14/8/09

Καταντήσαμε να κρεμόμαστε από τα χείλη του Οτζαλάν*


του Χασάν Πουλούρ, εφημερίδα Μιλλιέτ
Μετάφραση: Σάββα Καλεντερίδη

Ήταν 15 Αυγούστου του 1984.... Καθόμαστε στην λοκάντα του Abdullah Efendi, στο Emirgân, για μεσημεριανό φαγητό.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Δημοσιογράφων Τουρκίας (Gazeteciler Cemiyeti) φιλοξενεί σε γεύμα τον πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ.
Μαζί με τον Τουργούτ Οζάλ είναι και ο υπουργός Μουσταφά Καλεμλί. Σε κάποια στιγμή, ενώ παρατίθεται το γεύμα, ένας από τη φρουρά του πρωθυπουργού έρχεται και λέει κάτι στο αυτί του Οζάλ. Ο Οζάλ αμέσως σηκώνεται από το τραπέζι και κατευθύνεται στο τηλέφωνο που υπάρχει στο γραφείο της διοίκησης του εστιατορίου. Τότε φυσικά δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα.
Μετά από λίγο ο πρωθυπουργός έρχεται και πάλι στο τραπέζι και, παρότι θέλει να το κρύψει, φαίνεται ανήσυχος.

* * *
Μετά από λίγο μαθαίνουμε όλοι το λόγο για τον οποίο ο πρωθυπουργός σηκώθηκε εκτάκτως από το τραπέζι. Το ΡΚΚ είχε επιτεθεί σε στρατιωτικά φυλάκια και είχε εισβάλει στις κωμοπόλεις Eruh και Şemdinli, εκφόβισε τους πάντες και πήρε μαζί του τα όπλα ορισμένων στρατιωτικών και υπαλλήλων του κράτους.
Ήταν η πρώτη ένοπλη επίθεση του ΡΚΚ.
Ο Οζάλ έκανε μια δήλωση για το θέμα και έφυγε για διακοπές στη νότια Τουρκία. Η δήλωσή του ήταν η εξής:
"Πρόκειται για υπόθεση μερικών κουρελήδων συμμοριτών"
* * *
Αυτοί που ο Οζάλ θεώρησε ότι ήταν "μερικοί κουρελήδες συμμορίτες", είδαμε όλοι μετά από κάποιο διάστημα τί έγιναν!
Σε αυτούς τους κουρελήδες συμμορίτες, ο ίδιος ο Οζάλ, μέσω των βουλευτών του κόμματος DEP του τουρκικού κονοβουλίου, Orhan Doğan, Mahmut Alınak και Selim Sadak, στέλνει μήνυμα.
Τί μήνυμα;
Σύμφωνα με τον Ορχάν Ντογάν το μήνυμα ήταν το εξής:
"Παιδιά, πηγαίνεται και πές τε του Οτζαλάν να παρατείνει την εκεχειρία. Πρέπει να παρατείνει την εκεχειρία για να μπορέσω να πείσω τους στρατηγούς. Τί κάνει στο βουνό αυτός ο άνθρωπος; Άς έλθει στην Άγκυρα να κάνει πολιτική. Να έλθει να συμμετέχει στις εκλογές και αν έχει την υποστήριξη του λαού να μπει στο κοινοβούλιο, να γίνει βουλευτής, ακόμα και υπουργός. Επιτέλους, τον πόλεμο αυτό δεν τον αντέχει η Τουρκία. Έχετε μεγάλο καθήκον να τον πείσετε". (Faruk Bildirici, 23 Φεβρουαρίου 2005, Hürriyet)
* * *
Τα χρόνια περνούν και διαδέχονται το ένα το άλλο και μετά από πρωτοσέλιδα, δηλώσεις και διαβεβαιώσεις επισήμων του τύπου "Το ΡΚΚ τελείωσε / το ΡΚΚ τελειώνει / το ΡΚΚ διαλύεται / το ΡΚΚ έχει τα χάλια του" ! κοιτάξτε σε τί κατάσταση φθάσαμε.
Βρισκόμαστε σε δημοσιογραφική αποστολή στο Χακιάρι (Hakkâri), στο γραφείο του νομάρχη, όπου γίνεται απόρρητη ενημέρωση από τους αξιωματικούς και από τους ανώτερους αξιωματούχους του τουρκικού κράτους στον υπουργό εσωτερικών Μουσταφά Καλεμλί...
Στην ενημέρωση τον διαβεβαιώνουν:
"Το ΡΚΚ έχει εξουδετερωθεί. Η περιοχή είναι πλέον απόλυτα ήρεμη. Δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος ανησυχίας".
* * *
Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή.
"Ψέμματα".
Η φωνή ανήκει στον ταξίαρχο Altay Tokat.
Ο αντιστράτηγος που κάθεται στην πρώτη σειρά γυρνάει και κάνει νόημα στον ταξίαρχο να σωπάσει.
Ο ταξίαρχος συνεχίζει;
“Δεν σιωπώ κύριε διοικητά, εδώ λένε ψέμματα στον υπουργό. Τίποτε δεν έχει τελειώσει με το ΡΚΚ. Τώρα είναι χειμώνας, τα πάντα είναι καλυμένα με χιόνι, οι αντάρτες είναι στις σπηλιές. Όταν λοιώσουν τα χιόνια τα πάντα θα είναι χειρότερα για μας".
Yavuz Donat (συνάδελφος του συντάκτη, σ.τ.μ.), θυμάσαι εκείνη τη σύσκεψη; Θυμάσαι τί είχε πει ο ταξίαρχος εκείνο το βράδυ;
"Ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον εδώ μέσα".
* * *
Ας έλθουμε στην αυριανή ημέρα...
Στην ανακοίνωση που θα κάνει ο Οτζαλάν την 25η επέτειο της επίθεσης στο Έρουχ και το Σεμντίνλι...
Φυσικά, θα επαναλάβει όσα έχει πει κατά καιρούς μέσω των δικηγόρων του από τη φυλακή του Ιμραλί.
Να τροποποιηθεί το σύνταγμα, να γίνει αποδεκτό ότι η Τουρκία είναι ένα κράτος που αποτελείται από δυο έθνη και στο οποίο μιλιούνται δυο γλώσσες.
Άς δούμε τί θα πει ο Οτζαλάν;
Θα το επαναλάβω όχι εκατό, αλλά χίλιες φορές:
"Εκείνοι που έλεγαν ότι η τρομοκρατία δεν οδηγεί πουθενά, άς δούν με τα ίδια τους τα μάτια που οδηγηθήκαμε."
Καταντήσαμε να κρεμόμαστε από τα χείλη του Οτζαλάν.

*Στις 15 Αυγούστου, σε επετειακή τελετή που θα γίνει στην πόλη Έρουχ, του τουρκικού Κουρδιστάν, αναμένεται να δημοσιοποιηθεί ο οδικός χάρτης του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν για την πολιτική λύση του Κουρδικού.

3 σχόλια:

  1. Οι άθλιοι που παρέδωσαν τον Οτζαλάν στους Τούρκους, προδίδοντας τις προαιώνιες αξίες και αρχές του ελληνικού έθνους και προκαλώντας τεράστια ζημιά στα εθνικά μας συμφέροντα και η υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος που κατωνόμασε τους Κούρδους του ΡΚΚ ως τρομοκράτες, θα πρέπει να αισχύνονται και να παρατήσουν την πολιτική.
    Αν το κάνουν, θα έχουν προσφέρει στον τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το άρθρο που ακολουθεί, θα ήταν ευχής έργο να το διάβαζαν και να το μελετούσαν όσοι και όσες αποφασίζουν για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
    Το έχει γράψει ο Τούρκος πολιτικός αναλυτής Ορχάν Κεμάλ Τζενκίζ και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΡΑΝΤΙΚΑΛ στις 10-5-2009.

    ΄΄ Έχει η Τουρκία μια στρατηγική για τις μειονότητες;

    Ναι, κατ εμένα έχει μια στρατηγική για τις μειονότητες, την οποία εφαρμόζει με άκρως συστηματικό τρόπο. Για την κατανόηση αυτής της στρατηγικής και τους τρόπους εφαρμογής της, θα πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση του Ρωμαίικου Πατριαρχείου Φαναρίου, μέσα από την ιστορική προοπτική, εστιαζόμενοι στο σύνολο της εικόνας και όχι σε επιμέρους στοιχεία.
    Δεν είναι καθόλου τυχαία η δυσκολία στην κατανόηση και την εξήγηση του νομικού καθεστώτος του Πατριαρχείου. Έχουμε να κάνουμε με μια ‘’λεπτή κρατική πολιτική’’.
    Όμως αυτή η ‘’λεπτή κρατική πολιτική’’ έχει φέρει στο σημείο εξαφάνισης αυτό το ιστορικό ίδρυμα. Δηλαδή σχεδόν έχει φτάσει στον επιδιωκόμενο σκοπό.
    Πρώτα, ας εξετάσουμε γενικά, τι είναι αυτή η στρατηγική και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως εφαρμόζεται στο Πατριαρχείο.
    Το όνομα της στρατηγικής μας είναι fait accompli και θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε και στρατηγική των ‘’μονίμων τετελεσμένων’’.
    Η στρατηγική λειτουργεί ως εξής:
    Παίρνετε κάτι από τον εχθρό/αντίπαλό σας με μια ξαφνική κίνηση. Δηλαδή του αρπάζετε ένα κομμάτι. Όταν το κάνετε αυτό, βασίζεστε και σε ορισμένες φυσικές τάσεις του αντιπάλου σας. Ο αντίπαλος είναι αρκετά συντηρητικός και φοβάται μην χάσει αυτά που έχει στα χέρια του. Γι αυτό του αποσπάτε ξαφνικά και χωρίς να αντιληφθεί ένα κομμάτι από αυτά που διαθέτει. Τότε εκείνος σκέφτεται: ‘’Εντάξει, αυτό με πόνεσε. Αλλά αν προσπαθήσω να αγωνιστώ για να τα επανακτήσω, μπορεί να τα χάσω όλα’’.
    Μετά την επιθετική ενέργειά σας, διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση. Εσείς είστε λίγο πιο πλούσιος/ισχυρός, ενώ ο αντίπαλός σας πιο αδύνατος. Στη συνέχεια μεσολαβεί ένα διάστημα και όταν δεν το περιμένει ο αντίπαλός σας, κάνετε μια νέα επιθετική κίνηση και αρπάζετε ένα κομμάτι ακόμη. Η απέναντι πλευρά είναι πάλι διστακτική, συνεχίζει να μην σκέφτεται αυτό που έχασε, αλλά σκέφτεται αυτό που μπορεί να χάσει. Μετά από ένα ακόμη διάστημα, κάνετε μια νέα κίνηση αρπαγής. Μετά από κάποιο καιρό, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει. Η απέναντι πλευρά έχει απωλέσει τα περισσότερα που είχε στα χέρια της.
    Αυτή η στρατηγική συνεχίζεται μέχρι ο αντίπαλος να χάσει τα πάντα.
    Η στρατηγική που περιγράφω παραπάνω, ταιριάζει απόλυτα με τη στρατηγική της Τουρκίας απέναντι στο Πατριαρχείο. Ενδεχομένως κατά την αφήγησή μου, να ήρθε στο νου σας η καταπατημένη περιουσία του Πατριαρχείου. Όλοι γνωρίζουμε εκείνο το κομμάτι της υπόθεσης, επειδή γίνεται ευκολότερα κατανοητό. Από το 1974 και μετά, το Πατριαρχείο και τα ιδρύματα που υπάγονται σε αυτό, απώλεσαν χιλιάδες μικρά και μεγάλα ακίνητα.
    Αυτά κατασχέθηκαν το ένα μετά το άλλο. Τα βακούφια που κατέθεσαν το ‘’δηλωτικό’’ του 1936, εάν δεν είχαν δηλώσει ότι μπορούσαν να αποκτήσουν ακίνητη περιουσία μετά από αυτή την ημερομηνία, όση περιουσία απέκτησαν θεωρήθηκε εκτός νόμου.
    Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 1974, σε καμιά περίπτωση δεν σχετίζεται με το Κυπριακό.
    Αυτή την πλευρά της ιστορίας αρκετοί την γνωρίζουμε. Και με την υπενθύμιση του Ομπάμα θυμηθήκαμε ότι παραμένει κλειστή η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Όμως επειδή αυτά τα γνωρίζουμε αποσπασματικά, δεν μπορούμε να δούμε το σύνολο της εικόνας.

    ΣΤΟΧΟΣ Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

    Σήμερα το Πατριαρχείο με την 1000 ετών ιστορία του, δεν έχει μια αναγνωρισμένη νομική προσωπικότητα. Τα δικαιώματά του, υποτίθεται ότι έχουν κατοχυρωθεί με τη Συνθήκη της Λωζάννης, όμως εάν εξετάσουμε τις δικαστικές αποφάσεις θα δούμε ότι η συνθήκη στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται για την άρνηση των δικαιωμάτων του! Το νομικό καθεστώς του Πατριαρχείου μας παρουσιάζεται, πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου.
    ......

    Πηγή: εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ

    http://taxalia.blogspot.com/2009/08/fait-accompli.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ φίλε 12:08

    Δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι άθλιοι δούλεψαν για την παράδοση του Οτσαλάν και δυστυχώς δεν ήταν μόνο πολιτικοί!!!

    Φαντάσου ότι ο τότε διοικητής (πτέραρχος)της ΕΥΠ με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα ο Οτσαλάν αστραπιαία πήγε επαγγελματικό ταξίδι στην Ρουμανία. Ο λόγος ήταν να μην βρεθεί μπλεγμένος και φυσικά να πιάσουν άλλοι την καφτη πατάτα. (από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεσαι πολλά πράγματα εε????)

    Φυσικά σήμερα όλοι θα σου πουν απίστευτες παπαριες για να δικαιολογήσουν την προδοσία τους και την ανεπάρκεια τους σε αυτό το θέμα !!!(Βλέπε δηλωσεις του κ Παγκαλου καθώς και αλλων αξιωαμτούχων και μη)

    Φυσικά δεν προσάπτω καμία ευθύνη στον Σάββα ο οποίος εκτελούσε εντολές και δεν ήταν αυτός που σχεδίασε τις εξελίξεις ίσως μάλιστα να χάλασε και τα αρχικά σχεδία της όλης αυτής συντεχνίας

    Με εκτίμηση
    Φ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.