«Η Ελβετία με το δημοψήφισμα που έκανε κατά των μιναρέδων έγινε το ευρωπαϊκό εργαστήρι της ισλαμοφοβίας. Αλλά αυτό που περισσότερο με τρομάζει είναι να συνειδητοποιώ ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι το ίδιο σε όλη την Ευρώπη».Οι φόβοι του Χαφίντ Ουαρντίρι, του Ιδρύματος για την Αμοιβαία Γνώση και πρώην εκπροσώπου του τζαμιού της Γενεύης, επιβεβαιώνονται από την ειδησεογραφία των ημερών που αποκαλύπτει μια Ευρώπη που στέκει αμήχανη (αν όχι εχθρική) απέναντι στο Ισλάμ και τους οπαδούς του.
Ο Στέφανο Αλιέβι, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα και ειδήμων σε θέματα Ισλάμ, σε μελέτη του καταδεικνύει ότι παρότι σήμερα υπάρχουν στην Ευρώπη περίπου 9.000 μουσουλμανικά κέντρα προσευχής, στις χώρες μεγάλης υποδοχής μεταναστών υπάρχει έλλειψη τόπων για προσευχή.
Αυτό είναι ένα σημείο τριβής με τα 16 εκατ. μουσουλμάνων που ζουν στην Ευρώπη, καθιστώντας τα τζαμιά σύμβολο διένεξης και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε το ελβετικό δημοψήφισμα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες απόδειξη αυτής της δύσκολης πραγματικότητας.
Εισαγωγή κρίσης*Με περισσότερους από πέντε εκατομμύρια μουσουλμάνους, η Γαλλία είναι η χώρα όπου το ελβετικό δημοψήφισμα είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο, καθώς την βρήκε να συζητά την «εθνική της ταυτότητα», με το 41% των πολιτών της να απορρίπτουν τα τζαμιά, τους μουσουλμάνους να νιώθουν στιγματισμένοι και την πολιτική ένταση να οξύνεται διαρκώς.
*Στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 206 τζαμιά εν λειτουργία και άλλα 120 υπό κατασκευή, άνοιξε έντονη πολιτική διαμάχη με τον υπεύθυνο εσωτερικών θεμάτων των Χριστιανοκοινωνιστών, συμμάχων της Μέρκελ, Βόλφανγκ Μπόσμπαχ, να δηλώνει πως «πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη το ελβετικό δημοψήφισμα, γιατί ανακλά τον διογκούμενο φόβο ισλαμοποίησης που υπάρχει και στη Γερμανία». Υπενθύμισε, μάλιστα, τις κοινωνικές εντάσεις που έχουν προκληθεί, όπως το περασμένο φθινόπωρο, όταν διαδηλώσεις κατά της ανέγερσης του μεγάλου τζαμιού της Κολωνίας κατέληξαν σε συγκρούσεις ανάμεσα σε ομάδες της ριζοσπαστικής αριστεράς και της άκρας δεξιάς.
*Στην Ιταλία με τα 661 τζαμιά, ο εκ της Λίγκας του Βορρά υπουργός Εσωτερικών Ρομπέρτο Μαρόνι δήλωσε πως «η φωνή του λαού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη», και ο ηγέτης του κόμματος Ουμπέρτο Μπόσι έσπευσε να απαιτήσει να προστεθεί ο σταυρός στην ιταλική σημαία, ώστε να καταστεί σαφές ότι τα μόνα θρησκευτικά σύμβολα που επιτρέπονται στη χώρα είναι τα χριστιανικά.
*Στην Ολλανδία με τα 100 τζαμιά (συν άλλα 332 μουσουλμανικά κέντρα προσευχής), μπορεί πριν δύο χρόνια οι κάτοικοι του Ρότερνταμ να ψήφισαν ως το πιο όμορφο κτίριο της πόλης το τζαμί Μεβλανά, αλλά δημοσκόπηση την περασμένη εβδομάδα έδειξε ότι το 57% των Ολλανδών τάσσεται κατά της ανέγερσης μιναρέδων. Η αντίδραση του ακροδεξιού Γκέερτ Βίλντερς του Κόμματος Ελευθερίας ήταν άμεση, απαιτώντας τη διενέργεια ανάλογου δημοψηφίσματος με εκείνου της Ελβετίας στη χώρα.
Ακροδεξιά κέρδη*Στη Δανία με τους 250.000 μουσουλμάνους και την κρίση του 2005, με αφορμή τη γελοιογραφία του Μωάμεθ , η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Κοπεγχάγης το καλοκαίρι να εγκρίνει την ανέγερση δύο τζαμιών προκάλεσε «πολεμικές» αντιπαραθέσεις. Το ακροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, που αντιτάχθηκε σθεναρά στην έγκριση, είδε τα ποσοστά του να αυξάνουν κατά δύο μονάδες στις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.
*Στην Ισπανία των 1,5 εκατ. μουσουλμάνων οι εντάσεις δεν λείπουν όταν πρόκειται να ανεγερθεί νέος μουσουλμανικός ναός, ιδίως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2004 στη Μαδρίτη. Για να αποτραπούν διαμάχες, στη Βαρκελώνη το τοπικό συμβούλιο ενέκρινε νόμο που υποχρεώνει τους δήμους να κρατούν τμήμα των δημόσιων χώρων για την οικοδόμηση τόπων λατρείας, συμπεριλαμβανομένων και των μουσουλμανικών.
*Στη Βρετανία με τα 2,4 εκατ. των μουσουλμάνων η δυσπιστία έναντι των ισλαμιστών, που ήδη υπήρχε λόγω της αύξησης του αριθμού των τζαμιών (από 6 το 1961 μπορεί να φτάνουν τα 1.500 σήμερα) και της μείωσης των χριστιανικών ναών (από 55.000 τη δεκαετία του '60 σε 47.000 σήμερα) κορυφώθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2005.
*Εκτοτε πολλά τζαμιά θεωρήθηκαν χώροι ενθάρρυνσης της τρομοκρατίας, παρ' ότι η έρευνα του Αλιέβι αποκαλύπτει: «Είναι αμφισβητήσιμο εάν οι τόποι λατρείας μπορεί να είναι σημείο αναφοράς των εξτρεμιστών. Ακόμη και στις πιο σημαντικές υποθέσεις τρομοκρατίας σε Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία οι συλληφθέντες σύχναζαν σε ενώσεις που είχαν άμεση σχέση με ριζοσπαστικά δίκτυα. Ενας ακόμη λόγος για να αντικατασταθούν οι κρυφοί τόποι λατρείας με ορατά τζαμιά και με ιμάμηδες που θα είναι υπόλογοι έναντι των αρχών».
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ
Να χρησιμοποιουν οι μουσουλμανοι τις χριστιανικες Εκκλησιες και να μην ανεγειρονται νεα τεμενη.Ετσι και η λατρεια θα ειναι κοινη και συσφυξη των σχεσεων θα υπαρχει και ισως και να γινει καλυτερος ο κοσμος.Αυτο μελλοντικα μπορει να κανει τους ανθρωπους πιο ανοιχτομυαλους και να παψουν να διαχωριζονται μεσω θρησκειων αλλα να διαφοροποιουνται ως ξεχωριστα πνευματικα οντα.Στην αρχη αυτο θα μπορουσε να γινει εκ'περιτροπης μια κυριακη οι μουσουλμανοι μια οι χριστανοι εως οτου συνηθισουν και συνλειτουργουν.Παρεμπιπτοντωςτο ιδιο να συμβει και με τα τζαμια.
ΑπάντησηΔιαγραφήy James Nielsen
ΑπάντησηΔιαγραφήBy James Neilson,
for The Herald
To the dismay of all right-thinking people in Europe, the backward Swiss still cling to the old-fashioned custom of letting ordinary folk influence government policy. The fruits of such irresponsibility were made unpleasantly plain a couple of weeks ago when a majority voted in a referendum to ban the construction of more minarets in their country. Their objections had little to do with architecture. As Turkey ’s Islamist Prime Minister Recep Tayyip Erdogan had helpfully explained to them: “The minarets are our bayonets, the domes our helmets, the mosques our barracks and the faithful our army.” Seeing most Swiss dislike the idea of being stabbed in the guts by the soldiers of what to them is an alien creed, the desire of 57 percent of those who took part in the referendum to keep Erdogan’s “bayonets” out of sight was not that surprising.
Nor was it that in a series of polls improvised by newspapers elsewhere in Europe the majorities in favour of banning minarets were even bigger than in Switzerland. “Islamization” is now a hot issue everywhere from the northernmost tip of Norway to the southern coast of Crete. It is not a matter of racism as apologists for the status quo would have it: hardly anyone gets worked up by the presence of Chinese, Hindus or Sikhs. On the contrary, they are regarded as model immigrants. It is entirely to do with the aggressive refusal of too many members of one particular creed to make any attempt to assimilate. Like European colonists of yesteryear, Muslims in Europe seem determined to impose their own beliefs and their own cultural mores on the natives, many of whom feel they have been betrayed by their respective governments.
Ironically, the main reason European leaders opted to open the doors to indiscriminate mass immigration was the horror and shame so many felt for letting the holocaust happen. They told themselves that religious and ethnic prejudice led inevitably to genocide so it was wrong to pick and choose, admitting people they thought could adapt to the host society and rejecting those who in all probability would refuse to do so. The upshot was that an astoundingly creative minority was replaced by another whose contributions have, one might say, been mixed. Plenty of individual Muslims have proved to be fine upstanding citizens, but on the whole the large communities they have formed have been exceedingly troublesome and, for the welfare services, hugely expensive. When asked by reporters just why they had voted to ban minarets, many Swiss said they did not want their country to go the way of the UK, France, Belgium and Holland where street riots, terrorist threats, and the “honour killings” of women for breaking ancestral codes of conduct have become routine.
As was to be expected, government spokesmen in such bastions of religious freedom as Turkey , Saudi Arabia , Libya , etc, harshly condemned the Swiss. In most of the Muslim world, anyone rash enough to try to build a church or synagogue who manages to overcome the countless bureaucratic and legal hurdles is liable to be torn apart by an enraged mob, but because they are convinced that theirs is the only true faith, that minor detail did not impress
them in the slightest. Their Western sympathizers could also insist that everyone should be true to his own principles, meaning that mosques, minarets, burqas and promises to decapitate anyone who speaks ill of the prophet Muhammad or his legacy should be tolerated in Europe and the Americas, but it would be most unreasonable to demand that Muslim countries treated Christians, Jews and Hindus with similar respect. For now at least, there is little chance that the Europeans will prohibit the establishment of mosques in their countries until Saudi Arabia permits the building of churches and synagogues throughout the kingdom, without excluding such “holy cities” as Mecca.
ΑπάντησηΔιαγραφήIt is now widely agreed that multiculturalism, the notion that all ways of life and belief systems are equally valid and that providing Europeans make amends for their criminal past everyone can live happily together, was a big mistake. Unless people take some pride in their own achievements and those of their forefathers, societies will be in no shape to accommodate newcomers who reject out of hand the multicultural pieties because they know perfectly well that their own traditions are superior to all others. Unfortunately, it took several decades for awareness of that disquieting truth to sink in, decades in which the European Union acquired an intolerant minority that is already about 20 million-strong, with over 50 million in Europe as a whole, and which enjoys the enthusiastic support of oil-rich countries in the Middle East and North Africa whose leaders have no qualms when it comes to making use of their economic leverage. As far back as 1974, the Algerian leader Hoauri Boumédienne said Islam would conquer Europe “through the wombs of our women,” a promise that since then has been echoed frequently by his Libyan neighbour Muammar Khaddafy. Just how the resulting drama will play out is anybody’s guess; if the history of Europe, India and many other places is any guide, the conflicts to come between the native population and those who openly aspire to replace them will not be pretty
Στον αδαη ανώνυμο φίλο. Η ιερή ημέρα των μουσουλμάνων είναι η Παρασκευή και όχι η Κυριακη. Πολύ ενδιαφέρουσα η πρόταση σου, πιστεύω θα λειτουργούσε πολύ καλά στη Disneyland, πάντως σίγουρα όχι στην Ευρωπη και πόσο μάλλον στην Ελλαδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήοσον αφορα την ιερη μερα των μουσουλμανων που ειναι η παρασκευη μπορουμε ανετα να αφαιρεσουμε το εκ'περιτροπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς κάνουν δημοψηφίσματα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης να δουν τι θα αποτέλεσμα θα βγει... θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Αλλά επειδή το ξέρουν δεν τολμούν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, ανώνυμε 12:18,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πρέπει να αφαιρέσουμε τις αγιογραφίες και τις εικόνες διότι συνιστούν "ειδωλολατρία" για τους μουσουλμάνους.
Επίσης, τα σύμβολα του σταυρού κ.ο.κ.
Galia
Ευτυχώς οι πολίτες του κόσμου είναι ακόμη αφυπνησμένοι, παρόλη την πλύση εγκεφάλων των ΜΜΕ. Ο ισλαμοφασισμός είναι η ταφόπλακα για οποιονδήποτε πολιτισμό τον υιοθετήσει (ακόμη και να τον αναγνωρίσει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά θα κάνουν τα ΜΜΕ να συνέλθουν για μία φορά και να κάνουν πληροφόρηση αντί για παραπληροφόρηση (ή ενίοτε καθαρή προπαγάνδα). Μαζί με τα ΜΜΕ καλά θα κάνουμε να συνέλθουμε και όλοι οι υπόλοιποι και να συνειδητοποιήσουμε ότι (1)άλλο τζαμί, άλλο μιναρές (2)άλλο ξενοφοβεία, άλλο να αφήνουμε να μεταμορφώνεται μια χώρα και ένα έθνος (3) άλλο έλληνας ή ελβετός ή τούρκος ή οτιδήποτε και άλλο χριστιανός, μουσουλμάνος, βουδιστής κλπ Την εθνικότητα την κληρονομείς τη θρησκεία την διαλέγεις. (4) Μην τρελαίνονται κάποιοι με ιαχές περί συσπείρωσης χριστιανών κλπ Μπρος σ'αυτά που μας έχουν κάνει οι καλοί χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι φαντάζουν αγγελούδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή@13 Δεκεμβρίου 2009 1:06 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, δηλαδή είσαι μουσουλμάνος και αγγελούδι και μη μου πεις... και Έλληνας; Φυσικά θα συμφωνείς με την κ Δράγωνα...bad Greeks τσ,τσ,τσ...
Εχουν τοσα κοινα ο ισλαμισμος και ο χριστιανισμος που ειναι κριμα να μαλωνουμε.Κοιταξτε την ομοιοτητα των μουλαδων,αυτοι το γνωριζουν ποτε δεν φωναζουν,τα ιδια προσταζουν, ακομη και τα ρουχα τους ιδια ειναι,ρεπουν προς την ομοφυλοφιλια και μας ζητουν να ακρωτηριασουμε το πνευμα μας.Ειρηνη αδελφια!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ 13 Δεκεμβρίου 2009 2:36 μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς δεν κατάλαβες -ελπίζω για τους υπόλοιπους να ήμουν σαφής. Με τη Δραγώνα και τη κάθε Δραγώνα διαφωνώ απόλυτα. Απλά δεν είμαι τόσο αφελής ή τόσο ανιστόρητος ώστε να θεωρώ ότι αν κάποιος είναι χριστιανός είναι με το μέρος μας και αν είναι μουσουλμάνος είναι εχθρός μας. Όποιος διαβάσει τα βασικά απο ιστορία ξέρει πόσα πισώπλατα μαχαιρώματα έχουμε δεχθεί απο χριστιανούς "συμμάχους" και ιδιαίτερα σε σχέση με τους αγώνες εναντίον των οθωμανών. Άλλωστε και σήμερα βλέπεις πολλούς απο τη χριστιανική ευρώπη να μας προτιμάει απο τη Τουρκία? Τα συμφέροντα πάνω απ'όλα.
Μη εφαρμόσιμη στην Ελλάδα η απόφαση ΕΔΑΔ κατά Ιταλίας για τον Εσταυρωμένο λόγω της «Αρχής του δεδικασμένου» !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πράγματα είναι απλά! Όποιος διεκδικεί δικαιώματα υπέρ μιας θρησκείας πχ.του ισλάμ να γίνεται δεκτό εφόσον στη χώρα καταγωγής του , μετά από σχετικούς αγώνες του , γίνεται δεκτός ο τρόπος ζωής του αντίστοιχου κράτους π.χ.Ελλάδα ,Ελβετία ,Ολανδία. Με λίγα λόγια να αναλαμβάνει το κράτος καταγωγής του να εξασφαλίζει την απόλυτη ελευθερία μιας καλλίγραμμης Ολανδέζας , Ελληνίδας κ.λ.π. να κυκλοφορεί στο Ριάντ ή τη Τεχεράνη με το "καυτό" της σορτσάκι !! Αν αυτό είναι δυνατό ,γιατί να μην φοράει και στην Αθήνα τη μπούργκα της μια Ιρανή?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χειρότερο πράγμα είναι να ζεις στον κόσμο σου, όπως και η συγκεκριμένη κυρία του άρθρου. Την τρομάζει η ιδέα ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Ελβετίας θα μπορούσε να είναι το ίδιο σε όλη την Ευρώπη ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε κλειστά γράμματα διαβάζει ; Γιατί τι νομίζει ότι θα ήταν διαφορετικό ; Φυσικά και το ίδιο θα ήταν σε όλόκληρη την Ευρώπη !!!!
Το έχω πει χιλιάδες φορές και θα πω ακόμη μία.
Είναι πολύ άσχημο πράγμα να εθελοτυφλείς και ειδικά όταν είσαι πρωθυπουργός ή πρόεδρος σε μία χώρα. Για μένα αυτό ισοδυναμεί με εν δυνάμει προδοσία.
Και επανέρχομαι και λέω.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΛΑΟΣ ;
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ;
ΓΙΑΤΙ ΘΕ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ;
ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΟΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΚΡΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΟΙ πΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.
ΑΙΣΧΟΣ, ΝΤΡΟΠΗ, ΑΗΔΙΑ, ΑΓΑΜΑΛΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ πΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ. ΜΗΝ ΔΕΧΕΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΥΠΟΒΑΛΟΥΝ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΦΑΣΙΣΤΑ, ΕΛΛΗΝΑΡΑ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ ΚΤΛ
ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΝΝΟΥΝ ΤΑ πΟΛΙΤΙΚΑ ΜΑΣ ΡΕΜΑΛΙΑ.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ
Το γεγονός ότι στο όνομα του Χριστιανισμού έγιναν έκτροπα δεν σημαίνει ότι οι δυο θρησκείες έχουν κοινά ...Τα έκτροπα έγιναν από αυτούς που εκπροσώπησαν ή ήθελαν να εκπροσωπήσουν την θρησκεία σε αντίθεση με την μουσουλμανική θρησκεία που η θεωρία της είναι επεκτατική βασίζεται στον βαίο εξισλαμισμό σε περιπτωση αντίστασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλο λοιπόν αγαπητέ σχολιαστή ο εκπρόσωπος να ερμηνεύει λάθος και άλλο η θεωρία να είναι βασισμένη σε λάθος στοιχεία.
Στο ένα αντιδράς στο άλλο ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις.