Το θέμα μπαίνει κάθε τόσο στην επικαιρότητα. Χθες ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε αυτό και σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης πηγαίνει στην σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να μιλήσει ειδικά για αυτό.
Το θέμα με καίει και προσωπικά, καθώς ο γιος μου ζει στην Βρετανία τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Προχθές σε φιλική συγκέντρωση είμαστε 10 ζευγάρια. Μόνο το ένα είχε τα παιδιά του στην Ελλάδα, οι υπόλοιποι είχαν είτε ένα είτε όλα τα παιδιά τους να εργάζονται στο εξωτερικό.
Και πως να γίνει διαφορετικά; Η πιο πρόσφατη ιστορία που συζητήσαμε ήταν για τον γιο ενός από την παρέα, μηχανικός συστημάτων, που έφευγε για Ολλανδία. Εδώ είχε δουλειά, αλλά ο μισθός, γύρω στα 1.000 Ευρώ, δεν μπορούσε να συγκριθεί με τα 2.800 που έδινε η ίδια δουλειά στην Ολλανδία.
Επιπλέον η Ολλανδία έχει αφορολόγητο για πέντε χρόνια για ξένους που εγκαθίστανται για εργασία στην χώρα, μιμούμενη και άλλες χώρες που έχουν το ίδιο καθεστώς (π.χ. Ελβετία).
Και δεν είναι μόνο οι ασύγκριτα υψηλότερες αμοιβές. Είναι και το γενικότερο επαγγελματικό κλίμα. Οι εργαζόμενοι στην Βρετανία, από την εμπειρία μου, αλλάζουν συχνά εργοδότες επιτυγχάνοντας διαρκώς υψηλότερες αμοιβές, αν το αξίζουν φυσικά. Αλλά και αυτοί που μένουν στον ίδιο εργοδότη έχουν να προσδοκούν αυξήσεις αποδοχών με βάση την απόδοση τους, κάτι που εδώ στην Ελλάδα έχουμε γενικά ξεχάσει. Και είναι και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, γίνονται πράγματα, υπάρχει τάξη και καθησυχαστική ρουτίνα, απουσιάζει αυτό το διάχυτο περιβάλλον απειλής που ζούμε εμείς εδώ, είτε είμαστε νέοι στην αρχή της σταδιοδρομίας μας είτε είμαστε ώριμοι και απογοητευμένοι.
Για τη συνεχεια Liberal
Tsipras has nothing to fear.
ΑπάντησηΔιαγραφή