Η «συγγνώμη» του πρωθυπουργού της Αυστραλίας και η στάση του Ερντογάν

Γι' αυτά τα παιδιά, που οι βρετανικές και αυστραλιανές αρχές τους έκλεψαν τη νιότη, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και σύσσωμος ο λαός της Αυστραλίας, ζήτησαν συγνώμη. Κάτι που αρνείται να κάνει Τουρκία για τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει.

Του Σάββα Καλεντερίδη
Κύριο άρθρο στο ένατο τεύχος της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ


Τον λύκον εταραβαγγέλιζαν κι ε'είνος ερώτανεν τη ποπά τ' αιγίδια που κιαν πάνε.
(Ποντιακή παροιμία)

Στις 15 Νοεμβρίου του 2009 χίλια άτομα από το μισό εκατομμύριο των λεγομένων «ξεχασμένων Αυστραλών» βρέθηκαν στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Αυστραλίας για να ακούσουν την ομόφωνη συγγνώμη, τόσο από τον Αυστραλό πρωθυπουργό Κέβιν Ραντ όσο και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μάλκολμ Τέρνμπουλ.
Η κυβέρνηση της Αυστραλίας, σε συνεργασία με τη Μεγάλη Βρετανία, την πεντηκονταετία 1920-1970 μετέφεραν χωρίς τη θέλησή τους μισό εκατομμύριο παιδιά στην Αυστραλία, για να ενισχύσουν δημογραφικά και να εξασφαλίσουν φθηνό εργατικό δυναμικό στη μακρινή ήπειρο. Τα παιδιά αυτά υπέστησαν τα πάνδεινα στα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα που είχαν εγκλειστεί, μέχρι να ενηλικιωθούν και να ενταχτούν στο εργατικό δυναμικό και την παραγωγική δομή της Αυστραλίας.
Ο Αυστραλός πρωθυπουργός Κέβιν Ραντ, στην προσπάθειά του να απαλύνει τον πόνο στις ψυχές μισού εκατομμυρίου ανθρώπων που κακοποιήθηκαν με ευθύνη του κράτους, καθώς και να αλαφρώσει και να απαλλάξει τη συλλογική συνείδηση του αυστραλιανού λαού από αυτή την απάνθρωπη πράξη, έχοντας σύσσωμη στο πλευρό του την αντιπολίτευση και το σύνολο του λαού, είπε τα εξής στους «ξεχασμένους Αυστραλούς»:
«Αισθανόμαστε ντροπή που τόσα παιδιά αφέθηκαν μόνα τους, στην πείνα, τη δυστυχία και τη μοναξιά. Ως έθνος θέλουμε να σας ζητήσουμε συγγνώμη και να κλείσει εδώ αυτό το θλιβερό κεφάλαιο. Σας ζητάμε συγγνώμη για την ταπείνωση και την αδικία στην οποία σας υποβάλαμε. Ζητάμε συγγνώμη γιατί η Πολιτεία σάς πήρε από τις οικογένειές σας και σας τοποθέτησε σε διάφορα ιδρύματα, όπου δεχθήκατε σωματικές και πνευματικές ασέλγειες και όπου απουσίαζε η αγάπη και η φροντίδα. Σας ζητάμε συγγνώμη για τα παιδικά χρόνια που δεν ζήσατε. Καιρός να ειπωθεί όλη η αλήθεια».
Στη συνέχεια, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μάλκολμ Τέρνμπουλ, με δάκρυα στα μάτια, απευθυνόμενος στα πληγωμένα αυτά παιδιά ηλικίας 70 και 80 χρονών, είπε με τη σειρά του:
«Είναι γελοίος ο ισχυρισμός πως σας πήραν από τις οικογένειές σας για να σας προστατεύσουν. Αναγνωρίζουμε ότι αυτό ήταν τραγικό και ζητάμε συγγνώμη».
Την ίδια στιγμή, τα θύματα αυτής της τραγωδίας, που είχαν συγκεντρωθεί στο αυστραλιανό Κοινοβούλιο, έκλαιγαν και μαζί τους έκλαιγαν περίπου άλλα 500.000 άτομα που πέρασαν πέτρινα χρόνια στα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα. Έκλαιγε και λυτρωνόταν επίσης ένας ολόκληρος λαός, γιατί επιτέλους αποδιδόταν δικαιοσύνη και έφευγε ένα βάρος και ένα στίγμα ντροπής από τον αυστραλιανό λαό.
Να θυμίσουμε ότι όταν ανήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση Ραντ, είχε ζητήσει δημόσια συγγνώμη και από τον αυτόχθονα πληθυσμό των Αβοριγίνων, αναγνωρίζοντας ότι οι κυβερνήσεις στο παρελθόν εξευτέλισαν τους αυτόχθονες πολίτες της χώρας. «Απολογούμαστε για τους νόμους και την πολιτική διαδοχικών κοινοβουλίων και κυβερνήσεων που προκάλεσαν βαθύ πόνο, δεινά και απώλειες στους συμπατριώτες μας Αυστραλούς», είχε πει τότε ο κ. Ραντ.
Αυτός είναι ο δρόμος του πολιτισμού, της ειρηνικής συνύπαρξης, της κοινωνικής ειρήνης, της εξιλέωσης και της δικαιοσύνης, αυτός είναι ο δρόμος των πολιτισμένων εθνών και των πολιτισμένων κρατών.
Ακριβώς μια εβδομάδα πριν από τη συγγνώμη και τη δικαίωση των «ξεχασμένων Αυστραλών», η κυβέρνηση της Τουρκίας δεχόταν σφοδρή κριτική από τη διεθνή κοινότητα, επειδή επρόκειτο να φιλοξενήσει στην Κωνσταντινούπολη, στα πλαίσια της Συνόδου Οικονομικής Συνεργασίας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, τον ηγέτη του Σουδάν, Αλ Μπασίρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί για εγκλήματα πολέμου στο Σουδάν από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και από τις 4 Μαρτίου 2009 έχει εκδοθεί ένταλμα για τη σύλληψή του.
Τότε, ως απάντηση στις επικρίσεις της διεθνούς κοινότητας, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι όταν επισκέφθηκε το Σουδάν, δεν διαπίστωσε κάποια γενοκτονία και υπογράμμισε πως «ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να προβεί σε γενοκτονία».
Η εικόνα αυτή τα λέει όλα.
Από τη μια πλευρά ένα κράτος, ένας πρωθυπουργός και ένα έθνος να ζητεί ταπεινά συγγνώμη από μισό εκατομμύριο ανθρώπους, για την κακομεταχείριση που υπέστησαν στα παιδικά τους χρόνια με ευθύνη του κράτους, μια συγγνώμη που ανακούφισε σε κάποιο βαθμό τους παθόντες και προκάλεσε δάκρυα μεταμέλειας, λύτρωσης και εξιλέωσης στον αυστραλιανό λαό αλλά και σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Από την άλλη πλευρά, ένα κράτος και ένας λαός που προκάλεσε τη γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων, ενός και πλέον εκατομμυρίου Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Ανατολής, μισού εκατομμυρίου Ασσυρίων, την εθνοκάθαρση των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου, της Τενέδου και της Κατεχόμενης Κύπρου, την εθνοκάθαρση μισού εκατομμυρίου Κούρδων και το κάψιμο 4.500 κουρδικών χωριών, να συνεχίζουν αμετανόητοι να προκαλούν τη διεθνή κοινότητα και τον πολιτισμένο κόσμο, προσπαθώντας να κλείσουν όπως-όπως τους «λογαριασμούς» αυτούς με αγωγούς και κατάπτυστες συμφωνίες, και να δηλώνουν από πάνω ανερυθρίαστα ότι «ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να προβεί σε γενοκτονία».
Προφανώς, η τουρκική πλευρά, παρότι είναι αποφασισμένη να κάνει ορισμένα ανοίγματα απέναντι στους γενοκτονημένους λαούς, όπως δημοκρατικό άνοιγμα με τους Κούρδους, εξομάλυνση των σχέσεων με τους Αρμενίους, άνοιγμα της Σχολής της Χάλκης και της Παναγίας Σουμελά, δεν φαίνεται αποφασισμένη να λυτρώσει τα θύματα και να λυτρωθεί η ίδια από τα στυγερά εγκλήματα που έκανε, εγκλήματα που λειτούργησαν ως οδηγός του Χίτλερ.
Όταν το 1952 το ΝΑΤΟ έκανε δεκτή την Τουρκία στους κόλπους του, ο πολιτισμένος κόσμος και η Ελλάδα δεν απαίτησε από την Τουρκία να αποκηρύξει και να καταδικάσει το βδελυρό της παρελθόν, γι’ αυτό ζήσαμε τα γεγονότα του 1955 και του 1964, γι’ αυτό ζήσαμε το 1974, το Ψευδοκράτος και τις δεκάδες χιλιάδες εποίκους στα Κατεχόμενα, γι’ αυτό αντιμετωπίζουμε καθημερινά τις προκλήσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Και τώρα, στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, αντί η Τουρκία να προσπαθήσει να αποτινάξει από πάνω της τα βαρίδια του παρελθόντος και να γίνει δεκτή στον πολιτισμένο κόσμο, αντί να λυτρώσει και να λυτρωθεί, δια στόματος του πρωθυπουργού της δηλώνει ανερυθρίαστα ότι «ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να προβεί σε γενοκτονία». Λες και τα εκατομμύρια των δολοφονημένων Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Κούρδων αυτοχειριάστηκαν και οι μουσουλμάνοι Τούρκοι ήταν απόντες και απείχαν από τη διαδικασία!
Τελικά, ο σοφός λαός τα έχει πει όλα. Η ποντιακή ρήση «Τον λύκον εταραβαγγέλιζαν κι ε'είνος ερώτανεν τη ποπά τ' αιγίδια πού κιαν πάνε», που βάλαμε κάτω από τον τίτλο μας, αναφέρεται στις προσπάθειες που κάνει ένας παπάς για να πείσει τον λύκο να σταματήσει να είναι επιθετικός και να μην προκαλεί ζημιές στα κοπάδια των ανθρώπων. Την ώρα λοιπόν που του διαβάζει το τετραευαγγέλιο για να μεταμεληθεί, να εξιλεωθεί και να σταματήσει τις επιθέσεις εναντίον των κοπαδιών, ο λύκος ρωτάει τον παπά «Πόπα, τ' αιγίδια σ' πού κιαν πάνε;», προφανώς για να συνεχίσει και μετά αυτό που ξέρει να κάνει: τις επιθέσεις εναντίον των κοπαδιών.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τους Τούρκους, είτε πρόκειται για κεμαλιστές είτε για ισλαμιστές.
Ο Ερντογάν, αντί να συμμορφωθεί στις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας και να δείξει μεταμέλεια για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν οι Τούρκοι και το τουρκικό κράτος, αντί να προσαρμοστεί και να λάβει τα μηνύματα των καιρών, όπως είναι η γενναία στάση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστραλίας, για ένα ήσσονος σημασίας ζήτημα σε σχέση με τις Γενοκτονίες και τις εθνοκαθάρσεις που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει η Άγκυρα, προσπαθεί να πείσει τον τουρκικό λαό ότι οι Τούρκοι ποτέ δεν έκαναν γενοκτονίες. Και για να αισθάνεται εντάξει με τον εαυτό του ο τουρκικός λαός, του δίνει και το μήνυμα της ηθικής υπεροχής: «Ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να προβεί σε γενοκτονία». Έτσι, στην ουσία καλεί τους Τούρκους να συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια και να διακατέχονται ταυτόχρονα από αισθήματα ηθικής υπεροχής απέναντι στους γκιαούρηδες, που επί αιώνες ξεκληρίζει η «κατάρα της Ασίας», όπως χαρακτήρισε ο αείμνηστος Τζωρτζ Χόρτον τους Τούρκους που εισέβαλαν στην Ανατολή σκορπίζοντας το θάνατο, τη βαρβαρότητα και την καταστροφή.

Η εφημερίδα ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ κυκλοφορεί στα περίπτερα της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας.
Για συνδρομές μπορείτε να τηλεφωνείτε στο 210 3316036 και να στείλετε μήνυμα στο gnomi@infognomon.gr