28/7/10

Μιλούν διαφορετική γλώσσα...



Πολλοί άνθρωποι που παρακολουθούν τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας και της Κύπρου εκνευρίζονται με την αναποτελεσματικότητα της διπλωματικής ηγεσίας των δύο χωρών σε θέματα σοβαρά και στα οποία θα μπορούσαν να βρεθούν βήματα μπροστά από την Τουρκία.

Oυάσιγκτον, Μιχάλης Ιγνατίου

Πολλοί άνθρωποι που παρακολουθούν τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας και της Κύπρου εκνευρίζονται με την αναποτελεσματικότητα της διπλωματικής ηγεσίας των δύο χωρών σε θέματα σοβαρά και στα οποία θα μπορούσαν να βρεθούν βήματα μπροστά από την Τουρκία.

Η αλήθεια είναι ότι μετά την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις η Λευκωσία προχώρησε σε μερικές επιθετικές κινήσεις οι οποίες -όπως συμβαίνει πάντα- «έμειναν από βενζίνη» κατά την έκφραση έμπειρου διπλωμάτη. Απουσίαζε η αποφασιστικότητα που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Η Αθήνα από την πλευρά της αποφάσισε στο πιό υψηλό επίπεδο να μη «στενοχωρέσει» τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογάν, ο οποίος ...εκτιμώντας αυτή την κίνηση της Αθήνας δημιούργησε τις γνωστές απαράδεκτες συνθήκες σύγκρουσης στο Αιγαίο.

Η επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ ήταν μία καλή κίνηση αλλά δεν έφερε ισχυρά αποτελέσματα επειδή ο πρωθυπουργός δεν ήταν έτοιμος για το βήμα της συνεργασίας με τους κακούς, όπως συνηθίσαμε να τους αποκαλούμε, Ισραηλινούς.
Την ίδια στιγμή έγιναν κάποιες καλές κινήσεις από την πλευρά του «Ελληνικού Λόμπι». Οι συναντήσεις με το αντίστοιχο ισραηλινό «πήγαν καλά» όπως εξήγησε ένας λομπίστας και υπάρχει διάθεση στενής συνεργασίας, καθώς είναι δεδομένο ότι οι Εβραιοαμερικανοί είναι αποφασισμένοι να τιμωρήσουν την Τουρκία.

Οι δηλώσεις των πολιτικών που υποστηρίζουν το Ισραήλ και των εβραϊκών οργανώσεων εναντίον της Τουρκίας είναι σκληρές και σε μερικές περιπτώσεις ξεπερνούν κάθε όριο ευγένειας και διπλωματίας. Σύμφωνα με την γνώμη ατόμων που γνωρίζουν τα τεκταινόμενα, η Αθήνα και η Λευκωσία ομιλούν με διαφορετικό τρόπο από τους Ελληνοαμερικανούς με αποτέλεσμα να δένονται τα χέρια των τελευταίων και να μην μπορούν να προχωρήσουν σε τολμηρές πρωτοβουλίες.
Επίσης, υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα: Οι δύο κυβερνήσεις έχουν διαφορετική στόχευση από τους Ελληνοαμερικανούς χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Ελληνικό Λόμπι είναι λάθος στην προσέγγισή του. Αντίθετα.

Τις τελευταίες ημέρες οι τουρκικές προκλήσεις προς την Ουάσιγκτον έλαβαν προσωπικό χαρακτήρα. Οι Τούρκοι διέρρευσαν ότι ο πολύς Αχμέτ Νταβούτογλου εκνευρίστηκε με τα λόγια υποστήριξης της Χίλαρι Κλίντον για το Ισραήλ και στη συνάντηση της 14ης Ιουνίου κτύπησε το χέρι στο γραφείο της λέγοντας: «Υποστηρίζετε ένα κράτος-δολοφόνο. Κανένα κράτος δεν πρέπει να νομίζει ότι είναι πάνω από τους νόμους».

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κατηγορεί το Ισραήλ για τα πάθη των Παλαιστινίων, ενώ θεωρεί ειρηνευτικές επιχειρήσεις την εισβολή-κατοχή της Κύπρου και τις απίστευτης αγριότητας επιθέσεις εναντίον των Κούρδων ανταρτών. Οι Αμερικανοί διαψεύδουν βέβαια το περιστατικό που διέρρευσαν οι Τούρκοι διπλωμάτες στην Financial Times, και παρουσιάζονται έντονα ενοχλημένοι με την Αγκυρα η οποία εδώ και χρόνια -χωρίς να πάρουν είδηση οι γραφειοκράτες του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ- υποστηρίζει όλους τους εχθρούς τους.

Η Τουρκία διατηρεί σταθερή πορεία σύγκρουσης με την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ και δεν μπορεί να μην το γνωρίζουν οι επικεφαλής της ελληνικής και της κυπριακής διπλωματίας. Διότι εάν δεν το έχουν πληροφορηθεί είναι όχι μόνο ανίκανοι αλλά και επικίνδυνοι. Αντί να επιμένουν στην αδιέξοδη πολιτική των υποχωρήσεων στο Αιγαίο και την Κύπρο κάνοντας τα καλά παιδιά στην Αγκυρα είναι προτιμότερο να ξεκινήσουν άλλες συνεργασίες.

Η Τουρκία με πράξεις αποδεικνύει ότι η πολιτική προσέγγισης με την Τουρκία που εμπνεύστηκε ο πρωθυπουργός δεν είναι αποδεκτή. Ούτε οι υποχωρήσεις του Προέδρου της Κύπρου Δημήτρη Χριστόφια εκτιμήθηκαν.

Οι Τούρκοι δεν θα τερματίσουν την επεκτατική πολιτική τους για όσο διάστημα η Αθήνα και η Λευκωσία υποχωρούν σε όλα τα μέτωπα. Ετσι έχουν τα πράγματα...

6 σχόλια:

  1. "...εκνευρίζονται με την αναποτελεσματικότητα της διπλωματικής ηγεσίας των δύο χωρών..."

    Χα, χα, χα! Ρε, Ιγνατίου αφού σε συμπαθώ γιατί γράφεις τέτοια πράγματα; Γράψε ένα άρθρο που να λέει έξω απο τα δόντια ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
    Ποιά ήταν η τελευταία πρωτοβουλία μας που να έφερε αποτέλεσμα; Η Τουρκία βηματάκι βηματάκι όλο και προχωράει. Αν προσέξει και λίγο μπορεί να μην το φάει το κεφάλι της. Εμείς τι κάνουμε; Δήθεν συνεργαζόμαστε με τον Ερντογάν για την επίλυση των ελληνοτουρκικών την ώρα που εκείνος δίνει εντολή για αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μιλάει με την Αίγυπτο για κοινή ΑΟΖ, στέλνει πακτωλούς χρημάτων στο προξενείο της Θράκης, πραγματοποιεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα στρατιωτικού εξοπλισμού και φτιάχνει και δική του πολεμική βιομηχανία αξιώσεων. Αυτά και άλλα πολλά είναι κινήσεις κάποιου που στοχεύει στην επίλυση των ελληνοτουρκικών;
    Βέβαια, και το να πάρει η Τουρκία το μισό Αιγαίο και τη Θράκη λύση είναι...για τους τούρκους. Υπάρχουν λύσεις και λύσεις εμείς ποιά ακριβώς επιδιώκουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν το περιστατικο με το χτυπημα του χεριου στο τραπεζι,ειναι αληθινο,πρεπει να μας προβληματισει η 'γαργαρα' της χιλαρυ απεναντι στον μουστακια.Οταν ο υπηρετης αυθαδιαζει στο αφεντικο,τοτε κατι αλλο συμβαινει.Κανονικα η 'υπερηφανη' χιλαρυ επρεπε να τριψει στην μουρη του μουστακια,τις γενοκτονιες αρμενιων,ελληνων,λαζων,κουρδων και καμια πενηνταρια αλλων λαων που υπεστησαν το 'πολιτιστικο' μενος των μογγολων.Ετσι λοιπον οπως φερονται στην μογγολια,την επομενη φορα που καποιος θα τολμησει παρατηρηση στον κοντο,αυτος θα του ζητησει να κατεβασει επιτοπου τα παντελονια για να 'δεχτει' την τιμωρια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οἱαδήποτε συνεργασία τῆς Ἑλλάδος μὲ ἄλλα κράτη καὶ παράγοντες ἐν γένει ἐναντίον τῆς Τουρκίας θὰ ἦταν θετική. Ὁ στόχος μας, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὴν χώρα αὐτή, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ ἐξάπλωσίς μας καὶ πάλιν εἰς τὴν ἀσιατικὴ πλευρὰ τοῦ Αἰγαίου καὶ ἐν τέλει ἡ κατάλυσις τοῦ τουρκικοῦ κράτους. Ὅμως πρέπει νὰ ἔχουμε κατὰ νοῦ δύο πράγματα:
    1) Καὶ μετὰ τὸν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο εἴχαμε πολλοὺς «συμμάχους» καὶ ἡ ἡττημένη Τουρκία οὐδένα, ὅμως ἐκεῖνοι δὲν ἐδίστασαν νὰ μᾶς ξεπουλήσουν μὲ τὸν πλέον αἰσχρὸ τρόπο. Πρέπει νὰ προσέχουμε, ὥστε νὰ μὴ πάθουμε πάλιν τὰ ἴδια.
    2) Ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ Ἰσραὴλ ὑφ’ ἡμῶν πρέπει νὰ εἶναι ἀκόμη προσεκτικώτερη. Δι’ ὅτι μὲ τὸν Ἰουδαϊσμὸ δὲν μᾶς χωρίζουν ἁπλῶς πολιτικὲς ἢ γεωπολιτικὲς διαφορές. Οἱ διαφορές μας εἶναι πολὺ βαθύτερες καὶ ἔχουν νὰ κάμουν μὲ τὴν ἴδια τὴν οὐσία τῆς ὑπάρξεώς μας. Ἡ «Τορά» (Π. Διαθήκη) καὶ τὸ «Ταλμοὺδ» ἀποδεικνύουν, ὅτι οὐδένα λαὸ μισοῦν οἱ Ἑβραῖοι περισσότερο ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας. Ἀλλὰ καὶ ἡ Ἱστορία ἐπιβεβαιοῖ τὰ ἴδια. Ἐπὶ παραδείγματι τῷ 117 μ.Χ. οἱ Ἑβραῖοι ἐν Κύπρῳ, Αἰγύπτῳ καὶ Κυρηναϊκῇ Χερσονήσῳ ἐπανεστάτησαν καὶ ἔσφαξαν μὲ ἀπίστευτα θηριώδεις τρόπους περὶ τὸ ἥμισυ τοῦ ἑκατομμυρίου Ἑλλήνων συνολικῶς (Edward Gibbon, Ernest Renan). Ἦταν τέτοια ἡ βαρβαρότης των, ὥστε μετὰ τὴν καταστολὴ τῆς ἐξεγέρσεώς των ὑπὸ τοῦ Ἀδριανοῦ, οἱ Κύπριοι ἐφόνευαν ὁποιονδήποτε Ἑβραῖο ποὺ ἐπάτει τὴν νῆσο, ἀκόμη καὶ ναυαγό. Κατὰ τοὺς ἀνωτέρω συγγραφεῖς οἱ Ἑβραῖοι ἔκοπταν τὰ θύματά των μὲ πριόνια, ἔτρωγαν ὠμὰ τὰ κρέατά των καὶ ἐχρησιμοποίουν τὰ ἔντερά των ὡς ζώνες. Δὲν ὑπάρχει λοιπὸν ἀμφιβολία, ὅτι οἱ Ἑβραῖοι καθόλου δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν ἔστω καὶ ἐλαχίστη ἰσχυροποίηση τῆς Ἑλλάδος. Τὸ ἀντίθετο μάλιστα.
    Φυσικὰ εἶναι προφανές, ὅτι πραγματικὴ ἐθνικὴ πολιτικὴ δὲν πρόκειται νὰ ἀκολουθήσῃ ἡ νῦν κυβέρνησις οὔτε ἄλλη παρομοία αὐτῆς.
    Εἷς Ἕλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελληνα μπορείς να δωσεις τους τιτλους των βιβλιων οπου αναφερονται οσα λες; Και που μπορουμε να τα βρούμε ή να τα "κατεβάσουμε" απο το διαδίκτυο; θα σου ήμουν ευγνώμων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΟΣ ,,,, ΣΤΑΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ ΣΟΥ Κ ΣΥ ΣΑΝ ΤΟ ΣΙΑΧΕΛΑ ΑΝΤΕ ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πρὸς Ἀνώνυμον ζητήσαντα στοιχεῖα περὶ τῆς ἑβραϊκῆς ἐξεγέρσεως ἐν Κύπρῳ, Αἰγύπτῳ καὶ Κυρηναϊκῇ Χερσονήσῳ:
    1) Τὰ γεγονότα αὐτὰ ἀναφέρει κατ’ ἀρχὴν ὁ Δίων Κάσσιος, Ἕλλην ἱστορικὸς συγγραφεὺς ἐκ τῆς Νικαίας τῆς Βιθυνίας, ὁ ὁποῖος ἔζησε μεταξὺ τῶν μέσων τοῦ 2ου καὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ 3ου αἰῶνος μ.Χ., εἰς τὸ ἔργον του «Ῥωμαϊκαὶ Ἱστορίαι» [Cassius Dio Historiae Romanae (Xiphilini epitome) 68.32]. Τὸ ἔργον περιέχεται ἀμετάφραστον εἰς ἠλεκτρονικὴν μορφὴν καὶ εἰς τὸ T.L.G. (Thesaurus Linguae Graecae) τῆς Marianne McDonald (Irvine University, California), τὸ ὁποῖον περιέχει ὅλα τὰ ἀρχαῖα καὶ μεσαιωνικὰ κείμενα εἰς τὴν ἑλληνικήν.
    2) Εἰς τὸ ὡς ἄνω ἔργον βασίζονται οἱ νεώτεροι ἱστορικοὶ καὶ συγγραφεῖς:
    Edward Gibbon, Ἱστορία τῆς παρακμῆς καὶ τῆς πτώσεως τῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας
    Ernest Renan, Ὁ ἀντίχριστος
    Ἐπίσης ὁ ἡμέτερος Μιχάλης Καλόπουλος εἰς τὸ διαδίκτυον:
    http://www.greatlie.com/ellinismos/diogmoi-ellinon/738-istorika-epibebaiomeni-maziki-sfagi-kuprion-apo-ioudaious.html
    Εἷς Ἕλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.