Του Θανάση Κοσμόπουλου*
Στη χώρα μας τα πολιτικά πράγματα (politics) πάσχουν από μια βαρύτατη νόσο που λέγεται «ασυνέχεια». Ασυνέχεια στόχευσης, ασυνέχεια στρατηγικών, ασυνέχεια πολιτικής (policy).
Παρατηρούμε τις τελευταίες δεκαετίες εντελώς άπειρους ή με λίγη γνώση του αντικειμένου πολιτικούς, να αναλαμβάνουν τα Υπουργικά καθήκοντά τους, πλαισιωμένοι από κάποιον αριθμό συνεργατών ή ειδικών συμβούλων, συχνότερα επίσης άπειρων νεανίσκων γονατογράφων και καλούνται να αντιμετωπίσουν ζητήματα που έλκουν διοικητική προβληματική πολλών ετών πίσω τους, με συνέπειες περισσότερων ετών μπροστά τους. Αναλαμβάνουν έχοντας κατά κανόνα μικρή ή ελάχιστη γνώση των παρελθοντικών χειρισμών και κυρίως άγνοια του ήδη στοχοθετημένου οράματος. Το έγκλημα δε είναι, πως παρακάμπτεται εντελώς ή υποτιμάται ουσιωδώς η ήδη υπάρχουσα υπηρεσιακή γνώση, παραμερίζοντας έμπειρους χειριστές των σχετικών φακέλων στην Διοικητική ιεραρχία.
Στην Ελλάδα τρεις είναι οι βασικές γενεσιουργές αιτίες του παραπάνω προβλήματος:
Για τη συνέχεια Liberal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.