Σε μετατόπιση της οικονομικής και πολιτικής δύναμης σε χώρες εκτός του δυτικού κόσμου οδήγησε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS).«Μεμονωμένες χώρες τείνουν τώρα να κάνουν ακριβέστατους υπολογισμούς για τα ιδιαίτερα εθνικά τους συμφέροντα και να κρίνουν τις αρετές της διεθνούς συνεργασίας πολύ ουσιαστικά υπό το φως των εθνικών τους προσδοκιών», επισημαίνει το IISS στην ετήσια έκθεσή του για τις παγκόσμιες υποθέσεις.
«Καθώς πολλές δυτικές χώρες έρχονται αντιμέτωπες με την έννοια της μείωσης της οικονομικής δύναμης, άλλες στη G20 και διάφορες δυνάμεις σε διαφορετικές περιοχές έχουν αρχίσει να χαράσσουν πιο ανεξάρτητες στάσεις όσον αφορά την εξωτερική τους πολιτική», ανέφερε ο διευθυντής του IISS Τζον Τσίπμαν κατά την παρουσίαση της έκθεσης.
Οι αλλαγές στην οικονομική και χρηματοπιστωτική δύναμη έχουν γεωπολιτικές συνέπειες η διαχείριση των οποίων δεν είναι εύκολο να γίνει μέσω περιφερειακών ή παγκόσμιων θεσμών, σημειώνεται επίσης στην έκθεση.
Την ίδια ώρα η διεθνής συνεργασία σε μεγάλα στρατηγικά σχέδια έχει αρχίσει να παραπαίει καθώς οι χώρες υιοθετούν πιο εθνικές προσεγγίσεις σε περιφερειακές και παγκόσμιες προκλήσεις για την ασφάλεια.
Αυτό σημαίνει ότι η στρατηγική συνεργασία έχει γίνει «περισσότερο περιπτωσιολογική απ' ό,τι θεσμική, εγκυμονώντας τον κίνδυνο ενός "στρατηγικού προστατευτισμού", ο οποίος έχει ήδη καταγραφεί στην Ασία, αλλά είναι επίσης εμφανής και αλλού», υπογραμμίζει το IISS.
Τέλος σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση στο Αφγανιστάν, το IISS επισημαίνει ότι οι Δυτικοί πρέπει να εγκαταλείψουν τη σημερινή στρατηγική τους για να υιοθετήσουν μια πολιτική που θα περιορίζει την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν και θα στηρίζεται περισσότερο στις διαπραγματεύσεις παρά στη στρατιωτική ισχύ.
«Το μέλλον βρίσκεται σαφώς στην πλευρά των διαπραγματεύσεων με ή μεταξύ των συμμετεχόντων στη σύγκρουση», αναφέρει το IISS, σημειώνοντας ότι «πολλοί παρατηρητές εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η μεγάλη παρουσία ξένων στρατευμάτων στο Αφγανιστάν είναι αυτό που συντηρεί και τροφοδοτεί τους Ταλιμπάν».
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άλλα λόγια ο καθένας για τον εαυτό του. Η Παγκοσμιοποίηση ενίσχυσε τον εθνικισμό. Το αποτέλεσμα φαίνεται παράδοξο αλλά δεν είναι. Επιβεβαιώνει ότι το εμπόριο καμια σχέση δεν έχει με την ειρήνη και τη συνεργασία. Αντιθέτως οξύνει τις διαμάχες μεταφέροντάστες της σε όλη την υφήλιο. Ο λόγος είναι απλός. Πάντα τσακώνεσαι με τον γείτονα όχι με αυτόν που είναι μακριά και δεν διεκδικεί τίποτα από σενα ούτε εσύ κα΄τι από αυτόν. Η Παγκοσμιοποίηση μας έκανε όλους γείτονες. Δενείναι απλούστευση, είναι γεγονός. Βεβαια αυτοί που έχουν πραγματικά τη δυνατότητα να τσακωθούν είναι τα μεγάλα κράτη που ακριβώς μπορούν στην πράξη να διεκδικήσουν κάτι από ε΄να...μακρινό γείτονα πχΗΠΑ/Κινα. Άλλοι πχ Ελλάδα/Τουρκία παραμένουν ακομα στα παλιά. Αλλά η Παγκοσμιοποίηση άνοιξε τη δυνατότητα (και την όρεξη)σε ισχυρά κράτη να παρέμβουν σε μακρινές περιοχές πχ η Κίνα στην Ελλάδα (COSCO)και γι αυτό το Μνημόνιο μας απαγορεύει να διανειστουμε από Κίνα/Ρωσία.
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άλλα λόγια ο καθένας για τον εαυτό του. Η Παγκοσμιοποίηση ενίσχυσε τον εθνικισμό. Το αποτέλεσμα φαίνεται παράδοξο αλλά δεν είναι. Επιβεβαιώνει ότι το εμπόριο καμια σχέση δεν έχει με την ειρήνη και τη συνεργασία. Αντιθέτως οξύνει τις διαμάχες μεταφέροντάστες της σε όλη την υφήλιο. Ο λόγος είναι απλός. Πάντα τσακώνεσαι με τον γείτονα όχι με αυτόν που είναι μακριά και δεν διεκδικεί τίποτα από σενα ούτε εσύ κα΄τι από αυτόν. Η Παγκοσμιοποίηση μας έκανε όλους γείτονες. Δενείναι απλούστευση, είναι γεγονός. Βεβαια αυτοί που έχουν πραγματικά τη δυνατότητα να τσακωθούν είναι τα μεγάλα κράτη που ακριβώς μπορούν στην πράξη να διεκδικήσουν κάτι από ε΄να...μακρινό γείτονα πχΗΠΑ/Κινα. Άλλοι πχ Ελλάδα/Τουρκία παραμένουν ακομα στα παλιά. Αλλά η Παγκοσμιοποίηση άνοιξε τη δυνατότητα (και την όρεξη)σε ισχυρά κράτη να παρέμβουν σε μακρινές περιοχές πχ η Κίνα στην Ελλάδα (COSCO)και γι αυτό το Μνημόνιο μας απαγορεύει να διανειστουμε από Κίνα/Ρωσία.