30/1/11

Ίμια 4:'Εξω από τα δόντια.Ποιοι έφταιξαν.


Τα συμπεράσματα της μελέτης του Επίτιμου Υπαρχηγού ΓΕΝ αντιναύαρχου Σήφη Μανουσογιαννάκη για τη κρίση των Ιμίων δεν θα μπορούσαν να είναι ευχάριστα. Η προχειρότητα και όπως όλα δείχνουν και οι σκοπιμότητες κυριάρχησαν απ΄ ότι φαίνεται ακόμη και σ΄ εκείνες τις κρίσιμες για το Έθνος ώρες.



Του ΣΗΦΗ ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΑΚΗ*

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ


Ως προς τον τρόπο χειρισμού της κρίσης από την Τουρκία διαπιστώνεται ότι το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας συνεδρίασε και αποφάσισε, όπως όφειλε να πράξει, για να αντιμετωπίσει μια επερχόμενη κρίση η έστω μια κρίση που το ίδιο προκάλεσε επιδιώκοντας την εξυπηρέτηση των εθνικών του συμφερόντων. Ο χειρισμός της κρίσεως από τους Τούρκους υπήρξε άψογος. Η Τουρκία έχει στο ενεργητικό της ένα εξαιρετικό επιχειρησιακό επίτευγμα. Έχει ενοποιήσει λειτουργικά τις διπλωματικές της επιδιώξεις με τη λειτουργία και τη δράση των στρατιωτικών της μέσων.

Από τη μεριά της Ελλάδας το ΚΥΣΕΑ, αρμόδιο όργανο χειρισμού των κρίσεων δεν συνεδρίασε παρά μόνο στο τέλος της κρίσεως για να λάβει την απόφαση της αποχώρησης. Δεν συγκροτήθηκε κανένα Κυβερνητικό Συμβούλιο για να χειρισθεί την κρίση. Δεν χρησιμοποιήθηκε η γνώση και εμπειρία Ελλήνων διπλωματών. Το ουσιώδες δεν ήταν αν οι συνεδριάσεις πραγματοποιούνταν στο Εθνικό. Κέντρο Επιχειρήσεων αφού δεν επρόκειτο να πολεμήσουμε. Δεν προσφύγαμε σε κανένα Διεθνή Οργανισμό ούτε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκεσθήκαμε. στην διαμεσολάβηση των Αμερικανών αλλά και εκεί κατά τρόπο επιπόλαιο.

Η κατεύθυνση που έδωσε ο Πρωθυπουργός στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής το πρωί της 30ης Ιαν. «να μείνουμε όπως είμαστε και να αποφευχθούν ενέργειες κλιμάκωσης» ενώ έδιδε ένα σαφές στίγμα των προθέσεων της Κυβέρνησης δεν προσδιόριζε πολιτικό στόχο τον οποίο οφείλαμε να έχουμε και να επιδιώκουμε, είτε με τους πολιτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης είτε με στρατιωτικούς, αν οι πρώτοι αποτύγχαναν. Η επιμονή διατήρησης του «status quo» σε μια περιοχή δεν έχει κανένα νόημα αν περιορίζεται μόνο στη χρήση πολιτικών μέσων καθόσον δεν περιέχει την πρακτική επιβολή της διεκδίκησης.

Δεν δόθηκαν σαφείς εντολές προς τις Ένοπλες Δυνάμεις ούτε διατηρήθηκε υψηλό επίπεδο πολιτικού ελέγχου στις στρατιωτικές επιλογές (πρώτη αρχή του χειρισμού κρίσεων).

Δεν υπήρξαν παύσεις στον ρυθμό των στρατιωτικών ενεργειών (δεύτερη αρχή του χειρισμού κρίσεων).

Δεν υπήρξε συντονισμός διπλωματικών και στρατιωτικών κινήσεων (τρίτη αρχή του χειρισμού κρίσεων).

Δεν υπήρξαν στρατιωτικές κινήσεις συγκεκριμένες που να είναι κατάλληλες για τους περιορισμένης φύσεως στόχους του χειρισμού κρίσεων-αποκλιμάκωσης (τέταρτη αρχή του χειρισμού κρίσεων). Βέβαια στην περίπτωση των Ιμίων δεν υπήρξαν καν στόχοι.

Ενώ οι δηλώσεις, τόσο του Πρωθυπουργού όσο και των Υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας επιβεβαίωναν τις προθέσεις της κυβερνήσεως για αποκλιμάκωση, οι στρατιωτικές κινήσεις που διατάσσονταν με την έγκριση του ίδιου του Υπουργού Άμυνας (απόπλους του Στόλου από τους Ναυστάθμους και ανάπτυξή του στο Αιγαίο, αποχώρηση της Φρεγάτας ΥΔΡΑ από τη συμμετοχή της στις Νατοϊκές επιχειρήσεις στη Βοσνία και επιστροφή της στην Ελλάδα) έδιδαν το στίγμα της κλιμάκωσης και εκλαμβάνονταν από τον αντίπαλο ως προετοιμασία ευρείας επιθέσεως (πέμπτη αρχή του χειρισμού κρίσεων).

Η γενική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων που διατάχθηκε αργότερα είχε το ίδιο αποτέλεσμα όπως και η μερική επιστράτευση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Υπήρξαν πολιτικές ενέργειες που έδειχναν διάθεση αναζήτησης πολιτικής λύσεως μέσω διαπραγματεύσεων και όχι στρατιωτικής (έκτη αρχή του χειρισμού κρίσεων) αλλά δεν υπήρξαν αντίστοιχες στρατιωτικές που να υποστηρίζουν τις πολιτικές ενέργειες Και βέβαια πώς να υπάρξουν αφού ούτε πολιτικός έλεγχος στις στρατιωτικές ενέργειες υπήρχε, ούτε συντονισμός.

Τέλος δεν υπήρξε επιλογή πολιτικο-στρατιωτικών ενεργειών
που άφηναν στον αντίπαλο την δυνατότητα εξόδου από την κρίση με παράλληλη ικανοποίηση των θεμελιωδών συμφερόντων του (έβδομη αρχή του χειρισμού κρίσεων).

Οι ενέργειες της Ελληνικής πλευράς τόσο για τους Τούρκους όσο και για οποιοδήποτε τρίτο μάτι που παρακολουθούσε την κρίση, έδειχναν ότι η Ελλάδα άλλα έλεγε και άλλα έπραττε .

Τα στρατιωτικά μέτρα που λαμβάνονταν από την Ελλάδα (χωρίς την έγκριση του ΚΥΣΕΑ) υποχρέωναν την Τουρκία να κινητοποιηθεί. Η κινητοποίηση των Τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, που πάντως ήταν μικρότερη της κινητοποίησης των Ελληνικών, οδήγησε τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε πλήρη ανάπτυξη. Διατάχθηκε επιστράτευση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Όλα με την έγκριση του Υπουργού Άμυνας κατά τη στιγμή που η Ελληνική πλευρά είχε συμφωνήσει σ’ ένα πλαίσιο διαπραγματεύσεων και είχε διαβεβαιώσει τους διαμεσολαβητές ότι επιθυμούμε την ειρηνική λύση της κρίσεως. Είχαμε μπει πλέον σε ένα φαύλο κύκλο.

Η αφαίρεση της Τουρκικής σημαίας από προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, την οποία είχαν τοποθετήσει Τούρκοι δημοσιογράφοι με μια προβοκατόρικη ενέργεια, αποτέλεσε το πρώτο και βασικότερο λάθος.

Την σπουδαιότητα μιας τέτοιας ενέργειας γνώριζαν οι Ελληνικές αρχές και γι’ αυτό είχαν θέσει ως προϋπόθεση την έγκριση του ΚΥΣΕΑ. Ο Υπουργός Άμυνας ή το Συμβούλιο Άμυνας δεν υποκαθιστά το ΚΥΣΕΑ. Αυτή η υπέρβαση αρμοδιοτήτων αλλά περισσότερο οι πειραματισμοί με τα εθνικά σύμβολα (ύψωση σημαίας, υποστολή σημαίας κ.ο.κ.) ίσως θα έπρεπε να προβληματίσει όλη την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, γιατί αποπνέει μια εθνική ανασφάλεια ως προς τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Θα έπρεπε τάχα να υψώνουμε σε κάθε σημείο της επικράτειάς μας και μια σημαία δηλωτική της κυριαρχίας του τόπου μας; Λήφθηκε υπ΄ όψη ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ερμηνευθεί από τους «απέναντί» μας και όχι μόνο απ΄αυτούς, ως ένδειξη αντιφατικότητας σχετικά με την ιδιοκτησία της περιοχής; Ακόμα τι θα γινόταν αν εμείς με τη λογική της υψώσεως της σημαίας και εγκατάστασης φρουράς για τη φύλαξη της, βάζαμε σημαία και φρουρά σε κάθε βραχονησίδα που τοποθετούσαν Τουρκική σημαία οι δημοσιογράφοι της ΧΟΥΡΙΕΤ ή ο απέναντι χότζας;.

Η Ελληνική κυβέρνηση επιθυμούσε ειρηνική επίλυση της κρίσεως. Τρεις φορές επισημαίνει ο Κ.Σημίτης στο βιβλίο του (σελ. 63,65,66) ότι το πρόβλημα ήταν πολιτικό και ως τέτοιο έπρεπε να αντιμετωπισθεί. Η Κυβερνητική Επιτροπή συμφώνησε σε συγκεκριμένο σχέδιο αποκλιμάκωσης που είχαν προτείνει οι Αμερικανοί και ανατέθηκε στον Θ.Πάγκαλο να υλοποιήσει τη συμφωνία. Αφού οι Τούρκοι απέρριψαν τις προτάσεις Πάγκαλου τί θα έπρεπε τάχα να πράξει ως Υπουργός Εξωτερικών, αντί να δίνει συνέντευξη στο ΜEGA ;

Ο Γ.Αρσένης αφού πληροφορήθηκε από τους Αμερικανούς την απόρριψη των προτάσεών μας από τους Τούρκους και προειδοποιήθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών Perry ότι αφού επιμένουμε στο θέμα της σημαίας οι Τούρκοι κάτι θα κάνουν τις επόμενες ώρες (εφ. ΠΑΡΟΝ της 8ης Φεβ.) μήπως όφειλε να πράξει κάτι κι αυτός συναινώντας με την ειλημμένη κυβερνητική απόφαση περί αποκλιμάκωσης;. Αντίθετα, αυτενεργώντας ερήμην του ΚΥΣΕΑ και του Πρωθυπουργού φάνηκε να χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις. Εύλογο το ερώτημα: Για ποιόν τάχα σκοπό; Ούτε ο Γ.Αρσένης ούτε ο Θ.Πάγκαλος μας τον αποκάλυψαν.

Εν τούτοις, και γνώση και προγενέστερη εμπειρία υπήρχε στα περισσότερα στελέχη αυτής της κυβέρνησης αλλά και στον Α/ΓΕΕΘΑ για τέτοιας φύσεως θέματα.

Αν ανατρέξουμε στην περίφημη κρίση του 1987 θα διαπιστώσουμε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις, που είχαν αρθεί πάλι σε ύψιστο σημείο ετοιμότητας με αξιοζήλευτο επαγγελματισμό και είχαν αναπτυχθεί στο Αιγαίο για να απαγορεύσουν στους Τούρκους τις έρευνες στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, παρά το γεγονός ότι στο Αιγαίο δεν βρισκόταν κανένα τουρκικό πολεμικό πλοίο εκτός των δύο συνοδών του ερευνητικού, ανακλήθηκαν, γιατί είχαμε και τότε δεχθεί τις αξιώσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Τ.Οζαλ, που βρισκόταν μάλιστα στο Λονδίνο και διεμήνυε: «ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία θα έκαναν έρευνες πετρελαίων στο Αιγαίο έξω από τα χωρικά τους ύδατα».

Για ποιο λόγο άραγε κινητοποιήθηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας τότε; .Δεν εισέπραξαν τάχα απαξίωση όταν πάνοπλοι βγήκαν να αντιμετωπίσουν έναν απόντα αντίπαλο; Έστω κι αν παρακάμψουμε το γεγονός ότι η Τουρκική πλευρά επέβαλλε τελικά τη θέση της, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο τότε Πρωθυπουργός Α.Παπανδρέου βγάζοντας εθνικές κορώνες έσυρε τις Ένοπλες Δυνάμεις σε ένα δονκιχωτικό κυνηγητό ανεμόμυλων. Τέτοια ευαίσθητα εθνικά θέματα έχουν καταντήσει για τον τόπο, για τα κόμματα, για τα ΜΜΕ, ταμπού.

Έτσι οι λαϊκισμοί και οι πατερναλιστικές τάσεις του τότε πρωθυπουργού, αποσόβησαν το αυτονόητο ορθολογικό ερώτημα. Πόσα χρήματα, πόσο ανθρώπινο δυναμικό, πόση ενέργεια κατασπαταλήθηκε, και με ποιο αποτέλεσμα;.

Με κανένα τρόπο δεν θα υποστηρίξουμε ότι η παραπάνω πολιτική στάση χαρακτηρίζει μόνο το ένα και όχι και το άλλο κόμμα εξουσίας. Επειδή με την ίδια «εθνική ευαισθησία»…. πολιτεύονταν είτε ως Κυβέρνηση, είτε ως Αντιπολίτευση.

Ίσως με τέτοιου τύπου εμπειρίες κάποια μέλη της κυβέρνησης έλπιζαν να αποκομίσουν κέρδη πολιτικά εμπλέκοντας τη χώρα σε εθνικές περιπέτειες τις οποίες δεν ήταν ικανοί να αντιμετωπίσουν. Αν προσέξουμε το χρονικό των γεγονότων θα διαπιστώσουμε ότι ο όλος χειρισμός της κρίσεως δίνει την εικόνα μιας κυβέρνησης στην οποία, όσοι είχαν χρέος να συναποφασίζουν , είδαμε να αυτενεργούν και να «καπελώνουν» τη συλογικότητα με οπορτουνιστικές εσωστρέφειες. Είδαμε επίσης ότι αποποιήθηκαν και τότε με δηλώσεις τους και αργότερα σε συνεντεύξεις τους ή σε συγγράμματά τους, τις ευθύνες που τους αναλογούσαν, τις οποίες επέρριψαν στις Ένοπλες Δυνάμεις και στον Α/ΓΕΕΘΑ παρασιωπώντας τις ευθύνες του πολιτικού τους προϊσταμένου.

Η πλέον ιταμή πρόκληση προς τις Ένοπλες δυνάμεις και την ηγεσία τους από τη μεριά των πολιτικών ήταν η εις βάρος τους μομφή ότι δεν περιφρούρησαν και τα Ανατ. Ίμια με αποτέλεσμα να μπορέσουν οι Τούρκοι να αποβιβασθούν σ αυτά.

Προβληματιζόμαστε πάνω σ’αυτό γιατί είδαμε ότι τα γεγονότα των Ιμίων δεν περιεπλάκησαν από την αποβίβαση των Τούρκων στην Δυτ. Ίμια. Αντίθετα το γεγονός αυτό αποτελεί τον τελευταίο κρίκο της κρίσης στην περιοχή και συνέβη ενώ ήδη η Ελληνική πολιτική ηγεσία είχε συμφωνήσει στην Αμερικάνικη πρόταση αποκλιμάκωσης.

Η μη επιτυχής στρατιωτική περιφρούρηση τους ενέχει περισσότερο πολιτική ευθύνη και διπλωματική καχεξία διότι τα διαπραγματευτικά παζάρια, όπως γίνονταν, σηματοδοτούσαν στους Τούρκους αδυναμία της Ελληνικής πλευράς, γι’ αυτό οι Τούρκοι έκριναν ότι με μια επιχείρηση πρόκλησης και αποφασιστικότητας θα βρίσκονταν σε πλεονεκτικότερη διαπραγματευτική θέση και de facto θα πρόβαλαν το θέμα των «γκρίζων ζωνών». Και έτσι λειτούργησαν. Η Ελληνική διπλωματία θα έπρεπε να είχε υπόψη της την Τουρκική τακτική και από άλλες Ελληνοτουρκικές εμπλοκές αλλά κυρίως από τον δεύτερο Αττίλα στην Κύπρο που εκτελέστηκε στη φάση των διαπραγματεύσεων.

Όταν λοιπόν κάποιος όπως η πολιτική ηγεσία αποκόβει από το σύνολο ενός προβλήματος ένα κομμάτι και το χρησιμοποιεί επιλεκτικά για να συγκαλύψει ευθύνες που πρώτιστα της αναλογούν μας επιτρέπει να διερωτηθούμε για την ασφαλή πολιτική πλεύση της χώρας σε κρίσιμες περιστάσεις.

Γιατί τελικά δεν μπόρεσε να λειτουργήσει το ΚΥΣΕΑ σ’ αυτή τη φάση;. Όσοι έζησαν τα γεγονότα, είτε ως ένστολοι είτε ως απλοί πολίτες αλλά με πολιτική σκέψη, μπορούν να καταλάβουν πώς ύψιστα εθνικά θέματα γίνονται αντικείμενα καπηλείας για εσωτερικές μικροπολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες ή ακόμα επηρεάζονται από τις προσωπικές αντιλήψεις πολιτικών παραγόντων.

Γράφει ο Ν.Κουρής στο βιβλίο του σ.93 «Παρατηρήθηκε μια μόλις αποκρυπτόμενη δυσπιστία της κορυφής της κυβέρνησης προς την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων». Ίσως εκεί να υπήρχε η αιτία που ο Πρωθυπουργός της χώρας σε’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές αρνήθηκε να δεχθεί σε συνεργασία τον Ναύαρχο Λ.Βασιλικόπουλο Διοικητή της ΕΥΠ βασικότατο θεσμικό παράγοντα ως εκ της ιδιότητας του αυτής.

Φαίνεται ότι ο Αμερικανός διαμεσολαβητής ήταν σαφής από την αρχή όχι πλοία όχι στρατιώτες όχι σημαίες επιστροφή στο status quo ante. Η Ελληνική πλευρά στρουθοκαμήλιζε. Είχε πολιτικό κόστος γι’αυτήν η αφαίρεση της σημαίας και προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο. Η ουσία όμως ήταν στο έδαφος, στην κυριαρχία και όχι στη σημαία. Αυτό δεν φαινόταν να την απασχολεί. Δεν επιθυμούσε, είπε, να θυσιάσει ψυχές για μια βραχονησίδα της Ελλάδας. Γράφει ο τότε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Πτέραρχος Ν.Κουρής στο βιβλίο του ΑΙΓΑΙΟ Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ Τέλος πρέπει να μνημονεύσουμε εδώ ότι στην κορύφωση της κρίσης των Ιμίων κάποιοι ψιθύρισαν :….Εμείς δεν θυσιάζουμε τα παιδιά μας για κάτι βράχους….και να κλάψουνε οι μανούλες και σχολιάζει Λάθος σύντροφοι !!. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις όμως δεν είχαν αντίρρηση να θυσιαστούν υπερασπίζοντας την Ελληνική κυριαρχία και μάλιστα τρία στελέχη τους θυσιάστηκαν. Ποιους τάχα εξέφραζε η κυβέρνηση σε εκείνη τη συγκυρία;

Η τελευταία δήλωση του Αμερικανού διαμεσολαβητή μετά την εγκατάσταση των Τούρκων στρατιωτών στα Δυτ. Ίμια «εάν δεν βάλετε εναντίον των Τούρκων, αυτοί έχουν διαταγή να μην βάλουν εναντίον των Ελλήνων. Με την αναχώρηση της Ελληνικής ναυτικής δυνάμεως και της Ελληνικής σημαίας οι Τουρκικές δυνάμεις θα κάνουν το ίδιο. Η πλευρά που θα ανοίξει πυρ πρώτη θα βρει απέναντι της τις ΗΠΑ» (Turkish Review of Balkan Studies Annual 2001), έδωσε στην Ελληνική κυβέρνηση το άλλοθι για την ταπεινωτική της απόφαση.

Συνεκτιμώντας όλο το χρονικό των Ιμίων θα αναρωτηθούμε για ποιο λόγο ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στη βουλή εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους Αμερικανούς (Σημίτης σελ΄72). Από τον τρόπο που αντέδρασε η κοινή γνώμη, το Κοινοβούλιο και ο Τύπος, ο Ελληνικός λαός ένοιωσε δυσαρέσκεια θεωρώντας αυτό το «ευχαριστώ» ως ένδειξη υποτέλειας και αδυναμίας της Ελληνικής πλευράς να διαχειριστεί ένα εθνικό ζήτημα, ζητώντας την παρέμβαση «προστάτη» στον οποίο οφειλότανε και αποδόθηκε αυτό το ευχαριστώ. Αν λάβουμε υπόψη ότι βρισκόμαστε σε εποχές που η Ελλάδα ανήκει πλήρως στην Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται για τους Έλληνες σαν μια οπισθοδρόμηση σε μεταπολεμικές κυβερνήσεις και μάλιστα από ένα Πρωθυπουργό με την σφραγίδα του Ευρωπαϊστή. Αν το ευχαριστώ το εκλάβουμε ως προσωπική έκφραση ενός πολιτικού απέναντι σε κάποια δύναμη που σε εκείνη τη φάση υποστήριξε την αδυναμία του για την επίλυση του ζητήματος μπορούμε να πούμε ότι αυτό το προσωπικό του ευχαριστώ δεν θα έπρεπε να ειπωθεί με την ιδιότητα ενός Πρωθυπουργού.

Η φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν τήρησε τα προβλεπόμενα. Ο Α/ΓΕΕΘΑ και οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων έπρεπε να επιμείνουν στην έγκριση από το ΚΥΣΕΑ όσων μέτρων συναγερμού και κανόνων εμπλοκής προβλέπονταν. Δεν επέμειναν και τούτο διότι θεώρησαν ότι η παρεχόμενη έγκριση του ΥΕΘΑ στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Άμυνας ήταν αρκετή. Δημιούργησαν έτσι στις Ένοπλες Δυνάμεις με τα μέτρα που έπαιρναν και τις διθυραμβικές εντολές που εξέδιδαν μια επιθετική ψυχολογία η οποία όμως με τη θλιβερή κατάληξη της κρίσεως προκάλεσε έντονο αίσθημα εθνικής ταπείνωσης.
Σήφης Μανουσογιαννάκης
Επίτμιμος Υπαρχηγός ΓΕΝ
Αντιναύαρχος Π.Ν. (ε.α)


Υ.Γ. Τι ήταν όμως το Συμβούλιο Άμυνας και ποιες αρμοδιότητες είχε το αναφέραμε περιγράφοντας το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας. Το 1994 που αναθεωρήθηκε ο νόμος 660/77 που αφορούσε στην οργάνωση του ΥΕΘΑ δεν ακολουθήθηκε το πρότυπο της οργάνωσης των Υπουργείων Άμυνας των δυτικο-ευρωπαϊκών κρατών μελών του ΝΑΤΟ στο οποίο είμαστε μέλη και μεταξύ των άλλων θα εξασφαλιζόταν και η διαλειτουργηκότητά του, αλλά αυτοσχεδιάσαμε. Τρεις νέοι θεσμοί δημιουργήθηκαν. Το Συμβούλιο Άμυνας [ΣΑΜ] το Επιτελείο του Υπουργού και η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών [ΓΔΕ]. Και οι τρεις απέτυχαν καθώς το ΣΑΜ λειτούργησε σαν υποκατάστατο του ΚΥΣΕΑ (Ίμια) οι δε άλλοι δυο κατάντησαν φωλιές κρατικοδίαιτων ημετέρων των πολιτικών κομμάτων. ONALERT.GR

11 σχόλια:

  1. Καθόμαστε και ψάχνουμε ποιοι φταίνε!Οι πολιτικοί φταίγανε,φταινε και θα φταίνε!Με ραγιάδες-προδότες πολιτικούς θα ζήσουμε πολλά ακόμα ΙΜΙΑ!Δυστυχώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα ίδια και τα ίδια, δεν μας λέει τίποτα καινούργιο ο κ.αντιναύαρχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα είναι αν μετά από όλα αυτά έκατσαν κάτω οι στρατιωτικοί και οι πολιτικοί να φτιάξουν ένα πρωτόκολο που να ξεκαθαρίζει ποιός κάνει τι και ποιά βήματα πρέπει να ακολουθηθούν.
    Όχι ότι μπορούν να προβλεφθούν οι μελλοντικές κρίσεις -γιατί προφανώς οι τούρκοι την επόμενη φορά θα κάνουν κάτι διαφορετικό, κάτι καινούριο- αλλά τουλάχιστον να μην υπάρχει αυτό το χαλασμένο τηλέφωνο όπου ΚΥΣΕΑ, ΓΕΝ, υπουργοί και παραυπουργοί κλπ μπλέκουν τα μπούτια τους και δεν ξέρουν ποιός διατάζει ποιόν, που πάνε και τι κάνουν.
    Το κλασσικό ελληνικό μπάχαλο του δημοσίου δεν μπορεί να ισχύει σε τόσο σοβαρές καταστάσεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαι ο στρατιωτικος ορκος γιατι δινεται;Αυτο που φοβαμαι ειναι σε μελλοντικες κρισιμες στιγμες πως θα εχουμε νεους αραπακηδες,μπονανους και παπανικολαου...Ειθε να πλανωμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η κριση ηταν ενα δημιουργημα των
    CIA-MIT-ΤΣΙΛΕΡ χωρις καμμια ουσιαστικη σημασια.

    Μην δινετε σημασια.
    Οι ως ανω κυριοι ειναι πρακτικα αδυναμοι απο την στιγμη που δεν τους δινει κανεις αξια.
    Ειδαλλως προκαλειται οντως ασταθεια πραγμα που το γουσταρουν γιατι ειναι κομπλεξικοι...
    ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με όλο τον απαιτούμενο σεβασμό στον Αντιναύαρχο και προσωπικά συμμερίζομαι την δίκαια αγανάκτησή του για την έλλειψη κατάλληλων πολιτικοστρατιωτικών χειρισμών κατά την διάρκεια της κρίσης (το πολιτικό σκέλος ήταν εμφανώς απών πλήν του τότε ΥΠΕΘΑ), αλλά γιατί η αφαίρεση της Τουρκικής σημαίας από προσωπικό των Ελληνικών ΕΔ αποτέλεσε στρατηγικό λάθος; Εάν η Τουρκική σημαία παρέμενε στην Ίμια δεν θα γίνονταν κλιμάκωση της κρίσης; Και ποία η διαφορά άν η Τουρκική σημαία αφαιρούνταν από το Λιμενικό Σώμα ή από Έλληνες πολίτες από την Κάλυμνο; Όλοι μας θυμόμαστε την στυγερή δολοφονική ενέργεια των Τούρκων στην Πράσινη Γραμμή όταν ο Κος. Σολωμός Σολωμού αποπειράθηκε να κατεβάσει μιά Τουρκική σημαία στις 14-8-1996 μετά την δολοφονία του Κου. Ισαάκ στην ουδέτερη ζώνη της Πράσινης Γραμμής.

    Κάνοντας αυτή την απλή σύγκριση, οποιοσδήποτε μπορεί να συμπεράνει ότι η Τουρκία θα προχωρούσε με δικές της αντιδράσεις μετά την απαιτούμενη, νόμιμη, και δίκαιη αφαίρεση της Τουρκικής σημαίας στην Ίμια. Επίσης, άν η Ελληνική πολιτική ηγεσία δεν μπορεί ή δεν θέλει να πάρει αποφάσεις, αυτό δεν σημαίνει και ΔΕΝ μπορεί να σημαίνει ότι οι Ελληνικές ΕΔ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ να ενεργούν με βάση προϋπάρχοντα επιχειρησιακά σχέδια. Σέβομαι την γνώμη του Κου. Αντιναυάρχου, διοίκησε άνδρες και σκάφη που είναι η αποστολή τους να μπούν κυριολεκτικά στο στόμα του λύκου, αλλά ερωτώ το αυτονόητο. Εάν οι Τουρκικές ΕΔ προχωρήσουν σε μία απρόβλεπτη και καθαρώς επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελληνικής επικράτειας στο Φαρμακονήσι ή στο Καστελλόριζο, οι διοικητές των εκεί Ελληνικών στρατιωτικών φρουρών θα περιμένουν τι θα πεί και άν θα μιλήσει το γραφείο Πρωθυπουργού στην Αθήνα ή θα εξασκήσουν ΑΥΤΟΜΑΤΗ και νόμιμη αυτοάμυνα;

    Λάμπρος Ε.Π. - εν Η.Π.Α. μετανάστης
    30-1-2011, τοπική ώρα 12:43, ώρα Ελλάδος 19:43

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΙΣΧΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ

    ΑΡΚΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ. ΝΑ "ΡΙΞΕΙ" ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΦΑΙΡΑ. ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙ. ΚΑΝΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΕΦΕΔΡΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ. ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ, ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΑΠΕΔΕΙΧΘΕΙ, ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΕΝΩ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ. ΦΕΥ ΔΕΝ ΕΠΡΑΧΘΕΙ.

    ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΑΜΕ. ΟΛΟΙ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

    ΤΑ ΙΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΣΕ ΜΕΙΩΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ.

    ΤΑ ΙΜΙΑ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΡΥΦΟΡΩΝ ΤΗΣ, ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΟΛΟΕΝΑ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ.

    ΣΤΑ ΙΜΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΧΗ, ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΕΜΟ.

    ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ. ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΛΛΑΖΟΝΕΙΑ

    Υ.Γ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕΤΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΠΑΡΑΝΟΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. //Υ.Γ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕΤΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΠΑΡΑΝΟΙΑ
    30 Ιανουαρίου 2011 8:35 μ.μ.//
    ------------
    Κουρήτη, πόσοι νομίζεις ότι είναι οι ενημερωμένοι πολίτες;
    Εμείς που έχουμε την άνεση να διαβάζουμε κάποια στοιχεία παραπάνω, πόσοι είμαστε;

    Οι σημιτο/πάγκαλοι έδωσαν προς τα έξω ό,τι τους συνέφερε αφού μπορούν να το κάνουν μέσω των ΜΜΕ τα οποία ελέγχουν κατά 99,9%.
    Είπαν του κόσμου τα ψέματα εκ του ασφαλούς, φορτώνοντας το φιάσκο στους στρατιωτικούς.
    Πόσοι ξέρουν ότι το Σύνταγμα λέει:
    //...Άρθρο 45
    Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας, που τη διοίκησή τους ασκεί η Κυβέρνηση...//

    Τι μπορούσε να κάνει ο Α/ΓΕΕΘΑ το βράδι των Ιμίων;
    Είπε όταν ρωτήθηκε: "να κάνουμε σκόνη ό,τι υπάρχει επάνω σε αυτά".
    Αυτοί (Σημίτης και Πάγκαλος)χεστήκανε από τον φόβο τους και έτρεμαν τα πόδια τους.
    Ακόμα ...βρωμάει το Μαξίμου !!!
    Με κάπως διαφοροποιημένο τον Αρσένη...

    Ο Λυμπέρης υπέβαλε την παραίτησή του αμέσως. Δεν έγινε δεκτή...

    Πρέπει να ντρέπονται όσοι το προηγούμενο διάστημα καταφέρθηκαν ενάντια στους στρατιωτικούς.
    Στις "Δημοκρατίες", την ευθύνη φέρουν οι πολιτικοί, τους οποίους δεν πρέπει να σπεύδουμε να αθωώνουμε !!!

    Θα ήταν αλλιώς όμως το πράγμα, εάν υπήρχε μέσα στο στράτευμα μια Φιλική Εταιρεία, η οποία εκείνο το βράδυ θα αγνοούσε τις διαταγές και θα έστελνε στον πάτο όλα τα στοχοποιημένα πλοία των Τούρκων, αναλαμβάνοντας να δώσει απάντηση και σε όποια άλλη τουρκική ενέργεια ακολουθούσε σε ξηρά και αέρα.

    Κάτι που πιστεύω δεν θα είχαν κώλο να κάνουν στα επόμενα 100 χρόνια !!!
    τζιμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έχουν αξία οι απόψεις του Αντιναυάρχου διότι απεικονίζουν την εσωτερική πλευρά και τους προβληματισμούς της Διοίκησης του ΠΝ το οποίο βρέθηκε στο κέντρο της κρίσης και δέχθηκε την μεγαλύτερη κριτική ενώ τακτικά βρισκόταν επαξίως σε πλεονεκτική θέση. Είμαι σε θέση να γνωρίζω την σχετική πικρία των αξιωματικών. Επίσης απεικονίζουν την Διοικητική αδυναμία του δικού μας συστήματος αποφάσεων, ιδίως ως προς το πολιτικό σκέλος.
    Μένω σε τρία αξιόλογα σημεία των εκπεφρασθεισών απόψεων και σε ενα μη ανφερθέν:
    α. Την σεμνότητα και τον επαγγελματισμό του Αντιναυάρχου όταν τονίζει την αρνητική σημασία της μη διατήρησης υψηλού πολιτικού επιπέδου πολιτικού ελέγχου στις στρατιωτικές επιλογές.
    β.Την εξαιρετική του σύντομη ανάλυση για το "1987" το οποίο δυστυχώς έχει ιστορικά παρερμηνευθεί ως "νίκη" ενώ επρόκειτο για κατά βάσιν θέμα εσωτερικής κατανάλωσης.
    γ.Την σύντομη αναφορά του στην δυσπιστία των πολιτικών απέναντι στην στρατιωτική ηγεσία και ιδίως στην ΕΥΠ. Απίστευτο αν συλλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση είχε διαδεχθεί κυβέρνηση του ιδίου κόμματος. Το θέμα άξιζε και αξίζει μεγαλυτέρας σημασίας - επιγραμματικώς θεωρώ έχει προέλευση από αριστερά ιδεολογικά στερεότυπα των εν λόγω πολιτικών.
    Τέλος βαρύνουσα (και μη αναφερομένη από τον Αντιναύαρχο) σημασία είχε στην έκβαση της κρίσης η παράμετρος του αεροπορικού όπλου η οποία θα έμπαινε στη ζυγαριά νωρίς το πρωί. Στρατιωτικά περιοδικά έχουν επανειλημμένως αναφερθεί στο θέμα, επισημαίνοντας την καθυστέρηση εξοπλισμού των F 16 μας με πυραύλους μακράς εμβελείας (πέραν του ορίζοντος) εκείνη την εποχή εν αντιθέσει προς τα τουρκικά.
    Εν κατακλείδει: τα Ίμια, παρά τους τρείς ήρωες στρατιωτικούς νεκρούς μας, είναι κυρίως μία πολιτική ήττα αφού έτσι εκλαμβάνονται από ολους μας. Το "1987" είχε μεγαλύτερες επιπτώσεις (ιδίως με τα με τα κατοπινά mea culpa κλπ) αλλά πολλοί είναι υπερήφανοι για την στάση μας τότε - άλλη μια απόδειξη της πολιτικής ικανότητας του δημαγωγού Ανδρέα και της αντίστοιχης μετριότητας του Σημίτη.

    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όταν ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων διαπιστώνει την ανυπαρξία βούλησης για μην πω ότι διαπιστώνει το γελοίον του προϊσταμένου του πολιτικού προσωπικού, διατάζει πυρ. Ας πάει στρατοδικείο. Ας αυτοκτονήσει μετά. Είναι ο Αρχηγός, έχει ευθύνες απάναντι στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή η θέση δεν είναι απλά άλλη μια στρατιωτική καρέκλα αλλά έχει και πολιτικό βάρος και περιεχόμενο. Δεν είναι δημοσιοϋπαλληλίκι. Άκουσα και διάβασα αρκετές φορές τον Λυμπέρη. Μια φορά πήγα και σε εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη όπου μίλησε ζωντανά και απάντησε σε ερωτήσεις. Καλά τα είπε για τους άλλους, όμως η ευθύνη του ότι δεν υπερέβη εαυτόν, δεν πήρε πρωτοβουλία να στείλει στο διάολο Πάγκαλους Σημίτηδες και άλλες "δημοκρατικές δυνάμεις", δεν του περιποιεί τιμή! Έτσι αλλάζει η Ιστορία, από άνδρες που ξεπετάγονται τελευταία στιγμή, ανεξαρτήτως βαθμού, που βάζουν πάνω απ' όλα τό Έθνος και αγνοούν τους λαπάδες. Δεν έχει τέτοιους ο τόπος... Υπάρχει μέριμνα να μην πάνε σε τέτοιες θέσεις δυναμικά άτομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οτι και εντολες να πηραν τα Γενικα Επιτελεια απο την Κυβερνηση.Έπρεπε να κανουν χρηση των γνωσεων τους καθως φερουν το μεγαλυτερο βαθμο εκπαιδευσης και να θυμηθουν επίσης τον ΟΡΚΟ που δωσαν εναντι στη σημαια ΤΕΛΟΣ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.