.jpg)
O πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, κατόπιν αιτήματός του, είχε χθες ολιγόλεπτη άτυπη συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Γιώργο Παπανδρέου, στο περιθώριο της Διάσκεψης για τις Κλιματικές Αλλαγές, στην Κοπεγχάγη.Ο κ. Ιβάνοφ, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση από το γραφείο του, χαιρέτισε τον διάλογο μεταξύ των δύο χωρών, ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να συνεισφέρει στην εμπέδωση της εμπιστοσύνης και στην καλύτερη κατανόηση των πολιτικών ηγεσιών.
Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ σημείωσε, στη διάρκεια της συνάντησης, ότι το πρόβλημα της ονομασίας είναι επακόλουθο κάποιων παλαιών εποχών και παλαιών προκαταλήψεων.
Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι ο κ. Ιβάνοφ «εξέφρασε την ελπίδα ότι στο πνεύμα της ευρωπαϊκής συνοχής, της περιφερειακής σταθερότητας και ευημερίας, η Ελλάδα θα εγκαταλείψει την πολιτική όρθωσης εμποδίων, η οποία απεδείχθη αναποτελεσματική».
iKypros
Δημοψήφισμα για το Σκοπιανό
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε διευθυντά
Βλέπουμε τώρα τελευταία μια μεγάλη κινητικότητα γύρω από το Σκοπιανό. Δεν ξέρω τι πιέσεις δέχεται ο κ. Παπανδρέου από τους ξένους –Αμερικανούς (κυρίως) - ΝΑΤΟ - Αγγλους (φανατικά φιλότουρκους) - Ε.Ε. κ.λπ.– και σε τι υποχωρήσεις θα προβεί.
Θέλω όμως να πω ότι η Ελλάδα, η Μακεδονία, το μικρότερο νησί δεν ανήκουν στην κυβέρνηση ή στον κ. Παπανδρέου. Ανήκουν εδώ και χιλιάδες χρόνια στο ελληνικό έθνος.
Συνεπώς, οποιαδήποτε λύση θα πρέπει να εγκριθεί από τον ελληνικό λαό με δημοψήφισμα, όπως θα κάνουν και τα Σκόπια με τον δικό τους λαό. Δεν νομίζω ότι οι Σκοπιανοί έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη, περισσότερο σεβασμό στον λαό τους και είναι περισσότερο δημοκράτες – εκτός και αν σφάλλω!
Δεν θα πρέπει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, εθνικά καταστροφικό, πραγματικά εθνοκτόνο, να το αποφασίσει ένας μόνο άνθρωπος ή 160 βουλευτές, οι οποίοι δεν έχουν καμιά εξουσιοδότηση γι’ αυτό από τον ελληνικό λαό. Αν η λύση είναι εθνικά αποδεκτή από τον λαό, τότε θα την υπερψηφίσει, αλλιώς θα είναι άκυρη, ανυπόστατη και απαράδεκτη. Καθαρές κουβέντες για να μην υπάρξουν παρατράγουδα!
Ε. Γκίκας / Λαμία
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16/12/2009
Από τον Ευμένη Καρδιανό