Το 2021 συμπληρώνονται
200 χρόνια από τη Μεγάλη Ελληνική
Επανάσταση. Το Έθνος οφείλει να τιμήσει
τους γνωστούς και αγνώστους ήρωες που
αγωνίσθηκαν «για του Χριστού την Πίστη
την Αγία και την Πατρίδος την Ελευθερία»,
όπως έγραψε ο Σαμιώτης ποιητής Κλεάνθης.
Είναι ευκαιρία να θυμηθούμε τις δυνάμεις
που κράτησαν υψηλό το φρόνημα των
προγόνων μας επί 400 ή και 500 χρόνια σκληρής
δουλείας.
Γράφει ο Κωνσταντίνος
Χολέβας (Πολιτικός Επιστήμων)
Δυστυχώς αρχίζουν και
πάλι να εμφανίζονται οι ανιστόρητες
προπαγάνδες περί …ειρηνικής συνύπαρξης
Ελλήνων και Τούρκων. Ορισμένοι θεωρητικοί
της ανύπαρκτης συνύπαρξης ενδιαφέρονται
να διαδραματίσουν ρόλο στις εκδηλώσεις
του 2021. Γι’ αυτό είναι χρήσιμο να
επαναφέρουμε στη μνήμη μας τις ιστορικές
πηγές. Ιστορία δεν είναι το τί φαντάζεται
σήμερα ο Α’ ή ο Β’ διανοούμενος, αλλά
το τί καταγράφουν τα έγγραφα της εποχής.
Η Εταιρεία Μακεδονικών
Σπουδών, η οποία εδρεύει στη Θεσσαλονίκη
και εορτάζει φέτος τα 80 χρόνια από τη
ίδρυσή της, μετέφρασε και εξέδωσε τις
αποφάσεις των Τούρκων ιεροδικαστών
(καδήδων) της Βέροιας της περιόδου
1600-1700. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση
της 30ής Απριλίου 1600, με την οποία καλείται
να γίνει μουσουλμάνα η νεαρή Χριστιανή
που ονομαζόταν Γραμματική, αν θέλει να
μεγαλώσει εκείνη το παιδί της Μελέτιο.
Η δραματική ιστορία
που ανατρέπει κάθε ιδεολόγημα περί
«ειρηνικής συνύπαρξης» έχει ως εξής: Η
Γραμματική ήταν παντρεμένη με Χριστιανό
και απέκτησε δύο παιδιά. Μία ημέρα ένας
Τούρκος αξιωματούχος που την είχε
ερωτευθεί έστειλε δύο φονιάδες και
σκότωσαν τον σύζυγο και τα δύο παιδιά
της.
Ο αγάς την απήγαγε, την
βίασε και έτσι γεννήθηκε ένα αγόρι. Η
θαρραλέα γυναίκα το ονόμασε Μελέτιο
και επέμενε να το ανατρέφει Χριστιανικά.
Η ανύπαρκτη ανεκτικότητα της δήθεν
πολυπολιτισμικής Οθωμανικής κοινωνίας
φαίνεται από την τύφλωση του καδή.
Αδιαφορεί για τους τρεις φόνους και τον
βιασμό. Αθωώνει τον Μουσουλμάνο
αξιωματούχο και καταδικάζει σε εξισλαμισμό
τη Χριστιανή γυναίκα!
Τι άλλη χρείαν έχομεν
μαρτύρων; Πολυάριθμες τέτοιες
ανατριχιαστικές αποφάσεις υπάρχουν
στα αρχεία των ιεροδικείων της
Τουρκοκρατίας. Άλλωστε δεν πρέπει να
λησμονούμε και το νέφος Νεομαρτύρων,
ανδρών και γυναικών, κληρικών και λαϊκών,
που βασανίσθηκαν και θανατώθηκαν απλώς
και μόνον γιατί ομολόγησαν τη Χριστιανική
πίστη τους ενώπιον των τουρκικών αρχών.
Όσοι μιλούν για «ειρηνική
συνύπαρξη Τούρκων κατακτητών και
υποδούλων Ελλήνων» ας διαβάσουν το Νέον
Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικοδήμου του
Αγιορείτου. Είμαστε λαός ειρηνικός και
επιθυμούμε σήμερα την αρμονική συνύπαρξη
και την καλή γειτονία με τους λαούς της
περιοχής μας και της Υφηλίου ολόκληρης.
Αλλά η καλή γειτονία
δεν οικοδομείται επάνω στα ψεύδη. Ας
μην λησμονούμε ότι η Ελευθερία είναι
βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων
και ας μην επιτρέψουμε άλλες ιστορικές
διαστρεβλώσεις.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 10.11.2019
Άραγε οι τουρκολάγνοι παραχαράκτες της ιστορίας δεν έχουν λάβει γνώση τέτοιων περιστατικών στη διάρκεια της υπέροχης τουρκοκρατίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαρτυρία ενός Οθωμανού μοναδικού μάρτυρα σε μια δικαστική υπόθεση υπερίσχυε και τριών αντιθέτων καταθέσεων χριστιανών Μαρτύρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τους οθωμανους μπορουν να συνυπαρξουν μια χαρα μονο αυτοι που το προτεινουν , οι εφιαλτες δηλαδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχεια από το προηγούμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως καταλεηλάτησαν οι Εβραίοι της πόλης το 1821 οικτρά τα σπίτια και τις περιουσίες των Ελλήνων της πόλης και έδειξαν περισσότερο μίσος από αυτούς τους ίδιους τους Τούρκους για τους Έλληνες.
Πως 500 Εβραίοι υπό τον Ιωσήφ Περέζ που φορούσε στολή Τούρκου αξιωματικού (Σελίς 148), σχημάτισαν στρατιωτικό σώμα και βοήθησαν τον τακτικό Τουρκικό στρατό να επιτεθεί και κατασφάξει τους Έλληνες Μακεδόνες υπό τον Εμμανουήλ Παπά που (ο Ε. Παπάς είχε διαθέσει όλη την μεγάλη περιουσία του στον Αγώνα του 1821) είχαν οχυρωθεί στο στενό της Κασσάνδρας, εκεί όπου ο Ξέρξης είχε κατασκευάσει την διώρυγά του, και αυτό με στοιχεία ξένων!
Πως ο Εβραίος Ιωσήφ Περέζ, που μιλούσε τέλεια Ελληνικά, προσπάθησε πανουργότατα να εξαπατήσει τους επαναστατημένους Έλληνες για να καταθέσουν τα όπλα τους για τους σφάξει. Οι γενναίοι Έλληνες προτίμησαν να πέσουν μαχόμενοι σχεδόν μέχρις ενός.
Εάν δεν φθανουν όσα εξιστορεί ο Ιωάννης Κ. Βασδραβέλλης τότε παραπέμπω στην ιστορική μελέτη του Ιστορικού Καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου «Μακεδονία και Τουρκία, 1830 -1878, Μακεδονικός Ελληνισμός - Αλυτρωτική Πολιτική – Εθνική Διαπάλη», Θεσσαλονίκη 1987, Εκδόσεις ΒΑΝΙΑΣ (έχει εξαντληθεί).
Ο κ. Βακαλόπουλος συγκέντρωσε στοιχεία και πληροφορίες κυρίως από τις αναφορές των Προξένων της Αυστρίας, Γαλλίας, Αγγλίας στα Υπουργεία στα οποία υπήγοντο, καθώς και άλλες πηγές, μερικές και τουρκικές, που αναφέρονται λεπτομερώς στο σύγγραμμά του, που αποτελούν αδιάσειστα ιστορικά τεκμήρια.
Η συνεργασία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και των Τούρκων είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο που η ζωή των Ελλήνων είχε καταστεί ανυπόφορη. Οι Έλληνες κάτοικοί της πλήρωναν μέχρι και τον κεφαλικό φόρο των Εβραίων και των Τούρκων.
Συνεχίζεται
Ευμένης Καρδιανός
Συνέχεια από το προηγούμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως λοιπόν ο Mazower είναι fake news! Μήπως συγγράφει την πραγματική ιστορία όπως τον βολεύει? Όπως την θεωρούν πως ήταν οι κυρίες Εθνομηδενίστριες κα Δραγώνα και η άλλη .....που περιέγραφε τις φρικτές σκηνές στην προκυμαία της Σμύρνης σαν απλό …...συνωστισμό..!
Θυμάμαι μια παλαιά δημοσίευση βιβλιοσχολίου προ πολλών ετών στο Time Magazin, για ένα ιστορικό (υποτίθεται) βιβλίο που έπλεκε το εγκώμιο του Γάλλου στρατηγού Σαράϊγ που, κατά τον συγγραφέα του, κατενίκησε τους Γερμανοβουλγάρους (Sic?) και το Μαροκινό του ιππικό (Sic?) που κατά τον σχολιαστή του Time είχε φθάσει έξω από την Σόφια και ανάγκασε τους Βουλγάρους να συνθηκολογήσουν (Sic?).
Φυσικά επρόκειτο περί μπούρδας μεγάλης ολκής, διότι όπως είναι σήμερα γνωστό, οι Γερμανοβούλγαροι νικήθηκαν από τους Έλληνες κατά κράτος στην Μάχη του Σκρα Ντι Λέγκεν, καθώς και στην Μάχη της Δοϊράνης (κατά την οποία, από τότε αυτόπτη μάρτυρα, σπάνια άκουγες πυροβολισμό διότι η μάχη έγινε σώμα με σώμα με την λόγχη, άκουγες δε κατά τον αυτόπτη μάρτυρα το κλιτς κλιτς των λογχών στα σώματα των μαχομένων!) από τους Έλληνες και τους τότε συμμάχους των.
Οι Έλληνες ........είχαν φθάσει έξω από την Σόφια και ανάγκασαν τους Βουλγάρους να συνθηκολογήσουν! !
Ο Σαράϊγ είχε δοκιμάσει τις ικανότητές του εκστρατεύοντας μάλιστα δύο ή τρείς φορές και είχε πάντα αποτύχει να διασπάσει τους Γερμανοβουλγάρους, μάλιστα τον αντικατέστησαν αργότερα με τον Στρατηγό Ντ΄ Εσπερέϋ που έφερε απτά αποτελέσματα. Ως στρατηγός ήταν ανίκανος, αλλά, κατά άλλους συγγραφείς, ήταν ένα πολιτικόν......ζώον που γνώριζε πως να ελίσσεται πολιτικά, όπως τους έλεγαν τότε....ένας «πολιτικός» στρατηγός της εποχής του! Ένα είδος σημερινού Τόσκα.
Το βιβλίο του Mazower για την Θεσσαλονίκη δεν το έχω, έχω όμως ένα άλλο βιβλίο του που αναφέρεται στην Ελλάδα της Κατοχής, χωρίς να το έχω ακόμη διαβάσει.
Δεν μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφει τα διάφορα ιστορικά γεγονότα και τα ερμηνεύει όπως θέλει αυτός . Ίσως θεωρεί και αυτός την Θεσσαλονίκη δεύτερη Ιερουσαλήμ……!!!
Ευμένης Καρδιανός
Θὰ μᾶς φᾶνε οἱ ἰδεολόγοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι Κόνων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πρόκειται περί ιδεολογίας, αλλά πρόκειται για τεκμηριωμένες ιστορικές θέσεις και προσπάθεια τρίτων να γίνει το πατριωτικό Ιστολόγιό μας αναξιόπτιστο.
Το βιβλίο του αείμνηστου Καθηγητή Πανεπιστημίου Ι. Βασδραβέλη, περιγράφει με ακρίβεια και τεκμηριωμένα στοιχεία, πως συμεριφέρθηκαν "οι μειονότητες" της Θεσσαλονίκης όταν οι Έλληνες το 1821 επαναστάτησαν για την ελευθερία τους.
Το έχει βραβεύσει η Ακαδημία Αθηνών, τρεις φορές το έχει επανεκδώσει η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.
Η μελέτη του Ιστορικού Καθηγητή κ. Βακαλόπολου βασίζεται σε αναφορές ξένων διπλωματών, των προξένων Αγγλία Αυστρίας, Γαλλίας στα Υπουργεία Εξωτερικών των κρατών τους.
Μου απαντούν με τα:
α)Στιγμές Σαλονίκης (Γιάννης Γκλάρνετατζής) εκδόσεις alterthess
β)Αυτοί που επέζησαν(Ρίκα Μπενβενίστε) εκδόσεις πόλις.
γ)Θεσσαλονίκη μια πόλη στη λογοτεχνία (Σάκης Σερέφας)εκδόσεις Μεταίχμιο.
Εσύ τι λες , αξίζει να του απαντήσω?
Ευμένης Καρδιανός