26/1/11

Λίβανος: ο Najib Mikati Πρωθυπουργός με την στήριξη της Χεζμπολάχ

Ο Νατζίμπ Mikati
Ο Νατζίμπ Mikati, πρώην δισεκατομμυριούχος ηγέτης που στηρίζεται από το ισχυρό στρατόπεδο της Σιιτικής Χεζμπολάχ, ορίστηκε ως πρωθυπουργός του Λιβάνου την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, σύμφωνα με διάταγμα του Λιβανέζου Πρόεδρου Michel Sleiman. Ο κ. Mikati ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει τις διαβουλεύσεις την Πέμπτη και έδινε το χέρι του προς όλες τις Λιβανέζικες πολιτικές ομάδες.
Η πλειοψηφία των Λιβανέζων βουλευτών υποστήριξαν την υποψηφιότητα του, ώστε να αντικαταστήσει τον Saad Hariri στη θέση του Πρωθυπουργού. Ο κ. Mikati ήταν Πρωθυπουργός για μερικούς μήνες το 2005.
 «ΗΜΕΡΑ ΟΡΓΗΣ» ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ
Ο προβλεπόμενος διορισμός προκάλεσε την οργή του Σουνιτών της χώρας  που βλέπουν την Σιιτική Χεζμπολάχ να επιχειρεί να επιβάλει τη θέλησή της στον Λιβάνου, βυθίζοντάς τον σε σοβαρή πολιτική κρίση που συνδέεται με την απαγγελία κατηγορίας από το Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι. Χιλιάδες άνθρωποι εξέφρασαν την υποστήριξή τους προς τον εν ενεργεία πρωθυπουργό Saad Hariri. Οι δυνάμεις ασφαλείας, προκειμένου να μην ξεφύγει η κατάσταση έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή της Τρίπολης, η μεγάλη πόλη του Βόρειου Λιβάνου, σουνιτικό οχυρό, όπου έκλεισαν τα περισσότερα σχολεία και καταστήματα.

 Στην Τρίπολη, οπαδοί του Saad Hariri γιός του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι που δολοφονήθηκε το 2005, ήρθαν είτε με τα πόδια είτε με λεωφορεία και έκαψαν μια φωτογραφία του κ. Μικατι,  καθώς επίσης  ένα αυτοκίνητο του παναραβικού δικτύου Al Jazeera. Μεγάλες διαδηλώσεις υπέρ του κ. Hariri ξέσπασαν και στη Σιδώνα, κύρια πόλη του Νότου. Ο Saad Hariri  κατήγγειλε αυτές τις πράξεις βίας. Την Δευτέρα ξέσπασαν  διαδηλώσεις ενάντια της Χεζμπολάχ.
Η Χεζμπολάχ, που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ, αναμένεται να έχει συμπεριληφθεί στο κατηγορητήριο και προέτρεπε ανεπιτυχώς τον Saad Hariri να αγνοήσει αυτό το Δικαστήριο. Την 12 Ιανουαρίου, προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης Hariri.
Σύμφωνα με το σύστημα της θρησκευτικής μοιρασιάς της εξουσίας στο Λίβανο, η θέση του πρωθυπουργού δίνεται στη Σουνίτικη μουσουλμανική Κοινότητα, της οποίας ο κ. Hariri είναι ο πιο δημοφιλής ηγέτης. Ο κ. Mikati, πρώην σύμμαχός του Saad Hariri έλαβε την υποστήριξη της Χεζμπολάχ και  των συμμάχων της, την Δευτέρα την πρώτη ημέρα των διαβουλεύσεων μεταξύ των βουλευτών και του Λιβανέζου Πρόεδρου Michel Sleiman.
 Ο συνασπισμός του κ. Hariri είχε κερδίσει τον ελέγχο του Κοινοβουλίου στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αλλά η ομάδα του κ. Mikati και του Δρούζου ηγέτη Walid Jumblatt κάθονται πλέον στο πλευρό της Χεζμπολάχ, και με αυτόν τον τρόπο έχασε de facto την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
LEMONDE.FR με AFP | 25.01.11 |  

7 σχόλια:

  1. Hamas withdraws authorization of Abbas
    Hamas on Tuesday withdrew its authorization of
    President Mahmoud Abbas as the head of negotiations.

    Hamas official Khalil Al-Hayya said Abbas' mandate was not valid without the
    party's recognition.

    He also dismissed the PA's claim that it negotiated on behalf of
    Palestinians. Hamas does not participate in talks with Israel.
    Published yesterday 22:09 25 January 2011

    Τωρα τι εχουνε να πουνε καποιοι φιλο-χαμιτες.
    ΥΓ. Ας το μελετησει βαθεια ο φιλος
    ονοματι ΟΜΑΔΕΟΝ και ας μας πει πρωτα απο ολα αν οι Παλαιστινιοι εχουν σοβαρο προβλημα και απο ποιους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω παντως βλεπω τον προεδρο του λιβανου MICHEL SLIEMAN ναναι εβραιος.
    Πιστευω δε οτι οι ισραηλινοι καθαρησαν τον Χαριρι με τροπο ωστε να φαινεται οτι φταιει η Χεζμπολαχ.
    Ετσι καταφεραν να προκαλεσουν την
    οξυνση των σχεσεων σουνιτων και σιιτων με σκοπο την νεα εμφυλια συγκρουση...
    ΣΑΛΟΜ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ εγκαθετο πολυωνυμο σαγιαν χαχαμικο που «αδυνατει να σκαμπαση» οτι ο Αμπας ειναι προδοτης του Παλαιστινιακου λαου και φερεφωνο των οβριων και των οβριων.
    (26 Ιανουαρίου 2011 11:56 π.μ.)

    Σαγιαν, χαιρετισμα στον πλακουτσοκεφαλο παγουρα και στον γκουμπαρον απο Γκυμπρον.


    Διαβαζε τωρα αλλα οχι μονοκοπανια μπας και σουρθει κανα εγκεφαλικο.



    Τα έγγραφα για τη Παλαιστίνη αποκαλύπτουν, που έχουν γραμμένη την “ειρήνη” οι Ισραηλινοί!!!!



    Από τη Ναζαρέτ, με τον Jonathan Cook — 26 Ιανουαρίου 2011
    Ο Jonathan Cook καταγράφει τις απόψεις του, για ορισμένες από τις βασικές αποκαλύψεις, που προέκυψαν από τη διαρροή εμπιστευτικών-απόρρητων εγγράφων, στα οποία περιέχονται σημαντικές πληροφορίες, για τις χωρίς ανταπόδοση παραχωρήσεις που έγιναν από την ομάδα του Μαχμούντ Αμπάς στις συνομιλίες με το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της παραίτησης από τη παλαιστινιακή κυριαρχία στους μουσουλμανικούς ιερούς τόπους, το ξεπούλημα των προσφύγων, την απάρνηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού και τη προδοσία των Αράβων πολιτών στο Ισραήλ – όλα αυτά σε αντάλλαγμα για τίποτα!!!!

    Για περισσότερο από μια δεκαετία, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών του Καμπ Ντέιβιντ το 2000, το μοτίβο-φραγμός της ισραηλινής πολιτικής ήταν το ίδιο: “Δεν υπάρχει Παλαιστίνιος εταίρος να συμφωνήσουμε για την ειρήνη”.
    Αυτή την εβδομάδα, το πρώτο από τα εκατοντάδες απόρρητα έγγραφα που διέρρευσαν για τους Παλαιστίνιους, επιβεβαίωσαν τις υποψίες του όλο και αυξανόμενου αριθμού ανεξάρτητων παρατηρητών, ότι η απορριπτική συμπεριφορά του Ισραήλ στην ειρηνευτική διαδικασία, δεν πρέπει να αναζητηθεί στην ισραηλινή πλευρά, αλλά στους Παλαιστινίους.
    Μερικά από τα πιο αποκαλυπτικά έγγραφα, που από κοινού αποκαλύφθηκαν από τη τηλεόπαση του Al-Jazeera και την εφημερίδα Guardian της Βρετανίας, χρονολογούνται από το 2008, διάστημα κατά το οποίο υπήρχε μια σχετικά αισιόδοξη για τις πιο πρόσφατες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.

    Εκείνη την εποχή, ο Εχούντ Ολμέρτ ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ και είχε ο ίδιος δημοσίως δεσμευτεί, να επιδιώξει μια συμφωνία για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους. Ήταν τότε, που με την υποστήρίξη από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών του George W. Bush, που είχε αναβιώσει η ειρηνευτική διαδικασία στα τέλη του 2007, με τη φιλοξενία της διάσκεψης στην Αννάπολη (των ΗΠΑ)..
    Ενώ υπήρχαν αυτές οι ευνοϊκές συνθήκες, τα έγγραφα δείχνουν, ότι το Ισραήλ απέρριψε μια σειρά από σημαντικές παραχωρήσεις της παλαιστινιακής διαπραγματευτικής ομάδας, που προσφέρονταν κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών που ακολούθησαν, για τα πιο ευαίσθητα ζητήματα των συνομιλιών.
    Ο Μαχμούντ Αμπάς, πρόεδρος της “Παλαιστινιακής Αρχής”, προσπάθησε χωρίς να πείσει, ότι αρνείται την ειλικρίνεια των εγγράφων, αλλά δεν βοηθήθηκε, από τις αποτυχημένες προσπάθειες των ισραηλινών αξιωματούχων, που έσπευσαν προς ενίσχυσή του.

    Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο σημαντικότερος παλαιστινιακός συμβιβασμός – ή "το ξεπούλημα", όπως το χαρακτηρίζουν πολλοί Παλαιστίνιοι – ήταν για το καθεστώς της Ιερουσαλήμ.
    Κατά τη διάρκεια μιας σειράς συναντήσεων κατά τη θερινή περίοδο του 2008, οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές συμφώνησαν να προσαρτηθούν στο Ισραήλ, μεγάλα τμήματα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων όλων των της πόλης παράνομων εβραϊκών οικισμών και κυρίως, τμήματα της Παλιάς Πόλης.
    Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς προέκυψε το μωσαϊκό των Παλαιστινιακών θυλάκων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, που περιβάλλονται από Εβραϊκούς οικισμούς, και που ποτέ δεν θα μπορούσαν (αυτοί οι θύλακες) να λειτουργήσοτν ως η πρωτεύουσα του νέου κράτους της Παλαιστίνης.
    Συνεχιζεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συνεχεια
    Κατά τις προηγούμενες συνομιλίες του Καμπ Ντέιβιντ, σύμφωνα με τα επίσημα Ισραηλινά έγγραφα που διέρρευσαν στην ημερήσια “Haaretz”, το 2008, το Ισραήλ είχε προτείνει κάτι πολύ παρόμοιο για την Ιερουσαλήμ: Οι Παλαιστίνιοι ελέγχοντας αυτό, στη συνέχεια το χαρακτήρισαν ως “εδαφικές φούσκες”.
    Για πρώτη αφορά αποκαλύπτεται (με στοιχεία) ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών, που αυτοαποκαλούντο ως “ο έντιμος διαμεσολαβητής”. Αυτό που λάμπει μέσα από τα έγγραφα είναι η απροθυμία των Αμερικανών αξιωματούχων, να θέσουν αντίστοιχες πιέσεις και στους Ισραηλινούς διαπραγματευτές, ακόμη και όταν η Παλαιστινιακή ομάδα έκανε σημαντικές παραχωρήσεις σε βασικά ζητήματα. Οι «απαιτήσεις» του Ισραήλ αντιμετωπίζονταν πάντα ως υψίστης σημασίας.
    Το δεύτερο είναι η υπόθεση, ότι οι ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν πέσει σε αχρηστία κυρίως λόγω των εκλογών (στο Ισραήλ) σχεδόν δύο χρόνια πριν σχηματιστεί μια δεξιά Ισραηλινή κυβέρνηση υπό τον Βενιαμίν Νετανιάχου.(Η αλήθεια είναι, ότι το Ισραήλ) είχε να αντιμετωπίσει (τότε), ισχυρές διεθνείς επικρίσεις, για την άρνησή του να εκπληρώσει τις υποσχέσεις για δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους και να μην επαναλαμβάνει λόγια του αέρα.

    Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι, στόχος της -τουλάχιστον στα αρχικά στάδια πρωθυπουργίας του Νετανιάχου- ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού (κυβερνητικού) βραχίονα, κάνοντας συνασπισμό με την Τζίπι Λίβνι, την αρχηγό του κεντρώου κόμματος “Καντίμα” της αντιπολίτευσης. Αυτή (η αντιπολίτευση) εξακολουθεί να θεωρείται ευρέως, ως η πιο αξιόπιστη Ισραηλινή συνήγορος για την ειρήνη.

    Ωστόσο, η κ. Λίβνι, η οποία στο παρελθόν ήταν υπουργός Εξωτερικών του κ. Ολμέρτ, αναδύεται από τα έγγραφα που διέρρευσαν, ως μια άκαμπτη διαπραγματεύτρια, που περιφρονούσε τις τεράστιες παραχωρήσεις που γίνονταν από τους Παλαιστινίους. Στις πιο κρίσιμες στιγμές, απέρριπτε τις προσφορές των Παλαιστινίων, και μετά έλεγε: “Πραγματικά, το εκτιμώ αυτό”!!!!

    Η “δυσκολία” που έδειχνε η Λίβνι, αφορούσε μια χούφτα εποικισμούς της Δυτικής Όχθη, που οι Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές αρνήθηκαν να παραχωρήσουν στο Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι είχαν από καιρό καταγγείλει, ότι οι δύο πιο σημαντικοί (παράνομοι οικισμοί), η Maale Adumim, έξω από την Ιερουσαλήμ, και η Άριελ, κοντά στην Παλαιστινιακή πόλη Ναμπλούς, θα μείωνε αποτελεσματικά τη Δυτική Όχθη σε τρία καντόνια (θύλακες), και θα υπονόμευαν κάθε ελπίδα για εδαφική συνέχεια (του Παλαιστινιακού κράτους).
    Η επιμονή της κ. Λίβνι για την εκμετάλλευση αυτών των οικισμών -μετά από όλους τους Παλαιστινιακούς συμβιβασμούς- δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένας Ισραηλινός ηγέτης είτε προετοιμασμένος ή είναι σε θέση για να καταλήξει σε ειρηνευτική συμφωνία, παρά εκτός και εάν, υποτάσσονται οι Παλαιστίνιοι, σε σχεδόν σε κάθε Ισραηλινή απαίτηση και δεχθούν να εγκαταλείψουν τις φιλοδοξίες τους για την ….κρατική υπόσταση.

    Ένα από τα έγγραφα για τη Παλαιστίνη αναφέρει μια εξοργισμένη αντίδραση του (διαπραγματευτή) κ. Ερεκάτ, όταν συζήτησε με διπλωμάτη των ΗΠΑ το περασμένο έτος: “Τι άλλο μπορώ να δώσω????”.
    Ο άνθρωπος που μπορεί να απαντήσει, ίσως να είναι ο κ. Λίμπερμαν, ο οποίος παρουσίασε τον δικό του χάρτη ενός Παλαιστινιακού κράτους αυτή την εβδομάδα. (Σύμφωνα με αυτόν τον χάρτη) θα παραχωρηθεί μια προσωρινή κατάσταση με λιγότερο από το ήμισυ της Δυτικής Όχθης.



    Όμαδεον
    Λωριδα της Γαζας
    σκλαβωμενη απο εβραιους
    γενοκτονους εθνοκτονους
    Παλαιστινη


    ΥΓ.
    Μιας και μιλαμε για οβριους ας μην ξεχναμε παντα να ευχαριστουμε τους εβραιους απατεωνες των πετρελαϊκων εταιριων που αρπαζουν το βαρελι σχεδον τζαμπα απ' τους Αραβες "εχθρους τους" και τους πληρωνουμε στα βενζιναδικα, 1.70ευρω το λιτρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ εγκαθετο πολυωνυμο σαγιαν χαχαμικο που «αδυνατει να σκαμπαση» οτι...[[Omadeon]]

    Ολα αυτα εγω ειμαι? θα το διαβαζα το τσιτατο σου αν και μεγαλο αλλα μονο για την γλωσσα που χρησιμοποιεις δεν το αξιζεις.Ελπιζω να καταλαβες.Αντε γεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οταν σου λεω οτι εισαι χαχαμικος δεν με πιστευεις.
    Αλλα παντα ακολουθεις την τακτικη της αλεπους.
    "Κρεμασταρια" ειναι μας αναφωνεις! Ή μαλλον "τσιτατα".
    Και σου επαναλαμβανω:
    Χανουμε το χρονο μας με σας.
    Πισω στην τρυπα σου σαγιαν και την καλημερα μου στην Καρολ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.