18/5/13

Μπράβο Γιάννη Μιχελάκη: Φωτίζει το θέμα του νομοσχεδίου για το "ρατσισμό" και ξεσκεπάζει την προοδευτική υποκρισία

Άρθρο του Γιάννη Μιχελάκη, όπως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Από το 2001, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μια ‘’απόφαση – πλαίσιο’’ υπέδειξε στα κράτη μέλη της Ένωσης να θεσπίσουν αυστηρές ποινές τόσο για πράξεις ρατσιστικής προπαγάνδας, όσο και για κάθε δημόσια άρνηση των εγκλημάτων γενοκτονίας. Η απόφαση, ωστόσο, εκείνη- όπως ρητά αναφερόταν – δεν συνεπαγόταν υποχρέωση των κρατών μελών να λάβουν μέτρα που αντιβαίνουν τις θεμελιώδεις αρχές τους για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, της έκφρασης και του Τύπου. Ούτε, βέβαια, οι κοινοτικές αποφάσεις έχουν τη δεσμευτικότητα Οδηγιών. Κι ούτε κατισχύουν του Συντάγματος.
Δυο απόπειρες ανταπόκρισης στην κοινοτική εκείνη απόφαση (η πρώτη από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη και η δεύτερη από το Μ. Παπαιωάννου) εγκαταλείφθηκαν στη μέση, καθώς συνάντησαν έντονες αντιδράσεις. Ορισμένες, άλλωστε, διατάξεις έρχονταν σε σύγκρουση, τόσο με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) όσο και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Και άλλες – όπως εμμέσως επιβεβαιώνεται από το σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης – είχαν προκαλέσει παρέμβαση του Υπουργείου Εξωτερικών. Κάποια χώρα είχε αντιδράσει και οι τότε κυβερνήσεις (των Παπανδρέου και Παπαδήμου αντίστοιχα) αναδιπλώθηκαν. Είναι, μάλιστα, ηλίου φαεινότερο ότι η χώρα αυτή ήταν η Τουρκία και η αντίδρασή της οφειλόταν στις διατάξεις που ποινικοποιούσαν την άρνηση των γενοκτονιών.
Εάν, λοιπόν, το νέο νομοθέτημα έχει – όπως ειπώθηκε – ως βάση τα προηγούμενα, θα θεσπιστούν διατάξεις ενάντια στα Δικαιώματα του Ανθρώπου ή θα υπάρξουν προσαρμογές; Θα αγνοηθούν οι έξωθεν αντιδράσεις ή θα καταλήξει η Ελλάδα σε ένα νομοθέτημα που θα καταδικάζει όσους αρνούνται οποιαδήποτε άλλη γενοκτονία, αλλά ανέχεται όσους αρνούνται τις αναγνωρισμένες από τη Βουλή Γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας;
Μείζον ζήτημα εγείρεται, κατ’ αρχάς, ως προς τη διατύπωση απόψεων για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, καθώς οι λαθρομετανάστες, σχεδόν στο σύνολό τους, ανήκουν σε άλλες φυλές και έχουν άλλες θρησκείες.
Μπορεί, δηλαδή, η εναντίωση στο εξόχως επικίνδυνο φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης να εμφανίζεται σαν ρατσισμός, ακόμη κι αν δεν πρόκειται περί αυτού;
Μπορεί να ποινικοποιηθεί ο προβληματισμός για το μεταναστευτικό, ακόμη και εάν αφορά στην ανάπτυξη ερωτημάτων, σκέψεων και προτάσεων για την ανάσχεση της ανέλεγκτης μεταναστευτικής ροής;
Μπορεί να απαγορευτεί κάθε σκέψη και πρωτοβουλία εναντίον του προβλήματος;
Θα είναι παράνομος όποιος εναντιώνεται στη λαθρομετανάστευση και τα νοσηρά φαινόμενα – την έξαρση της εγκληματικότητας, της εμπορίας ναρκωτικών, της πορνείας, της γκετοποίησης ολόκληρων γειτονιών – που συνεπιφέρει;
Εάν κάποιος βουλευτής προτείνει μέτρα εναντίον της λαθρομετανάστευσης, θα διώκεται;
Ακόμη σοβαρότερο ζήτημα εγείρεται από ενδεχόμενες διατάξεις που θέτουν περιορισμούς στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών σχετικά με τις γενοκτονίες, το ρατσισμό, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Πως μπορεί, δηλαδή, σε μια Δημοκρατία να αναπτύσσεται φόβος μπροστά στην ελευθερία του λόγου και της σκέψης;
Πώς μπορεί να φιμώνονται οι διαφορετικές προσεγγίσεις ιστορικών γεγονότων και να απαγορεύεται η ιστορική έρευνα;
Πώς μπορεί ορισμένες απόψεις να θεωρούνται ποινικά κολάσιμες και άλλες όχι;
Οι λόγοι του Ιωάννου του Χρυσοστόμου και τα κείμενα του Μεγάλου Βασιλείου για τους Ιουδαίους θα θεωρηθούν ρατσιστικά και θα ριχτούν στην φωτιά;
Τα κηρύγματα της Εκκλησίας για την αίρεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά θα απαγορευτούν;
Θα φυλακιστούν και θα στερηθούν των πολιτικών τους δικαιωμάτων οι επίσκοποι και οι ιερείς που θα επιμείνουν;
Ακούγονται, όμως, και προτάσεις για την επιβολή κυρώσεων που θα φτάνουν έως και την ‘’αυτόματη’’ έκπτωση βουλευτή από το αξίωμά του. Αλλά και θα επεκτείνονται σε βάρος των νομικών προσώπων, των συλλόγων, των οργανώσεων και των κομμάτων, ακόμη και εάν οι υπόλογοι είναι κατώτερα στελέχη τους. Και διερωτάται κανείς;
Είναι δυνατό σε δημοκρατικά πολιτεύματα να τίθενται πολιτικά κόμματα εκτός νόμου εξαιτίας των ιδεών τους;
Είναι δυνατόν να προβλεφθεί ‘’αυτόματη’’ στέρηση της ασυλίας βουλευτή όταν το Σύνταγμα (άρθρο 62) απαιτεί προηγούμενη άδεια της Βουλής;
Μπορεί να υπάρξει δίωξη βουλευτή για γνώμη που εκφράζει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, όταν κάτι τέτοιο αποκλείεται ρητά και κατηγορηματικά από το άρθρο 61 του Συντάγματος;
Και έπειτα: Εάν οι κάτοικοι στον Άγιο Παντελεήμωνα αντιδράσουν στην παρουσία λαθρομεταναστών, θα τεθούν εκτός νομιμότητας τα κόμματα στα οποία κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι στελέχη;
Αν οι εγκληματίες στη Μανωλάδα ήταν στελέχη δημοκρατικού κόμματος, θα έβγαινε κι αυτό εκτός νόμου;
Ακούγονται, όμως, και σκέψεις για εισαγωγή και ποινικοποίηση της έννοιας ‘’εχθροπάθεια’’, το περιεχόμενο της οποίας είναι αδύνατο να προσδιοριστεί νομικά κατά τρόπο αντικειμενικό και αδιάτρητο. Προβλήματα, άλλωστε, εντοπίζονται και στην ποινικοποίηση του «μίσους», μιας έννοιας που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ψυχολογίας. Ποιος, δηλαδή, και πως θα αποφαίνεται για την ύπαρξη ‘’εχροπάθειας’’ ή ‘’μίσους’’; Ποιος και πως θα αποδίδει μια πράξη σε λόγους μίσους και όχι άμυνας ή βούλησης προστασίας του ιδίου ή του κοινωνικού περίγυρού του, κατέναντι υπαρκτού κινδύνου;
Ακούγεται, επίσης, ότι με ένα τέτοιο νομοθέτημα μπορεί να αντιμετωπιστούν αντιδημοκρατικά μορφώματα. Φαίνεται, μάλιστα, να υποστηρίζεται και από πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που – μέσα από το εκφραστικό όργανό του, την ‘’Αυγή’’ – κατακεραύνωναν τα προηγούμενα. Και αυτό αποκαλύπτει υποκρισία.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι υπερβολές εκφράζουν επιπόλαιες φωνές που αντιγράφουν αντιλήψεις εκείνων που στοχεύουν.
Διότι στις δημοκρατίες οι ιδέες, ακόμη και οι πλέον επικίνδυνες, δεν αντιμετωπίζονται με ακραία νομοθετήματα, αλλά με ισχυρότερες ιδέες.
Στις δημοκρατίες πολιτικά μορφώματα, ακόμη και ναζιστικά, δεν αντιμετωπίζονται στα δικαστήρια, αλλά στην κοινωνία.
Στις δημοκρατίες υπάρχουν αρχές. Και εάν οι αρχές αυτές παραβιάζονται, τότε – και είναι περισσότερο από βέβαιο – επέρχονται τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Εφημερίδα των Συντακτών

7 σχόλια:

  1. Προσωπικά δεν κατάλαβα που είναι η υποκρισία. Τα ερωτήματα που θέτει είναι σωστά και η εν γένει ποινικοποίηση απόψεων θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου.
    Δηλ. τί θα κάνει σε περίπτωση που γίνει καταγγελία εναντίον των Τουρκοπρακτόρων του Προξενείου. Θα συλληφθούν; Κι αν τιμωρηθούν θα αλλάξουν απόψεις;
    Εν τέλει σε τί αποσκοπεί ένας τέτοιος νόμος;
    Θα περιοριστεί πράγματι η ΧΑ;

    Ποιό θα είναι το όφελος από έναν τέτοιο νόμο; Εγώ προσωπικά δεν βλέπω παρά περαιτέρω όξυνση των πολιτικών πραγμάτων ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΑ. Δηλ. αν συλληφθεί πχ ο Καιάδας ή ο Κασιδιάρης , θα στερηθεί η ΧΑ πολύτιμα στελέχη;!

    Κάποιοι ζουν σε γυάλινους πύργους...

    Ας δούμε την Γερμανία που έχει υπηρεσίες ολόκληρες που ασχολούνται με την δίωξη των Ναζιστών και ένα υπερβολικά αυστηρό νομικό πλαίσιο.
    Ποιό είναι το αποτέλεσμα;
    Ας κοιτάξουν στην Γαλλία ή όπου αλλού έχουν εν ισχύ τέτοιους νόμους -οι οποίοι μάλιστα προσιδιάζουν στις δυτικές νομικές παραδόσεις και όχι στην Ελληνική (ή ότι απέμεινε στην Ελλάδα από παραγωγή Δικαίου).
    Αν δεν λειτουργούνεκεί όπου εφευρέθηκαν παρά το πρόσφορο έδαφος, εδώ τί θα συμβεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Unknown

    >Προσωπικά δεν κατάλαβα που είναι η υποκρισία<

    Μα προφανώς στους "προοδευτικούς" υποστηρικτές της θεσπίσεως ενός τέτοιου απαράδεκτου νόμου, ο οποίος στοχεύει στον αποκλεισμό από την Βουλή της Χρυσής Αυγής.

    Μπράβο στον Γιάννη Μιχελάκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύγε κ. Μιχελάκη! Οι Έλληνες ΔΕΝ είναι ρατσιστές, αλλά αν επιβληθεί ένας τέτοιος "νόμος," τότε σίγουρα θα γίνουν, διότι το "Παρατηρήριο του Ελσίνκι" (των Π. Δημητρά, Γ. Βαλιανάτου κ.ά.), οι Ιεχωβίτικες οργανώσεις, οι μουσουλμανικές ενώσεις, οι ομοφυλόφιλοι κ.ά. θα σέρνουν συνεχώς στα δικαστήρια όσους λέγουν το αυτονόητο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εκτός αν μου διαφεύγει κάποια δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι δεν έχει τοποθετηθεί επί των άρθρων του νομοσχεδίου (επισήμως πάντα), το οποίο αποσύρθηκε για άγνωστους λόγους.
    Η υποκρισία για την οποία εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τεκμηριώνεται. Άλλωστε είχε απορριφθεί και από τον ΣΥΡΙΖΑ η προηγούμενη προσπάθεια του Καστανίδη.
    Φοβούμαι ότι όλα τα θέματα έχουν μετατραπεί από την ΝΔ σε κατώνειες κατακλείδες Carthago delenda est και εν πολλοίς με εκβιαστικές ερμηνείες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Unknown

    ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ θέλουν να ψηφιστεί ως έχει. Εκ των υστέρων η ΔΗΜΑΡ "θυμήθηκε" ότι θα διωχθεί και η Ρεπούση για άρνηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας. Η υποκρισία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ΣΥΡΙΖΑ (μα έτσι λέγεται ακόμη, ή το γύρισε σε ΣΥΝ πάλι;).

    Δεν αποσύρθηκε για άγνωστους λόγους, αλλά κατόπιν αντιδράσεως στελεχών της ΝΔ, της Εκκλησίας της Ελλάδος (λόγω Ιεχωβάδων) και του στρατού, ώστε να μην τιμωρούνται για ψύλλου πήδημα οι άδοντες απρεπή άσματα ("Μακεδονία ξακουστή" κλπ).

    Το όλο ν/σ είναι μία χοντροκομμένη προσπάθεια να εξοβελισθεί η ΧΑ, αφού δεν μπορούν να καταπολεμήσουν τα αίτια που την ενδυνάμωσαν και την συντηρούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το μεγάλο ψέμα του κ. Ρουπακιώτη

    Φαίνεται ότι η ιδέα ενός "αντιρατσιστικού", "αντιξενοφοβικού" κλπ., κλπ. νόμου, θα συνεχίζει να απασχολεί -και δικαίως- την αρθρογραφία, όπως και το φαινόμενο της ΧΑ, εναντίον της οποίας κυρίως στρέφεται.

    Παραπάνω, με αφορμή το άρθρο του Γ. Μιχελάκη, έγινε λόγος για υποκρισία.

    Εγώ θέλω να ρωτήσω το εξής. Τι είναι χειρότερο για την Βουλή, διότι έγινε πολλή φασαρία για το θέμα τις δύο-τρεις τελευταίες ημέρες:

    Το ότι ο Ηλιόπουλος, ένας νεαρός, ίσως όχι ιδιαίτερα ευφυής, έχει χαράξει στο χέρι του το "Sieg Heil" (ζήτω η νίκη), γνωστό ναζιστικό σύνθημα, ή το ότι μεταπολεμικά πλείστοι συνεργάτες των Γερμανών, γραβατωμένοι και κυριλέ, γέμιζαν τα έδρανα της Βουλής και αργότερα οι απόγονοί των, που τώρα θέλουν να απαγορεύσουν το "ναζιστικό" κόμμα της ΧΑ; Και γιατί θέλουν να το εκπαραθυρώσουν, χάριν της Δημοκρατίας, ή επειδή τους παίρνει τις ψήφους κυρίως από τις γειτονιές που πλήττονται κυρίως από την λαθρομετανάστευση και δευτερευόντως από την φτώχεια;

    Αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε εγώ δεν ξέρω τι είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μα το άρθρο του Μιχελάκη εκθέτει το πρόβλημα σωστά.
    Η απορία μου είναι με βάση ποιές επίσημες δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, αντίς στους κυβερνητικούς εταίρους ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που είναι οι εισηγητές και ένθερμοι υποστηρικτές.
    Υπενθυμίζω και πάλι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει το αντίστοιχο του Καστανίδη. Μάλιστα τότε είχε ξεκάθαρα αναφερθεί στο ότι μόνο η "ρητορική του μίσους να τιμωρείται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις ευθειας προτροπής".
    Δες για τις θέσεις όλων των κομμάτων αλλά και την επαμφοτερίζουσα της ΝΔ στο elawyer.blogspot.gr/2011/12/blog-post_23.html.
    Μάλιστα το antinews εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ προκαταβολικά ότι δεν σκοπεύει να προσέλθει στην συζήτηση του νομοσχεδίου το οποίο είναι ο νόμος Καστανίδη αυστηροποιημένος!!

    Το ζήτημα λοιπόν που έθεσα δεν είναι η ουσία του νόμου (που είναι βλαπτική) αλλά σε ποιόν επιρρίπτονται κατηγορίες περί εκμεταλλεύσεως της υπόθεσης.
    Λυπάμαι διότι αναγκάζομαι με τέτοια άρθρα να γίνομαι συνήγορος του ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως φίλος μεν Πλάτων φιλτέρα δ' αλήθεια.
    Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το υπερψηφίσει μπορεί και όχι, αδιάφορο καθώς δνε έχει κυβερνητική πλειοψηφεία. Πάντως την προηγούμενη βερσιόν, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ (λίγο πιο μουλωχτά) την καταψήφισαν. Σημασία έχει το τί κάνει η τρικομματική καθώς χωρίς την ΝΔ ουδέν νομοθετείται. Υποθέτω όμως ότι σύντομα θα το δούμε και θα λυθούν και οι δικές μου απορίες για τις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (οι οποίες έχουν εκφραστεί μόνο ενάντια στο παρόμοιο νομοθέτημα του Καστανίδη), ενώ προς το παρόν παραμένουν άδηλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.