Είχε κανείς αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξευτέλιζε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης; Αν είναι δυνατόν.
Για ένα μεγάλο μέρος της αριστεράς, η κοινοβουλευτική διαδικασία, οι θεσμοί, το σύνταγμα και οι νόμοι ήταν ανέκαθεν τα μέσα και όχι ο σκοπός. Τα μέσα για την κατάληψη της εξουσίας. Ο σκοπός ήταν «ο άλλος κόσμος που είναι εφικτός», δηλαδή ο κόσμος της δουλείας.
Μπορεί βέβαια ο κομμουνισμός σήμερα να είναι επίκαιρος όσο ποτέ, όπως λέει και ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, αλλά και οι λωτοί της αστικής δημοκρατίας δεν είναι του πεταματού. Και τους απολαμβάνουν.
Το άρθρο 16 που απαγορεύει την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων αποτελεί την επιτομή του ελληνικού φαρσοκομμουνισμού. Διότι τα φερόμενα ως κρατικά είναι στην κυριολεξία ιδιωτικά. Ανήκουν στον εκάστοτε υπουργό Παιδείας, αφού μπορεί να τα ιδρύει ή να τα καταργεί, να τα αναβαθμίζει ή να τα υποβαθμίζει, να τα συγχωνεύει ή να τα επεκτείνει χωρίς να ρωτάει κανέναν. Χωρίς να καταθέτει μια έστω προσχηματική αξιολόγηση, μια έκθεση σκοπιμότητας. Και όλα αυτά μπορεί να τα κάνει με τα λεφτά των άλλων, δηλαδή των φορολογουμένων υπηκόων. Ακόμα και στη σοβιετική πατρίδα οι αποφάσεις αυτές παίρνονταν από κάποιο συλλογικό όργανο.
Για τη συνέχεια AthensVoice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.