Του Αϊκούτ Καδήρ
Όσοι ισχυρίζονται ότι η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έχει εκτονωθεί, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Πρώτα η κρίση στο Davos, έπειτα η ρήξη σχέσεων Τουρκίας- Ισραήλ με τα βίαια επεισόδια από την τηλεοπτική σειρά Κοιλάδα των Λύκων, έπειτα η κρίση με τους διπλωμάτες, έπειτα η πειρατική – τρομοκρατική επίθεση στο στολίσκο με ανθρωπιστική βοήθεια, έπειτα αντίδραση σε ενέργειες των ΗΠΑ, έπειτα υποστήριξη της Συρίας και του Ιράν απέναντι στον άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ…
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Υπάρχει πράγματι κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκία – Ισραήλ ή μήπως όλα είναι ένα παιχνίδι για τα μάτια του κόσμου;
Μήπως η Τουρκία στρέφεται παρά την αντίδραση της Δύσης στην Μ. Ανατολή και Ασία; Αληθεύουν όλες οι βλακείες που υποστηρίζουν μερικοί πολιτικοί αναλυτές και καθηγητές διεθνών σχέσεων;
Ας δούμε κάποιες χρονολογίες και γεγονότα που συνέβησαν και επηρέασαν τις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκία – Ισραήλ και έπειτα θα καταλάβουμε καλύτερα αν όλα αυτά που βλέπουμε είναι στημένο παιχνιδάκι για τα μάτια του κόσμου ή αν πράγματι υπάρχει ρήξη των σχέσεων και αυτόνομη πολιτική της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή μας…
1947 – Δύο χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, είσοδος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και λειτουργία της ως ασπίδα απέναντι στο Κουμμουνιστικό κίνδυνο. Στα αμέσως επόμενα χρόνια ενίσχυση της Τουρκίας στα πλαίσια του Σχεδίου Marshall και χρήση αυτής της βοήθειας και στην βαριά βιομηχανία από την Τουρκία.
1958 – Συμφωνία / Συμμαχία της Βαγδάτης από τον Adnan Menderes πρωθυπουργό της Τουρκίας
1959 – Συμφωνία Καραμανλή – Menderes για την δημιουργία ομόσπονδου κράτους στην Κύπρο.
1959 – Πτώση του αεροπλάνου του Adnan Menderes κοντά στο Λονδίνο.
1960-1961 – Πραξικόπημα στη Τουρκία επειδή ο Adnan Menderes στράφηκε προς την ΕΣΣΔ για να πάρει δάνειο με σκοπό την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας της Τουρκίας. Το τέλος του Menderes ήταν η θανατική ποινή από τους πραξικοπηματίες.
1964 – Αλληλογραφία μεταξύ Johnson και Τουρκίας και επέμβαση Αμερικανών στο θέμα της Κύπρου.
1971 – Πραξικόπημα. Αν δεν γινόταν αυτό η Τουρκία θα έμπαινε στην Ε.Ε.
1974 – Εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Αμερικανικό εμπάργκο όπλων.
1974 – 1980 – δολοφονίες, συλλήψεις, βομβιστικές επιθέσεις, τρομοκρατία στη Τουρκία
1977 – Γεγονότα Πρωτομαγιάς στην Κωνσταντινούπολη. Αναφορές του Bulent Ecevit για την Τουρκική Gladio.
1977 – Μετά από τις αναφορές αυτές περί της Τούρκικης Gladio απόπειρα δολοφονίας του Bulent Ecevit. Παράλληλα έχουμε αίτημα Αμερικάνων για δημιουργία 9 επιπλέον στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στη Τουρκία και απόρριψη αυτού του αιτήματος από τον Bulent Ecevit.
1980 – πραξικόπημα από τον Κενάν Εβρέν και την παρέα του.. Φυλάκιση όλων των πολιτικών της εποχής (Bulent Ecevit, Suleyman Demirel κτλπ) Ως έκπληξη όλες οι δολοφονίες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις και βιαιότητες σταμάτησαν μετά το πραξικόπημα!!
1993 – Δολοφονία του προέδρου της Τουρκίας, του Turgut Ozal μετά την επιστροφή του από την Κεντρική Ασία. Όραμα του Turgut Ozal ήταν να δημιουργήσει μια συμμαχία από Τουρκόφωνα κράτη του κόσμου και να γίνει η Τουρκία η 5η μεγάλη δύναμη του κόσμου. Έως τότε ο Turgut Ozal ήταν υπηρέτης των Αμερικανικών οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων στην περιοχή.
1997 και έπειτα – πραξικόπημα και οικονομικά προβλήματα ως ακόλουθο.
2003 – Veto της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στο αίτημα των Αμερικανών για αποστολή στρατιωτών στο Ιράκ μέσω της Τουρκίας.
2003 – 2007 – Τον ίδιο χρόνο και μέχρι το 2007 βομβιστικές επιθέσεις σε διάφορα σημαντικά (οικονομικά – θρησκευτικά) σημεία στη Τουρκία, δολοφονίες δημοσιογράφων και πολιτικών όπως ο Χραντ Δίνκ
Το δικό μου συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι όταν η Τουρκία έκανε έστω και ένα βήμα προς την αυτονομία και ανεξαρτησία της από ΗΠΑ – Ισραήλ είτε έγιναν πραξικοπήματα είτε βομβιστικές επιθέσεις, οικονομικά προβλήματα και δολοφονίες πολιτικών, θρησκευτικών ηγετών και δημοσιογράφων.
Πως είναι τώρα δυνατόν η Τουρκία να θέλει να επιστρέψει στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με την ανασύσταση της και να μην έχουμε Αμερικανική επέμβαση;
Πως είναι δυνατόν η Άγκυρα να ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική στα Βαλκάνια που έγιναν εργαστήριο πειράματος επί δεκαετίας από τις ΗΠΑ, στη Μ.Ανατολή – Αφρική που για ΗΠΑ – Ισραήλ είναι ζωτικού συμφέροντος και στην Κεντρική Ασία έχοντας παράλληλα καλές σχέσεις με Ρωσία;
Και πως είναι δυνατόν πάλι να μην έχουμε Αμερικανική επέμβαση;
Πως είναι δυνατόν ΗΠΑ και Ισραήλ που δολοφονούν ακόμα και πολιτικούς για να φέρουν στην θέση τους άλλους που θα υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα να αφήνουν τον Erdogan και την παρέα του να κάνουν ότι θέλουν στην ευρύτερη περιοχή;
Πως είναι δυνατόν κάποιος που σέβεται την Ελλάδα να βγαίνει να λέει ότι υπάρχει ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ – Ισραήλ και Τουρκίας; Πως είναι δυνατόν να λέει τέτοιες ανοησίες;
Αν πράγματι η Άγκυρα ακολουθούσε δικιά της πολιτική στην ευρύτερη περιοχή σαν να ήταν το τσιφλίκι της η ευρύτερη περιοχή, σήμερα ΗΠΑ και Ισραήλ θα είχαν σβήσει την Τουρκία από τον χάρτη!!!
Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις τεχνητές κρίσεις όμως;
Μήπως κάποιοι Εβραίοι και κάποια Αμερικανάκια προσπαθούν να κρύψουν τον εαυτό τους πίσω από την Νέο-Οθωμανική μαντίλα για να πετύχουν τον σκοπό τους στην ευρύτερη περιοχή;
Αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολο έως και αδύνατο Αμερικανοί και Εβραίοι να πετύχουν τους σκοπούς τους σε μια περίοδο στην οποία Αντι-Αμερικανισμός και Αντι-σημιτισμός είναι σε ρεκόρ επίπεδα…
Η Τουρκία όπως και πάντα ήταν καλός υπηρέτης των αφεντικών της (ΗΠΑ – Ισραήλ) και τώρα αυτό ακριβώς κάνει.. Και όπως πάντα θα πάρει και ανταλλάγματα… Είναι τυχαίο η συνάντηση του προδότη Γιωργάκη και Νετανιάχου που έγινε κρυφά (αφού δεν υπήρχαν άλλοι διπλωμάτες μαζί τους) να συνέπεσαν με τις Τουρκικές έρευνες σε Αίγιο και στα ανοιχτά της Κύπρου; Θυμάμαι ότι τα εβραιοκρατούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική είχαν εξευτελίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα και με αιχμές για την προσωπική του ζωή, όταν ο τότε πρωθυπουργός έστειλε ελληνικά πλοία για να σώσουν τον Γιασέρ Αραφάτ και τους μαχητές του. Ήταν μία εκ των μεγαλύτερων εξυπηρετήσεων του Ισραήλ στην Τουρκία. Το Ισραήλ π.χ. αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσει τον Ελληνικό εναέριο χώρο επειδή δεν θέλει να χαλάσει την κωμωδία που έχει σκηνοθετήσει και να εμφανίσει την Τουρκία ως υπηρέτρια των σιωνιστών. Είναι τυχαίο που την ίδια περίοδο μιλάμε για αυτόνομο Κουρδιστάν μέσα στη Τουρκία; Είναι τυχαίο να έχουμε προσεγγίσεις Άγκυρας με τους Μουσουλμάνους των Βαλκανίων; Είναι τυχαίο η Άγκυρα με την στροφή της προς τον Αραβικό κόσμο να δίνει προσχήματα εκμετάλλευσης αυτής από την Εβραϊκή προπαγάνδα και ταυτόχρονα να διατηρεί όλες τις στρατηγικές – αμυντικές συμφωνίες με τους Εβραίους;
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ….
Αλλά ας μην ξεχάσουμε ότι τα σχέδια συνήθως οδηγούν στο πουθένα, γιατί οι μεγάλοι συνήθως παραλείπουν τις τυχαίες κινήσεις των μικρών....
Αυτά τα ολίγα… Αφήνω στην φαντασία σας τώρα να απαντήσετε στα ερωτήματα γιατί, ποιος, πως και πότε...
http://4.bp.blogspot.com
>πειρατική – τρομοκρατική επίθεση στο στολίσκο με ανθρωπιστική βοήθεια<
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε πάλι τα ίδια! Εκατό φορές έχει γραφεί και αναλυθεί η "ανθρωπιστική" βοήθεια και ο ρόλος της ΙΗΗ.
Πώς είπαμε ότι λένε τον ΣΥΡΙΖΑ στα τουρκικά;
Άρθρο ανούσιο, δίχως ίχνος πρωτοτυπίας.
_____________________________
@ Διαχειριστές
Είστε βέβαιοι ότι ο σύνδεσμος http://4.bp.blogspot.com είναι σωστός; Τέλος, δεν καταλαβαίνω την σχέση άρθρου-γελοιογραφίας.
Αν δεν κατέχει κάποιος την ελληνική, προτιμότερο να γράφει στην γλώσσα που κατέχει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, οι πολίτες του Ισραήλ λέγονται ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ.
Εκτός αν ο αρθρογράφος θεωρεί ότι όλοι οι μουσουλμάνοι σουνίτες είναι Σαουδάραβες και οι σιίτες Ιρανοί.
Galia
Επίσης, μπορεί να δοθεί κάποια ΛΟΓΙΚΗ εξήγηση γιατί ταυτίζεται το Ισραήλ με τις ΗΠΑ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ως λογική εξήγηση δεν θεωρώ ότι επειδή το είπε ο μουλάς ή ο "διαφωτιστής" του αριστεριστικου πυρήνα της γειτονιάς του αρθρογράφου
Galia
Κατά τη γνώμη μου ένας απο τους σημαντικότερους λόγους να μείνει η Τουρκία έξω απο την επίθεση στο Ιράν με ταυτόχρονη υποστήριξη του είναι ότι σε περίπτωση επίθεσης του Ιράν η Τουρκία θα γινόταν κουμπότρυπες ως αντίποινα,με πιθανή στήριξη των Κούρδων απο τη μεριά των Ιρανών,ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι η δεύτερη-τρίτη αν δεν κάνω λάθος στρατιωτική δύναμη του ΝΑΤΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι το παιχνίδι είναι στημένο,αλλά η Τουρκία δεν πιστεύω πως θα βγεί αλόβητη απο αυτή την υπόθεση,πιθανότατα το αντάλαγμα να είναι η χώρα μας,το Αιγαίο και η Θράκη,η Κύπρος,θα δείξει.
Δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρος ότι η Ρωσία θα μείνει για πολύ ακόμη έξω απο αυτή την υπόθεση,τότε και μόνο τότε θα ξεκαθαρίσει η υπόθεση.
Σίγουρα έχει στοιχεία για βαθύτερο στοχασμό το άρθρο. Προσωπικά ενστερνίζομαι αυτό που ισχυρίζεται το άρθρο. Ότι βιώνουμε ένα καλοστημένο θέατρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο υπάρχουν κάποια στοιχεία που ίσως συνηγορούν για το αντίθετο. Ίσως, λέω. Κράτη κατευθυνόμενα όπως η Ελλάδα και η Τουρκία ήταν στο παρελθόν και άλλα, π.χ Ιράν. Ωστόσο η άνοδος κάποιων πολιτικών ξεδόντιασε τους μηχανισμούς ελέγχου από τα υπερατλαντικά κέντρα ελέγχου με αποτέλεσμα να χαθεί η δυνατότητα ελέγχου τους. Η Εργκενεκόν η οποία ξηλώνεται είναι το μόνο στοιχείο που μου προκαλεί ερωτήματα. Το ξήλωμα δεν είναι επιφανειακό και για τα μάτια του κόσμου. Δεν γνωρίζω πόσο βαθύ είναι, αλλά όταν ακουμπάει στρατηγούς και μάλιστα εν ενεργεία μάλλον είναι τουλάχιστον μεσαίου βάθους. Καλό το θέατρο, αλλά γιατί να ήθελαν οι Αμερικανοί να χάσουν ένα τόσο καλό μηχανισμό ελέγχου μόνο και μόνο για το θέατρο. Δύο τρείς στρατιωτικοί μεσαίας τάξεις και δυο τρεις γραφικοί θα έφταναν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Εδώ μιλούμε για στρατιές κατηγορούμενων.
Το δεύτερο το στοιχείο που προκαλεί ερωτηματικά είναι η έκταση και η δυναμικότητα που παίρνει το Κουρδικό. Καλό το θέατρο γενικά για να πεισθούν οι Αραβες, αλλά εδώ πήρε φωτιά το πίσω μέρος ενός από τους πρωταγωνιστές (Τουρκία). Δύσκολο μου φαίνεται να δέχτηκε η Τουρκία να παίξει σε θέατρο και το σενάριο να περιλαμβάνει καθεστώς εκτεταμένης αυτονομίας για το Κουρδιστάν. Εκτός κι εάν όλα αυτά που διαβάζουμε για το Κουρδιστάν είναι όλα ψέματα και δεν τρέχει τίποτε. Τότε αλλάζει το πράγμα. Αλλά ακόμα και τότε ελλοχεύουν κίνδυνοι προσδοκιών που μπορούν να καταστούν στο έπακρο επικίνδυνοι.
Κατά τα λοιπά και μένα μου φαίνεται ότι μάλλον υπάρχει υπερβολική ανάδειξη του θέματος της "σύγκρουσης" αυτής. Εάν ήταν όντως αληθινή η σύγκρουση αυτή θα περίμενα άμεσο και θεαματικό προσεταιρισμό από άλλες δυνάμεις της Τουρκίας (π.χ Ρωσία - και όχι μόνο με την υπογραφή ενεργειακών οδεύσεων), όπως και έγινε και στο παρελθόν (όρα 1922). Βέβαια μπορεί και αυτοί να προσπαθούν να καταλάβουν την αυθεντικότητα της σύγκρουσης, αν και δεν νομίζω ότι θα καθυστερούσαν τόσο πολύ.
Τέλος δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η κατάσταση να "παίζεται" ακόμη, κατά το λαϊκότερο. Να βιώνουμε δηλαδή αυτήν την περίοδο εκείνο το στάδιο της στρατηγικής διεργασίας, όπου ξεδιπλώνονται όλες οι στραηγικές παράμετροι και το παιχνίδι ακόμα δεν έχει πάρει κάποια σαφή κατεύθυνση με όλα τα σενάρια να μοιράζονται ένα συγκεκριμένο μερίδιο άξιοπιστίας και αναλήθειας. Οψόμεθα.
Αν μη τι άλλο η εξέλιξη θα είναι λίαν ενδιαφέρουσα.
Σίγουρα έχει στοιχεία για βαθύτερο στοχασμό το άρθρο. Προσωπικά ενστερνίζομαι αυτό που ισχυρίζεται το άρθρο. Ότι βιώνουμε ένα καλοστημένο θέατρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο υπάρχουν κάποια στοιχεία που ίσως συνηγορούν για το αντίθετο. Ίσως, λέω. Κράτη κατευθυνόμενα όπως η Ελλάδα και η Τουρκία ήταν στο παρελθόν και άλλα, π.χ Ιράν. Ωστόσο η άνοδος κάποιων πολιτικών ξεδόντιασε τους μηχανισμούς ελέγχου από τα υπερατλαντικά κέντρα ελέγχου με αποτέλεσμα να χαθεί η δυνατότητα ελέγχου τους. Η Εργκενεκόν η οποία ξηλώνεται είναι το μόνο στοιχείο που μου προκαλεί ερωτήματα. Το ξήλωμα δεν είναι επιφανειακό και για τα μάτια του κόσμου. Δεν γνωρίζω πόσο βαθύ είναι, αλλά όταν ακουμπάει στρατηγούς και μάλιστα εν ενεργεία μάλλον είναι τουλάχιστον μεσαίου βάθους. Καλό το θέατρο, αλλά γιατί να ήθελαν οι Αμερικανοί να χάσουν ένα τόσο καλό μηχανισμό ελέγχου μόνο και μόνο για το θέατρο. Δύο τρείς στρατιωτικοί μεσαίας τάξεις και δυο τρεις γραφικοί θα έφταναν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Εδώ μιλούμε για στρατιές κατηγορούμενων.
Το δεύτερο το στοιχείο που προκαλεί ερωτηματικά είναι η έκταση και η δυναμικότητα που παίρνει το Κουρδικό. Καλό το θέατρο γενικά για να πεισθούν οι Αραβες, αλλά εδώ πήρε φωτιά το πίσω μέρος ενός από τους πρωταγωνιστές (Τουρκία). Δύσκολο μου φαίνεται να δέχτηκε η Τουρκία να παίξει σε θέατρο και το σενάριο να περιλαμβάνει καθεστώς εκτεταμένης αυτονομίας για το Κουρδιστάν. Εκτός κι εάν όλα αυτά που διαβάζουμε για το Κουρδιστάν είναι όλα ψέματα και δεν τρέχει τίποτε. Τότε αλλάζει το πράγμα. Αλλά ακόμα και τότε ελλοχεύουν κίνδυνοι προσδοκιών που μπορούν να καταστούν στο έπακρο επικίνδυνοι.
Κατά τα λοιπά και μένα μου φαίνεται ότι μάλλον υπάρχει υπερβολική ανάδειξη του θέματος της "σύγκρουσης" αυτής. Εάν ήταν όντως αληθινή η σύγκρουση αυτή θα περίμενα άμεσο και θεαματικό προσεταιρισμό από άλλες δυνάμεις της Τουρκίας (π.χ Ρωσία - και όχι μόνο με την υπογραφή ενεργειακών οδεύσεων), όπως και έγινε και στο παρελθόν (όρα 1922). Βέβαια μπορεί και αυτοί να προσπαθούν να καταλάβουν την αυθεντικότητα της σύγκρουσης, αν και δεν νομίζω ότι θα καθυστερούσαν τόσο πολύ.
Τέλος δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η κατάσταση να "παίζεται" ακόμη, κατά το λαϊκότερο. Να βιώνουμε δηλαδή αυτήν την περίοδο εκείνο το στάδιο της στρατηγικής διεργασίας, όπου ξεδιπλώνονται όλες οι στραηγικές παράμετροι και το παιχνίδι ακόμα δεν έχει πάρει κάποια σαφή κατεύθυνση με όλα τα σενάρια να μοιράζονται ένα συγκεκριμένο μερίδιο άξιοπιστίας και αναλήθειας. Οψόμεθα.
Αν μη τι άλλο η εξέλιξη θα είναι λίαν ενδιαφέρουσα.
Φίλε Κομνηνέ,
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Οι παλιοί Gladio-οάτορες φεύγουν και έρχονται νέοι στις θέσεις τους.. Αυτό γίνεται...
2. Αν θες απόδειξη για το παραπάνω, διάβασε τα βιογραφικά των ανώτατων στρατιωτικων που έφυγαν τον προηγούμενο μήνα από το στρατό, αυτούς που ήρθαν σε νέες θέσεις κτλπ...
@ Σ. Κομνηνό
ΑπάντησηΔιαγραφή>Κράτη κατευθυνόμενα όπως η Ελλάδα και η Τουρκία<
Πολλοί κάνουν αυτό το λάθος. Η Τουρκία είχε προ πολλού πάψει να είναι κράτος κατευθυνόμενο. Μην την συγκρίνεις με την Ελλάδα.
@ Σ. Κομνηνό, ο 4:20 μ.μ. έχει δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, νομίζω ότι παραβλέπετε το πιο βασικό: οι ΗΠΑ επιδιώκουν και αβαντάρουν την Τουρκία ως μετριοπαθές Ισλάμ. Και ως τέτοιο την στηρίζουν εδώ και πολλά χρόνια. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Και αν ως Έλληνες, ακόμα και μετά από τόσα χαστούκια, δεν το έχουμε καταλάβει, τότε λυπάμαι, αλλά είμαστε πράγματι άξιοι της μοίρας μας!
Galia
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν σταμάτησε η περίοδος που ονομάζαμε Ψυχρό Π¨ολεμο εληξε μαζί της και το άσπρο-μαυρο. Οι χώρες, οι Μεγάλες και οι περιφερειακές δυνάμεις, ακολουθούν συχνά ποικίλους στόχους και συνεπως αντιφατικές πολιτικές.
Η Τουρκία είναι απολύτως χρήσιμη -'οπως παλια-ως φράχτης στη Ρωσία και πόλος πίεσης στην ΕΕ. Τώρα, επι πλέον, και ως αιχμή διείεσδυσης στους Αραβες-'οσο τα καταφέρνει-αλλά και στα Βαλκάνια εσχάτως. Ταυτόχρονα η Τουρκία μετατρέπεται σε περιφερειακή δύναμη (το θέλει, το επιχειρεί)και συνεπώς διεκδικεί το δικό της μερίδιο από την πίτα. Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον σε θέση να απειλούν και να ελεγχουν όπως παλια. Ιδίως όταν οι μηχανισμοι (κόμματα και στρατός)που ήλεγχαν καταστράφονται-Εργκεννεκον κλπ. Το Ισραηλ δίνει ένα καλό παράδειγμα. Είναι απαραίτητο στις ΗΠΑ (αγαπητή Galia)και ως εκ τούτου δύναται να ενεργεί με σχετική (ενιοτε και μεγάλη) ανεξαρτησία διοτι ο ρόλος του στη Μ. Ανατολή υπερέχει κάθε "αταξίας" που κάνει. Το στρατηγικό του βάρος υπερέχει των τακτικών ενοχλήσεων που προκαλεί.
Και οι ΗΠΑ όμως έχουν αντιφατικές πολιτικές. Θέλουν και Κουρδιστάν (ελεγχόμενο)και Τουρκία φραχτη στη Ρωσίακλπ. Πιτα ολοκληρη και σκύλος χορτάτος δεν γίνεται,συνήθως.
--Επίσης, μπορεί να δοθεί κάποια ΛΟΓΙΚΗ εξήγηση γιατί ταυτίζεται το Ισραήλ με τις ΗΠΑ;;;--
ΑπάντησηΔιαγραφή__________________________________
Απλούστατα γιατί ΕΣΕΙΣ οι εβραίοι τις κυβενάτε. (τις ΗΠΑ εννοώ)
Αν το αρνείσαι 'κορασίδα μας' (που λέει και κάποιος) ξαναδιάβασε και ξαναδιάβασε και ξαναδιάβασε και ξανα-ξαναδιάβασε το άρθρο- ανάλυση του Όμηρου Φωτιάδη με τίτλο 'Mossad - MIT : H Επερχόμενη Σύγκρουση' μήπως και βρείς την απάντηση και την γαλήνη στην ψυχούλα σου που τόσο εναγωνίως γυρεύεις.
Ραβίνος Φρατζής
Galia
(η αυθεντικότατη)
@ 6:43 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφή>Απλούστατα γιατί ΕΣΕΙΣ οι εβραίοι τις κυβενάτε. (τις ΗΠΑ εννοώ)<
Ε, αυτό σημαίνει ότι είμαστε ικανότεροι από άλλους. Κακό είναι;
Galia, αγαπημένε μου κλώνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί να διαβάσω τον Όμηρο Φωτιάδη,
όταν μπορώ να διαβάσω απευθείας
τις "πηγές" του κυρίου Φωτιάδη;
Όταν (αν) θα μεγαλώσεις (σε μυαλό, ούτε σε όγκο, ούτε σε ηλικία) θα
καταλάβεις ma chérie. Mέχρι τότε, όμως, εσύ θα είσαι ο κλώνος και εγώ το πρωτότυπο. Τυχαίο; Δε νομίζω
-----------------------------------
Φίλε 7:02 μ.μ.
Διαβάζοντας τα σχόλια πολλών,
καταλαβαίνω ότι το κακό δεν είναι να έχoυμε άγνοια,
το κακό είναι να αρνούμαστε ότι έχουμε πλήρη άγνοια.
Και να γιατί κάποιοι το παλεύουν διαρκώς και τελικά καταφέρνουν ΕΠΑΞΙΑ να γίνονται, όπως ευστοχότατα λες και εσύ, οι ικανότεροι όλων...
Galia
ψυχοπαθητική περίπτωση ο συγγραφέας
ΑπάντησηΔιαγραφήτρικυμία εν κρανίω...
"Ε, αυτό σημαίνει ότι είμαστε ικανότεροι από άλλους. Κακό είναι;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι δα.
Αντισημιτισμός όμως ναί.
Χ.