31/8/18

Η Σμύρνη καίγεται – Οι ορδές του Κεμάλ επιδίδονται σε επίδειξη βαρβαρότητας στην πρωτεύουσα της Ιωνίας

Ήταν σαν σήμερα, 31 Αυγούστου 1922 (14 Σεπτεμβρίου με το παλαιό ημερολόγιο).  Η μικρασιατική τραγωδία φτάνει στο αποκορύφωμά της. Οι ορδές του Κεμάλ είχαν αποφασίσει να εξαφανίσουν καθετί ελληνικό από την πρωτεύουσα της Ιωνίας. Η Σμύρνη παραδίνεται στις φλόγες. Χιλιάδες Σμυρναίοι, κυρίως ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα καταφεύγουν στην προκυμαία της πρωτεύουσας του Μικρασιατικού Ελληνισμού, αναζητώντας σανίδα σωτηρίας και τρόπο διαφυγής.

Πίσω τους οι Τούρκοι στρατιώτες και οι απειλητικές φλόγες, μπροστά τους η θάλασσα. Καμιά βοήθεια από κανέναν, από πουθενά.
Ο ύπατος αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης, τον οποίο τοποθέτησε στη Σμύρνη ο Βενιζέλος, βριστόταν ήδη μακριά. Είχε διαφύγει στη Γαλλία, με αγγλικό πολεμικό πλοίο.
Ο ρόλος του κορυφαίου της μικρασιατικής τραγωδίας είχε πέσει στους ώμους του σεβάσμιου αρχιερέα από την Τρίγλια της Βιθυνίας, ο οποίος είχε γίνει ήδη το πρώτο θύμα της τουρκικής βαρβαρότητας. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης παρά το γεγονός ότι γνώριζε ποια θα ήταν η τύχη του αρνήθηκε να εγκαταλείψει το ποίμνιό του. Στον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Σμύρνης, που τον επισκέφθηκε και του εισηγήθηκε να τον φυγαδεύσει από την ιωνική πρωτεύουσα απάντησε με τούτα τα λόγια:
«Παράδοσις του ελληνικού κλήρου αλλά και υποχρέωσις του καλού ποιμένος είνε να παραμείνη μαζί με το ποίμνιόν του. Αδυνατώ να σας ακολουθήσω». Το τραγικό τέλος του, όπως και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών και Αμβρόσιου Μοσχονησίων άφησε ανεξίτηλο το ίχνος του στη ψυχή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Το πρωί εκείνης της αποφράδας για τον ελληνισμό μέρας ένα τμήμα 400 τσετών του Κιορ Πεχλιβάν εισήρθε από τη δυτική πλευρά της Σμύρνης και αμέσως μετά πεζικά τμήματα του τουρκικού στρατού υπό τον στρατηγό Νουρεντίν Μπέη εισέβαλαν στην πόλη και προέβησαν σε μαζικούς διωγμούς και φόνους Ελλήνων.

(Φωτ.: National Geographic)
Έβαζαν φωτιές, λεηλατούσαν, έσφαζαν, βίαζαν, και επιδίδονταν σε κάθε είδους φρικαλεότητα εις βάρος των χριστιανών Ελλήνων και Αρμενίων.
Η πρώτη φωτιά ξεκίνησε από την αρμενική συνοικία. Οι Αρμένιοι, όταν είδαν τους εξαγριωμένους τσέτες, έτρεξαν στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου για να σωθούν. Οι θύτες τους όμως, χωρίς οίκτο, ανατίναξαν το ναό κι έβαλαν φωτιές παντού.
Μετά οι επιδρομές επεκτάθηκαν στις ελληνικές γειτονιές, και οι μόνες που δεν πειράχτηκαν ήταν η εβραϊκή γειτονιά και η τουρκική. Αφού επί ένα τριήμερο λεηλάτησαν και κατέστρεψαν σπίτια και μαγαζιά, παρέδωσαν την πόλη στις φλόγες. Πολλοί κρύφτηκαν στα υπόγεια και τις καταπακτές για να σωθούν προσωρινά, αλλά η ασφυξία από τους καπνούς τούς ανάγκασαν να βγουν στους δρόμους, όταν οι φλόγες κύκλωσαν τα σπίτια τους.
Σε 1,5 εκατομμύριο ανέρχονται οι πρόσφυγες της μικρασιατικής γης που αναζήτησαν σωτηρία καταφεύγοντας στην Ελλάδα. Υποχρεώθηκαν με βάναυσο τρόπο να αποχωριστούν τη γη που την πότισαν με το αίμα και τον ιδρώτα τους. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν νεκρούς και ζωντανούς, σπίτια, περιουσίες και τα αποκαΐδια μιας ολόκληρης ζωής.

2 σχόλια:

  1. «...Ήταν σαν σήμερα, 31 Αυγούστου 1922 (14 Σεπτεμβρίου με το παλαιό ημερολόγιο)...»
    31-8ου ήταν με το ΠΑΛΙΟ και 14-9ου είναι με το ΝΕΟ ημερολόγιο. Το νέο ημερολόγιο πηγαίνει 13 μέρες μπροστά.
    Είναι αυτό που σχολίασα και σε παλιότερο άρθρο ότι ψάχνω ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ με τις σ ω σ τ έ ς ημερομηνίες.
    Όλες μα όλες οι μαρτυρίες των προσφύγων μιλάνε για τον μαύρο ΑΥΓΟΥΣΤΟ 1922 και όλες μα όλες οι μαρτυρίες των στρατιωτών μας στη Μικρά Ασία μιλάνε για τις τελευταίες μάχες στο ανατολικό μέτωπο σε Αφιόν, Καλε γκρότο στις 16-17-18-Αυγούστου-1922.

    Έλα όμως που κάποιοι ξεχασιάρηδες γράφουν για μάχες στις 30!!!-8-1922[χωρίς να αναφέρουν ότι είναι με το ΝΕΟ ημερολόγιο]...και μετά διαβάζει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης παρακάτω ότι οι τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη 27-8-1922[που όντως στις 27 μπήκαν] και παθαίνει το...κικιρίκου.
    Πως γίνεται σου λέει πρώτα να μπήκαν στη Σμύρνη και μετά απο 3-4 μέρες ακόμα να γινόντουσαν μάχες στο ανατολικό μέτωπο;
    Κάνουν δηλαδή κάποιοι[άθελα τους] έναν αχταρμά με ημερομηνίες ΠΑΛΙΟΥ και ΝΕΟΥ ημερολογίου.

    Χρυσόστομος Σμύρνης. Αυτός ο Βιθυναίος(Βιθυνός) Μικρασιάτης εκ Τρίγλιας. Ο καταγόμενος απο την Ελληνοπεριοχή της Βιθυνίας. Όχι πως και οι υπόλοιπες περιοχές της Μικράς Ασίας δεν ήταν γεμάτες απο Μικρασιάτες Έλληνες πατριώταρους και εθνικίσταρους με τεράστια αγάπη για την Ελλάδα. Ήταν και παραήταν όλες τους.

    Κάτω απο την Τρίγλια, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω ήταν και ένα χωριουδάκι κοντά 2.000 κατοίκων.(400 σπίτια)
    Κατά την απελευθέρωση της Βιθυνίας υπάρχουν γραπτές αναφορές όπως του επίλαρχου Γ.Παρίση αλλά και άλλων Ελλήνων αξιωματικών όπως του συνταγματάρχη Σταυριανόπουλου που όταν είχαν περάσει από το χωριό αυτό ή είχαν φιλοξενηθεί σε αυτό για να γιορτάσουν μαζί με τους κατοίκους την απελευθέρωση τους...
    Υπάρχουν λέω γραπτές αναφορές που αυτοί οι αξιωματικοί δηλώνουν εντυπωσιασμένοι με το απίστευτο εθνικό φρόνημα, με τον πατριωτισμό, με τις Ελληνικές σημαίες να κυματίζουν σε κάθε σπίτι.
    Σύμφωνα με τα λεγόμενα τους νόμιζαν ότι βρίσκονται σε κάποια πόλη της παλιάς Ελλάδος(ελεύθερης Ελλάδος)...νόμιζαν ότι βρίσκονται σε μια μικρογραφία της Σμύρνης της 2-Μαίου-1919.

    Την επόμενη της απελευθέρωσης του χωριού[22-06ου-1920] όσα παληκάρια δεν είχαν τρέξει από πιο πριν να καταταχθούν εθελοντικά στον στρατό, όσα είχαν γλυτώσει απο τα τάγματα εργασίας, όσα είχαν δραπετεύσει στην Ελλάδα και είχαν καταταχθεί απο εκεί, κατατάχθηκαν και αυτά στον Ελληνικό στρατό.
    Το φανατισμένο αυτό Ελληνοχώρι ήταν το Γιαλί Τσιφλίκι.
    Πολλά όμως, παρα πολλά ήταν τα χωριά, οι πόλεις και κωμοπόλεις που έστειλαν μαζικά τα Μικρασιατόπουλα στον στρατό. Και όσο κάποιοι ψάχνουμε και ερευνούμε φωτίζουμε και αναδεικνύουμε αυτό το γεγονός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.