28/8/14

Προσοχή στο εμπορικό ισοζύγιο

Η πρόσφατη ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) που αναφέρεται την πορεία του εμπορικού ισοζυγίου στο πρώτο εξάμηνο του 2014 καλό θα είναι να σημάνει συναγερμό πριν είναι αργά.
Μετά το συμμάζεμα των τελευταίων ετών λόγω της οικονομικής κρίσης, που είχε ως συνέπεια τη μεγάλη μείωση του εμπορικού ελλείμματος κυρίως λόγω της μείωσης των εισαγωγών, στο πρώτο εξάμηνο του 2014 παρατηρείται μια τάση εκτροχιασμού, που θυμίζει τις «παλιές καλές εποχές» όταν η Ελλάς παρουσίαζε αναποτελεσματικότητα στις εξαγωγικές της προσπάθειες, πραγματοποιούσε όμως απερίσκεπτα εισαγωγές πέραν των δυνατοτήτων της και μάλιστα κυρίως καταναλωτικών αγαθών υψηλής ποιότητας και φυσικά αντίστοιχων τιμών.

Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση, το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδος στο πρώτο εξάμηνο του 2014 αυξήθηκε κατά 9,6% σε 10,6 δισ. ευρώ από 9,6 δισ. ευρώ που ήταν στο πρώτο εξάμηνο του 2013. Η αύξηση αυτή οφείλεται πρωτίστως στη μείωση των εξαγωγών κατά 4,6%, από 13,8 δισ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2013 σε 13,1 δισ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2014, αλλά και στην αύξηση των εισαγωγών στο ίδιο διάστημα κατά 1,2%, από 23,5 δισ. ευρώ σε 23,7 δισ. ευρώ. Αν μάλιστα δεν λάβουμε υπόψη τα πετρελαιοειδή, η αύξηση των εισαγωγών είναι 8,9%.

Τα πιο πάνω στατιστικά στοιχεία δημιουργούν υποψίες, ότι η κυβερνητική προσπάθεια να δημιουργήσει «ζωντάνια» στην αγορά έχει στραφεί σε λάθος κατεύθυνση και με «τεχνητές αναπνοές» (ανοικτά εμπορικά καταστήματα τις Κυριακές, αύξηση του αριθμού των εμποροϋπαλλήλων σε συνδυασμό με μείωση των μισθών τους) προσπαθεί να «ρίξει χρήμα» στην κατανάλωση, που οδηγεί όμως σε αύξηση των εισαγωγών, ενώ θα έπρεπε οι όποιες οικονομικές δυνατότητες να αξιοποιούνται προς την κατεύθυνση αύξησης των εξαγωγών. Το ζητούμενο δεν είναι «να ζωντανέψει η αγορά» πουλώντας περισσότερα εισαγόμενα ενδύματα, υποδήματα, τσάντες και άλλα παρόμοια, αλλά να ζωντανέψει η οικονομία δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας στον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας, που θα παράγει προϊόντα προς εξαγωγή ή έστω προς υποκατάσταση των εισαγωγών με πολλαπλασιαστικές θετικές επενέργειες.

Δυστυχώς οι πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις στις οποίες σύρεται απερίσκεπτα η Ελλάς έχουν ως συνέπεια τον περαιτέρω περιορισμό των προοπτικών των ελληνικών εξαγωγών και γίνεται σαφές, ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος αγνοεί τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής που θα έπρεπε να διαθέτει η χώρα μας. Θεωρητικά, στα καθήκοντα των ελληνικών διπλωματικών αποστολών στο εξωτερικό περιλαμβάνεται και η εξυπηρέτηση, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, των οικονομικών και εμπορικών συμφερόντων της Ελλάδος. Στην πράξη, όταν αυτό συμβαίνει αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Αντίθετα μάλιστα, οι συνδικαλιστικοί μηχανισμοί του υπουργείου Εξωτερικών σε συνεργασία με κάποια μη συνδικαλιστικά «λαμπερά» μυαλά του συγκεκριμένου υπουργείου έχουν καταφέρει μέσα στην τελευταία δεκαετία να αδρανοποιήσουν πλήρως το εργαλείο της Οικονομικής Διπλωματίας βλέποντάς το σαν ανταγωνιστική απειλή. Τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα…

Δεν είναι γνωστό αν ξυπνήσουν εγκαίρως στην Ευρ. Ένωση και με την όποια πρόφαση τα «λαμπερά» μυαλά των Βρυξελλών καταργήσουν τις αυτοκαταστροφικές εμπορικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσσίας, η οποία κλείνει συμφωνίες, τη μια μετά την άλλη, με ανταγωνιστές, όπως η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Αργεντινή και άλλες χώρες, οι οποίες δημιουργούν μακροχρόνια ερείσματα στη ρωσσική αγορά σε βάρος των μέχρι πρόσφατα προμηθευτών της. Δυστυχώς, δεν είναι επίσης γνωστό αν το υπουργείο Εξωτερικών θα καταφέρει να πραγματοποιήσει την υπέρβαση και να λειτουργεί εξυπηρετώντας τους σκοπούς, τους οποίους επιθυμούν οι Έλληνες να εξυπηρετεί.

Γεώργιος Ε. Δουδούμης, Οικονομολόγος-Συγγραφέας
τ. Γενικός Σύμβουλος Οικονομικών & Εμπορικών Υποθέσεων Υπουργείου Εξωτερικών
gdoudoumis@yahoo.com

5 σχόλια:

  1. Τι μας ξενίζει; Αφού οι ντόπιοι τοποτηρητές ξένων συμφερόντων μάς απαγορεύουν να κατασκευάσουμε ό,τιδήποτε, περιμέναμε κάτι διαφορετικό;
    Είπαμε. Καλά γκαρσόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ioannes

    Ποιος, πότε και πώς (προπαντός πώς) σού απαγόρευσε/απαγορεύει να κατασκευάσεις ο,τιδήποτε;

    Εγώ απορώ πώς διαδόθηκε αυτό το παραμύθι, που μάς βολεύει να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα και από ποιους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Nativist
    Πότε: από το 1974 και τον ερχομό του Καραμανλή.
    Πως: μεταξύ άλλων με την απαγόρευση των κρατικών επιδοτήσεων και βοηθειών που επιβλήθηκε στην Ελλάδα για να μπει στη τότε ΕΟΚ.

    Δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί κατατρίφτηκε ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ η ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα; και μη μου επαλαμβάνεις τις αρλούμπες περί συνδικαλιστών...

    Αν είναι ένα θέμα που κατέχω, ίσως και μοναδικό, είναι αυτό της ναυπηγικής βιομηχανίας καθώς το έζησα από πρώτο χέρι και όπως λέει ο ioannes, όλοι οι εργαζόμενοι βρέθηκαν γκαρσόνια (η παρεμφερή επαγγέλματα) η δημόσιοι υπάλληλοι.

    Χάθηκε σε μια δεκαετία μια πολύτιμη βιομηχανική τεχνογνωσία.

    Τώρα, πως δεν το βλέπεις εσύ, το έχω απορία καθώς γνωρίζω από παλιά σχόλια ότι ο βίος μας στη Ελλάδα ήταν παράλληλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κριστιάν,

    Είναι παραμύθι ότι μάς απαγόρευσαν/εμπόδισαν να παράγομε ο,τιδήποτε και δη ο Καραμανλής.

    Η Ελλάδα έλαβε από την ΕΟΚ περί τα € 100 δισ. υπό μορφήν επιδοτήσεων, για να εκσυγχρονίσει και επεκτείνει την οικονομία και παραγωγή της σε όλους τους τομείς (βιομηχανία, βιοτεχνία, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία - ξεχνώ κάτι;).

    Άλλο αν τα λεφτά φαγώθηκαν από τους επιδοτηθέντες (πλην ελαχίστων έως ολίγων εξαιρέσεων) και αντί να γίνομε καλύτεροι και ισχυρότεροι, μετατρέψαμε τις επιδοτήσεις σε πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, κότερα κλπ. Έτσι είδαμε το φαινόμενο οι μεν βιομήχανοι, παραγωγοί κλπ. να ευημερούν, οι δεν επιχειρήσεις των να καταρρέουν, μετά την παύση των κρατικών επιδοτήσεων.

    Και ερωτώ: Θεωρείς υγιή οικονομία την βασιζομένη σε κρατικές επιδοτήσεις;

    Όσον αφορά στην ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα, δεν ξέρω κατά πόσον έχεις δίκιο, διότι δεν ξέρω την περίπτωση λεπτομερώς (ανήκω, βλέπεις, στην θλιβερή μειονότητα εκείνων που ομολογούν πως τα ξέρουν όλα), αλλά η περίπτωσή της αναιρεί τα όσα γράφω παραπάνω;

    Να προσθέσω ακόμη ότι χρησιμοποιήσαμε και απάτη στις επιδοτήσεις με τα γνωστά "πανωγραψίματα". Δηλώναμε ζώα, ελιές, αμπέλια κλπ., που δεν είχαμε και τώρα μάς ζητά η ΕΕ επιστροφές και με το δίκιο της. Ο Καραμανλής μάς είπε να τα κάνομε αυτά; Το ελληνικό κράτος γιατί δεν ήλεγχε πού και πόσες επιδοτήσεις δίδονται; Δεν φανταζόταν ότι κάποια μέρα αυτά θα αποκαλυφθούν; Μα πώς να ελέγξει, αφού τα εντεταλμένα όργανα τα "έπαιρναν";

    Καταστάσεις, φίλε Κριστιάν, που τις έχω ζήσει από πολύ, μα πάρα πολύ κοντά και που μάλλον δεν δικαιολογούν το γνωστό παραμύθι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.