (γρανιτένια) εθνική ενότητα•αυτοί την είχαν.Φανατισμό για την επίτευξη του εθνικού σκοπού•αυτοί τον είχαν. Διάθεση για θυσίες•την είχαν, 27 χρόνια πέρασαν πολύ φτωχά,αν είχαν υποχωρήσει το 1992 σήμερα θα είχαν τριπλάσιο βιοτικό επίπεδο.
Εμείς;Πέμπτη φάλαγγα.Φανατισμό να κουρελιαστεί το Εθνικό κράτος (από τι θα αντικατασταθεί Συνέλληνες Αριστεροί;) Και κυρίως μηδενισμό.
Θα ήθελα να σκεφθούμε αν τα στοιχεία που κράτησαν τους Σλάβους από τον εκσερβισμό Ή τον εκβουλγαρισμό υπάρχουν στον αδελφό Κυπριακό λαό στον αγώνα τους για το τέρας της Τουρκοποίησης.Όχι,γιατί και εκεί υπάχει πέμπτη φάλαγγα.
Σέ πολυεθνικό συνέδριο εἶδα ἕναν Σἐρβο καί ἔναν Βούλγαρο, που στό τραπεζι μίλαγαν στά σλαβικά ἄνετα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡώτησα σέ ποιά γλῶσσα μιλᾶνε, στά σερβικά ἤ στά βουλγαρικά, καί μοῦ ἀπάντησαν ὅτι μιλοῦσαν στίς γλῶσσες τους ἀλλά ὁ ἕνας καταλάβαινε τόν ἄλλον.
Εἶπα τότε, ἐνθυμούμενος τίς χιλιάδες νεκρῶν ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνος στήν Ἑλληνική Μακεδονία καί στούς Βαλκανικούς πολέμους μεταξύ Σέρβων Ρωμηῶν καί σλάβων, Βουλγάρων Ρωμηῶν καί σλαβόφωνων, καί Ἑλλήνων Ρωμηῶν, ἀλλά καί τίς μετέπειτα διενέξεις καί μάχες:
Ἔ ρέ κοροϊδία πού μᾶς ἔχουν κάνει σέ ὅλους τούς Ρωμηούς οἰ Ξένοι!