του Κ. Στούπα
Πλέον το ελληνικό σκηνικό αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Προς το παρόν Ελλάδα και Ευρωζώνη κινούνται εντός του πλαισίου των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου. Όπερ, εμείς μεταρρυθμίσεις, μείωση των δαπανών του κράτους και ανταλλαγή ομολόγων και οι άλλοι δεύτερο πακέτο στήριξης...
Το γεγονός πως οι αγορές συνεχίζουν να αμφισβητούν την βιωσιμότητα του σχεδίου, το οποίο ενισχύεται και από τις ελληνικές τραγικές ολιγωρίες ή αντιστάσεις, έχει βάλει τις τελευταίες εβδομάδες πάνω στο τραπέζι και τ’ άλλα δύο σενάρια.
Το σενάριο Β που προβλέπει μεγαλύτερο «κούρεμα» στο ελληνικό χρέος (και όποιου άλλου κράτους χρειαστεί) και την ανακεφαλαίωση των τραπεζών που θα πληγούν. Το «κούρεμα» σε αυτή την περίπτωση θα είναι τουλάχιστον 50% και προβλέπεται η παραμονή της χώρας στο ευρώ υπό αυστηρή επιτροπεία καθώς και περαιτέρω οικονομική – πολιτική ενοποίηση της ευρωζώνης.
Το σενάριο Γ είναι αυτό της άτακτης χρεοκοπίας και επιστροφής στην δραχμή. Προς τον παρόν συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες λόγω αγαθής, για την Ελλάδα, διεθνούς συγκυρίας, καθώς είναι πιθανόν να προκαλέσει αλυσιδωτές καταρρεύσεις. Για την Ελλάδα το τρίτο είναι το πλέον καταστροφικό, καθώς το τοπίο της χώρας μετά αυτό θα μοιάζει με εκείνο μετά τον τελευταίο πόλεμο...
Κοινός παρανομαστής των δύο πρώτων σεναρίων που είναι και τα επικρατέστερα, είναι η μείωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας μας που για πολλά χρόνια, με τα δανεικά, έζησε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της.
Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι μισθοί να πέφτουν και να αρχίσουν να ανεβαίνουν είναι η δημιουργία ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος το ταχύτερο δυνατόν.
Απλοποίηση διαδικασιών, καταπολέμηση γραφειοκρατίας και διαφθοράς, σταθερό φορολογικό καθεστώς με χαμηλούς συντελεστές...
Στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια, ειδικά στο δημόσιο τομέα, δημιουργήθηκαν κεκτημένα και υψηλοί μισθοί με δανεικά. Μοιραία όλο αυτό το σκηνικό θα καταρρεύσει υπό το βάρος της χρεοκοπίας. Δημιουργήθηκε και ένα παρακράτος συνδικαλιστών που επί της ουσίας λειτουργούσε και λειτουργεί σαν κράτος εν κράτει...
Το γεγονός πως οι αγορές συνεχίζουν να αμφισβητούν την βιωσιμότητα του σχεδίου, το οποίο ενισχύεται και από τις ελληνικές τραγικές ολιγωρίες ή αντιστάσεις, έχει βάλει τις τελευταίες εβδομάδες πάνω στο τραπέζι και τ’ άλλα δύο σενάρια.
Το σενάριο Β που προβλέπει μεγαλύτερο «κούρεμα» στο ελληνικό χρέος (και όποιου άλλου κράτους χρειαστεί) και την ανακεφαλαίωση των τραπεζών που θα πληγούν. Το «κούρεμα» σε αυτή την περίπτωση θα είναι τουλάχιστον 50% και προβλέπεται η παραμονή της χώρας στο ευρώ υπό αυστηρή επιτροπεία καθώς και περαιτέρω οικονομική – πολιτική ενοποίηση της ευρωζώνης.
Το σενάριο Γ είναι αυτό της άτακτης χρεοκοπίας και επιστροφής στην δραχμή. Προς τον παρόν συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες λόγω αγαθής, για την Ελλάδα, διεθνούς συγκυρίας, καθώς είναι πιθανόν να προκαλέσει αλυσιδωτές καταρρεύσεις. Για την Ελλάδα το τρίτο είναι το πλέον καταστροφικό, καθώς το τοπίο της χώρας μετά αυτό θα μοιάζει με εκείνο μετά τον τελευταίο πόλεμο...
Κοινός παρανομαστής των δύο πρώτων σεναρίων που είναι και τα επικρατέστερα, είναι η μείωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας μας που για πολλά χρόνια, με τα δανεικά, έζησε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της.
Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι μισθοί να πέφτουν και να αρχίσουν να ανεβαίνουν είναι η δημιουργία ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος το ταχύτερο δυνατόν.
Απλοποίηση διαδικασιών, καταπολέμηση γραφειοκρατίας και διαφθοράς, σταθερό φορολογικό καθεστώς με χαμηλούς συντελεστές...
Στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια, ειδικά στο δημόσιο τομέα, δημιουργήθηκαν κεκτημένα και υψηλοί μισθοί με δανεικά. Μοιραία όλο αυτό το σκηνικό θα καταρρεύσει υπό το βάρος της χρεοκοπίας. Δημιουργήθηκε και ένα παρακράτος συνδικαλιστών που επί της ουσίας λειτουργούσε και λειτουργεί σαν κράτος εν κράτει...
Στον ιδιωτικό τομέα, παρά το γεγονός πως οι μισθοί ήταν χαμηλότεροι, οι συλλογικές συμβάσεις και η ακαμψία του θεσμικού πλαισίου δεν επέτρεψαν την ανακοπή της αποσάθρωσης του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Οι παραγωγικές επιχειρήσεις έβαζαν λουκέτα ή μεταφέρονταν στα Βαλκάνια και το θεσμικό πλαίσιο παρέμενε άκαμπτο και παγερά αδιάφορο. Το γεγονός πως το δημόσιο και το εισαγωγικό εμπόριο δημιουργούσαν θέσεις εργασίας που βασίζονταν στα δανεικά εκτόνωνε την κρίση της απασχόλησης.
Τώρα, τα δανεικά τελείωσαν και ήρθε ή ώρα να διαπιστώσουμε πως οι συλλογικές συμβάσεις και τα κεκτημένα χωρίς την υποστήριξη του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης εργασίας αποτελούν κενό γράμμα, ένα άδειο πουκάμισο, όπως λέει και ο ποιητής.
Η χώρα μας άργησε να το καταλάβει αυτό γιατί τα μέσα ενημέρωσης και τα πανεπιστήμια κυριαρχούνται με μια ακατάσχετη αριστερόστροφη φλυαρία σε ό,τι αφορά την ερμηνεία του κόσμου.
Πράγματα τα οποία σε οποιαδήποτε ανεπτυγμένη κοινωνία του κόσμου θεωρούνται αυτονόητα, όπως εργασία, πειθαρχία, απόλυση, κέρδος, δικαιώματα και υποχρεώσεις, στην Ελλάδα, πρέπει τα ανακαλύψουμε από την αρχή.
Καθώς η παρασιτοκρατία και η κομματοκρατία μπορούν μόνο να καταναλώνουν πλούτο και όχι να παράγουν, συγκροτούν πάντα μια φθίνουσα συνάρτηση.
Μοιραία λοιπόν ήταν θέμα χρόνου η σύγκρουση με την πραγματικότητα και η συντριβή του ελληνικού «σοβιετίζοντος» παρασιτικού μοντέλου. Η πραγματικότητα ουδόλως συγκινείται αν οι επιτήδειοι έχουν βαφτίσει το σοβιετικό παρασιτισμό σαν νεοφιλελευθερισμό. Όπως η χοληστερίνη ουδόλως συγκινείται αν οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να το καταβροχθίσουν.
Προσεχώς πιο φτωχοί
Προσεχώς πιο φτωχοί λοιπόν. Πόσο; Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Πάντως θα πρέπει να υπολογίζουμε τον αντίκτυπο που θα έχει στην οικονομική μας δραστηριότητα η εξάλειψη των 9-10 δισ. ευρώ του πρωτογενούς ελλείμματος των κρατικών δαπανών.
Φτάνουν στο ύψος των 2/3 των δαπανών για μισθούς στο δημόσιο.
Μια άλλη παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η επίπτωση της δραστικής μείωσης του εμπορικού ελλείμματος το οποίο το 2010 έφτασε τα 20 δισ. ευρώ.
Οι Κενσιανίζοντες, λόγω ροπής στη συνήθεια να χαϊδεύουν τα αυτιά του «κοπαδιού», δεν κάνουν λάθος όταν υποστηρίζουν πως η επέκταση της ζήτησης θα μας βγάλει από την κρίση. Απλά, δεν πρόκειται για την επέκταση της ζήτησης στην Ελλάδα, αλλά στη Γερμανία που έκανε την «δίαιτα» και τα περιθώρια.
Η αύξηση της ζήτησης στη Γερμανία θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση, αφού πρώτα το παρασιτικό μοντέλο με την «δίαιτα» αποσαθρωθεί και αντικατασταθεί...
Η Ελλάδα, τηρουμένων των αναλογιών, θα περάσει το σοκ που πέρασαν και περνάνε ακόμη οι σοβιετικές οικονομίες μετά την χρεοκοπία και κατάρρευσή τους.
Μετά τη μετανάστευση των νέων επιστημόνων θα ακολουθήσει η μετανάστευση των ανειδίκευτων με χειρότερους όρους.
Οι παραγωγικές επιχειρήσεις έβαζαν λουκέτα ή μεταφέρονταν στα Βαλκάνια και το θεσμικό πλαίσιο παρέμενε άκαμπτο και παγερά αδιάφορο. Το γεγονός πως το δημόσιο και το εισαγωγικό εμπόριο δημιουργούσαν θέσεις εργασίας που βασίζονταν στα δανεικά εκτόνωνε την κρίση της απασχόλησης.
Τώρα, τα δανεικά τελείωσαν και ήρθε ή ώρα να διαπιστώσουμε πως οι συλλογικές συμβάσεις και τα κεκτημένα χωρίς την υποστήριξη του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης εργασίας αποτελούν κενό γράμμα, ένα άδειο πουκάμισο, όπως λέει και ο ποιητής.
Η χώρα μας άργησε να το καταλάβει αυτό γιατί τα μέσα ενημέρωσης και τα πανεπιστήμια κυριαρχούνται με μια ακατάσχετη αριστερόστροφη φλυαρία σε ό,τι αφορά την ερμηνεία του κόσμου.
Πράγματα τα οποία σε οποιαδήποτε ανεπτυγμένη κοινωνία του κόσμου θεωρούνται αυτονόητα, όπως εργασία, πειθαρχία, απόλυση, κέρδος, δικαιώματα και υποχρεώσεις, στην Ελλάδα, πρέπει τα ανακαλύψουμε από την αρχή.
Καθώς η παρασιτοκρατία και η κομματοκρατία μπορούν μόνο να καταναλώνουν πλούτο και όχι να παράγουν, συγκροτούν πάντα μια φθίνουσα συνάρτηση.
Μοιραία λοιπόν ήταν θέμα χρόνου η σύγκρουση με την πραγματικότητα και η συντριβή του ελληνικού «σοβιετίζοντος» παρασιτικού μοντέλου. Η πραγματικότητα ουδόλως συγκινείται αν οι επιτήδειοι έχουν βαφτίσει το σοβιετικό παρασιτισμό σαν νεοφιλελευθερισμό. Όπως η χοληστερίνη ουδόλως συγκινείται αν οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να το καταβροχθίσουν.
Προσεχώς πιο φτωχοί
Προσεχώς πιο φτωχοί λοιπόν. Πόσο; Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Πάντως θα πρέπει να υπολογίζουμε τον αντίκτυπο που θα έχει στην οικονομική μας δραστηριότητα η εξάλειψη των 9-10 δισ. ευρώ του πρωτογενούς ελλείμματος των κρατικών δαπανών.
Φτάνουν στο ύψος των 2/3 των δαπανών για μισθούς στο δημόσιο.
Μια άλλη παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η επίπτωση της δραστικής μείωσης του εμπορικού ελλείμματος το οποίο το 2010 έφτασε τα 20 δισ. ευρώ.
Οι Κενσιανίζοντες, λόγω ροπής στη συνήθεια να χαϊδεύουν τα αυτιά του «κοπαδιού», δεν κάνουν λάθος όταν υποστηρίζουν πως η επέκταση της ζήτησης θα μας βγάλει από την κρίση. Απλά, δεν πρόκειται για την επέκταση της ζήτησης στην Ελλάδα, αλλά στη Γερμανία που έκανε την «δίαιτα» και τα περιθώρια.
Η αύξηση της ζήτησης στη Γερμανία θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση, αφού πρώτα το παρασιτικό μοντέλο με την «δίαιτα» αποσαθρωθεί και αντικατασταθεί...
Η Ελλάδα, τηρουμένων των αναλογιών, θα περάσει το σοκ που πέρασαν και περνάνε ακόμη οι σοβιετικές οικονομίες μετά την χρεοκοπία και κατάρρευσή τους.
Μετά τη μετανάστευση των νέων επιστημόνων θα ακολουθήσει η μετανάστευση των ανειδίκευτων με χειρότερους όρους.
Πηγή:www.capital.gr
>>Κοινός παρανομαστής των δύο πρώτων σεναρίων που είναι και τα επικρατέστερα, είναι η μείωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας μας που για πολλά χρόνια, με τα δανεικά, έζησε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της.<<
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ως γενικώς κοινωνικό, όπως το "μαζί τα φάγαμε". Χρησιμοποιώ τον όρο λάθος γιατί δεν θέλω να πιστέψω ότι γίνεται επί τούτου.
Ναι, πολλά εκατομμύρια Ελλήνων έζησαν με περισσότερα από όσα έπρεπε. Όταν όμως δίνεις σε κάποιον που βγάζει 100,000 δραχμές άλλες τόσες, αλλά αυξάνεις το μπουκαλάκι νερό από 30 δραχμές σε 175 δραχμές, ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΕΙΣ εισόδημα.
Οι λίγες χιλιάδες που καρπώθηκαν τα κέρδη από την αύξηση των τιμών και της τραπεζικής πίστωσης είτε τα απέσυραν εκτός Ελλάδος, συνεπώς έσπασαν τον κύκλο που, ενδεχομένως, να μπορούσε να χρηματοδοτήσει κάποιας μορφής άρρωστη μεγέθυνση, είτε κατανάλωσαν πολυτελή αγαθά που και δεν είχαν παραγωγικό αποτέλεσμα εντός Ελλάδος και διαστρεύλωσαν τα καταναλωτικά πρότυπα του μέσου Έλληνα.
Ως προς το σύνολο δε, η προεξόφληση της ευημερίας των μελλοντικών γενεών εις όφελος της εξυπηρέτησης του προαναφερθέντος σαθρού προτύπου κατανάλωσης έχει δημιουργήσει μια εύλογη ανάγκη για άμεση εφαρμογή επανορθωτικών πολιτικών.
Ένα ανοικτό μυαλό όπως εσύ Anaconda, και να λες: «...δεν θέλω να το πιστέψω...» ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πάει να πει... δεν θέλω;
Τι δουλειά έχει η "θέληση" ; έτσι όπως το θέτεις, φαίνεται σαν να σε εμποδίζει μιά συναισθηματικής φύσης φοβία, απ' το να παραδεχθεί η συνείδησή σου, αυτό που σου λέει η -κοινώς παραδεκτή- οξύτατη και διεισδητική λογική σου, ως λογικό συμπέρασμα.
Κατά τ' άλλα... και πολύ ασχολήθηκες με τον "κύριο" Στούπα.
Τον υπάλληλο του... κολητού του "κινέζου"...
Την πολύ καλημέρα μου
Υπογραφή
Ο... "ανύπαρκτος" κοινός νους
Το ότι η προσαρμογή θα έχει τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται δεν έχω καμία αμφιβολία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα σε όοολες τις επιλογές κανείς όμως δεν μίλησε και μιλάει πια για την επιλογή που συμφέρει εμάς: Την αναδιάρθρωση που συμφέρει ΕΜΑΣ. Για την ώρα όοολα γίνονται για τους άλλους. Αυτό δείχενι ολιγωρία και ανυπαρξία οποιουδήποτε εγχωρίου πολιτικού συστήματος. (Εκτός εάν το "ΕΜΑΣ" περιγράφεται από 1-2 εγχώριους τσιφλικάδες, που "αυτοί ξέρουν".)
Τί να κάνω καλέ μου φίλε κοινέ νου! Προσπαθώ μέσω ενός Αριστοφανικού λόγου να δώσω το κατάλληλο μήνυμα που έπιασες αμέσως!
ΑπάντησηΔιαγραφήarchaeopteryx, η απάντηση στο ερώτημα που θέτεις, επικαλούμενος ξανά τον Αριστοφανικό λόγο, έχουν ήδη παραχθεί από τη Μονάδα Στρατηγικής Υποστήριξης...
Κύριε Στούπα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Πάμπερς σε Ευρώ θα μας συμφέρουν ΛΕΤΕ;
Δέστε και από μια άλλη γεωπολιτική μαθιά γιατί επιλέχθηκε η Ελλάς ως αποδιοπομπαίος τράγος. Οι λαοί θα δαχτυλοδείχνουν την Ελλάς, ως υπαίτιο μιας ευρωπαϊκής και ενδεχομένως πλανητικής κατάρρευσης. Κάποιοι παρασκηνιακά το σχεδίασαν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια που ασχολείστε με γεωπολιτική και σας ενδιαφέρει η γεωπολιτική, διαβάστε το παρακάτω και σινάφι άρθρα του Παναγιώτη Τραϊανού. Θα πάρετε μια εικόνα του πλανητικού παρασκηνίου. Ένα παρασκήνιο που άρχισε να στήνεται, τότε που ο Πέτρος και ο Παύλος σε συνεργασία με κάποιους ρωμαίους συγκλητικούς και Έλληνες δωδωναίους, άρχισαν να στήνουν το διαχρονικό νοητικό όπλο κατά των ελλήνων, που λέγεται ιουδεοχριστιανισμος.
“Γερμανία”… το χαϊβάνι της Ευρώπης
http://diktyoellinwn.wordpress.com/2011/09/21/%E2%80%9C%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%E2%80%9D-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%8A%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82/
Δέστε και από μια άλλη γεωπολιτική μαθιά γιατί επιλέχθηκε η Ελλάς ως αποδιοπομπαίος τράγος. Οι λαοί θα δαχτυλοδείχνουν την Ελλάς, ως υπαίτιο μιας ευρωπαϊκής και ενδεχομένως πλανητικής κατάρρευσης. Κάποιοι παρασκηνιακά το σχεδίασαν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια που ασχολείστε με γεωπολιτική και σας ενδιαφέρει η γεωπολιτική, διαβάστε το παρακάτω και σινάφι άρθρα του Παναγιώτη Τραϊανού. Θα πάρετε μια εικόνα του πλανητικού παρασκηνίου. Ένα παρασκήνιο που άρχισε να στήνεται, τότε που ο Πέτρος και ο Παύλος σε συνεργασία με κάποιους ρωμαίους συγκλητικούς και Έλληνες δωδωναίους, άρχισαν να στήνουν το διαχρονικό νοητικό όπλο κατά των ελλήνων, που λέγεται ιουδεοχριστιανισμος.
“Γερμανία”… το χαϊβάνι της Ευρώπης
http://diktyoellinwn.wordpress.com/2011/09/21/%E2%80%9C%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%E2%80%9D-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%8A%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82/
Πολλά σενάρια "προβλέψεων" για το μέλλον μας ακούγονται και άλλα τόσα θα ακουστούν. Θα πρέπει όμως, πρώτα απ΄όλα να έχουμε υπ΄όψη μας ότι η Ελλάδα βρέθηκε ανάμεσα σε συμπληγάδες μιας μεγάλης νομισματικής αντιπαράθεσης. Η εξέλιξή μας θα καθοριστεί από τον καλύτερο παίκτη της οικονομικής σκακιέρας και ακόμα, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποιός θα είναι. Ωστόσο, ο εγκλωβισμός μας μέσα στην απόγνωση και εθνική κατάθλιψη, σκοτεινιάζει το ήδη θολό τοπίο. Ομως η αρχή "βλέπε για να προβλέπεις, πρόβλεπε για να ζείς..", ισχύει πάντα. Ελίνα
ΑπάντησηΔιαγραφή