Κάθε Αύγουστο βλέπουμε αφιερώματα για τους πυρηνικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών στην Ιαπωνία, αλλά ποτέ ούτε ένα αφιέρωμα για τα αμέτρητα εγκλήματα των Ιαπώνων κατά την διάρκεια του 2ουΠΠ. Τι διαφορά έχει η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών με την ξιφολόγχη στην Ναντζίνγκ από την εξαΰλωση άλλων τόσων στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι; Τον βομβαρδισμό στην Χιροσίμα πρέπει να την θυμόμαστε πάντα, αλλά την σφαγή χιλιάδων Κινέζων στην Ναντζίνγκ δεν πρέπει να την θυμόμαστε ή ακόμη και να μην την αναγνωρίζουμε; Οι Ιάπωνες την αμφισβητούν, όπως και πολλά άλλα ανείπωτα εγκλήματα που διέπραξαν πριν και κατά την διάρκεια του 2ου ΠΠ, στην Κορέα και στην Κίνα. Ο Βομβαρδισμός με πυρηνικά όπλα των δύο πόλεων ήταν μια εγκληματική πράξη πολέμου, αλλά κρίθηκε αναγκαίος από την Αμερικανική ηγεσία, διότι η Ιαπωνία δεν παραδίδονταν. Δεν παραδίδονταν ακόμη και αφού δεκάδες Ιαπωνικές πόλεις είχαν γίνει στάχτες από τους συστηματικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών με ναπάλμ. Δεν παραδόθηκε ούτε μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα. Στις αρχές του Αυγούστου του 1945, Σοβιετικές Τεθωρακισμένες Μεραρχίες εξολόθρευσαν υποδειγματικά τις Ιαπωνικές δυνάμεις στην Μαντζουρία και στην Κορέα και υπήρχε η πιθανότητα εισβολής και στην ίδια την Ιαπωνία. Η αντίσταση των Ιαπώνων θα ήταν μάταιη, διότι ο στρατός τους δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με κανέναν τρόπο τις βαριές τ/θ μεραρχίες των Αμερικανών ή των Σοβιετικών. Οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο εισβολής στην Ιαπωνία και σχεδίαζαν την κατασκευή και την ρίψη 6 ακόμη πυρηνικών βομβών. Η Ιαπωνία σε κάθε περίπτωση θα γινόταν παρανάλωμα του πυρός αν δεν παραδίδονταν και θα χάνονταν εκατομμύρια Ιαπώνων. Οι πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι έσωσαν την Ιαπωνία από την πολιτική -συμπεριλαμβανομένου του αυτοκράτορα- και στρατιωτική της ηγεσία, η οποία είχε ξεκινήσει την εγκληματική της δραστηριότητα από το 1930.
οι αμερικανοι απεδειξαν οτι εχουν την δυνατοτητα και το αναλογο ηθος να γινουν πολυ χειροεροι απο αυτα που κατηγορουσαν
η καταστροφη της χοιροσιμα εδειξε οτι η εποχη των ολοκληρωτικων πολεμων δεν τελειωσε με τον θανατο του τζενγκις χαν
η αμερικανικη τεχνολογια και οπτικη εδειξε οτι μπορεις να καψεις μια πολη , να καψεις αντρες , γυναικες παιδια , γεροντες , εγκυους , αναπηρους , ανθρωπους σε νοσοκομεια ,
ταυτοχρονα με οτι τους συνοδευε , κοτες , καναρινια , σκυλια, γατια, ποντικια κατσαριδες ,
μαζι με οτι αποκτημα ειχαν καθρεφτες , φυλαχτα κτλ
αν δεν ειναι αυτος ολοκληρωτικος πολεμεος τι ειναι ?
ακομη και αν γλιτωνε καποιος ,πες οτι ηταν σε ταξιδι και ελειπε, επιστρεφοντας στην πολη οχι μονο θα ειχε χασει τους δικους του αλλα και οτιδηποτε τον συνεδεε με αυτους και μπορουσε εστω να τους του θυμιζει ,
ουτε μια φωτογραφια , ενα ενθυμιο ,
η απολυτη καταστροφη , η απολυτη ανυπαρξια
ολη η ανθρωποτητα πανηγυριζει το τελος του πολεμου και την εναρξη μιας νεας εποχης
η ριψη της ατομικης βομβας η οποια επαναληφθηκε για να αποδειξει οτι δεν ηταν κατα λαθος και ηξεραν τις συνεπειες
Σίγουρα η ρίψη της ατομικής βόμβας δεν αποτελεί αιτία να γιορτάσουμε οπως και ΚΑΜΙΑ πολεμική ενέργεια. Όμως ο πόλεμος είναι πόλεμος και η ενέργεια αυτή των αμερικάνων είναι δικαιολογημένη. Οι αμερικάνικες απώλειες για την εισβολή της Ιαπωνίας (επιχείρηση Downfall) προέβλεπαν 500.000 νεκρούς ενώ ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τους στοίχησε 53.000 και η νίκη επί της Γερμανίας στην Ευρώπη 200.000. Το τίμημα παραήταν μεγάλο για τις ΗΠΑ. Οι απώλειες αναμενόταν τόσο μεγάλες διότι η νήσος της Ιαπωνίας δεν προσφερόταν για μηχανοποιημένο πόλεμο αλλά για τοπικές συγκρούσεις. Μπορείτε εύκολα να φανταστείτε την αντίσταση που θα υπάρχε από ένα έθνος 100 εκατομυρίων δηλητηριασμένο με την προπαγάνδα ότι είναι αήτηττο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ δεν έριξαν τις 2 ατομικές βόμβες απροειδοποιήτα και χωρίς δισταγμό. Υποσχέθηκαν στους Ιάπωνες να έχουν την ελευθερία να επιλέξουν αυτοί την διακυβέρνηση που επιθυμούν, να κρατήσουν τις 4 μητροπολιτικές νήσους της Ιαπωνίας, να διατηρήσουν τις βιομηχανίες που τους είναι απαραίτητες για την εθνική ζωή, απελευθέρωση και επαναπατρισμό των ιαπωνικών στρατευμάτων και κάποια συμμετοχή της Ιαπωνίας στο παγκόσμιο εμπόριο. Αλλιώς τους απείλησαν ότι το εναλλακτικό για την Ιαπωνία θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο, η αυλή του και οι πολιτική και στρατωτικοί εξουσία της Ιαπωνίας επέλεξαν το δεύτερο χωρίς ίχνος συμπόνιας για τον λαό τους. Οι 220.000 νεκροί των ατομικών βομβαδισμων θα είχαν αποφευχθεί αν ο φανατισμός της Ιαπωνίας δεν ήταν τόσο έντονος. Για αυτό ας μην ρίχνουμε όλο το βάρος στους Αμερικάνους και αγιοποιούμε τους Ιάπωνες.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ). - Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.
Κάθε Αύγουστο βλέπουμε αφιερώματα για τους πυρηνικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών στην Ιαπωνία, αλλά ποτέ ούτε ένα αφιέρωμα για τα αμέτρητα εγκλήματα των Ιαπώνων κατά την διάρκεια του 2ουΠΠ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι διαφορά έχει η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών με την ξιφολόγχη στην Ναντζίνγκ από την εξαΰλωση άλλων τόσων στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι;
Τον βομβαρδισμό στην Χιροσίμα πρέπει να την θυμόμαστε πάντα, αλλά την σφαγή χιλιάδων Κινέζων στην Ναντζίνγκ δεν πρέπει να την θυμόμαστε ή ακόμη και να μην την αναγνωρίζουμε;
Οι Ιάπωνες την αμφισβητούν, όπως και πολλά άλλα ανείπωτα εγκλήματα που διέπραξαν πριν και κατά την διάρκεια του 2ου ΠΠ, στην Κορέα και στην Κίνα.
Ο Βομβαρδισμός με πυρηνικά όπλα των δύο πόλεων ήταν μια εγκληματική πράξη πολέμου, αλλά κρίθηκε αναγκαίος από την Αμερικανική ηγεσία, διότι η Ιαπωνία δεν παραδίδονταν. Δεν παραδίδονταν ακόμη και αφού δεκάδες Ιαπωνικές πόλεις είχαν γίνει στάχτες από τους συστηματικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών με ναπάλμ. Δεν παραδόθηκε ούτε μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα. Στις αρχές του Αυγούστου του 1945, Σοβιετικές Τεθωρακισμένες Μεραρχίες εξολόθρευσαν υποδειγματικά τις Ιαπωνικές δυνάμεις στην Μαντζουρία και στην Κορέα και υπήρχε η πιθανότητα εισβολής και στην ίδια την Ιαπωνία. Η αντίσταση των Ιαπώνων θα ήταν μάταιη, διότι ο στρατός τους δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με κανέναν τρόπο τις βαριές τ/θ μεραρχίες των Αμερικανών ή των Σοβιετικών. Οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο εισβολής στην Ιαπωνία και σχεδίαζαν την κατασκευή και την ρίψη 6 ακόμη πυρηνικών βομβών. Η Ιαπωνία σε κάθε περίπτωση θα γινόταν παρανάλωμα του πυρός αν δεν παραδίδονταν και θα χάνονταν εκατομμύρια Ιαπώνων. Οι πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι έσωσαν την Ιαπωνία από την πολιτική -συμπεριλαμβανομένου του αυτοκράτορα- και στρατιωτική της ηγεσία, η οποία είχε ξεκινήσει την εγκληματική της δραστηριότητα από το 1930.
εναντια στην βιαιοτητα των γερμανων και ιαπωνων,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι αμερικανοι απεδειξαν οτι εχουν την δυνατοτητα και το αναλογο ηθος να γινουν πολυ χειροεροι απο αυτα που κατηγορουσαν
η καταστροφη της χοιροσιμα εδειξε οτι η εποχη των ολοκληρωτικων πολεμων δεν τελειωσε με τον θανατο του τζενγκις χαν
η αμερικανικη τεχνολογια και οπτικη εδειξε οτι μπορεις να
καψεις μια πολη , να καψεις αντρες , γυναικες παιδια , γεροντες , εγκυους , αναπηρους , ανθρωπους σε νοσοκομεια ,
ταυτοχρονα με οτι τους συνοδευε ,
κοτες , καναρινια , σκυλια, γατια, ποντικια κατσαριδες ,
μαζι με οτι αποκτημα ειχαν καθρεφτες , φυλαχτα κτλ
αν δεν ειναι αυτος ολοκληρωτικος πολεμεος τι ειναι ?
ακομη και αν γλιτωνε καποιος ,πες οτι ηταν σε ταξιδι και ελειπε,
επιστρεφοντας στην πολη οχι μονο θα ειχε χασει τους δικους του αλλα και οτιδηποτε τον συνεδεε με αυτους και μπορουσε εστω να τους του θυμιζει ,
ουτε μια φωτογραφια , ενα ενθυμιο ,
η απολυτη καταστροφη ,
η απολυτη ανυπαρξια
ολη η ανθρωποτητα πανηγυριζει το τελος του πολεμου και την εναρξη μιας νεας εποχης
η ριψη της ατομικης βομβας η οποια επαναληφθηκε για να αποδειξει οτι δεν ηταν κατα λαθος και ηξεραν τις συνεπειες
εσωσε χιλιαδες ζωες
μπορουμε να γιορτασουμε
h
Σίγουρα η ρίψη της ατομικής βόμβας δεν αποτελεί αιτία να γιορτάσουμε οπως και ΚΑΜΙΑ πολεμική ενέργεια. Όμως ο πόλεμος είναι πόλεμος και η ενέργεια αυτή των αμερικάνων είναι δικαιολογημένη. Οι αμερικάνικες απώλειες για την εισβολή της Ιαπωνίας (επιχείρηση Downfall) προέβλεπαν 500.000 νεκρούς ενώ ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τους στοίχησε 53.000 και η νίκη επί της Γερμανίας στην Ευρώπη 200.000. Το τίμημα παραήταν μεγάλο για τις ΗΠΑ. Οι απώλειες αναμενόταν τόσο μεγάλες διότι η νήσος της Ιαπωνίας δεν προσφερόταν για μηχανοποιημένο πόλεμο αλλά για τοπικές συγκρούσεις. Μπορείτε εύκολα να φανταστείτε την αντίσταση που θα υπάρχε από ένα έθνος 100 εκατομυρίων δηλητηριασμένο με την προπαγάνδα ότι είναι αήτηττο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ δεν έριξαν τις 2 ατομικές βόμβες απροειδοποιήτα και χωρίς δισταγμό. Υποσχέθηκαν στους Ιάπωνες να έχουν την ελευθερία να επιλέξουν αυτοί την διακυβέρνηση που επιθυμούν, να κρατήσουν τις 4 μητροπολιτικές νήσους της Ιαπωνίας, να διατηρήσουν τις βιομηχανίες που τους είναι απαραίτητες για την εθνική ζωή, απελευθέρωση και επαναπατρισμό των ιαπωνικών στρατευμάτων και κάποια συμμετοχή της Ιαπωνίας στο παγκόσμιο εμπόριο. Αλλιώς τους απείλησαν ότι το εναλλακτικό για την Ιαπωνία θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο, η αυλή του και οι πολιτική και στρατωτικοί εξουσία της Ιαπωνίας επέλεξαν το δεύτερο χωρίς ίχνος συμπόνιας για τον λαό τους. Οι 220.000 νεκροί των ατομικών βομβαδισμων θα είχαν αποφευχθεί αν ο φανατισμός της Ιαπωνίας δεν ήταν τόσο έντονος. Για αυτό ας μην ρίχνουμε όλο το βάρος στους Αμερικάνους και αγιοποιούμε τους Ιάπωνες.
ΑπάντησηΔιαγραφή