29/7/10

Με τον Τούρκον καμίαν φιλίαν μ' εφτάς. Ο λύκον το πόστ'ν ατ' αλλάζ', το ταπιάτ'ν ατ' κι αλλάζ'.

Astsubayın Yunan aşkı mevzuata takıldı

Οι πρόγονοί μας που ήλθαν από τον Πόντο και την Ανατολή, μας εξιστορούσαν στιγμιότυπα και εικόνες από τη συμβίωση που είχαν με τους μουσουλμάνους Τούρκους στις περιοχές που ζούσαν. Σε γενικές γραμμές η συμβίωση ήταν ειρηνική, εκτός από τις περιπτώσεις που η εξουσία και το οθωμανικό κράτος είχε προβλήματα με τον Ελληνισμό και την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα τηω περίοδο της Γενοκτονίας, που κράτος και λαός κινήθηκαν εναντίον των Ελλήνων με τραγικά απότελέσματα. 353 χιλιάδες Έλληνες νεκροί στον Πόντο και ένα εκατομμύριο νεκροί στη Θράκη και την Ανατολή.
Τότε, την περίοδο που οθωμανικό-νεοτουρκικό κράτος, παρακράτος και λαός συμμετείχαν σε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ού αιώνα, οι πρόγονοί μας είδαν τους γείτονές τους, με τους οποίους πολλές φορές μοιράζονταν ακόμα και το ψωμί, να συντάσσονται με το κράτος και με τους παρακρατικούς και να συμμετέχουν στο έγκλημα της Γενοκτονίας, σκοτώνοντας, βιάζοντας και διαρπάζοντας τις περιουσίες των Ελλήνων. Υπήρχαν φυσικά και περιπτώσεις που μουσουλμάνοι προστάτεψαν τους Έλληνες γείτονές τους, περιπτώσεις που σίγουρα αποτελούν ισχνή μειοψηφία.
Η κατάσταση αυτή, ίσως, είχε ισχυροποιήσει στη συνείδηση των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής την πεποίθηση ότι "ο Τούρκος φίλος δεν πιάνεται". Οι πρόγονοί μας στις συζητήσεις και τις αναφορές στην Πατρίδα, έλεγαν και επαναλάμβαναν πάντα: "Με τον Τούρκον καμίαν φιλίαν μ' εφτάς. Ο λύκον το πόστ'ν ατ' αλλάζ', το ταπιάτ'ν ατ' κι αλλάζ'."
Παραθέτουμε παρακάτω μετάφραση άρθρου της εφημερίδας Χουρριέτ, το οποίο αναφέρεται στην περιπέτεια μια Ελληνίδας με έναν Τούρκο μόνιμο υπαξιωματικό. Χωρίς προκαταλήψεις, μπορείτε να διακρίνεται και να αποφασίσετε αν οι πρόγονοί μας είχαν δίκιο ή αν γενίκευαν και υπερέβαλλαν λόγω τραυματικών εμπειριών που είχαν οι ίδιοι με τους Τούρκους.

Τίτλος: Ο έρωτας του μονίμου υπαξιωματικού σκόνταψε στον Κανονισμό
Nurettin KURT / ANKARA 29 Ιουλίου 2010
Ο έρωτας του μονίμου υπαξιωματικού Özgür Kotan με την ελληνίδα Ελένη Δημητριάδου, μετατράπηκε σε μια δυσάρεστη περιπέτεια λόγω των υφισταμένων Κανονισμών.
Ο υπαξιωματικός Κοτάν, κινδύνεψε να χάσει τη δουλειά του και να αποταχθεί από τις τάξεις του τουρκικού στρατού, επειδή εξασφάλισε κήβδιλη τουρκική ταυτότητα στην ελληνίδα ερωμένη του, την οποία στη συνέχεια παντρεύτηκε. Μετά από αυτό ο Κοτάν ζήτησε την ακύρωση του γάμου του, με αποτέλεσμα να μείνει στον 'αέρα' ο γυιός τους Μπαρίς (Ειρήνη), που είναι δυο μηνών.
Με βάση το Στρατιωτικό Κανονισμό, για να παντρευτεί ένας στρατιωτικός με αλλοδαπή, θα πρέπει να ζητήσει την άδεια του Γενικού Επιτελείου. Επειδή η διαδικασία αυτή ήταν χρονοβόρα και αμφιβόλου αποτελέσματος, ο Κοτάν εξασφάλισε μέσω φίλου του μια πλαστή τουρκική ταυτότητα στη φίλη του Ελένη Δημητριάδου και έκανε μαζί της θρησκευτικό γάμο. Μετά η Ελένη γέννησε τον Μπαρίς. Όταν όμως αποκαλύφθηκε ότι ο Κοτάν παντρεύτηκε με αλλοδαπή που έκανε χρήση πλαστής ταυτότητας, ήλθαν τα πάνω κάτω. Μόλις ο στρατιωτικός εισαγγελέας διέταξε προανάκριση για το θέμα εναντίον του Κοτάν για "σύναψη γάμου με πλαστή ταυτότητα και κατασκοπία" και κινδύνεψε να αποταχτεί από τις τάξεις του τουκρικού στρατού, ο Κοτάν ζήτησε την ακύρωση του γάμου του, λέγοντας ότι "δεν γνώριζε ότι η Ελένη ήταν Ελληνίδα υπήκοος".

Η Χουρριέτ μίλησε με την Ελένη
Συναντήσαμε την ηρωίδα της ιστορίας που θα μποσούσε να γίνει και ταινία στην Άγκυρα. Άφησε το σπίτι της στην Ελλάδα και ήλθε να ζήσει στην Τουρκία, λόγω του τρελλού έρωτα που έζησε με τον Κοτάν. Όμως σε κάποια στιγμή ήλθαν τα πάνω κάτω.
Ας δούμε όμως τί μας είπε η Ελένη:

Ο έρωτας ξεκίνησε στο διαδίκτυο
"Ήμουν υπάλληλος στην Ελλάδα. Γνώρισαν τον Οζκιούρ Κοτάν στο διαδίκτυο, το 2008. Μετά αρχίσαμε να μιλάμε με τις ώρες στα τηλέφωνα. Μετά από πέντε μήνες με κάλεσε στην Τουρκία. Τότε υπηρετούσε στο Σιρνάκ. Εγώ ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη, εκείνος από το Σιρνάκ και συναντηθήκαμε στο Κιζιλάι της Άγκυρας. Μετά από την πρώτη μας συνάτηση με γνώρισε στους δικούς του. Είπε ότι ήθελε να με παντρευτεί. Γύρισα ποίσω στην Ελλάδα και μετά, τον Απρίλιο του 2009 ξαναήλθα στην Άγκυρα. Αρραβωνιαστήκαμε. Έμεινα για ένα διάστημα με την Οικογένειά του, στο Κετσίορεν (Keçiören) και μετά αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Γνωρίζαμε όμως ότι δεν θα μας δώσουν άδεια, επειδή είχα ελληνική υπηκοότητα. Αρχίσαμε να ζητάμε τις γνώμες κάποιων φίλων μας. Ζήτησα να πάλω την τουρκική υπηκοότητα για να παντρευτούμε. Αυτό όμως θα έπαιρνε πολύ χρόνο. Ο Οζγκιούρ μου είπε ότι θα μας βοηθούσε ο συνταξιούχος αστυνομικός Ερόλ Β. Μετά μας είπε ο Ερόλ Β. ότι μπορεί να μας παντρέψει νόμιμα με 3-5 χιλιάδες λίρες Τουρκίας και ότι δεν υπάρχει πόρτα που δεν μπορεί να ανοίξει στην Τουρκία, όταν υπάρχουν λεφτά. Εμείς αποδεχτήκαμε την πρότασή του. Τον Μάιο επέστρεψα πάλι στην Ελλάδα. Έστειλα στον Ερόλ Β. 1500 ευρώ για να αρχίσει τις διαδικασίες.

Πλήρωσα ακριβώς 23 χιλιάδες λίρες Τουρκίας
Στις 2 Αυγούστου 2009 παντρευτήκαμε . Μετά από μια εβδομάδα ο Ερόλ Β. μου έφερε μια ταυτότητα με τη φωτογραφία μου στο όνομα “Semiha Özoğlu”. Ο Οζγκιούρ πήρε μετάθεση στα Θείρα (Tire) και στις 20 Αυγούστου παντρευτήκαμε επίσημα. Μετά από κάποιο διάστημα ο Erol B. τηλεφώνησε στον άντρα μου και του είπε ότι η οικογένεια που έδωσε την ταυτότητα για να τη χρησιμοποιώ εγώ ζητάει λεφτά. Κάθε μήνα ζητούσε λεφτά. Στείλαμε συνολικά 23 χιλιάδες λίρες Τουρκίας.

Γέννησα το παιδί μου κρυφά
Είχα κάποιο γνωστό στο ελληνικό προξενείο. Μου είπε ότι θα μπλέξω και μου ζήτησε να γυρίσω στην Ελλάδα, χωρίς να δηλώσω ότι είμαι έγγυος. Όμως οι μέρες περνούσαν, η κοιλιά μου μεγάλωσε και ο άνδρας μου κατάλαβε ότι ήμουν έγγυος. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οι σχέσεις μου με τον άνδρα μου ήταν αρκετά καλές. Όμως σκέφτηκα ότι αν γεννούσα στο νοσοκομείο, λόγω της κατάστασης, θα μου έπαιρναν το μωρό. Έτσι σκαρφίστηκα κάτι και γέννησα κρυφά από τον άντρα μου, στις 3 Μαΐου. Το μωρό το έστειλα με μια φίλη μου στην Κωνσταντινούπολη και γύρισα στο σπίτι μου. Στον άνδρα μου δεν είπα τίποτε για τη γέννα. Ούτε ο ίδιος κατάλαβε τίποτα. Κάποια στιγμή είχαμε πάει στην Άγκυρα. Τού είπα ότι έκανα αποβολή και έχασα το μωρό. Το πίστεψε.

"Τον λυπήθηκα και δεν έφυγα"
Μετά δεν άντεξα και είπα την αλήθεια στον άνδρα μου για το παιδί. Ο άνδρας μου και η οικογένειά του τρελλάθηκαν. Μετά από αυτό εγώ έφυγα από το σπίτι. Εγώ είπα τηλεφωνικά στον άνδρα μου ότι θα γυρίσω στην Ελλάδα. Μου είπε ότι θα αυτοκτονήσει. Τον λυπήθηκα και δεν το έκανα. Συναντηθήκαμε και γυρίσαμε μαζί στη Σμύρνη. Όταν πέθανε ο πατέρας της γυναίκας της οποίας χρησιμοποιούσα την ταυτότητα, τα πράγματα έμπλεξαν. Η Semiha Özoğlu, δηλαδή η γυναίκα της οποίας χρησιμοποιούσα την ταυτότητα, ήταν αγνοούμε η επί δέκα χρόνια. Όταν όμως άρχισαν οι διαδικασίες αποδοχής της κληρονομιάς από την οικογένεια του θανόντος, αποκαλύφθηκε ότι η αγνοούμενη κόρη ζούσε στη Σμύρνη και ήταν παντρεμένη με τον Οζγκιούρ Κοτάν. Τότε η οικογένεια και οι συγγενείς του Οζγιούρ με έκλεισαν στο σπίτι και με ξυλοκόπησαν, επειδή έγινα αιτία να κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του ο άνδρας μου. Τηλεφώνησα από το κινητό μου τη γυναίκα του διοικητή της Στρατοχωροφυλακής και ζήτησα βοήθεια. Η υπόθεση έφθασε στις επίσημες αρχές. Τότε ο άνδρας μου με αρνήθηκε, λέγοντας ότι "δεν γνώριζε ότι ήμουν Ελληνίδα υπήκοος όταν με παντρεύτηκε" και ζήτησε από το δικαστήριο να ακυρώσει το γάμο μας. Τότε και γω του έκανα μήνυση για την πλαστή ταυτότητα που μου έδωσε και μετά από αυτό ο στρατιωτικός εισαγγελέας διέταξε προανάκριση για "σύναψη γάμου με πλαστή ταυτότητα και κατασκοπία". Από την πλευρά του, ο συνταξιούχος αστυνομικός Erol B. διέψευσε τους ισχυρισμούς σύμφωνα με τους οποίους χορήγησε πλαστή ταυτότητα.
Πηγή: Χουρριέτ

9 σχόλια:

  1. Το παιδάκι λυπάμαι μόνο. Αυτή όχι. Φέρθηκε πολύ επιπόλαια όπως και ο άλλος. Έλεος. Τα 20 χρονα πιο ώριμα αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας. Ήταν ανάγκη να τον παντρευτεί? Πήγε μέχρι την Άγκυρα κιόλας! Κύκλοφόρα κοπέλα μου στη παραλία άντε καλοκαιριάτικα τι ακούμε...σφίξαν οι ζέστες τελικά. Θα χα εγώ χρόνο να το ξανασκάσω από το μαγαζί καμιά βδομάδα και θα πήγαινα Τουρκία για Τουρκάλα...και δεν πάω παραλία? Τι να πω χάζεψε ο κόσμος.


    Γιώργος, φοιτητής Γεωπονίας, Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμένα αυτο που μου εκανε εντυπωση σε αυτη τη σαπουνοπερα ειναι οτι το παιδι που γεννηθηκε "παιζει" για τη μανα το ρολο τριτου κομπαρσου.
    Για το ζευγαρι το μονο που μπορω να πω ειναι οτι "κυλησε ο τεντζερης και βρηκε το καπακι", να ζησουν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι να πεις???η κοπελα ειναι απλα τραγικη!!!τοσο απελπισμενη ηταν δηλαδη???καλα να παθει λοιπον!!!και εγω το παιδακι λυπαμαι,απο οπου και να μοιασει,αστα να πανε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο...

    Ποτέ μη λές ποτέ! !

    - Βεβαίως άρθρο δημοσιογραφικό είναι, αλλά με όσα στοιχεία δίνει, το πρώτο "ύποπτο" κρούσμα στην όλη υπόθεση ήταν που γέννησε μόνη της και αυτός δεν κατάλαβε τίποτα. Από εκεί και πέρα θα μπορούσε κανείς να περιμένει τα πάντα. ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΚΑΛΟΟΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ...... ΤΙ ΕΠΑΘΕ Η ΚΥΡΙΑ.... ΜΑ ΤΙ ΛΕΤΕ Α? ΝΑΙ ΓΕΝΗΤΣΑΡΑΚΙ ΗΤΑΝ ΚΑ ΠΗΓΕ ΣΤΑΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ Κ ΕΦΤΙΑΞΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΜΠΡΑΒΟ ΑΞΙΑ ΝΑΡΘΕΙ ΤΟ ΦΘΥΝΟΠΩΡΟ ΝΑ ΨΥΦΗΣΗ ΑΞΙΑ ΑΞΙΑ....... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ Α.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κρίμαν σ'ονομανατς Δημητριάδου.Ατόσον χαϊβαν πα ινεται; Καλα να πάθει το ζώον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτή η γυναίκα τα έφτιαξε με έναν προαιώνιο εχθρό του λαού της και μάλιστα κάποιον που είναι ενεργό στέλεχος του στρατού του εχθρού.

    Πόσο ζώο μπορεί να είναι;

    Δε λυπάμαι ούτε αυτή ούτε το παιδί της.

    Ο πατέρας της γιατί δε τη πλάκωσε στο ξύλο;

    Ολόψυχα της εύχομαι να πάθει τα χειρότερα.

    Παίζει κανένα μαιλ να τις στείλουμε μηνύματα "συμπαράστασης";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος 29 Ιουλίου 2010 6:53 μ.μ.: "Αυτή η γυναίκα τα έφτιαξε με έναν προαιώνιο εχθρό του λαού της και μάλιστα κάποιον που είναι ενεργό στέλεχος του στρατού του εχθρού.

    Πόσο ζώο μπορεί να είναι;

    Δε λυπάμαι ούτε αυτή ούτε το παιδί της.

    Ο πατέρας της γιατί δε τη πλάκωσε στο ξύλο;

    Ολόψυχα της εύχομαι να πάθει τα χειρότερα.

    Παίζει κανένα μαιλ να τις στείλουμε μηνύματα "συμπαράστασης";"

    Όχι μεγάλε δεν παίζει κανέα email και όσο για το ξύλο εγώ λέω να αρχίσουμε από σένα για να δεις πως είναι αν και απεχθάνομαι τη βία σαν άνθρωπος. Να προσέχεις επίσης τι ευχές δίνεις διότι μερικές φορές τα φαίρνει ο διάολος ανάποδα για αυτά που ευχόμαστε.
    Επιπόλαιη ναι, ανώριμη ναι, ηλίθια ναι αλλά το βραβείο το παίρνει άλλος. Μάντεψε...

    Γιώργος, φοιτητής Γεωπονίας, Θεσσαλονίκη

    ΥΓ: Σφίξαν οι ζέστες τελικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.