Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚΚατέρρευσαν χθες όλα τα προσχήματα που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση στην αποτυχημένη προσπάθειά της να δικαιολογήσει τα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας που αποφάσισε ο πρωθυπουργός και τα οποία φυσικά έχουν εξοργίσει τον ελληνικό λαό.
Εν πρώτοις ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου -ο οποίος έχει καθιερωθεί ως το πιο νεοφιλελεύθερο στοιχείο της κυβέρνησης Παπανδρέου- διέλυσε στη Βουλή κάθε αυταπάτη ότι η περικοπή των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, όπως και του επιδόματος αδείας, θα ήταν έκτακτα μέτρα προσωρινού χαρακτήρα, συναρτώμενα με το αυξημένο έλλειμμα του προϋπολογισμού.
Τα μέτρα είναι μόνιμα, υπογράμμισε. Θα περικοπούν για πάντα δηλαδή οι επί μισόν και πλέον αιώνα εργατικές κατακτήσεις του 13ου και του 14ου μισθού. Ακόμη και αν η κυβέρνηση δηλαδή πετύχει τον στόχο της να ρίξει σε τρία χρόνια το έλλειμμα κάτω από το 3%, τα λεφτά των εργαζομένων «πάν’ και τούρκεψαν»!
Εν συνεχεία ο εκπρόσωπος του Ολι Ρεν διέψευσε τις αυταπάτες των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα ότι δήθεν η συμφορά της ακραίας λιτότητας θα περιοριζόταν μόνο στους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το μέτρο θα επεκταθεί και στον ιδιωτικό τομέα, δήλωσε με μια παράξενη βεβαιότητα που δεν γνωρίζουμε αν ήταν αυθαίρετη δική του σκέψη ή προερχόμενη από διαβεβαιώσεις που έχει δώσει η ελληνική κυβέρνηση στον προϊστάμενό του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα.
Επιπροσθέτως ο ίδιος ο Ολι Ρεν, ο «γκαουλάιτερ» των δυνάμεων οικονομικής κατοχής της πατρίδας μας, έκανε κομμάτια και θρύψαλα τις αυταπάτες κάποιων μισθωτών -ιδίως των καλύτερα αμειβομένων- ότι τα κοινωνικά ανάλγητα μέτρα τουλάχιστον θα σταματούσαν μέχρι εδώ. Ο κομισάριος Οικονομίας της ΕΕ διάλεξε μια ξένη εφημερίδα, την ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα» για να ανακοινώσει στον ελληνικό λαό ότι η κόλαση στην οποία τον έριξε η κυβέρνηση Παπανδρέου κατ’ επιταγήν της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται να έχει τέλος: νέα μέτρα εξαθλίωσης των Ελλήνων θα επιβληθούν και το 2011 και το 2012! Το είπε ρητά - και φυσικά δεν εννοούσε ότι θα σταματήσουν εκεί...
Ιδού η επισημοποίηση των αποδείξεων του ισχυρισμού που έχουμε προβάλει πολλές φορές σε αυτήν εδώ τη σελίδα: η ΕΕ δεν ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα για την κατάσταση του ελληνικού ελλείμματος, την ενδιαφέρει μόνο η χρησιμοποίησή του ως προσχήματος για να μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων και οι συντάξεις. Για να το πούμε ωμά, οι ηγετικοί κύκλοι της ΕΕ θέλουν να φτωχύνουν όχι μόνο οι Ελληνες, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστική η ευρωπαϊκή οικονομία! Αν μπορούσαν να δίνουν σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους μεροκάματα Βουλγάρων, οι οποίοι κερδίζουν 120-150 ευρώ τον μήνα θα το έκαναν!...
Χθες κατέρρευσε ένας ακόμη μύθος - ότι δήθεν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον μιας χώρας συναρτώνται με τη δημοσιονομική της κατάσταση. Πρόκειται για ένα διαδεδομένο παραμύθι που χρησιμοποιείται ευρέως και απευθύνεται σε άσχετους και αφελείς που αγνοούν τους μηχανισμούς κερδοσκοπίας.
Παρά τα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, τα ομόλογα που εξέδωσε χθες αγοράστηκαν με επιτόκιο... ακριβότερο (!) κατά 0,2% από εκείνο που είχε δανειστεί προ μηνός, πριν λάβει μέτρα. Είναι προφανές δηλαδή ότι οι κερδοσκόποι καμιά σημασία δεν έδωσαν στο αν η κυβέρνηση Παπανδρέου πάτησε στον λαιμό τους εργαζόμενους της Ελλάδας ή όχι - και πολύ σωστά έπραξαν από τη σκοπιά τους.
Αυτοί να δανείσουν χρήματα με όσο το δυνατόν υψηλότερα επιτόκια θέλουν, δεν είναι υπουργοί Οικονομικών! Αυτοί διαπίστωσαν ότι έχουν απέναντί τους μια πανικόβλητη ελληνική κυβέρνηση και στόχο έχουν να τη «γδάρουν» τρομοκρατώντας την για να της αποσπάσουν τοκογλυφικά επιτόκια. Οι τοκογλύφοι - κερδοσκόποι κερδίζουν μόνο όταν δανείζουν, γι’ αυτό και μοναδικός στόχος των κινήσεών τους είναι πάντα να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού του θύματος, όχι να μην το δανείσουν! Αν δεν το δανείσουν, δεν κερδίζουν, οπότε αυτοκαταργούνται. Χθες η Ελλάδα, η οποία έχει έλλειμμα 12,7% δανείστηκε με επιτόκιο 6,4%. Η Ισπανία με 11,4% έλλειμμα δανείστηκε με... 3%! Είναι εξόφθαλμο ότι η διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες είναι πολιτική, όχι δημοσιονομική.
Απεργία
Παραλύει σήμερα πάλι η Ελλάδα
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ρόλο στην εξαθλίωση ή όχι των Ελλήνων εργαζόμενων θα παίξουν οι σημερινές κινητοποιήσεις και οι αλλεπάλληλες απεργίες που θα ακολουθήσουν. Αν δεν υπάρξουν στο επόμενο διάστημα διαδηλώσεις μαχητικές με δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, το μέλλον του κόσμου της εργασίας θα είναι απελπιστικά ζοφερό. Στόχος των ηγετικών κύκλων της ΕΕ είναι να επιβάλουν έναν εργασιακό Μεσαίωνα. Δεν πρόκειται να τους σταματήσει τίποτα άλλο εκτός από τη μαχητική αντίσταση των εργαζομένων. Η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορεί να μην εμφορείται αυτοτελώς από τέτοιες προθέσεις, αποδεικνύεται όμως παντελώς ανίκανη να προβάλει οποιαδήποτε αντίσταση. Υποκύπτει αμαχητί στις απαιτήσεις των πιο επιθετικών κύκλων της Γερμανίας.
ΕΘΝΟΣ
Επειδή βλέπω πολλούς μέσα στον «αριστερόστροφο» ίστρο τους να προφητεύουν μια «κόλαση» η οποία θα ξεκινήσει από τους «καημένους» δημοσίους υπαλλήλους και θα κατακλείσει όλη την κοινωνία και την ιδιωτική οικονομία θέλω να τους επισημάνω ότι εκεί κλεισμένοι στην γυάλα της ασφάλειάς τους δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η κόλαση είναι εδώ για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Όχι τώρα αλλά εδώ και 20 χρόνια. Πότε με την καταπάτηση ωρών εργασίας, πότε με λιγότερα ένσημα, πότε με λιγότερα χρήματα απ’ τη συλλογική σύμβαση, πότε με απασχόληση λαθρομεταναστών. Όλα αυτά δεν τα γνωρίζουν οι καλοί μας οι προφήτες ή και αυτοί τώρα τα μαθαίνουν όπως ακριβώς ο πρωθυπουργός μας έμαθε για την υπερχρέωσή μας; Φυσικά κανένας απ’ αυτούς τους προφήτες δεν μπόρεσε να καταλάβει όλες αυτές τις απλές αλήθειες όταν αυτές συνέβαιναν. Κατ’ αρχήν το κράτος μπορεί να νομοθετεί μόνο για μισθούς και αποδοχές που εκείνο πληρώνει. Για τους υπόλοιπους μπορεί να νομοθετεί χαμηλότερα όρια τα οποία όπως είναι η εργασιακή πραγματικότητα σήμερα στην Ελλάδα σπανίως ακολουθούνται. Τώρα αν μειώσει όπως μας προειδοποιούν οι προφήτες αυτοί τους μισθούς με νομοθετική ρύθμιση απλά θα μειώσει τις ελάχιστες καταγεγραμμένες σε νόμο απαιτήσεις των εργαζομένων. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως αν η δουλειά σου έχει καλές αποδοχές αυτές προέρχονται από την παραγωγικότητά σου και όχι από τις νομοθετικές ρυθμίσεις και φυσικά δεν μπορεί κανείς να σου τις κόψει… Αν πάλι η δουλειά σου δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει στο αφεντικό σου να σε πληρώνει περισσότερο. Είναι έτσι κι αλλιώς ζούγκλα η αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και μόνο μπορεί να χάσει το κράτος έσοδα μειώνοντας του μισθούς με οποιοδήποτε τρόπο εκεί. Άσε που δεν δικαιούται να κάνει νομοθετική ρύθμιση των πραγματικών απολαβών αφού ουσιαστικά η ιδιωτική αγορά εργασίας έχει πολύ χαλαρό νομοθετικό πλαίσιο. Άλλωστε η ανταγωνιστικότητα που είναι το ζητούμενο καθορίζεται από την τιμή πώλησης του παραγόμενου προϊόντος και όταν κάποιος ιδιώτης δεν έχει κέρδος δεν δίνει μισθούς και φυσικά σταματά την παραγωγή κάποιου προϊόντος από το οποίο δεν έχει κέρδος… Τόσο απλά είναι τα πράγματα στην σημερινή Ελλάδα που μιλάμε με τα δύο παράλληλα σύμπαντα του ιδιωτικού τομέα και του δημοσίου. Αν λοιπόν ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει την στόχευση των μέτρων, θα πρέπει να κατανοήσουν πώς στο επίκεντρο της προσπάθειας είναι η μετατόπιση του κέντρου βάρους από τις παροχές δημόσιων υπηρεσιών που καταναλώνονται εντός της Ελλάδας από έλληνες, σε παραγωγή απτών προϊόντων τα οποία μπορούν να καταναλωθούν στο εξωτερικό ή σε παραγωγή υπηρεσιών που μπορούν να καταναλωθούν από πολίτες ξένων κρατών (π.χ. τουρισμός). Αν καταλάβουμε τι μας ζητούν αυτοί οι «κακοί» γερμανοί ίσως και να τα καταφέρουμε. Αλλά όσο ζούμε στον δικό μας κόσμο δεν υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Και ναι όλη αυτή η αναπροσαρμογή θα είναι αιτία ανεργίας και κοινωνικής δυστυχίας διότι στα επόμενα μέτρα θα είναι και μαζικές απολύσεις από το δημόσιο με παράλληλη γενική κατάργηση μονιμότητας και παραγωγική αξιολόγηση παντού. Αλλά ποιο αφεντικό δεν κάνει παραγωγική αξιολόγηση των εργαζομένων από την στιγμή που τους προσλαμβάνει μέχρι την στιγμή που τους συνταξιοδοτεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθέριος Β.
O κ. Δελαστικ φαίνεται δεν έχει καταλάβει ότι το ΒΑΣΙΚΟ πρόβλημα του ελληνικού κράτους ΔΕΝ είναι το έλλειμμα αλλά το χρέος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΩΣΤΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ!!!
Πολύ περισσότερα από ότι μπορούμε να ξεχρεώσουμε.
Συνεπικουρα του ελληνικού χρέους είναι το μεγάλο έλλειμμα, το οποίο ΑΥΞΑΝΕΙ το χρέος, και η μικρή ανταγωνιστικότητα η οποία θα μπορούσε ΝΑ ΤΟ ΜΕΙΩΣΕΙ.
Ας το πούμε με ένα παράδειγμα.
Έστω ότι το σπίτι του κ. Δελαστικ έχει πάρει φωτιά. Η κουζίνα καίγεται και κινδυνεύει να μεταδώσει την πυρκαγιά και στο υπόλοιπο διαμέρισμα.
Η φωτιά είναι το χρέος. Και το χρέος θα του κάψει το σπίτι.
Ο κ. Δελαστικ μπορεί να σβήσει την φωτιά ρίχνοντας νερό (ανταγωνιστικότητα) το οποίο όμως δεν έχει.
Έτσι ρίχνει λάδι (ελλείμματα) το οποίο του περισσεύει.
Την θανατηφόρα τριπλέτα (χρέη, ελλείμματα, ανταγωνιστικότητα) μόνο εμείς σε όλη την Ευρώπη καταφέραμε να συνδυάσουμε.
Η Ισπανία μπορεί να έχει υψηλά ελλείμματα αλλά μπορεί ακόμα να ελέγχει το χρέος επειδή ΠΑΡΑΓΕΙ.
Παράγει αυτοκίνητα, καλής ποιότητας τουρισμό, ακόμα και υψηλή τεχνολογία σε κάποιους τομείς.
Το μόνο που εμείς παράγουμε είναι ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ, υψηλά αμειβόμενους, πολλοί από τους οποίος δεν χρειάζεται να δουλέψουν πάνω από 3-5 ώρες την ημέρα ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ!!!!!
Με λίγα λόγια, ο δημόσιος τομέας πρέπει να περιοριστεί.
Προσωπικά θα προτιμούσα απολύσεις. Μαζικές απολύσεις. Αυτό θα ήταν μέτρα σοκ, όχι 700 € τον χρόνο!!!
Για να γίνει όμως παραγωγική αξιολόγηση των εργαζομένων στο δημόσιο, θα πρέπει να βρεθεί μια αξιόπιστη μέθοδος monitoring, που αυτήν την στιγμή απλώς δεν υπάρχει. Το πρόβλημα έγκειται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας εργασίας. Μπορεί π. χ. ο -σπάνια- ευσυνείδητος δημ. υπάλληλος μιας ελεγκτικής αρχής να κάνει σωστά την δουλειά του και να συντάξει μια πλήρη αναφορά που να "τυλίγει στο χαρτί" χωρίς δεύτερη κουβέντα τον παρανομούντα (αριθμός φακέλλων που έχουν διεκπεραιωθεί: 1). Ταυτόχρονα ο κλασικός τεμπέλης και ενίοτε επίορκος "συνάδελφος" του μπορεί να "διεκπεραιώσει" πέντε τέτοιες υποθέσεις, με ποιότητα δουλειάς ανάλογη του γνωστού ανακριτή στο σκάνδαλο Siemens, δηλ. μηδενική. Άρα, πως εκτός των ποσοτικών παραμέτρων μπορούν να αξιολογηθούν οι ποιοτικές; Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο ζήτημα διότι δεν είναι ελληνικό και μόνο πρόβλημα. Από εκεί ξεκινά το θέατρο του παραλόγου, με διαρκείς προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια δικαίως ή αδίκως από τους υπαλληλους, με τους -έμπειρους- προϊσταμένους να κάνουν την πάπια αρκετές φορές καλύπτωντας τα νώτα τους. Η μόνη μέθοδος αξιολόγησης που μπορώ να σκεφτώ, είναι οι διαρκείς εξετάσεις (δια εργασιακού βίου) που τουλάχιστον εξασφαλίζουν επαφή με το αντικείμενο και αναγκαστικό διάβασμα (ξανά και ξανά). Και αυτή κατόπιν και μόνο δραματικής μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία θα υποχρεώσει τους υποτιθέμενους άριστους που θα απομείνουν, να εργάζονται τουλάχιστον όπως θα έπρεπε, για να είναι κατ' αρχήν εντός των deadlines . Θα παραμείνει βέβαια το ερώτημα της ποιότητας της εργασίας τους ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ τους. Προφανώς ένας καλός δημ. υπάλληλος που με το σπαθί του επαναδιορίζεται στο Δημόσιο θα πρέπει να λαμβάνει πολλαπλάσια της σημερινής, αμοιβή, που πιθανόν θα "απομάκρυνε" και τα "φακελάκια". Αν μάλιστα σταματούσε η στρέβλωση στην αγορά εργασίας με τα κλειστά επαγγέλματα, την τρομερή γραφειοκρατία - χαρτούρα και χάσιμο χρόνου και ημερομηνίών, με φτηνά οικόπεδα σε ΒΙΠΕ για κάθε wannabe επιχειρηματία και με τερματισμό της κοροϊδίας πλαφόν κατώτατου μισθού, που υποχρεώνει σε πληρωμή με "μαύρα" των αλλοδαπών, οι "περισσευούμενοι" δημ. υπάλληλοι θα μπορούσαν να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, ως υπάλληλοι ή/και επιχειρηματίες. Πάντως ο γνωστός Γιωργάκης φαίνεται ότι πραγματικά είναι UFO, δεν πάει ούτε στο κλασικό φιλελεύθερο μοντέλο, ούτε στο σοσιαλδημοκρατικό, πόσο μάλλον στο μετα-μαρξιστικό, μάλλον σε μια ακατανόητη πολιτική "try and error" ή ελληνιστί, ένα υπόδειγμα "βλέποντας-και-κάνοντας". Μάλιστα, με την μείωση του εισοδήματος δικαστικών και εφοριακών το περισσότερο που θα καταφέρει θα είναι λευκή απεργία διαρκείας και λάδωμα στο θεό ενώ με την αύξηση ΦΠΑ και καυσίμων θα σκοτώσει κάθε προοπτική ανάπτυξης μέσω ζήτησης. Προσωπικά, ως ιδιωτικός υπάλληλος, θα προσπαθήσω χωρίς βέβαια να φοροδιαφεύγω (κάτι που μαζοχιστικά δρων ή μάλλον ορθολογικά -δεν θα το αναλύσω- δεν έχω κάνει ποτέ στα 25 έτη που εργάζομαι), να χρησιμοποιώ κάθε νομική δυνατότητα που μου παρέχεται ώστε νόμιμα να πληρώνω όσο το δυνατόν λιγότερα σε Εφορία, ΟΤΑ κλπ. Συνέταιρος στο πορτοφόλι μου εκτός των παιδιών μου και της συζύγου μου δεν μπορεί να είναι ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης, ο Χριστοφοράκος, οι "κουμπάροι", τα λαμόγια που γεμίζουν τα μπουζουξίδικα και ο κάθε στην ουσία μισθοφόρος ψηφοφόρος - δημ. υπάλληλος! Λεφτά από την εταιρειούλα μου δόξα τω Θεώ βγαίνουν και θα βγαίνουν, αν θα τα μοιραζόμουν σε τελικό ποσοστό 60% (τόσο είναι!), θα το έκανα για σχολεία, νοσοκομεία - γηροκομεία, δρόμους και ασφάλεια, όχι για να αγοράζει τρίτο και τέταρτο "μερσεντέ" και κότερο ο κάθε αμόρφωτος καράβλαχος νεογιάπης. Αν τώρα οι υπηρεσίες του κράτους γινόντουσαν παρόμοιες με της... Δανίας, προφανώς δεν σκεφτόμουν αυτά που μόλις έγραψα και θα δεχόμουν παρότι έντιμος και νέους φόρους._Κ.Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ: Μου φαίνεται ότι ΄μερικοί έχουν το χαβά τους, (τους τυφλώνει ο "αριστερόστροφος οίστρος" του άρθρου;) και δεν κάνουν καν τόν κόπο να διαβάσουν όχι τον κ. Δελαστίκ αλλά τις δηλώσεις τοων επικυρίαρχων-Μέρκελ, όΛι Ρεν, γερμανών βουλευτών περί Κϋρκυρας κλπ.Αν και ο κ. Δελαστίκ αναφέρει τις δηλώσεις Ρεν. Ούτε για παραγωγικότητα στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα συζητούν ούτε για τίποτα. Χαμηλότερες αμοιβές παντού θέλουν. Παντου. Μείωση του κόστους εργασίας. Πασή θυσία-δικής μας, των εργαζόμενων. Ξεχνάνε (από ποιον΄οίστρο άραγε;)την οδηγία ΜΠολγκενστάϊν, τον Πολωνό υδραυλικό, και τους αγώνες των Γάλλων για να ματαιωθεί. Χαίρονται για τηνκακιά μοίρα των δημοσίων υπαλληλων. Αλλά για σενα ιδιωτικέ υπάλληλε (και σχολιαστή) χτυπάει η καμπανα. Θα σε κουφάνει ο ήχος της για΄τι δεν καταλαβαίνεις-όσοι δεν καταλαβαίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΕΥΘΕΡΙΕ Β.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ.
ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΣΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ.ΤΗΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΡΒΑΝΑ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΙΑΤΑΧΘΕΙ ΤΑΞΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑΧΘΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΡΑ.
O ανώνυμος 7:02 με ψευδώνυμο δεν γνωρίζει βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης, συνεπώς αδυνατεί να κατανοήσει την διαφορά δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αν ενδιαφέρεται, ευχαρίστως να τον προμηθεύσω με μια βασική βιβλιογραφία. Στο δια ταύτα: Κανείς δεν χαίρεται αν κάποιος, δημόσιος υπάλληλος ή ιδιωτικός υπάλληλος χάσει την δουλειά του ή έχει λαμβάνειν μειωμένο μισθό, ούτως ή άλλως οι μειωμένες αποδοχές των μισθωτών επιδρούν άμεσα σε αρνητικό wealth effect που έχει ως φυσικό επακόλουθο εκτός της μειωμένης κατανάλωσης γραμμικά με την μείωση του μισθού, σε ένα πρόσθετο "κράττει" υπό τον φόβο των επερχόμενων εξελίξεων (εξ' ου και η φροντίδα των κυβερνώντων να μην αποταμιεύσουμε, αλλά να προβούμε σε συλλογή αποδείξεων, ώστε εκτός της σύλληψης της φοροδιαφυγής από τους ίδιους τους πολίτες, να μην πεθάνει εντελώς η εγχώρια ζήτηση). Το πρόβλημα όμως είναι αλλού: το Δημόσιο έχει καταστεί αναποτελεσματικό, τεράστιο - σε επίπεδο Σοβιετίας, αδηφάγο και συναίτερος στην τσέπη μας και ανασταλτικός παράγοντας για κάθε καινοτομία. Στον Πρώτο Κόσμο, την λεγόμενη Δύση, οι ιδιώτες παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες και το ολιγομελές Δημόσιο εξασφαλίζει ένα δίχτυ προστασίας για όλους. Από εκεί και πέρα, ακόμη και στους δημόσιους οργανισμούς της Δύσης με τους λίγους αναλογικά με τον πληθυσμό υπαλλήλους, οι μισθοί είναι μικροί και δεν εργάζονται πάντα οι άριστοι με ποιότητα ανάλογη του ιδιωτικού τομέα. Οπότε το βασικό ζητούμενο παραμένει η παρακολούθηση της ποιότητας στις υπηρεσίες που παρέχει το Δημόσιο. Στην Ελλάδα φυσικά αυτό είναι το κερασάκι. Δεν γίνεται με καμμία αλχημεία να δουλεύουν σκληρά τρεις άνθρωποι για να θρέφουν έναν. Η αναλογία πρέπει να κατέβει, απλώς επειδή αντί για επενδύσεις πληρώνουμε άχρηστους μισθούς. Υπάρχει πάντως ελπίδα. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον αρκετούς νέους συναδέλφους που έχουν διοριστεί στο Δημόσιο, να... παραιτούνται από την Υπηρεσία τους για να εργαστούν πιο εντατικά σε εταιρείες τεχνολογίας αιχμής, που Δόξα τω Θεώ, έχουμε ακόμη στην Ελληνίτσα._Κ.Π.
ΑπάντησηΔιαγραφή