Στρατιωτική ιεραρχία δύο ταχυτήτων… και πολλών προσδοκιών

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Με μεγάλες προσδοκίες, αλλά και εξίσου σημαντικές επιφυλάξεις έγιναν δεκτά από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τα όσα προβλέπει η νέα νομοθεσία για την ιεραρχία και τις προαγωγές στο στράτευμα. Αν και οι εμπνευστές του σχεδίου χαρακτηρίζουν την εφαρμογή του ως μία «επαναστατική μεταρρυθμιστική τομή στις Ε.Δ.», εντούτοις δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα φιλόδοξο, αν και εκτεταμένο εγχείρημα, με «απροσδιόριστες» όμως συνέπειες για την υπηρεσιακή κατάσταση και εξέλιξη των αξιωματικών, αφού «διογκώνει» υπερβολικά των αριθμό των υπηρετούντων, πρωτίστως των αξιωματικών, αλλά κατ’ επέκταση και των υπαξιωματικών. Ειδικότερα:

Το νέο νομοσχέδιο εισήγαγε

• το θεσμό της κρίσης, κατ’ απόλυτη εκλογή, στους βαθμούς του αντισυνταγματάρχη και συνταγματάρχη, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια μορφή «παράλληλης επετηρίδας» για όσους τίθενται εκτός οργανικών θέσεων, έως ότου συμπληρώσουν την αναγκαία, πραγματική, στρατιωτική υπηρεσία.

•Παράλληλα καθορίζονται τα ελάχιστα χρονικά όρια παραμονής σε κάθε βαθμό, ώστε οι αξιωματικοί των παραγωγικών σχολών να συμπληρώνουν στο βαθμό του συνταγματάρχη 35 έτη πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας.

•Σύμφωνα με τις προβλέψεις που υπάρχουν, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν θα υποστούν μισθολογική μείωση, είτε βρίσκονται εντός οργανικών θέσεων είτε τίθενται στην «παράλληλη επετηρίδα».

• Από την άλλη πλευρά και σε ό,τι αφορά τις διοικητικές ρυθμίσεις, αυτές εναρμονίστηκαν πλήρως με τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις προκειμένου να εξυπηρετηθεί το σχήμα της 35ετούς πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας με 40 συντάξιμα χρόνια.

•Επίσης, τυποποιήθηκαν τα κριτήρια αξιολόγησης των στελεχών, η διαδικασία κρίσης για προαγωγή, οι κατηγορίες αξιωματικών και υπαξιωματικών, ενώ ρυθμίστηκαν οι τρόποι εισόδου στο σώμα των αξιωματικών και καθορίστηκαν το καθεστώς των εθελοντών μακράς θητείας και επαγγελματιών οπλιτών.

Παράλληλη επετηρίδα
Να σημειώσουμε σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «παράλληλη επετηρίδα», ότι σε αυτή θα τοποθετούνται οι συνταγματάρχες που θα κρίνονται για τρεις φορές διατηρητέοι στον ίδιο βαθμό και οι οποίοι με το προηγούμενο καθεστώς θα οδηγούνταν αναγκαστικά στην αποστρατεία. Πλέον, οι συγκεκριμένοι αξιωματικοί θα παραμένουν στο στράτευμα μέχρι να συμπληρώσουν τα 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας, καλύπτοντας θέσεις ανάλογα με την ειδικότητά τους και τα κενά που θα υπάρχουν. Για μια σημαντική μερίδα στελεχών των Ε.Δ. πάντως ο νέος θεσμός της «παράλληλης επετηρίδας» έγινε δεκτός με έντονη επιφυλακτικότητα, αφού θεωρούν ότι εμφυσεί στους στρατιωτικούς μια «δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία», στερώντας τους το κίνητρο της διοίκησης.

Ταυτόχρονα όμως εκφράζονται φόβοι πως η παράλληλη επετηρίδα ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν και από τις πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας προκειμένου να εξυπηρετηθούν κομματικές σκοπιμότητες, «βγάζοντας νωρίς από τη μέση τους μη αρεστούς». Να επισημάνουμε ότι όσοι μετατοποθετούνται στην παράλληλη επετηρίδα χάνουν τη δυνατότητα να ανέλθουν στην ανώτατη ιεραρχία του στρατεύματος, ενώ για να επανέλθει κάποιος στη βασική επετηρίδα θα πρέπει να καταθέσει προσφυγή στα δικαστήρια αμφισβητώντας την απόφαση του συμβουλίου κρίσεων. Με βάση το παραπάνω δεδομένο, όπως εκτιμούν στρατιωτικοί κύκλοι, δεν αποκλείεται στο μέλλον το υπουργείο να βρεθεί αντιμέτωπο με σωρεία προσφυγών που θα καταθέσουν αξιωματικοί εναντίον των συμβουλίων κρίσεων, αμφισβητώντας τις αποφάσεις τους και ζητώντας την επαναφορά τους στην «ενεργό» υπηρεσία.

Ένας στους δύο θέλει να φύγει
Το συναίσθημα που κυριαρχεί στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων (αξιωματικοί και υπαξιωματικοί) είναι η απογοήτευση, όπως προκύπτει από την έρευνα της εταιρείας VPRC, η οποία διενεργήθηκε για το περιοδικό «Monthly Review».

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, ότι ένας στους δύο αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και 6 στους 10 υπαξιωματικούς είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν τα επόμενα 5 χρόνια εφόσον έχουν το δικαίωμα.

Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δηλώνουν απογοητευμένα από τις πολιτικές και στρατιωτικές τους ηγεσίες και απαντούν αρνητικά στα ερωτήματα που τους τέθηκαν σχετικά με το επίπεδο ικανοποίησής τους ως προς τις συνθήκες εργασίας τους, τις αμοιβές και τις συντάξεις.

Οι λόγοι για τους οποίους σκέφτονται την αποχώρηση (που όμως πλέον δεν μπορούν να υλοποιήσουν ως πράξη λόγω του νόμου περί ιεραρχίας, ο οποίος ψηφίσθηκε) είναι:

• Οι οικονομικές αποδοχές

• Οι συχνές μεταθέσεις

• Οι μη αξιοκρατικές προαγωγές

• Η ανασφάλεια για την οικογένεια

Επίσης, ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουν στο γεγονός ότι δεν υπάρχει διάθεση για καινοτομία στις Ένοπλες Δυνάμεις εν αντιθέσει με τη γραφειοκρατία που κυριαρχεί, ενώ καταγράφεται υποβάθμιση του ρόλου τους, όπως και της σημασίας της Άμυνας, καθώς και κοινωνική απαξίωση των στρατιωτικών.

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός πως στην πλειονότητά τους οι στρατιωτικοί θεωρούν αναξιόπιστο και το σύστημα αξιολόγησής τους.

Η έρευνα άρχισε τον Ιανουάριο (πριν δηλαδή την έλευση του μνημονίου που άλλαξε και στις Ένοπλες Δυνάμεις τα μισθολογικά – συνταξιοτικά τους θέματα) και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο (πριν από την ψήφιση του νόμου περί ιεραρχίας).

Πραγματοποιήθηκε δε σε δείγμα 750 αξιωματικών και 676 υπαξιωματικών με προσωπική συνέντευξη.
http://www.paraskevi13.com