Οι εταίροι δάνεισαν στη χώρα μας €250 δισ. με εξαιρετικά προνομιακούς όρους. Και παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% δεν ζητήθηκαν από την Ελλάδα για να την τιμωρήσουν ή επειδή οι εταίροι ήθελαν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους
Οι εταίροι δάνεισαν στην Ελλάδα 250 δισ.€ με εξαιρετικά προνομιακούς όρους, για να αποφύγει την πολύ οδυνηρή άτακτη χρεοκοπία. Θεωρητικά, λοιπόν, τα ευρωπαϊκά δάνεια διάσωσης με τους ευεργετικούς έως χαριστικούς όρους ήταν μια γενναιόδωρη εκδήλωση ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αν είναι όμως έτσι, γιατί η «διάσωση» συνοδεύτηκε από αποικιοκρατικούς όρους (υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα), που υποθηκεύουν την ανάπτυξη της χώρας μέχρι το 2060; Μπορούμε να θεωρούμε ένδειξη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μια «διευκόλυνση» που καταδικάζει δύο γενιές σε μιζέρια και υπανάπτυξη;
Εύλογο το ερώτημα, αλλά βασισμένο σε μια παρανόηση, τη δαιμονοποίηση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ας ξεκαθαρίσουμε την εικόνα της λειτουργίας των Πρωτογενών Πλεονασμάτων (ΠΠ) με τη βοήθεια της Ιταλίας.
Η Ιταλία παράγει πρωτογενή πλεονάσματα από το 1995 που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία στη Eurostat με εξαίρεση ένα μόνο έτος (διάγραμμα Ι). Στις 23 από τις 24 χρήσεις της περιόδου 1995-2018, η εκτέλεση του ιταλικού Προϋπολογισμού κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα. Μοναδική εξαίρεση το 2009, οπότε λόγω της κρίσης εμφάνισε πρωτογενές έλλειμμα 0,9% του ΑΕΠ. Και πάλι, όμως, ήταν η καλύτερη επίδοση στην Ευρωζώνη.
Για τη συνέχεια Protagon
Γράφει ο αρθρογράφος:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και υπενθυμίζω ότι το ΠΣ της Ιταλίας θέτει ως στόχο πρωτογενές πλεόνασμα 2,7% του ΑΕΠ για το 2019, για το 2020 ο στόχος είναι 3,4% και 3,7% για το 2021. Παρόμοιους στόχους, δηλαδή, με την Ελλάδα." Και παραθέτει ως πηγή, αυτό:
https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/economy-finance/12_it_assessment_of_2018_sp.pdf
Δυστυχώς, ο αθρογράφος αγνοεί πως αυτό ήταν του 2018 και στο μεταξύ έγιναν εκλογές στην Ιταλία και η κυβέρνηση που είχε συμφωνήσει τα παραπάνω, έπεσε.
Το νέο ΠΣ της Ιταλίας, είναι αυτό:
https://www.ilsole24ore.com/pdf2010/Editrice/ILSOLE24ORE/ILSOLE24ORE/Online/_Oggetti_Embedded/Documenti/2019/04/10/def_2019.pdf
Το οποίο προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα: 1,2% για το 2019, 1,5% για το 2020, μετά 1,9% για το 2021 και 2.3% για το 2022.
Η διαφορά μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας είναι ότι η Ιταλία βγάζει εδώ και πολλά χρόνια κατά μέσο όρο πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά δεν έχει κάθε χρόνο συγκεκριμένο στόχο με το μαχαίρι στο λαιμό. Μια άλλη επίσης διαφορά είναι πως περίπου το 55% του ιταλικού χρέους είναι στα χέρια των ιταλικών τραπεζών. Δηλαδή οι καταθέσεις των Ιταλών στηρίζουν το χρέος.
Ο Πάολο Σαβόνα, παρολίγον υπουργός οικονομικών, πρόσφατα σε ομιλία του, δήλωσε πως η Ιταλία θα μπορούσε να πάει το χρέος της ως 200%, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ιαπωνίας (δηλαδή αυξάνοντας το ποσοστό του χρέους που ανακυκλώνουν οι ίδιοι οι Ιταλοί με τις καταθέσεις τους).
Τέλος, πολλοί στην Ιταλία κατηγορούν τα συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα ως αιτία της χαμηλής ανάπτυξης (και δεν έχουν και άδικο, γιατί τραβά πόρους). Με άλλα λόγια, χωρίς δομικές αλλαγές, τα πρωτογενή πλεονάσματα δε φέρνουν την ευτυχία. Ένα πρόβλημα της Ιταλίας είναι ακριβώς πως δεν έχουν γίνει τεράστιες αλλαγές και ταυτόχρονα, έχοντας τη βδέλλα των πρωτογενών πλεονασμάτων, δε μπορούν να ανταγωνιστούν πχ τη Γερμανία.
Ευερεση των γερμανων τα μηδενικα ελλειματα.Ζουρλαμανδυας για ολους μηδε της Γερμανιας εξαιρουμενης.Οπαδοι της σχολης του Φραιμπουργκ μας γυρισαν σε προπολεμικες καταστασεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή