27/12/17

Καταστήσαμε Σκοπιανούς και Αμερικανούς «ευπρεπώς αδίκους»

«τα εγγύτατα της ξυμπάσης γνώμης… »                           
                                     [Θουκυδίδης 1.22]
Του Χρίστου Κράππα 
Είναι απορίας άξιο το πώς είναι τόσο δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ελέγξουμε τα τεκταινόμενα ’ς την περιοχή μας.  Μάλιστα από επήλυδες της περιοχής μας η οποία εδώ και χιλιάδες χρόνια αποτελούσε και αναμφίβολα αποτελεί η περιοχή αυτή πατρώα γη.
Είναι δυνατόν ένα συνοθύλευμα ανθρώπων απροσδιόριστης καταγωγής, να δημιουργούν ελέω της ηγέτιδος υπερατλαντικής δύναμης ένα μόρφωμα γλώσσας και  κράτους και να αξιώνουν να ονομάζονται με το ελληνικώτατο, ιστορικό και ένδοξο όνομα Μακεδονία; Είναι δυνατόν, αυτό το μόρφωμα κράτους των Σκοπίων ή Φυρόμια, να προπαγανδίζει ’ς όλο τον κόσμο τη διεκδίκηση σχεδόν του ενός τρίτου του Ελληνικού εδάφους; Εδάφους που έχει ποτιστεί με ποτάμια αίματος Ελλήνων χωρίς διακοπή χιλιάδες τώρα χρόνια; Είναι δυνατόν, να επιβουλεύεται τόσο δόλια έδαφος της πατρίδος μας που κατοικείται αδιάλειπτα 3.000 χρόνια από Έλληνες και που στάθηκε κυματοθραύστης της Ευρώπης από τον Ασιατικό κίνδυνο συνεχώς και αδιαλείπτως από το 600 π.Χ.;
          Και τα ερωτήματα εγείρονται  αυτόματα: Μήπως η δική μας συμπεριφορά, από την εγκατάλειψη των δίκαιων  διεκδικήσεών μας,  παρέχει εφαλτήριο ’ς τους γείτονές μας; Μήπως χάσαμε την ιστορική μας μνήμη ως Έθνος;  Μήπως η δική μας αδράνεια και εγκατάλειψη των χαμένων εδαφών αλλά και των Ελληνικών πληθυσμών ’ς όλες τις γειτονικές μας χώρες εκλαμβάνεται ως αδυναμία, πάνω ’ς την οποία στηρίζεται η επιβουλή των γειτόνων μας; Μήπως τελικά η δική μας απερισκεψία μας έχει οδηγήσει ’ς  το «αντεπιβουλεύειν» αντί του «προεπιβουλεύειν»; (Θουκ. 1.33)
          Όλα τα ερωτήματα αυτά είναι, και φυσικά και εύλογα. Από τα ερωτήματα αυτά, μου γεννήθηκε η ιδέα του τίτλου που εμείς παρέχουμε ’ς αυτούς που επιβουλεύονται τη γη και την ιστορία μας. Από τη δική μας αδράνεια, αλλά και τις απερίσκεπτες θετικές ενέργειές μας, τους έχουμε καταστήσει «ευπρεπώς αδίκους».(Θουκ. 4.61) Φράση που ελέχθη από τον Ερμοκράτη τον Συρακούσιο ’ς τους συμπατριώτες του Σικελούς κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, μήπως και προλάβει την επιβουλή που ετοίμαζαν οι Αθηναίοι για τη Σικελία. Αυτή η φράση έχει σταθεί ο πονοκέφαλος των μεταφραστών του Θουκυδίδη. Και πώς να μην είναι, όταν η ευπρέπεια δεν έχει σχέση με το άδικο; Αυτή όμως η φράση, λεχθείσα από τον πρώτο και μεγαλύτερο δάσκαλο της διπλωματίας, τον ιστορικό Θουκυδίδη, είναι ακριβώς αυτή που 60 χρόνια τώρα δουλεύουν ασταμάτητα με σύστημα και μέθοδο οι βόρειοι γείτονές μας. Το άδικο, το οποίο και βεβαίως γνωρίζουν πολύ καλά, χρειάζεται έρεισμα. Χρειάζεται περιτύλιγμα. Και το περιτύλιγμα είναι η ευπρέπεια. Και αφού το άδικο ενδυθεί το ευπρεπές, παύει να αποτελεί άδικο. Μετουσιώνεται σε δίκαιο. Και το δίκαιο με τη σειρά του γεννά αυτόματα την αξίωση. Και η αξίωση από κάπου πρέπει να ζητηθεί. Και ζητείται από αυτόν που μπορεί να ’ς το δώσει. Και όταν γεννήθηκε ’ς τους Φυρόμιους η σατανική αυτή σκέψη, το ζητούσαν από την τότε Σοβιετική Ένωση. Τώρα, που εξέλειπε η «δικαιοδοτική» αυτή δύναμη, κατέφυγαν ’ς την Αμερική και ’ς τον Ο.Η.Ε. ο οποίος οργανισμός έχει μεταλλαχθεί κι αυτός ’ς Οργανισμό Χωρισμένων Εθνών πλήρως ελεγχόμενος από Αμερική και Αγγλία. Μην ξεχνάτε το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, το Κόσσοβο, τη Βοσνία και τη Φυρόμια με τις προτάσεις του Νίμιτς.
          Τελικά οι μόνοι που δικαιούνται να έχουν προτάσεις, είμαστε εμείς και προτάσεις δεν έχουμε. Και πώς να έχουμε εξ’ άλλου όταν ευτραφής υπουργός πολιτισμού της προηγούμενης κυβέρνησης ’ς επίσκεψη του προέδρου της Περσίας έκανε εν πλήρη γνώση του δύο ατοπήματα. Πρώτον δέχθηκε ν’ αφήσει να φωτογραφηθεί ο Πέρσης μόνος του, όπως το ζήτησε μάλιστα ο ίδιος ο επισκέπτης, μπροστά ’ς τον Παρθενώνα σαν άλλος Ξέρξης, και αφού έτσι ζήτησε, ουδείς σκέφτηκε να τον οδηγήσει να φωτογραφηθεί λίγο παραπλεύρως του Παρθενώνα ’ς τα τείχη της Ακρόπολης που βλέπουν προς την αγορά. Εκεί λοιπόν υπάρχουν μέχρι σήμερα εντοιχισμένοι οι σπόνδυλοι από τους κίονες του Ναού της Παλλάδος Αθηνάς που κατέστρεψε ο πρόγονός του το 480 π.Χ., για να θυμίζουν, κατά τη σκέψη και εντολή του Θεμιστοκλή, ’ς τους Αθηναίους τη βαρβαρότητα των Μήδων.  Δεύτερον, άκουσον άκουσον, συζητούσε πρόταση και σκέψη να ανεγερθεί ’ς τον ιερό τόπο του πεδίου της μάχης του  Μαραθώνα, τύμβος -- μνημείο για τους νεκρούς των εισβολέων Περσών του 490 π.Χ.. Οι ηρωικά πεσόντες Μαραθωνομάχοι και ενταφιασμένοι εκεί,  από τους τύμβους των θα εγείρονταν και θα μετοικούσαν αηδιασμένοι και ντροπιασμένοι.
          Και επειδή πλέον έχουμε χάσει το μυαλό από το κεφάλι μας, και επειδή πάψαμε πλέον να «φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας και να φιλοσοφούμε άνευ μαλακίας» (Θουκ. 2.40), αλλά με πλήρη μαλακία που μας πήραν χαμπάρι και οι γύφτοι Φυρόμιοι, ο Νίμιτς και η όμορη ηγέτιδα δύναμη όλων των χωρών του κόσμου άρα και της δική μας χώρας, ακούστε και κρατηθείτε. Η Αμερική και η Φυρόμια με τον εγκάθετό τους Νίμιτς, δεν πρότειναν τυχαία την απαγόρευση της χρήσης του γεωγραφικού όρου Μακεδονία από την πατρογονική μας  γη της Μακεδονίας και χρήση μόνο από τους Φυρόμιους. Είναι άριστοι γνώστες της Αριστοτέλειας Λογικής μαζί βεβαίως, δυστυχώς  με τη γνώση τους,  ότι αγνοούμε πλήρως και το Θουκυδίδη.
          Λέγει λοιπόν ο Αριστοτέλης στη Λογική του: « μία δε έστι κατάφασις και απόφασις η εν καθ’ ενός σημαίνουσα», δηλαδή επί παραδείγματι, το «λευκό» σημαίνει ένα και μόνο πράγμα. «…ει το λευκόν εν σημαίνει» (Αριστ. ΠΕΡΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ 18a 12-13, Σχόλια Κ. Ζουράρι, «Χαίσετο ει μαχέσαιτο»,Εκδ. Αρμός) και συνεχίζει. «ει δε δυείν εν όνομα κείται, εξ ων μη εστίν εν, ου μία κατάφασις.» που σημαίνει, αν ένα και μόνο όνομα χρησιμοποιείται για δύο πράγματα, από τα οποία δεν προκύπτει ένα και μόνο, τότε η κατάφαση δεν είναι μία και μόνη [ούτε άλλωστε και η άρνηση].
          Εδώ ας σταθούμε, και ας ερμηνεύσουμε με το μυαλό του Αριστοτέλη αφού σε μας δεν υπάρχει όπως φαίνεται, τι κρύβει η πρόταση αυτή των λωποδυτών Φορόμιων και των προστατών τους Αμερικανών. Τα ποτάμια και τα βουνά δεν ονομάζονται μόνα τους, δεν λέγουν, ονομαζόμαστε Μακεδονία, Όλυμπος κ.τ.λ.. Οι άνθρωποι που τα κατοικούσαν και τα κατοικούν τα ονόμασαν Μακεδονική γη. Ήταν Ηρακλειδείς δηλαδή Δωριείς, επομένως Έλληνες, που μετείχαν του κοινού των Ελλήνων κι αυτοί ονόμασαν τον τόπο που κατοικούσαν Μακεδονία, εξ ου και οι κάτοικοι Μακεδόνες, όπως Αρκαδία-- Αρκάδες, Θεσσαλία --          Θεσσαλοί, Θράκη -- Θράκες κ.τ.λ.. Επειδή τώρα, ένα μέρος του εδάφους που κατοικούν οι Σκοπιανοί και κατέχεται απ’ αυτούς, ανήκει ’ς τα εδάφη που χιλιάδες τώρα χρόνια οι Έλληνες κάτοικοι ονόμασαν Μακεδονία, και επειδή αυτοί, δηλαδή οι Σκοπιανοί, είναι απροσδιορίστου φυλής και εθνότητος, στερούμενοι ενιαίας γλώσσας, καταγωγής και ιστορίας, δεν έπραξαν το αυτονόητο και ίσως θεμιτό να υιοθετήσουν την ελληνική γλώσσα, αφού Έλληνες δεν είναι, αλλά κατασκεύασαν μία δική τους γλώσσα που την ονόμασαν Μακεδονική, τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία. Έλα όμως που το 90% της Μακεδονικής γης κατοικείται από Έλληνες και τον προσδιορισμό αυτό τον χρησιμοποιεί μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού ως Μακεδόνες; Αυτόματα, υπό ένα και το αυτό όνομα Μακεδονία, κατά την Αριστοτέλεια Λογική, έχουμε δύο διαφορετικά πράγματα τα οποία δεν συνιστούν ένα ενιαίο πράγμα ’ς το οντολογικό επίπεδο, οπότε η πρόταση η οποία φέρει το όνομα αυτό, για περισσότερα λογικά ασυμβίβαστα πράγματα, δεν είναι λογική πρόταση και ως μη λογική δεν έχει κατάφαση ή άρνηση μονοσήμαντα. Τότε είναι λογική πρόταση, όταν αναλυθεί στις αντίστοιχες με τα πράγματα που καλύπτει το κοινό όνομα προτάσεις. Τότε όμως, όπως πρόκειται για περισσότερες προτάσεις, θα πρόκειται για περισσότερες καταφάσεις ή αρνήσεις. (Σχόλια, Η. Νικολούδη, Λογική Αριστοτέλη, Εκδ. ΚΑΚΤΟΣ)
          Η Αριστοτέλεια αυτή Λογική, μοναδική και ενιαία για όλο τον κόσμο, οδήγησε την απίστευτη πλεονεξία για την κλοπή των πάντων. Συνεργάστηκαν οι λωποδύτες Σκοπιανοί με τον προστάτη τους και συνεργό Νίμιτς, και έκαναν την πρόταση Δούρειο Ίππο σε μας που κοιμόμαστε τον ύπνο του αφελή, και πρότειναν την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια» με την παράλληλη απαγόρευση της χρήσης του όρου Μακεδονία από εμάς που αυτοδίκαια χρησιμοποιούμε εδώ και χιλιάδες τώρα χρόνια. Δηλαδή, το όνομα Μακεδονία, κατά τη Λογική του Αριστοτέλη,  θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν μονομερώς ’ς το ακέραιο και ’ς το άρτιο οι Σκοπιανοί κλέφτες, μόνο αν σημαίνει ένα και μόνο πράγμα. Αφού όμως είμαστε και εμείς που το χρησιμοποιούμε, πρώτοι και μόνοι και λεηλατημένοι, και επειδή απ’ αυτούς τους δύο λαούς, «μη έστι εν», ένας και μόνος λαός, δεν μπορεί να καταφάσκει το όνομα Μακεδονία προς τον ένα μόνο λαό, «ου μια κατάφασις». Άρα, επειδή πρέπει να ολοκληρώσουμε και τελειοποιήσουμε  την κλοπή μας, ας απαγορεύσουμε ’ς τους Έλληνες να χρησιμοποιούν την ονομασία αυτή.
          Τον Απρίλιο του 2005, όταν έγινε η πρόταση αυτή, στο πνεύμα της επιεικείας και της διαλεκτικής αλλά μη λογικής, εμείς ως Ελλάδα, είπαμε ότι αποτελεί βάση διαπραγμάτευσης. Οι Σκοπιανοί όμως δεν απάντησαν. Και γιατί να απαντήσουν άλλωστε αφού βρίσκονταν σε πλήρη συνεννόηση με τον Νίμιτς. Πήγε ο κ. Μολυβιάτης στην Αμερική, έδωσε ότι ήθελαν οι Αμερικανοί για το Κόσσοβο, αγόρασε και τα F 16, του πέταξαν ένα ξεροκόμματο με τη στασιμότητα ’ς το Κυπριακό, έκανε τα αστειάκια του με την Κοντολίζα Ράϊς μπροστά ’ς την κάμερα, και απήλθε ευχαριστημένος. Άμ δε. Οι Αμερικανοί εφαρμόζοντας τέλεια την πάγια αρχή της διπλωματίας, αυτή που διαλαλεί ο Θουκυδίδης 2.500 χρόνια, «οις ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες»(Θουκ. 1.140),  το οποίο σημαίνει, και αν ενδώσετε ’ς αυτό, ευθύς θα σας δοθεί κι’ άλλη και μεγαλύτερη προσταγή, με την ιδέα πως από φόβο τους υπακούσατε και σε τούτο. Και δεν κάνει μόνο τη διαπίστωση ο Θουκυδίδης. Συνεχίζει και δίνει και τη λύση που είναι, «απισχυρισάμενοι δε σαφές αν καταστήσετε αυτοίς από του ίσου υμίν μάλλον προσφέρεσθαι.» όπερ σημαίνει, αν όμως αποκρούσετε την αξίωσή τους με αποφασιστικότητα, θα τους δώσετε να καταλάβουν καθαρά πως πρέπει ν’ απευθύνονται σε σας σαν προς ίσους.»
          Και την αλήθεια αυτής της διπλωματικής αρχής, μάλλον την διέγνωσα ’ς τις δηλώσεις του κ. Μολυβιάτη, όταν ήρθε η καινούργια πρόταση για το Σκοπιανό. Δεν αρκούν όμως οι δηλώσεις. Χρειάζονται και θετικές ή μάλλον αποφασιστικές ενέργειες. Όπως αυτοί μας εξαπατούν για τα συμφέροντά τους, έτσι και εμείς με αποφασιστικότητα να ασκήσουμε τα βέτο μας όπου χρειάζεται, να θεωρήσουμε αιτία πολέμου κάθε μονομερή ενέργεια των γειτόνων μας σε βάρος των εθνικών μας δικαίων, να εφαρμόζουμε το «προεπιβουλεύειν» και να μην αδρανούμε ούτως ώστε να το εφαρμόζουν οι άσπονδοι «φίλοι μας» γείτονες  Τούρκοι, Σκοπιανοί και Αλβανοί επήλυδες της περιοχής και των εδαφών μας, να παγώσουμε την αγορά των αεροπλάνων και να πάρουμε Ευρωπαϊκά αφού έτσι κι αλλιώς την ίδια τιμή πλέον έχουν, και αν έχουν οι γείτονες Αμερικανοί όλων των χωρών του κόσμου τη λύση του πολέμου για να υποκύψουμε, ας το υποστούμε κι αυτό. Ας ακούσουμε έστω και μια φορά τους προγόνους μας που μας φωνάζουν, «Εκ πολέμοu μεν γαρ ειρήνη μάλλον βεβαιούται». (Θουκ. Α. 12,4) Η αποφασιστικότητά μας αυτή, θα τους αποτρέπει να καθίστανται συνεχώς και αδιαλείπτως «ευπρεπώς άδικοι»!!

     Δράμα 31.10.2005    (Δημοσίευση Εφημ. «Δραμινή» την 1.11.2005)


Υ.Γ. Ο ευτραφής υπουργός της 5ης παραγράφου, ήταν τότε ο Ευάγγελος Τούρκογλου, ο επονομαζόμενος Βενιζέλος, αυτός ναι,  που αφάνισε όλα τα αποθεματικά των ταμείων, ο αρχιτέκτονας του επαίσχυντου άρθρου 86 του Συντάγματος περί μη ευθύνης των Υπουργών, και ακόμη τον πληρώνουμε, δύσμοιρη Ελλάδα….

5 σχόλια:

  1. Το θέμα με το Μακεδονικό ζήτημα είναι ότι υπάρχει συνδυασμός, από τη μια συμφερόντων πολλών μεγάλων δυνάμεων και παγκοσμιων "παικτων" και από την άλλη ανικανότητας και προδοσίας των ημετέρων. Η αλήθεια είναι ότι τα συμφέροντα είναι μεγάλα Από τη μια τα σχέδια του ρωσικού πανσλαβισμου για έξοδο στη Μεσόγειο, από την άλλη η απάντηση των Αγγλοσαξωνων που προσπαθώντας να την ανακόψουν και να δημιουργήσουν συμπάθειες στους σλαβογενεις πληθυσμούς. Για να μην αναφέρω το παιχνίδι των σιωνιστών στην περιοχή καθώς η περιοχή της Θεσσαλονίκης πάντα αποτελούσε εναλλακτική πατρίδα των Εβραίων, ένα εφεδρικό Ισραηλ. Βάλτε επίσης σχέδιο Μπουλγκραβια για να επιτευχθούν τα ανωτέρω. Καταλαβενετε ότι τα πιόνια που που μας κυβερνούν είναι πολύ μικρά για να ανταποκριθούν σε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι, ο δε λαός αδιαφορεί μέχρι να βρεθεί ο εχθρός προ των πυλών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πλανάσε πλάνην οικτράν αν πιστεύεις οτι ο λαός αδιαφορεί.

      Διαγραφή
    2. Λάθος ο λαός δεν αδιαφορεί, ο λαός κοιμάται και αποκοιμιεται ακόμα με τα κούφια λόγια μερικών.

      Διαγραφή
  2. Great article. We never call history to our defense even though mote than 150 historians from around the world came to support us.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μπορω να καταλαβω για ποιαν Ελλαδα και για ποιους Ελληνες ομιλει ο συγγραφεας του αρθρου. Μηπως για το 44% οι οποιοι συμφωνα με "Το Βημα" θα δεχονταν γεωγραφικο ορο πριν απο το ονομα Μακεδονια? Η μηπως αυτους οι οποιοι ακομα να` ανεβασουν το αγαλμα του Μ. Αλεξανδρου στην Αθηνα. Μαλλον μιλαμε για τους Βενιζελικους των οποιων ο αρχηγος των Ελευθεριος εκανε Σλαυους ολους τους Μακεδονες των πεδινων και Ρουμανους ολους αυτους των ορεινων. Μπα....θα προκειτα`ι για την κλικα και των απογονων αυτων που παρεδωσαν την Πελαγονια, την Β. Ηπειρο και εφθασαν σχδον σε εμφυλιο για την καρεκλα.Αλλα αν ουτε αυτο, θα προκειται για τους οπαδους του Παπαρρηγοπουλου, κατα τον οποιον η Ελλας αρχιζε απο τις Θερμοπυλες και ΝΟΤΙΑ και μαλιστα η οποια Ελλας αποτελειτο μονον απο τους ομιλόυντας την Γραικικη. Κανενας ομως δεν καθησε να` ψαξει τι ειδους γλωσσα ηταν τα εντοπια η ΝΑΣΙ, τι ειδους ηταν η Βλαχικη και τι ειδους ηταν τα Ποντιακα, βλεπεις τους ερριξαν και αυτους εκει επανω, στα Βορεια ντε, για να προστατευσουν την ελλαδα, την Αθηνα ντε, και τους κατσιαπλιαδες της. Πως να τα εξηγησεις ολα αυτα σε Μπακογιαννηδες,Παπανδρεους και τους υπολοιπους?Αυτοι ειναι οι Ελληνες και γι' αυτο μαζι με την διπλωματια θα παραδοθει οχι μονο το ονομα, αλλα και πολλα αλλα. Και οι Εβραιοι ? Πως να τους κατηγορησεις, οταν εμεις οι ιδιοι το πουλαμε το ονομα? Εκτος βεβαια και εαν εχουν γινει 44% στον ελληνικο χωρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.