Αθήνα και Λευκωσία προβληματίζονται για τη στάση που θα κρατήσουν στον ΟΗΕ, καθώς δεν θέλουν να διαταραχθούν οι σχέσεις με το Ισραήλ
Η μεγάλη "μάχη" για το Παλαιστινιακό, η οποία όμως εμπλέκει ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, μεταφέρεται από την επόμενη εβδομάδα στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, όπου η Παλαιστινιακή Αρχή θα επιδιώξει την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
Οι Παλαιστίνιοι, εκμεταλλευόμενοι το ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον, έχουν δηλώσει ότι θα ζητήσουν από τα Ηνωμένα Εθνη την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, δημιουργώντας τετελεσμένα στις ήδη αποτελματωμένες συνομιλίες και φέρνοντας σε δύσκολη θέση τις χώρες της Ε.Ε., καθώς οι 27 δύσκολα θα επιτύχουν τη διατύπωση κοινής ευρωπαϊκής θέσης.
Παρά τις συνεχείς δηλώσεις, δεν είναι γνωστό ποια τακτική θα ακολουθήσουν στα Ηνωμένα Εθνη οι Παλαιστίνιοι, αν και οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είτε θα προσφύγουν στο ΣΑ, που όμως το βέτο των ΗΠΑ είναι δεδομένο, είτε στη Γ.Σ. του ΟΗΕ που όμως δεν μπορεί να αποδώσει ιδιότητα ανεξάρτητου κράτους.
Καλά ενημερωμένη διπλωματική πηγή εξέφραζε την εκτίμηση ότι οι Παλαιστίνιοι, αν και γνωρίζουν ότι η υποβολή του αιτήματός τους στο ΣΑ του ΟΗΕ δεν έχει καμία τύχη, θα υποβάλουν το αίτημα θέλοντας να ασκήσουν μια μορφή πίεσης στις ευρωπαϊκές χώρες που συμμετέχουν στη σύνθεση του Σ.Α. Εκτός των μονίμων μελών Γαλλίας και Βρετανίας, συμμετέχει επίσης η Γερμανία και η Πορτογαλία.
Το σχέδιο
Η προσδοκία των Παλαιστινίων είναι ότι εάν Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία (καθώς η Πορτογαλία είναι μάλλον δεδομένο ότι θα στηρίξει το παλαιστινιακό αίτημα) ψηφίσουν αρνητικά ή απέχουν, θα υποχρεωθούν πρακτικά να κρατήσουν θετική στάση στη Γενική Συνέλευση, εφόσον υποβληθεί ένα πιο "μετριοπαθές" σχέδιο ψηφίσματος από τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής Αρχής.
Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αρκεί η απλή πλειοψηφία των 193 χωρών-μελών, ώστε να αναγνωρισθεί το καθεστώς του "κράτους μη μέλους του ΟΗΕ" (non member state). Αυτή όμως η ιδιότητα (του non member state) πιθανόν θα αποδειχθεί αρκετή για να δώσει τη δυνατότητα στους Παλαιστίνιους να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας να κηρυχθεί παράνομος ο αποκλεισμός της Γάζας και τα άλλα μέτρα που λαμβάνει το ισραηλινό κράτος εις βάρος των παλαιστινιακών εδαφών.
Η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς εάν δεν υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή θέση θα βρεθούν στο δίλημμα είτε να υποστηρίξουν το παλαιστινιακό αίτημα είτε να ψηφίσουν αρνητικά ή αποχή, προκειμένου να μη διαταραχθεί η σχέση η οποία οικοδομείται με το Ισραήλ.
Αθήνα και Λευκωσία έχουν έναν ακόμη λόγο να προβληματίζονται με την υπόθεση της ΓΣ του ΟΗΕ, καθώς λόγω του ψευδοκράτους δεν νομιμοποιούνται να ψηφίσουν υπέρ της μονομερούς ανακήρυξης και αναγνώρισης της ανεξαρτησίας μιας κρατικής οντότητας, ενώ μάλιστα υπάρχει σε εξέλιξη διαπραγματευτική διαδικασία.
Οι Παλαιστίνιοι βολιδοσκοπούν τις ξένες κυβερνήσεις και στο πλαίσιο αυτό το βράδυ της Παρασκευής έφθασε στην Αθήνα ο απεσταλμένος της Παλαιστινιακής Αρχής Νάμπελ Σάαθ, ο οποίος ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών Σ. Λαμπρινίδη για τις επόμενες κινήσεις της παλαιστινιακής πλευράς. Οπως τόνιζαν όμως διπλωματικές πηγές, όλα θα κριθούν από το "λεκτικό" του ψηφίσματος που θα υποβληθεί στη Γ.Σ. από τους Παλαιστινίους, οι οποίοι θα επιδιώξουν να διαμορφωθεί ένα "μετριοπαθές" ψήφισμα το οποίο θα κατορθώσει έτσι να εξασφαλίσει μια μεγάλη πλειοψηφία και να απομονώσει περισσότερο το Ισραήλ.
Στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Ελληνας πρωθυπουργός θα έχει συναντήσεις τόσο με τον Μ. Αμπάς, πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, όσο και με τον εκπρόσωπο του Ισραήλ, καθώς η ελληνική πλευρά έχει προσφερθεί να διευκολύνει τη διατύπωση ενός σχεδίου ψηφίσματος, το οποίο θα καλύπτει τους Παλαιστίνιους, αλλά δεν θα απομονώνει πλήρως το Ισραήλ και συγχρόνως θα δίνει την ευκαιρία για τη διαμόρφωση κοινής θέσης της Ε.Ε.
Αυτή θα είναι και η επιδίωξη της ελληνικής πλευράς τις επόμενες εβδομάδες, μια και, όπως ίσως δεν είναι γνωστό, η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία, αλλά και η συνεργασία Κύπρου - Ισραήλ στα ενεργειακά έχει έναν απαράβατο όρο: ότι οι δύο χώρες δεν θα στηρίξουν το αίτημα των Παλαιστινίων.
Παίζει με τη φωτιά ο Ερντογάν
Νάρκη η Ανατολική Μεσόγειος
Απρόβλεπτες διαστάσεις τείνει να προσλάβει η αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ισραήλ, καθώς οι απειλές της Αγκυρας και η προσπάθεια της κυβέρνησης Ερντογάν να εμφανισθεί η Τουρκία ως η ηγέτιδα δύναμη της περιοχής ανατρέπουν δεδομένα και απειλούν ευαίσθητες ισορροπίες στην εύφλεκτη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το νέο ξέσπασμα Ερντογάν, ο οποίος απείλησε ότι όχι μόνο θα στείλει πολεμικά πλοία να συνοδεύουν την επόμενη αποστολή που θα επιχειρήσει το σπάσιμο του θαλάσσιου αποκλεισμού της Γάζας, αλλά και θα ακυρώσει την προσπάθεια του Ισραήλ να αντλήσει πόρους από την εκμετάλλευση της ΑΟΖ του, πυροδοτεί το ήδη τεταμένο κλίμα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κ. Ερντογάν σε έναν πραγματικό παροξυσμό είχε απειλήσει στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας ότι θα εφαρμόσει το Σχέδιο Γ΄ εναντίον του Ισραήλ, το οποίο προβλέπει εκτός της διακοπής των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων, τη ναυτική παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η ισραηλινή κυβέρνηση (το μετριοπαθές τουλάχιστον μέρος της) είχε επιμείνει να κρατήσει χαμηλά τους τόνους της αντιπαράθεσης με την Αγκυρα, την ίδια στιγμή όμως το εθνικιστικό στοιχείο που εκπροσωπείται από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Λίμπερμαν έριχνε λαδί στηνφωτιά.
Η απάντηση
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Τελ Αβίβ, ο κ. Λίμπερμαν θα εφαρμόσει ένα σχέδιο απάντησης των τουρκικών προκλήσεων το οποίο προβλέπει εκτός των άλλων συνεργασία με τις αρμενικές οργανώσεις στο εξωτερικό για την αναγνώριση της αρμένικης γενοκτονίας αλλά και την (αυτό είναι το πιο κρίσιμο) επαφή με στελέχη του κουρδικού ΠΚΚ.
Ο κ. Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση βρέθηκαν όμως στο στόχαστρο της ίδιας της Ευρώπης. Η Ε.Ε. κάλεσε την Τουρκία την Παρασκευή να απέχει από κάθε είδους απειλές που αποτελούν πηγή εντάσεων και μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών.
Και ενώ η Αθήνα επιχειρούσε να περάσει στα μαλακά την αντιπαράθεση αυτή με το Ισραήλ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θόδωρος Πάγκαλος σήκωνε το γάντι και εξαπέλυε επίθεση στην απέναντι πλευρά.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Πάγκαλος δεν δήλωσε μονο ότι η κάθε επίθεση εναντίον της Κύπρου θα είναι επίθεση και έναντι της Ελλάδας αλλά στράφηκε και εναντίον της Τουρκίας, δηλώνοντας ότι η ύπαρξη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής είναι πρακτικά απειλή εναντίον της χώρας μας καθώς ασκεί, όπως δήλωσε, τουρκική προπαγάνδα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η αριθμητική υπεροχή του τουρκικού ναυτικού δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην "ποιοτική" ισχύ ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα ισραηλινά υποβρύχια διαθέτουν πυραύλους που φέρουν... πυρηνικές κεφαλές.
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ
Μέτωπο για το Ισραήλ και στην Αίγυπτο
Λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει σε ολόκληρη την περιοχή, έριξε το ξέσπασμα Αιγυπτίων διαδηλωτών με στόχο το κτίριο τη ισραηλινής πρεσβείας στο Κάιρο, την Παρασκευή. Το προσωπικό της πρεσβείας διασώθηκε με την παρέμβαση την τελευταία στιγμή των αιγυπτιακών δυνάμεων και επέστρεψε στο Τελ Αβίβ με δύο στρατιωτικά αεροπλάνα που είχαν πετάξει στο Κάιρο από το Ισραήλ και ήταν σε επιφυλακή για κάθε ενδεχόμενο.
Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν εκρηκτικό κλίμα στην περιοχή καθώς το Ισραήλ για πρώτη φορά μετά το 1979, όταν υπέγραψε την ειρηνευτική συμφωνία με την Αίγυπτο, κινδυνεύει να απομονωθεί πλήρως, βλέποντας να διαταράσσονται οι σχέσεις του με τις δύο μουσουλμανικές χώρες που αποτελούσαν στρατηγικά στηρίγματά του: την Τουρκία και την Αίγυπτο. Ευθύνες υπάρχουν όμως στην ισραηλινή ηγεσία, η οποία δεν έχει δώσει "ανάσα" στην ειρηνευτική διαδικασία επιμένοντας στην πολιτική του εποικισμού και διατηρώντας την αδιέξοδη πολιτική του αποκλεισμού στη Γάζα.
Η επίθεση μάλιστα ισραηλινών δυνάμεων πριν από μερικές ημέρες στα σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο που είχε θύματα και έξι Αιγυπτίους τροφοδότησε ακόμη περισσότερο το αντιισραηλινό μένος. Τις επόμενες εβδομάδες, με αφορμή τις εξελίξεις στη Γ.Σ του ΟΗΕ, αναμένεται κλιμάκωση αντιισραηλινών διαδηλώσεων σε όλο τον αραβικό κόσμο αλλά και στα Παλαιστινιακά εδάφη. Το Ισραήλ γίνεται πάντοτε επικίνδυνο όταν βρίσκεται στριμωγμένο και η κατάσταση αυτή αφορά βεβαίως και την Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες φαίνεται να είναι τα μοναδικά "στηρίγματα" που του έχουν απομείνει στην περιοχή.
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
Έθνος
Η μεγάλη "μάχη" για το Παλαιστινιακό, η οποία όμως εμπλέκει ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, μεταφέρεται από την επόμενη εβδομάδα στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, όπου η Παλαιστινιακή Αρχή θα επιδιώξει την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
Οι Παλαιστίνιοι, εκμεταλλευόμενοι το ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον, έχουν δηλώσει ότι θα ζητήσουν από τα Ηνωμένα Εθνη την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, δημιουργώντας τετελεσμένα στις ήδη αποτελματωμένες συνομιλίες και φέρνοντας σε δύσκολη θέση τις χώρες της Ε.Ε., καθώς οι 27 δύσκολα θα επιτύχουν τη διατύπωση κοινής ευρωπαϊκής θέσης.
Παρά τις συνεχείς δηλώσεις, δεν είναι γνωστό ποια τακτική θα ακολουθήσουν στα Ηνωμένα Εθνη οι Παλαιστίνιοι, αν και οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είτε θα προσφύγουν στο ΣΑ, που όμως το βέτο των ΗΠΑ είναι δεδομένο, είτε στη Γ.Σ. του ΟΗΕ που όμως δεν μπορεί να αποδώσει ιδιότητα ανεξάρτητου κράτους.
Καλά ενημερωμένη διπλωματική πηγή εξέφραζε την εκτίμηση ότι οι Παλαιστίνιοι, αν και γνωρίζουν ότι η υποβολή του αιτήματός τους στο ΣΑ του ΟΗΕ δεν έχει καμία τύχη, θα υποβάλουν το αίτημα θέλοντας να ασκήσουν μια μορφή πίεσης στις ευρωπαϊκές χώρες που συμμετέχουν στη σύνθεση του Σ.Α. Εκτός των μονίμων μελών Γαλλίας και Βρετανίας, συμμετέχει επίσης η Γερμανία και η Πορτογαλία.
Το σχέδιο
Η προσδοκία των Παλαιστινίων είναι ότι εάν Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία (καθώς η Πορτογαλία είναι μάλλον δεδομένο ότι θα στηρίξει το παλαιστινιακό αίτημα) ψηφίσουν αρνητικά ή απέχουν, θα υποχρεωθούν πρακτικά να κρατήσουν θετική στάση στη Γενική Συνέλευση, εφόσον υποβληθεί ένα πιο "μετριοπαθές" σχέδιο ψηφίσματος από τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής Αρχής.
Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αρκεί η απλή πλειοψηφία των 193 χωρών-μελών, ώστε να αναγνωρισθεί το καθεστώς του "κράτους μη μέλους του ΟΗΕ" (non member state). Αυτή όμως η ιδιότητα (του non member state) πιθανόν θα αποδειχθεί αρκετή για να δώσει τη δυνατότητα στους Παλαιστίνιους να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας να κηρυχθεί παράνομος ο αποκλεισμός της Γάζας και τα άλλα μέτρα που λαμβάνει το ισραηλινό κράτος εις βάρος των παλαιστινιακών εδαφών.
Η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς εάν δεν υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή θέση θα βρεθούν στο δίλημμα είτε να υποστηρίξουν το παλαιστινιακό αίτημα είτε να ψηφίσουν αρνητικά ή αποχή, προκειμένου να μη διαταραχθεί η σχέση η οποία οικοδομείται με το Ισραήλ.
Αθήνα και Λευκωσία έχουν έναν ακόμη λόγο να προβληματίζονται με την υπόθεση της ΓΣ του ΟΗΕ, καθώς λόγω του ψευδοκράτους δεν νομιμοποιούνται να ψηφίσουν υπέρ της μονομερούς ανακήρυξης και αναγνώρισης της ανεξαρτησίας μιας κρατικής οντότητας, ενώ μάλιστα υπάρχει σε εξέλιξη διαπραγματευτική διαδικασία.
Οι Παλαιστίνιοι βολιδοσκοπούν τις ξένες κυβερνήσεις και στο πλαίσιο αυτό το βράδυ της Παρασκευής έφθασε στην Αθήνα ο απεσταλμένος της Παλαιστινιακής Αρχής Νάμπελ Σάαθ, ο οποίος ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών Σ. Λαμπρινίδη για τις επόμενες κινήσεις της παλαιστινιακής πλευράς. Οπως τόνιζαν όμως διπλωματικές πηγές, όλα θα κριθούν από το "λεκτικό" του ψηφίσματος που θα υποβληθεί στη Γ.Σ. από τους Παλαιστινίους, οι οποίοι θα επιδιώξουν να διαμορφωθεί ένα "μετριοπαθές" ψήφισμα το οποίο θα κατορθώσει έτσι να εξασφαλίσει μια μεγάλη πλειοψηφία και να απομονώσει περισσότερο το Ισραήλ.
Στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Ελληνας πρωθυπουργός θα έχει συναντήσεις τόσο με τον Μ. Αμπάς, πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, όσο και με τον εκπρόσωπο του Ισραήλ, καθώς η ελληνική πλευρά έχει προσφερθεί να διευκολύνει τη διατύπωση ενός σχεδίου ψηφίσματος, το οποίο θα καλύπτει τους Παλαιστίνιους, αλλά δεν θα απομονώνει πλήρως το Ισραήλ και συγχρόνως θα δίνει την ευκαιρία για τη διαμόρφωση κοινής θέσης της Ε.Ε.
Αυτή θα είναι και η επιδίωξη της ελληνικής πλευράς τις επόμενες εβδομάδες, μια και, όπως ίσως δεν είναι γνωστό, η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία, αλλά και η συνεργασία Κύπρου - Ισραήλ στα ενεργειακά έχει έναν απαράβατο όρο: ότι οι δύο χώρες δεν θα στηρίξουν το αίτημα των Παλαιστινίων.
Παίζει με τη φωτιά ο Ερντογάν
Νάρκη η Ανατολική Μεσόγειος
Απρόβλεπτες διαστάσεις τείνει να προσλάβει η αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ισραήλ, καθώς οι απειλές της Αγκυρας και η προσπάθεια της κυβέρνησης Ερντογάν να εμφανισθεί η Τουρκία ως η ηγέτιδα δύναμη της περιοχής ανατρέπουν δεδομένα και απειλούν ευαίσθητες ισορροπίες στην εύφλεκτη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το νέο ξέσπασμα Ερντογάν, ο οποίος απείλησε ότι όχι μόνο θα στείλει πολεμικά πλοία να συνοδεύουν την επόμενη αποστολή που θα επιχειρήσει το σπάσιμο του θαλάσσιου αποκλεισμού της Γάζας, αλλά και θα ακυρώσει την προσπάθεια του Ισραήλ να αντλήσει πόρους από την εκμετάλλευση της ΑΟΖ του, πυροδοτεί το ήδη τεταμένο κλίμα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κ. Ερντογάν σε έναν πραγματικό παροξυσμό είχε απειλήσει στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας ότι θα εφαρμόσει το Σχέδιο Γ΄ εναντίον του Ισραήλ, το οποίο προβλέπει εκτός της διακοπής των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων, τη ναυτική παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η ισραηλινή κυβέρνηση (το μετριοπαθές τουλάχιστον μέρος της) είχε επιμείνει να κρατήσει χαμηλά τους τόνους της αντιπαράθεσης με την Αγκυρα, την ίδια στιγμή όμως το εθνικιστικό στοιχείο που εκπροσωπείται από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Λίμπερμαν έριχνε λαδί στηνφωτιά.
Η απάντηση
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Τελ Αβίβ, ο κ. Λίμπερμαν θα εφαρμόσει ένα σχέδιο απάντησης των τουρκικών προκλήσεων το οποίο προβλέπει εκτός των άλλων συνεργασία με τις αρμενικές οργανώσεις στο εξωτερικό για την αναγνώριση της αρμένικης γενοκτονίας αλλά και την (αυτό είναι το πιο κρίσιμο) επαφή με στελέχη του κουρδικού ΠΚΚ.
Ο κ. Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση βρέθηκαν όμως στο στόχαστρο της ίδιας της Ευρώπης. Η Ε.Ε. κάλεσε την Τουρκία την Παρασκευή να απέχει από κάθε είδους απειλές που αποτελούν πηγή εντάσεων και μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών.
Και ενώ η Αθήνα επιχειρούσε να περάσει στα μαλακά την αντιπαράθεση αυτή με το Ισραήλ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θόδωρος Πάγκαλος σήκωνε το γάντι και εξαπέλυε επίθεση στην απέναντι πλευρά.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Πάγκαλος δεν δήλωσε μονο ότι η κάθε επίθεση εναντίον της Κύπρου θα είναι επίθεση και έναντι της Ελλάδας αλλά στράφηκε και εναντίον της Τουρκίας, δηλώνοντας ότι η ύπαρξη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής είναι πρακτικά απειλή εναντίον της χώρας μας καθώς ασκεί, όπως δήλωσε, τουρκική προπαγάνδα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η αριθμητική υπεροχή του τουρκικού ναυτικού δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην "ποιοτική" ισχύ ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα ισραηλινά υποβρύχια διαθέτουν πυραύλους που φέρουν... πυρηνικές κεφαλές.
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ
Μέτωπο για το Ισραήλ και στην Αίγυπτο
Λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει σε ολόκληρη την περιοχή, έριξε το ξέσπασμα Αιγυπτίων διαδηλωτών με στόχο το κτίριο τη ισραηλινής πρεσβείας στο Κάιρο, την Παρασκευή. Το προσωπικό της πρεσβείας διασώθηκε με την παρέμβαση την τελευταία στιγμή των αιγυπτιακών δυνάμεων και επέστρεψε στο Τελ Αβίβ με δύο στρατιωτικά αεροπλάνα που είχαν πετάξει στο Κάιρο από το Ισραήλ και ήταν σε επιφυλακή για κάθε ενδεχόμενο.
Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν εκρηκτικό κλίμα στην περιοχή καθώς το Ισραήλ για πρώτη φορά μετά το 1979, όταν υπέγραψε την ειρηνευτική συμφωνία με την Αίγυπτο, κινδυνεύει να απομονωθεί πλήρως, βλέποντας να διαταράσσονται οι σχέσεις του με τις δύο μουσουλμανικές χώρες που αποτελούσαν στρατηγικά στηρίγματά του: την Τουρκία και την Αίγυπτο. Ευθύνες υπάρχουν όμως στην ισραηλινή ηγεσία, η οποία δεν έχει δώσει "ανάσα" στην ειρηνευτική διαδικασία επιμένοντας στην πολιτική του εποικισμού και διατηρώντας την αδιέξοδη πολιτική του αποκλεισμού στη Γάζα.
Η επίθεση μάλιστα ισραηλινών δυνάμεων πριν από μερικές ημέρες στα σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο που είχε θύματα και έξι Αιγυπτίους τροφοδότησε ακόμη περισσότερο το αντιισραηλινό μένος. Τις επόμενες εβδομάδες, με αφορμή τις εξελίξεις στη Γ.Σ του ΟΗΕ, αναμένεται κλιμάκωση αντιισραηλινών διαδηλώσεων σε όλο τον αραβικό κόσμο αλλά και στα Παλαιστινιακά εδάφη. Το Ισραήλ γίνεται πάντοτε επικίνδυνο όταν βρίσκεται στριμωγμένο και η κατάσταση αυτή αφορά βεβαίως και την Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες φαίνεται να είναι τα μοναδικά "στηρίγματα" που του έχουν απομείνει στην περιοχή.
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
Έθνος
Oi Έλληνες αταλάντευτα υποστήριζαν τις Αραβικές υποθέσεις επι σειρά ετών και οι καλοί μας φίλοι έκαναν τις επενδύσεις στην Τουρκία έδωσαν τεράστιες κατασκευαστικές εργασίες σε όλα τα Αραβικά κράτη και εν τέλει όλοι ανεξαιρέτως οι Άραβες είναι αντίθετοι στην δυνατότητα της Ελλάδας
ΑπάντησηΔιαγραφήνα γίνει πετρελαιοπαραγωγός χώρα,πχ Αίγυπτος και Λιβύη αρνήθηκαν να δώσουν την συναίνεσή τους για την Ελληνική ΑΟΖ.
Συναισθηματισμός δεν υπάρχει συμφέρον υπάρχει ψηφίζουν κατά και να φροντίσουν να το εξαργηρώσουν.
Κάποια σημερινά νέα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε χημικά όπλα οι Τούρκοι κατά του ΡΚΚ
Ισραήλ: τεχνολογίες για αναχαίτιση εμπορικών πλοίων χωρίς χρήση βίας
'Turkish hackers preparing cyber attack on Israeli sites'
Turkey Asks U.S. to Base Predators There: Report
'Israeli guards at Cairo embassy fired shots into the air'
Σχόλιο: 15 περίπου χρόνια μετά την υπόθεση Οτσαλάν και τα περιστατικά στις ελληνικές πρεσβείες υπάρχουν Έλληνες ένοπλοι φρουροί στις πρεσβείες μας ή τουλάχιστον σε κάποιες, όπως κάνει το Ισραήλ; Ή ακόμα δεν μάθαμε!;
"Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η αριθμητική υπεροχή του τουρκικού ναυτικού δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην "ποιοτική" ισχύ ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα ισραηλινά υποβρύχια διαθέτουν πυραύλους που φέρουν... πυρηνικές κεφαλές."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφορά των ... πυρηνικών κεφαλών δεν έχουν σημασία σε ένα θερμό επεισόδιο ή σε μία σύγκρουση απέναντι στο Ισραήλ.
Αν ήταν έτσι τότε σε πολλές περιπτώσεις μη πυρηνικές χώρες δεν θα έρχονταν σε σύγκρουση με πυρηνικές. Υπάρχει το παράδειγμα του Αραβο-ισραηλινού πολέμου του 1973 που αν και το Ισραήλ βρέθηκε περικυκλωμένο και σε σύγκρουση σε όλα τα χερσαία σύνορά του δεν τόλμησε να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά όπλα.
Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα όπως η σύγκρουση Αργεντινής - Μεγ. Βρετανίας για τα νησιά Φώκλαντ ή και τα αυτονομιστικά ένοπλα κινήματα των Τσετσένων, η πιο πρόσφατα πολεμική σύγκρουση Γεωργίας-Ρωσίας και βέβαια δεν έγινε καν χρήση μικρής ισχύος πυρηνικού όπλου (πχ βόμβας νετρονίων) στο μέτωπο του Αφγανιστάν.
Το πιο πιθανό είναι η χρήση ενός πυρηνικού όπλου μόνο σαν ύστατη προσπάθεια του κράτους που την κατέχει από την πλήρη ήττα όταν βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου με άλλο κράτος.
Η Τουρκία πάντως, έχει μεγάλη όρεξη για σαματάδες με το Ισραήλ και τότε, να δούμε τι θα κάνει ο "καρντάσης" Γκιόργκο με τον Ερντογάν και με τον Νετανιάχου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩρα να ξαναθυμηθούμε κανέναν μύθο του Αισώπου μου φαίνεται.
"Ου συ με λοιδωρείς, αλλ΄ο τόπος.."
Ελίνα
Ο Γιοργκο δεν θα κάνει τίποτε. Παρακαλάει να ανοίξει η γη να τον καταπιεί αλλά και αυτή η ρημάδα δεν ανοίγει... Τέλος πάντων, ότι του τηλεφωνήσουν θα "κάνει"...
ΑπάντησηΔιαγραφή