31/7/14

Κύπρος: Σαράντα χρόνια μετά - Θα τολμήσουμε;

Του Σταύρου Μαλά
Κλείνουν φέτος σαράντα χρόνια κατοχής. Η ευθύνη για εξεύρεση λύσης βαρύτατη. Δεν θα επιχειρήσω το αυτονόητο και να επιρρίψω την ευθύνη στην κατοχική Τουρκία που όντως τη βαραίνει. Θα επικεντρωθώ σε αυτά που καταφέραμε. Αφετηρία του αγώνα μας για απαλλαγή από την κατοχή αποτελούν οι συμφωνίες του 1977 και 1979 αλλά και τα διαδοχικά περί Κύπρου ψηφίσματα του ΟΗΕ για λύση ΔΔΟ ως της μόνης εφικτής λύσης.
Εφικτής όχι γιατί τη συμφωνήσαμε ως πλαίσιο, αλλά γιατί πραγματικά μας απαλλάσσει από την κατοχή και επανενώνει τη χώρα. Η στήριξη από τη διεθνή κοινότητα είναι επίσης δεδομένη. Μέχρι και την ένταξή μας στην ΕΕ αυτά που πετύχαμε σε διεθνές επίπεδο ήταν τόσο τα ψηφίσματα του ΟΗΕ όσο και η αποτροπή της αναγνώρισης του κατοχικού καθεστώτος.

Η πορεία μας προς την ΕΕ δεν ήταν εύκολη χωρίς λύση. Τα καταφέραμε κυρίως λόγω της αποδοχής από τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους της θέσης ότι η αδιαλλαξία της Τουρκίας και του Ντενκτάς δεν μπορούσε να κρατά υπό ομηρία την ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου. Ταυτόχρονα, όμως, δεσμευτήκαμε να εργαστούμε αποφασιστικά για λύση. Η συνεισφορά όλων των πολιτικών δυνάμεων και της Ελλάδος απολύτως καθοριστική. Πήραμε ένταξη χωρίς τη λύση και η Τουρκία πήρε ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων. Κερδισμένοι και οι δύο με το κέρδος για την Κύπρο ασύγκριτα μεγαλύτερο.

Η Τουρκία επωφελήθηκε από την ενταξιακή πορεία προωθώντας εσωτερικές μεταρρύθμισης δημιουργώντας συνάμα ανάπτυξη που την εκτόξευσε στη 17η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Σε κάποιο στάδιο αποφάσισε ότι δεν είχε πλέον ανάγκη την ενταξιακή της πορεία και επέλεξε να διεκδικήσει τον ρόλο του περιφερειάρχη. Μια ενέργεια που ενόχλησε και απεδείχθη μπούμερανγκ. Επανήλθε στον δρόμο της ενταξιακής πορείας.


 Για την Κύπρο η ένταξη στην ΕΕ είχε θετικές επιπτώσεις για το Κυπριακό. Οι απλοί Τ/Κ από τη μια να επιδιώκουν, μέσω της λύσης, την ένταξή τους στην ΕΕ, ενώ οι Ε/Κ να νιώθουν μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας σε περίπτωση λύσης. Στο διαπραγματευτικό κομμάτι η ένταξη έλυσε αρκετά θέματα που αφορούν την εσωτερική πτυχή. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο κ. Ταλάτ έκαναν σημαντική πρόοδο σε κάποια από αυτά τα θέματα.

Τώρα έχουμε νέα δεδομένα. Η Τουρκία διεκδικεί ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και ένταξη (ή έστω και ειδική σχέση). Η Κύπρος επιδιώκει διακαώς λύση. Για να απαλλαγεί από την κατοχή, να μπορεί να διαδραματίσει αποτελεσματικά τον αναβαθμισμένο ρόλο της στην περιοχή και να ανακάμψει, με αειφόρο τρόπο, οικονομικά.
Αυτά τα δεδομένα πρέπει να αξιολογηθούν με τον ίδιο τρόπο που έγινε και με την ενταξιακή μας πορεία και να γίνουν τολμηρές κινήσεις. Η διεθνής κοινότητα δεν ενδιαφέρεται για τις επιμέρους συζητήσεις στις διαπραγματεύσεις. Ούτε για τα ΜΟΕ. Για τους Ε/Κ η διεκδίκηση μιας καλύτερης λύσης θα ενισχυθεί όταν έχει συγκεκριμένη πρόταση-πακέτο για τη «μεγάλη εικόνα».

Τι λοιπόν μας συμφέρει; Να κρατείται η Τουρκία σε μια παγωμένη ενταξιακή πορεία δίνοντάς της άλλοθι να πιέζει σε άλλα μέτωπα για ανταλλάγματα; Όπως για παράδειγμα να διεκδικεί ανταλλάγματα για τα ΜΟΕ (απευθείας εμπόριο, άνοιγμα Ερτζάν). Ή μας συμφέρει να μεταφέρουμε την πίεση σε άλλο επίπεδο και με δική μας κίνηση να καλέσουμε την Ευρώπη να θέσει χρονοδιάγραμμα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και να βάλει πίεση στην Άγκυρα για κίνηση στο Κυπριακό; Το ξεπάγωμα ενταξιακών κεφαλαίων σημαίνει την έναρξη μιας τεχνοκρατικής διαδικασίας. Κανένα κεφάλαιο δεν μπορεί να κλείσει χωρίς τη συναίνεση της ΚΔ, αλλά ούτε η Τουρκία μπορεί ποτέ να ενταχθεί στην ΕΕ χωρίς λύση. Αυτό που έχει σημασία είναι η κατάληξη και όχι η διαδικασία. Να μην μετατρέψουμε τη διαδικασία σε εργαλείο της Τουρκίας καθυστέρησης της λύσης. Να μετατρέψουμε την κατάληξη σε δικό μας εργαλείο πίεσης.


Να θέσουμε επί τάπητος χρονοδιάγραμμα κατάληξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκία. Αυτή η κίνηση θα αφοπλίσει την Τουρκία και θα τη στριμώξει, ακόμα και σε ότι αφορά το άνοιγμα των λιμανιών της σε Κυπριακά πλοία. Θα κερδίσουμε τα μέγιστα στο διεθνές επίπεδο και θα μεταφέρουμε την πίεση προς την ΕΕ. Θα ξεσκεπάσουμε και κάποιους Ευρωπαίους που χρησιμοποιούν το Κυπριακό ως άλλοθι, για δικούς τους λόγους, και δεν συναινούν στο ξεπάγωμα κεφαλαίων.


Για να επιλύσουμε το Κυπριακό και συνάμα να μας υπολογίζουν στη διεθνή σκακιέρα πρέπει να επιδεικνύουμε εξωστρέφεια και διάθεση να παίξουμε σε άλλο επίπεδο, ειδικά με τους αντιπάλους μας. Το έπραξε το Ισραήλ πρόσφατα με τη συναίνεση του να εξάγεται το ΦΑ του μέσω Αιγύπτου. Η εσωστρέφεια και η διαπραγμάτευση μεταξύ μας είναι ο καλύτερος σύμμαχος για όσους επιδιώκουν διατήρηση του status quo.
Πρώην υπουργός Υγείας


Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»

1 σχόλιο:

  1. Να γιατί πάμε απ΄το κακό στο χειρότερο...!
    Με τέτοιους ενδοτικούς πολιτικούς ο Ελληνισμός φθίνει συνέχεια...


    γ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.