Του Γιάννη Κουζηνού
Η διπλωματία πάντα κινείται αργά, έχει τη δική της γλώσσα, κρυφές και φανερές ατζέντες, στηρίζεται σε συμμαχίες αλλά και συναντά εμπόδια από αντίθετα συμφέροντα. Η μαραθώνια συνεδρίαση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, που διεξήχθει την περασμένη Πέμπτη 23/6, ήταν η δεύτερη έως τώρα με αποκλειστικό θέμα την κατάσταση που επικρατεί στην Βενεζουέλα.
Πόλεμος και παιχνίδι με τις λέξεις από τους εκπροσώπους των 35 κρατών που απαρτίζουν τον οργανισμό για να αποφασίσουν αν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, αν έχει διαταραχθεί η συνταγματική τάξη, αν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι και αν τελικά θα κουνήσουν το δάχτυλο προς το καθεστώς στην Βενεζουέλα, αφού ακόμα και αν όλα αυτά γίνουν δεκτά ουσιαστικά θα είναι μεν μια διπλωματική ήττα για την κυβέρνηση του Μαδούρο και τον Τσαβισμό, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει άμεση αλλαγή στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων που υποφέρουν στην Βενεζουέλα.
Για τη συνέχεια liberal
Έχει να μας γράψει καμιά φορά και κάτι για την Ισλανδία;;; Ή ... ζει μόνιμα στην Βενεζουέλα και δεν ξέρει την Ισλανδία;
ΑπάντησηΔιαγραφή