Μια τρύπα στο νερό

της Ελίνας Γαληνού
Μας αρέσει που τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών, την επομένη της 23ης Ιουλίου, διαμήνυσαν "να μη χαθεί ούτε ένα λεπτό" το φετεινό καλοκαίρι. Μας αρέσει η βεβαιότητα που είχαν για την επίτευξη των φιλόδοξων στόχων του Μεσοπρόθεσμου, την οποία μάλιστα τοποθετούσαν χρονικά "ως το τέλος Αυγούστου".
Αυτό σήμαινε ότι από την επομένη κιόλας της Ευρωπαικής Συνόδου όπου αποφασίστηκε η στήριξη προς την Ελλάδα, οι αρμόδιοι της κυβέρνησης έπρεπε να δουλεύουν διπλοβάρδιες για την έστω, εν μέρει υλοποίηση μέρους του προγράμματος. Αυτό όμως, δεν επέτρεπε διακοπές εφ΄όσον αμέσως μετά περίμεναν την τρόικα για νέους ελέγχους... προόδου. Ωστόσο, από διακοπές δεν είδαμε κανέναν να μένει πίσω
Μετά τις 23 Ιουλίου, πιάσαμε το "σού'πα, μου'πες" για το άνοιγμα του επαγγέλματος των ταξί όπου αποκαλύφθηκε ότι ούτε σ΄αυτό η κυβέρνηση είχε προετοιμαστεί για λογική λύση, διό και η αναβολή για... μετά τις διακοπές. Ακούσαμε στο μεταξύ κάτι προσχέδια για το φορολογικό, εξαγγελίες για συγχωνεύσεις δημοσίων υπηρεσιών, για το ενιαίο μισθολόγιο, για την σύσταση επιτροπής αποκρατικοποιήσεων. Μας έδωσαν και νέο αριθμό καταγγελιών για φοροδιαφυγή, που όπως αποδεικνύεται, λειτουργεί κυρίως προς εκτόνωση του λαικού αισθήματος για να ξεχνάει τη φτώχεια του, αν λάβουμε υπ΄όψη μας την αποτελεσματικότητα του περυσινού παρόμοιου μέτρου... Αλλωστε και τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα μέτρα, υποτίθεται ότι έπρεπε να έχουν γίνει από το 2010...Κι΄αν όχι όλα, τουλάχιστον η καταγραφή του ακριβούς αριθμού απασχολουμένων στο δημόσιο, η οποία ακόμα εκκρεμεί...
Και κατά την διάρκεια όλων αυτών των "συζητήσεων" για τα θέματα που (δήθεν) έπρεπε να τρέξουν απνευστί για να είμαστε συνεπείς (!!) στους ξένους δανειστές μας, ήρθε ο κεραυνός της αποκάλυψης, για τις χρηματικές εγγυήσεις που ζητά η Φινλανδία και που εξ αιτίας της κινδυνεύει να τιναχτεί το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, στον αέρα. Μια περίπτωση σαν αυτή, δεν αμφιβάλει κανείς ότι φωτογραφίζει πλήρως την ισχύουσα πολιτική κατάσταση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Από κει που οι ευρωπαίοι ηγέτες αναστάτωσαν το σύμπαν από τον Μάιο βάζοντάς μας το μαχαίρι στο λαιμό για την ψήφιση του Μεσοπροθέσμου, τώρα ανακύπτει η ένσταση μιας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης και δεν αποκλείεται να την ακολουθήσουν και άλλες. Πού ήταν όμως η Φινλανδία και οι άλλες χώρες εκείνο το βράδι που υπογράφτηκε η Συμφωνία της 23ης Ιουλίου; Προφανώς τα αφεντικά της ΕΕ, στη βιάση τους να ψηφίσουν τη "διάσωσή" μας μήπως και ...τιθασευτούν οι Οίκοι αξιολόγησης, προτίμησαν να μη θέσουν τα αιτήματα αυτών των χωρών σε κεντρική προτεραιότητα. Παρ΄όλα αυτά, ούτε οι αγορές ηρέμησαν, ούτε τα Χρηματιστήρια παίρνουν μπροστά, ούτε το ελληνικό ζήτημα λύνεται. Και πάνω απ΄όλα, το ευρώ δεν έπαψε να κινδυνεύει...
Ας μη συνεχίσουμε άλλο την ανάλυση λεπτομερειών, γιατί πολύς κόσμος έχει βαρεθεί και με το δίκιο του. Το παιχνίδι εξουσίας των αγορών, έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο, σύροντας τα κράτη σε έναν κικεώνα παραλογισμού και εξευτελίζοντας τις ηγεσίες τους. ΄Ποιός το άρχισε και ποιοί επωφελούνται; Οταν θα έχουμε την απάντηση, θα είναι άραγε πολύ αργά θα είναι για να ζητήσουν συγνώμη από τους λαούς;