Με κινητοποιήσεις στα μέσα σταθερής τροχιάς των αστικών συγκοινωνιών (μετρό, ΗΣΑΠ, τραμ) απειλούν ορισμένα συνδικάτα εργαζομένων, εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους για αυξήσεις αποδοχών και επιδομάτων που δεν προβλέπονται από το ενιαίο μισθολόγιο.
Τις προηγούμενες ημέρες, τέσσερα από τα συνολικά εννέα συνδικάτα στα μέσα σταθερής τροχιάς των συγκοινωνιών της Αθήνας, πραγματοποίησαν στάσεις εργασίας διαμηνύοντας ταυτόχρονα πως προτίθενται να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους. Εάν τα σωματεία κάνουν πράξη τις απειλές τους, θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα στις μετακινήσεις περίπου ενός εκατομμυρίου πολιτών που χρησιμοποιούν το μετρό, τους ΗΣΑΠ και το τραμ σε καθημερινή βάση.
Τα συνδικάτα των εργαζομένων, και κυρίως το μεγαλύτερο από αυτά, το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (ΣΕΛΜΑ), βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ εδώ και αρκετούς μήνες, δεδομένου πως δεν έχει βρεθεί κοινός τόπος στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών άρχισαν τον περασμένο Οκτώβριο, δύο μήνες πριν τη λήξη της ισχύος της προηγούμενης συλλογικής σύμβασης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αρχική πρόταση των συνδικάτων προέβλεπε κατακόρυφη αύξηση του κόστους μισθοδοσίας κατά 49 εκατομμύρια ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος μισθοδοσίας στη ΣΤΑΣΥ ανέρχεται τώρα σε περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ζητήθηκε μια διόγκωσή του κατά 61%!
Για τη συνέχεια Economistas
Η υπόθεση αυτή είναι πολύ πιο σημαντική από ΟΛΑ τα Εθνικά θέματα. Ας παραθέσω κάποιες σκέψεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Το επάγγελμα του φορτηγατζή είναι αντικειμενικά πιο δύσκολο από τον οδηγό μετρο. Πράγματι, το τραίνο-μετρό έχει μισό βαθμό ελευθερίας (πάει μόνο μπροστά (ούτε καν πίσω) ενώ ένα φορτηγό έχει 2 βαθμούς ελευθερίας. Δηλαδή η οδήγηση φορτηγού είναι 4 τάξεις πιο πολύπλοκη διαδικασία από ότι η οδήγηση τραίνου του μετρό. Πράγματι, σήμερα οδηγούν στον κόσμο πολλές γραμμές μετρό χωρίς οδηγό: Canada Line στο Βανκούβερ, Docklands Light Railway στο Λονδίνο, στην Κίνα, στην Ιαπωνία ακόμα και στην Ινδία.
2) Με ποια λογική οι εργαζόμενοι στο Μετρό απαιτούν περισσότερα χρήματα από ότι βγάζουν οι πιο σκληρά εργαζόμενοι και ικανοί δεξιοτέχνες οδηγοί φορτηγών. Ας μου δόση κάποιος Μαρξιστής μια λογική εξήγηση. Σίγουρα λογική εξήγηση δεν μπορεί να είναι το γεγονός ότι εργαζόμενοι του Μετρό πουλήσανε την ψήφο τους σε κάποιον βαρόνο της πολιτικής ( http://www.kathimerini.gr/491485/article/epikairothta/ellada/istories-ypogeiwn-proslhyewn-sto-metro ) επίσης βλέπε:( https://www.iefimerida.gr/news/111839/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%8C-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81-%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CE%AF%CE%BD%CE%BF-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%BC%CF%8E%CE%BD ). Αυτό είναι η rent-seeking κοινωνία.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Εκεί που λέω "Πράγματι, σήμερα οδηγούν στον κόσμο πολλές γραμμές μετρό χωρίς οδηγό" βάλτε "Πράγματι, σήμερα υπάρχουν στον κόσμο πολλές γραμμές μετρό χωρίς οδηγό"
ΔιαγραφήΣΥΝΕΧΙΖΩ
Διαγραφή3) Ας δούμε ένα απόσπασμα από το άρθρο «Ιστορίες «υπογείων» προσλήψεων στο μετρό» του Τέλογλου στην Καθημερινή ( http://www.kathimerini.gr/491485/article/epikairothta/ellada/istories-ypogeiwn-proslhyewn-sto-metro ) :
« Για τις συνεντεύξεις που ελήφθησαν δεν τηρήθηκαν πρακτικά. Παράλληλα, υποψήφιοι, αν και «κρίθηκαν αρνητικά», προσελήφθησαν σε θέσεις χαμηλής ειδίκευσης. Αλλοι υποψήφιοι κρίθηκαν αρνητικά το 2008 και... επανήλθαν για να προσληφθούν το 2009.
Τα διαβιβαστικά σημειώματα για να γίνουν οι προσλήψεις βρίθουν «μαργαριταριών», όπως π.χ. «Οχι ηλεκτρολόγος. Οχι εμπειρία. Χειρωνακτική εργασία. Πιθανώς για αποθήκη» (πρόσληψη σε αποθήκη) ή «Δεν έχει τεχνικές ικανότητες. Να εξετασθεί για άλλη θέση. Και ο ίδιος δεν προτιμά τεχνίτης». Προσλαμβάνεται τελικώς ως πωλητής εισιτηρίων. Σε άλλο σημείο «δεν έχει ικανότητες, να εξετασθεί από άλλη επιτροπή». Προσελήφθη κι αυτός ως πωλητής εισιτηρίων. «Δεν αξιολογείται ως τεχνίτης. Κάνει μόνο για οδηγός αυτοκινήτου» - προσλαμβάνεται ως υπάλληλος αποθήκης. «Δεν έχει ασχοληθεί με το αντικείμενο του ψυκτικού. Απάντησε στις μισές λογικές ερωτήσεις». Αυτός προσελήφθη ως βοηθός υπαλλήλου μισθοδοσίας...
……
Από dealer σε καζίνο. .. οδηγός συρμών
Ενδεικτικές περιπτώσεις προσλήψεων (το 2009) στην ΑΜΕΛ, από σχετικό πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης που συντάχθηκε τον Φεβρουάριο του 2010:
- Ο Α.Μ., μουσικός με μοναδική εργασιακή εμπειρία σε ορχήστρα μουσικών εκδηλώσεων και στην ομάδα συναυλιών του Θ.Π., προσελήφθη ως οδηγός συρμών.
- Ο Α.Β. χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία προσελήφθη ως οδηγός συρμών.
- Ο Κ.Μ. με εργασιακή εμπειρία σε τοποθέτηση τεντών, συσκευασία CD, άνεργος από το 2007, προσελήφθη ως υπεύθυνος σταθμών.
- Η Α.Σ. με εμπειρία 13 ετών ως dealer σε καζίνο προσελήφθη ως οδηγός συρμών.
- Ο Α.Ζ. κατάγεται από την Κομοτηνή (βάσει χειρόγραφης σημείωσης επί του βιογραφικού του) και το βιογραφικό του απεστάλη από τον αριθμό (210-64.58.546) του τέως ΥΠΕΧΩΔΕ.
- Η Β.Α. είναι κάτοικος Κομοτηνής, με ειδικότητα βοηθού βρεφονηπιοκόπου και μικρή αντίστοιχη εμπειρία και προσελήφθη ως υπάλληλος γραφείου τεχνικής εκπαίδευσης.
- Οι Θ.Ζ. και Α.Π. έδωσαν συνέντευξη στις 14 Μαΐου 2009, δηλαδή πέντε ημέρες μετά την πρόσληψή τους!
- Ο Δ.Β., κάτοικος Λάρισας, χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία, προσελήφθη ως υπεύθυνος σταθμού.
- Η Μ.Β. εργαζόταν από τον Ιανουάριο του 2005 έως την πρόσληψή της ως μετακλητή υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού. »
Αυτοί οι άνθρωποι εκβιάζουν την Ελληνική κοινωνία.
Επίσης από το ίδιο άρθρο:
«Η αναλογία κόστους μισθοδοσίας προς τα συνολικά έσοδα αυξήθηκε από 48% το 2007 σε 74% (!) το 2009.»
Με άλλα λόγια οι εργαζόμενοι οικειοποιούνται (κλέβουν ουσιαστικά) την Δημόσια Περιουσία που με ιδρώτα και αίμα οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού κατασκευαστικού τομέα έφτιαξαν.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι προσελήφθησαν. Το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας ΔΕΝ είναι ότι έχει πολλούς Δημοσίους Υπαλλήλους, το πρόβλημα είναι ότι έχουν δυνατότητα να ασκούν εκβιασμό και καθορίζουν τις αμοιβές τους αδιαφορώντας πλήρως για το τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στις εξαγωγικές βιομηχανίες. Το Δημόσιο είναι συντριπτικά ο μεγαλύτερος εργοδότης και επομένως είναι αυτό που ορίζει τις αμοιβές ανά ώρα εργασίας. Όταν ορίζει ότι ο Δ.Β. χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία θα προσληφθεί ως υπεύθυνος σταθμού (αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα) και θα παίρνει περισσότερα από έναν εξειδικευμένο τεχνίτη σε μια εξαγωγική βιομηχανία (εδώ είναι το πρόβλημα) τότε ουσιαστικά τσακίζει την εξαγωγική βιομηχανία.