Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος
Το Κυπριακό
δεν έχει επιλυθεί, σαράντα πέντε χρόνια
μετά την εισβολή της Τουρκίας στο νησί.
H κατοχική δύναμη εφάρμοσε βαθμηδόν ένα
σχεδιασμό επιβολής και εδραίωσης των
κατοχικών δεδομένων, θέλοντας ουσιαστικά
να υλοποιήσει το στόχο της για τον πλήρη
έλεγχο της Κύπρου. Το Κυπριακό δεν
επιλύθηκε καθώς η Τουρκία κατάφερε,
μέσα από αλλεπάλληλες πρωτοβουλίες και
διαδικασίες διαπραγματεύσεων, να οδηγεί
κάθε φορά τις συζητήσεις σε αδιέξοδο.
Κάθε φορά
κατά την οποία η διαδικασία κατέρρεε,
η Άγκυρα κέρδιζε πόντους και εξασφάλιζε
νέα κεκτημένα. Κεφαλαιοποιούσε
εδραιώνοντας την παράνομη παρουσία της
στο νησί. Παράλληλα, κουβαλούσε εποίκους,
ενώ συνεχίζει την ισλαμοποίηση των
κατεχομένων. Σε αυτή την καλά σχεδιασμένη
μεθόδευση της Άγκυρας, η ελληνική πλευρά
δεν κατάφερε να ορθώσει μια συγκροτημένη
πολιτική ανατροπής της κατοχής.
Έπεσε στην
παγίδα της Τουρκίας. Είτε γιατί δεν είχε
τις δυνατότητες, λόγω μεγέθους ή
δυνατοτήτων, είτε γιατί στάθηκε από την
αρχή φοβικά και με μια τάση προσαρμογής
στα τετελεσμένα της εισβολής. Αυτό το
τελευταίο προκύπτει και από τις πολιτικές
που διαχρονικά ακολουθήθηκαν από τη
Λευκωσία.
Το
Κυπριακό ως δικοινοτική διαφορά
Από την αρχή,
από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο
και εντεύθεν, το Κυπριακό αντιμετωπίσθηκε
ως μια δικοινοτική διαφορά. Ο δικοινοτικός
διάλογος πρόσφερε άλλοθι στην κατοχική
Τουρκία και είχε αποπροσανατολίσει από
την ουσία, τον πυρήνα του ζητήματος.
Αντί ο στόχος να ήταν η ανατροπή των
κατοχικών δεδομένων, οι συζητήσεις
επικεντρώθηκαν στο διαμοιρασμό των
εξουσιών και στη δομή του κράτους.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.