16/12/09

Οικονομική ισχύς και εθνική κυριαρχία

Οταν εξαρτάσαι από τους δανειστές σου, τότε θα αναγκαστείς να υποχωρήσεις σε ύψιστα εθνικά συμφέροντα

Ακουσα ορισμένους να αμφισβητούν την έκφραση του Πρωθυπουργού ότι «το δημοσιονομικό αδιέξοδο απειλεί την εθνική μας κυριαρχία».

Αδυνατούν προφανώς οι άνθρωποι να αντιληφθούν τι σημαίνει δημοσιονομικό αδιέξοδο ή τι σημαίνει εθνική κυριαρχία. Ή και τα δύο μαζί.

Θυμάμαι παλιά τον πατέρα του σημερινού Πρωθυπουργού που αναφερόταν στον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπου προσέφευγαν οι υπερχρεωμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι χώρες αυτές κατέληγαν λόγω του δυσβάστακτου χρέους να υποθηκεύουν όλον τον εθνικό και παραγωγικό τους πλούτο, δηλαδή τα ορυκτά αποθέματα που εξόρυσσαν και επεξεργάζονταν οι πολυεθνικές εταιρείες αντί πινακίου φακής, ή την αγροτική παραγωγή τους, την οποία εξήγαν εξ ολοκλήρου αφήνοντας νηστικό τον λαό τους. Παράλληλα οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών δεν ήταν σε θέση να ασκήσουν ανεξάρτητη οικονομική και εξωτερική πολιτική, διότι βρίσκονταν υπό τον ασφυκτικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο των δανειστών τους.

Θα μπορούσαν όλα αυτά να συμβούν στη χώρα μας, στον 21ο αιώνα; Βεβαιότατα, αν και κάπως πιο «πολιτισμένα».

Μεγάλο ορυκτό πλούτο βεβαίως δεν έχουμε, πέρα από τα πετρέλαια της Θάσου και άλλα που εικάζεται ότι βρίσκονται στον βυθό του Αιγαίου, στην αμφισβητούμενη από τους Τούρκους υφαλοκρηπίδα.

Κάτω από συγκεκριμένες πιέσεις λοιπόν των δανειστών μας, θα ήταν δυνατόν να υπάρξει ένας επώδυνος συμβιβασμός για την άντληση αυτών των ποσοτήτων με πολύ δυσμενείς όρους για τη χώρα μας (και οικονομικούς και νομικούς).

Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με την εξόρυξη των αποθεμάτων χρυσού, όπου εκεί οι δυσμενείς όροι θα ήταν και περιβαλλοντικοί.

Ας έλθουμε όμως και στην εξωτερική μας πολιτική, όπου η έννοια της εθνικής κυριαρχίας αποκτά πιο ουσιαστικό περιεχόμενο. Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται ούτε από τα συναισθήματα ούτε από τα «εθνικά δίκαια».

Οπως είχε αντιληφθεί, ακόμη από τις αρχές του περασμένου αιώνα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, οι διεθνείς σχέσεις καθορίζονται από τα συμφέροντα των κρατών και τις διαπραγματεύσεις.

Με άλλα λόγια όσο πιο πολλούς συντελεστές ισχύος διαθέτει μια χώρα τόσο περισσότερα διαπραγματευτικά «χαρτιά» κρατάει στα χέρια της. Ενα από αυτά τα «ισχυρά χαρτιά» είναι και η οικονομία.

Οταν η οικονομία σου είναι σαθρή και εξαρτάσαι από τους δανειστές σου ή από τις ψυχρές αγορές, τότε θα αναγκαστείς να υποχωρήσεις, προκειμένου να αποφύγεις την πτώχευση, σε ύψιστα εθνικά συμφέροντα.

Και τέτοια είναι το Κυπριακό, το Αιγαίο και η υφαλοκρηπίδα, το Σκοπιανό, το ενεργειακό κ.λπ. Χώρια που χωρίς ισχυρή οικονομία δεν έχεις τη δυνατότητα να ενισχύσεις ούτε την εθνική σου άμυνα.

Ιδού λοιπόν ένα «πεδίο δόξης» για τους πραγματικούς πατριώτες: Η ανόρθωση της οικονομίας μας- η συνεπής προσωπική μας στάση απέναντι στο συμφέρον του συνόλου και στις φορολογικές υποχρεώσεις μας- έχει να κάνει με την ίδια την ύπαρξη της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Ελλάδας. Ανευ τούτου τα μεγάλα λόγια είναι χωρίς αντίκρισμα, αλλά και μέγιστη υποκρισία.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΑΚΗΣ - ΒΗΜΑ
Ο κ. Γ. Λασκαράκης είναι εκδότης της εφημερίδας «Η Γνώμη» του Εβρου.

7 σχόλια:

  1. Τώρά μιλάμε για τους ελληναράδες μπουνταλάδες ή κάποιων φανταστικό λαό;

    Και ο πιο πατριώτης και ο πιο σκληπυρηνικός εθνικιστής που έχω δεί δεν είναι παρά ένα ντροπιαστικό ανθρωπάριο λείψανο των ελληνικών ιδανικών.
    Ακριβώς όπως σο παραπάνω άρθρο ευαγγελίζεται πολέμους και παρελάσεις μπροστά στην Αγία Σοφία (ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου κυριαρχή η δική του πραγματικότητα) ενώ ταυτόχρονα είναι το κλασικό φυγόπονο λαμόγιο της φοροδιαφυγής και της ρεμούλας στην καθημερινή ζωή του.

    Εγώ του μιλάω για πτώχευση και κατάρευση της χώρας και αυτός προτάση σαν δικαιολογία την ηττοπάθειά μου, με καθησυχάζει στηριζόμενος σε ανερμάτιστες επικήσεις του ελληνικου ανώτερου πνεύματος και της ανώτερης ποιότητας του έλληνα στρατιώτη απέναντι στον χαζό και αγράμματο Τούρκο φαντάρο.

    Για μένα και το να πετάς το άδειο πακέτο τσιγάρα από το αμάξι ενώ μου μιλάς για πατριωτισμό και Αγιές Σοφιές αποτελεί ξεφτίλα και κυρίως επιβάρυνση της πατρίδας , ακόμα και με αυτά τα έξοδα που θα χρειαστούν για να το μαζέψει κάποιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «ΡΑΝΤΙΚΑΛ»
    «Ηρθε η ώρα να αγοράσουμε ελληνικές τράπεζες;»

    «Μήπως ήρθε η ώρα να αγοράσουμε ελληνικές τράπεζες;». Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου στο χθεσινό φύλλο της τουρκικής εφημερίδας «Ραντικάλ» που υπογράφει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Μαφχί Εγιλμέζ. Οπως σημειώνει, «είναι ωφέλιμο οι επιχειρηματίες μας να παρακολουθούν την κατάσταση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, ακόμη και στην Ουγγαρία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.

    Θα πρέπει να έχουμε μάθει τις ευκαιρίες που δημιουργεί η κρίση όταν αυτοί αγόραζαν τις τράπεζές μας. Ισως να έχει έλθει η ώρα η κίνηση κεφαλαίου να γίνει και λίγο από μας προς αυτούς». Σημειώνει ακόμη ότι «σε περίοδο κρίσης, ο βαθμός φερεγγυότητας της Τουρκίας ανήλθε, από το ΒΒ- στο ΒΒ+, ενώ αυτός της Ελλάδας μειώθηκε από το Α- στο ΒΒΒ+».


    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=8966818

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ΕΕ μας κατέστρεψε!

    Η Ελλάδα έγινε χώρα που μόνο καταναλώνει και που ζει με δανεικά...

    Η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει από την ΕΕ και να ενωθεί με την Ρωσία και όλοι οι Ορθόδοξοι να ενωθούμε!

    http://vimeo.com/8150226

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ: Το άρθρο του κ. Λασκαράκη στο Βήμα προβάλλει την επικρατουσα άποψη που είναι βάσιμη αλλά όχι πλήρης. Υπάρχουν χώρες που χρωστάνε αλλά δεν είναι εαξρτημένες: Ακραίο παράδειγμα οι ΗΠΑ. Άλλες όπως η Τουρκία που χρωστάνε αλλά ακολουθούν μια σχετικώς αυτόνομη πολιτική. Υπάρχουν δηλαδή εξωοικονομικοί παράγοντες που μειώνουν, τουλάχιστον ως ενα βαθμό, την εξάρτηση λόγω χρεών. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν ανήκει σ' αυτές τις περιπτώσεις. Τα οικονομικά της είναι ένας σημαντικός παράγων εξα΄ρτησης. Και κανείς δεν νοιάζεται να εξισορροπήσει τηνοικονομική αδυναμία με την τόνωση άλλων παραγόντων πχ Ενοπλες Δυνάμεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ: Το άρθρο του κ. Λασκαράκη στο Βήμα προβάλλει την επικρατουσα άποψη που είναι βάσιμη αλλά όχι πλήρης. Υπάρχουν χώρες που χρωστάνε αλλά δεν είναι εαξρτημένες: Ακραίο παράδειγμα οι ΗΠΑ. Άλλες όπως η Τουρκία που χρωστάνε αλλά ακολουθούν μια σχετικώς αυτόνομη πολιτική. Υπάρχουν δηλαδή εξωοικονομικοί παράγοντες που μειώνουν, τουλάχιστον ως ενα βαθμό, την εξάρτηση λόγω χρεών. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν ανήκει σ' αυτές τις περιπτώσεις. Τα οικονομικά της είναι ένας σημαντικός παράγων εξα΄ρτησης. Και κανείς δεν νοιάζεται να εξισορροπήσει τηνοικονομική αδυναμία με την τόνωση άλλων παραγόντων πχ Ενοπλες Δυνάμεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η εθνικη ασφαλεια και υπεροχη ειναι ,πραγματα εξαιρετικης σημασιας . Εαν δεν υφιστανται αυτα δεν υπαρχει κρατος και τιποτα .Ετσι λοιπον θα πω μια πολυ απλη φραση .
    "TA F16 ΝΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΙ ΝΑ ΦΑΜΕ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είπαμε, "Το Χρήμα είναι Δύναμη και η Έλλειψή του είναι Αδυναμία (Λιποθυμία!)" ή Γερμανιστί Geld ist Macht und kein Geld ist Ohnmacht".

    Στα Γαλλικά το γνωμικό είναι "Το Χρήμα κάμνει τον Πόλεμο".

    Από εκεί και πέρα, ρωτήστε τους ... ατσίδες πολιτικάντες μας τι έκαναν τα Χρήματα .... !

    Ήρθαν στην Ελλάδα τεράστια ποσά, ώστε η χώρα μας να ανασυγκροτηθεί πλήρως, αντ' αυτού διαλύθηκε ότι είχε φτιαχτεί από το 1950 μέχρι σήμερα.

    Το τραγικό είναι πως η διάλυση έγινε στο όνμα του Ελληνικού Λαού !

    Κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται ......!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.