Παντελής Σαββίδης: Από την Κύπρο στα Βαλκάνια - Τι θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα

Οι συνομιλίες για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά κατέρρευσαν, όπως ήταν αναμενόμενο, αφού η Τουρκία δεν έκανε πίσω στο θέμα των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, και η ελλαδική και κυπριακή πλευρά δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε μια τέτοια λύση.

Από την επομένη, αρχίζει η επικοινωνιακή διαχείριση της αποτυχίας της συνάντησης.

Εξαρχής ήταν εμφανές ότι η τουρκική πλευρά δεν επρόκειτο να δεχθεί λύση που δεν θα προέβλεπε την παρουσία της και τις εγγυήσεις της στο νησί. Είναι όρος απαράβατος για τη στρατηγική της στην Κύπρο. Αλλά παρόλα αυτά, η προσπάθεια για λύση δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ίσως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει μείζονος σημασίας εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αλλά και στο εσωτερικό της, ώστε μια λύση στην Κύπρο να μην την ευνοεί αυτήν τη στιγμή. Δεν αποκλείεται στο τραπέζι των γεωπολιτικών αλλαγών στην περιοχή να ζητήσει στη Μεγαλόνησο, αλλά ακόμη και στο Αιγαίο, ανταλλάγματα για απώλειές της σε άλλα μέτωπα. Μια εξέλιξη για την οποία, προφανώς, θα έχει προετοιμαστεί η ελλαδική και η κυπριακή πλευρά. Δεν αποκλείεται, όμως και μια γενικότερη τουρκική υποχώρηση που θα ευνοήσει μια λύση προς όφελος του κυπριακού λαού.

Πάντως τα διεθνή δημοσιεύματα για το τι θα γίνει σε περίπτωση κατάρρευσης των συνομιλιών άρχισαν να εμφανίζονται, με πρώτο μια ανάλυση του Carnegie Europe για τον κίνδυνο της απουσίας ενός σχεδίου Β. Με δυο λόγια, το δημοσίευμα επισημαίνει πως αν δεν βρεθεί λύση, ο ΟΗΕ δεν μπορεί να παραμείνει άλλο στο νησί (όπου βρίσκεται από το 1964) και η ΕΕ θα πρέπει να διαχειριστεί και τους Τουρκοκύπριους που το 2004 είχαν ψηφίσει υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Η ευρωπαϊκή διαχείριση των Τουρκοκυπρίων θα ήταν μια καλή εξέλιξη, αλλά στη βάση –αν αυτό είναι δυνατόν– της αποστασιοποίησής τους από την Τουρκία. Κάτι που η Άγκυρα, η οποία έχει συνηθίσει στην προβολή σκληρής ισχύος, είναι αδύνατον να αποδεχθεί.

Στα Βαλκάνια τώρα: Στην Αλβανία ο Έντι Ράμα πέτυχε, όπως αναμενόταν, σαρωτική νίκη στις εκλογές, και σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αναδεικνύεται σε ηγετική προσωπικότητα όλων των Αλβανών των Βαλκανίων και δεν έχει κρύψει, χωρίς να εκτίθεται άμεσα ο ίδιος, την παναλβανική πολιτική του. Το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας δεν είναι κάτι που μπορεί να τεθεί άμεσα· αποτελεί κρυφό πόθο όλων των Αλβανών, αλλά η στιγμή δεν προσφέρεται.

Τόσο στο Κόσοβο όσο και στην πΓΔΜ οι Αλβανοί έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν υπομονή για να μεθοδεύσουν τις επιδιώξεις τους τις οποίες εγείρουν αφού διασφαλίσουν τις απαραίτητες συμμαχίες, κυρίως με τους ισχυρούς, και το διεθνές πεδίο τους ευνοήσει.

Οι σχέσεις της Ελλάδας με τον Ράμα δεν εξελίχθηκαν στην προηγούμενη θητεία του καλά, ενώ υπήρξαν αλβανικά δημοσιεύματα που τον έφεραν ως άμεσα εξαρτώμενο, πολλαπλώς, από τον Ερντογάν. Ο Ράμα θα συνεχίσει να παίζει το τουρκικό χαρτί και η Άγκυρα θα επιδιώξει να εντείνει και την οικονομική αλλά και την πολιτική επιρροή της στη χώρα. Διαθέτει, επίσης, μικρή στρατιωτική παρουσία στον Αυλώνα και είναι γνωστό ότι γενικώς στα Βαλκάνια, και εν προκειμένω στην Αλβανία, επιδιώκει και τη θρησκευτική διείσδυση. Η μόνη ένταση Τιράνων-Άγκυρας εμφανίστηκε όταν η Τουρκία του Ερντογάν επεδίωξε να ελέγξει στη χώρα το δίκτυο Γκιουλέν. Αυτή η ένταση υποφώσκει και σε άλλες βαλκανικές χώρες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Στο Κόσοβο, όπου ο μέχρι σήμερα καθοριστικός ηγέτης Χασίμ Θάτσι είναι πρόεδρος της χώρας από το 2016, διεξήχθησαν επίσης εκλογές και ανέδειξαν πρώτο το κόμμα του Ραμούς Χαραντινάι – ηγετικής επίσης φυσιογνωμίας του UCK. Ο Χαραντινάι αναμένεται να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και ο Θάτσι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αντιμετωπίσουν δίωξη από το Ειδικό Διεθνές Δικαστήριο της...

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news