Η Γερμανία ελέγχει πλέον τις «τσέπες» της Ευρώπης

Πότε και γιατί επιλέχθηκαν οι υποψήφιοι για τα αξιώματα της ΕΕ. Τα σκάνδαλα που βαραίνουν τις νέες προέδρους και το παλαιό ευρωπαϊκό κατεστημένο. Ο ρόλος Τραμπ, οι προσωπικές ατζέντες και ο εκνευρισμός μελών της ΕΚΤ. Αποκλειστικό παρασκήνιο.

Ήταν 6 Σεπτεμβρίου του 2018 όταν το euro2day.gr δημοσίευσε ως πρώτο θέμα ότι η Γερμανία έχει στόχο να ελέγξει τα κονδύλια και τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διασταυρωμένες πληροφορίες από το Βερολίνο αλλά και από τις Βρυξέλλες μας είχαν ενημερώσει ότι σκοπός της Angela Merkel δεν ήταν να βάλει τον Γερμανό κεντρικό τραπεζίτη Jens Weidman στην προεδρία της ΕΚΤ– παρά τις συντονισμένες διαρροές περί τούτου - αλλά στην προεδρία της Κομισιόν.

Στόχος επετεύχθη. Παρά τα όσα ακούγονται, δύσκολα το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο θα απορρίψει την Ursula von der Leyen ως τη νέα πρόεδρο της Κομισιόν. Ήδη άρχισαν οι διαρροές τύπου «μα πως είναι δυνατόν να απορριφθεί η πρώτη γυναίκα υποψήφιος για την Επιτροπή;» Έχει και αυτό τη σκοπιμότητα του.

Κι ας εκκρεμεί έρευνα εις βάρος της επίδοξης νέας προέδρου για καταχρηστικές αποφάσεις ως υπουργός άμυνας, για χαμηλή απόδοση και τραγικά λάθη. Προφανώς κρίθηκε ως η μόνη κατάλληλη.

Η κ. Leyen θα κληθεί να πείσει το ευρωκοινοβούλιο ότι είναι ικανή και αθώα και έτσι το παζλ που ξεκίνησε το 2012 επί εποχής Schäuble ολοκληρώνεται.

Πλέον τα κονδύλια της Κομισιόν, τα κονδύλια του ESM από τον Γερμανό Klaus Regling και τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EIB) από τον επίσης Γερμανό W. Hoyer δείχνουν την παντοκρατορία της Γερμανίας.

Και ας ακούγονται οι (φάλτσες) κορώνες από τον γερμανικό τύπο ότι η κ. Merkel απέτυχε στις διαπραγματεύσεις και απείχε της ψηφοφορίας. Εκ των υστέρων πολλοί κατάλαβαν αλλά και (πολύ) λίγοι ήξεραν εδώ και μήνες, ότι όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου.

Για τη συνέχεια Euro2Day