«Το παιδί που έγραψε τρία τι θα κάνει στη ζωή του;»

Οι περισσότεροι γέλασαν με το σχόλιο του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Γιάννη Σαρακιώτη στο πρωινό πάνελ της ΕΡΤ όταν σχολιάζοντας τις εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας για την καθιέρωση ελάχιστης βάσης για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, αναφώνησε: “Και το παιδί που έγραψε τρία τι θα κάνει στη ζωή του;”.

Η ερώτηση αυτή που δείχνει αφελής αλλά δεν είναι, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τις στρεβλώσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος αλλά και τις αρχαϊκές αντιλήψεις μας αναφορικά με το τι είναι η Παιδεία αλλά και τι συνιστά κοινωνική καταξίωση.

Αλήθεια, μπορεί κανείς να απαντήσει σ’αυτή την ερώτηση;

Τι μπορούν να κάνουν οι νέοι που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να σπουδάσουν σύμφωνα με τα κριτήρια που έχει θέσει η ελληνική πολιτεία;

Και γιατί ένας νέος πρέπει να φτάσει 17 ή 18 ετών για να ανακαλύψει ότι (σύμφωνα με τα κριτήρια της Πολιτείας πάντα) δεν μπορεί να σπουδάσει σε κάποιο ΑΕΙ;

Γιατί κανείς δεν έχει φροντίσει από πολύ νωρίτερα, από το Γυμνάσιο ίσως (δεν είμαστε ειδικοί για να γνωρίζουμε επακριβώς το πότε, ρητορικό είναι το επιχείρημα) να κάνει μια πρώτη αξιολόγηση των δυνατοτήτων του, των ικανοτήτων του και να το κατευθύνει ανάλογα;

για τη συνέχεια Liberal