Αυτοί θα μας προστάτευαν

Για τη συμπεριφορά Ελλαδιτών αξιωματικών το ’74 γράφει ο Αντώνης Χατζαντώνης.
- «Κύριε πρόεδρε! Εδώ την είχαμε, την κρατούσαμε την κότα (με τα χρυσά αβγά;), και μας ξέφυγε μέσα από τα χέρια! Μας έμειναν τα φτερά!».Εννοούσε ότι χάθηκε η ευκαιρία για Ένωση…
- Ελλαδίτης διοικητής τάγματος, άρτι αφιχθείς εξ Ελλάδος, πρέπει να ήταν λίγα χρόνια πριν το ’74, βγήκε στο δρόμο και φώναζε διαμαρτυρόμενος γιατί για κάποιους λόγους τον έδιωχναν άρον-άρον από την νήσο, πριν προλάβει να πάρει τα… αφορολόγητα που εδικαιούτο.
-Έστω και πέντε αξιωματικούς με την αυταπάρνηση και την ελληνική ψυχή του ήρωα αυτού (αξιωματικού Στυλιανού Καλμπουρτζή, διοικητή της 181 ΜΠΠ,) αν είχαμε τότε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να περάσει έστω και ένας Τούρκος!

- Αυτοί θα μας προστάτευαν
Για τη συμπεριφορά Ελλαδιτών αξιωματικών το ’74 γράφει ο Αντώνης Χατζαντώνης.
Λέγεται ότι ο ελληνικός Στρατός διαθέτει πολύ καλούς στρατιώτες, ενώ αντίστοιχα ο τουρκικός διοικείται από πολύ καλούς αξιωματικούς. Για του λόγου το αληθές, παραθέτω κάποιες δικές μου παρατηρήσεις βασισμένες σε επικαιρικά, πρόσφατα αφιερώματα του ΡΙΚ, με την ευκαιρία 35 χρόνων από το τραγικό καλοκαίρι του ’74.
1) Άντρος Παυλίδης, Γ. Κοτσώνης , ξετυλίγουν από τη μνήμη τους γεγονότα και (μερικές φορές φαιδρές) καταστάσεις, που έχουν να κάνουν με συμπεριφορά Ελλαδιτών αξιωματικών που υπηρετούσαν τις ημέρες εκείνες στο νησί μας.
Αξιωματικός , ονόματι Λιασκώνης, ήταν υπεύθυνος για το ΡΙΚ. Λίγο μετά την εκδήλωση της εισβολής, και αφού οι 7 μέρες διακυβέρνησης Ν. Σαμψών παρήλθαν χωρίς να κηρυχθεί η… Ένωση με την μητέρα πατρίδα, που υποτίθεται ότι διακαώς επιθυμούσαν τα εδώ ανδρείκελα της Χούντας (GreekJunta, μου αρέσει αυτός ο όρος…), στην Κύπρο, στο ΡΙΚ επικρατούσε χάος, πανικός! Όλοι έτρεχαν και δεν πρόφταιναν.
Κάποια στιγμή, εισέρχεται στον χώρο ο εκτελών χρέη προέδρου Γλ. Κληρίδης, για να κάνει προφανώς κάποιες δηλώσεις επί τη αναλήψει των καθηκόντων του.
Τον πλησιάζει ο Λιασκώνης και του λέγει: «Κύριε πρόεδρε! Εδώ την είχαμε, την κρατούσαμε την κότα (με τα χρυσά αβγά;), και μας ξέφυγε μέσα από τα χέρια! Μας έμειναν τα φτερά!».
Εννοούσε ότι χάθηκε η ευκαιρία για Ένωση… 2) Ελλαδίτης διοικητής τάγματος, άρτι αφιχθείς εξ Ελλάδος, πρέπει να ήταν λίγα χρόνια πριν το ’74, βγήκε στο δρόμο και φώναζε διαμαρτυρόμενος γιατί για κάποιους λόγους τον έδιωχναν άρον-άρον από την νήσο, πριν προλάβει να πάρει τα… αφορολόγητα που εδικαιούτο. «Αυτή η αρσενική γριά φταίει για όλα…!» (εννοώντας τον Γ. Γρίβα, σύμφωνα με τον ομιλητή).
Τέτοιους ανθρώπους έστειλε η Ελλάδα να μας προστατέψουν από τον Τούρκο!
Φυσικά, δεν ήσαν όλοι οι Ελλαδίτες αξιωματικοί σαν τους δύο προαναφερθέντες.
Πάλι σε σειρά που προβλήθηκε από το κρατικό κανάλι, παρακολουθήσαμε συγκινημένοι τη δράση του ήρωα αξιωματικού Στυλιανού Καλμπουρτζή, διοικητή της 181 ΜΠΠ, που έπεσε πολεμώντας τον εισβολέα κοντά στο Συγχαρί, κάπου στο «Βουνό της σιωπής», στον Πενταδάκτυλο, μαζί με άλλους Ελληνοκύπριους οπλίτες. Δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους συμπολεμιστές του λεβέντη αυτού Έλληνα στρατιωτικού που να μην έχει ένα καλό λόγο να πει συγκινημένος, για το διοικητή του!
Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής, επίσημα τουλάχιστον, ανήκει στους αγνοούμενους, αν κατάλαβα καλά από την αφήγηση της Αίμιλης Μιχαήλ, η οποία παρουσίασε την εκπομπή. Με τη στάση του, με την αυτοθυσία του, και τελικά με το θάνατό του, κατάφερε να διασώσει, όσο γινόταν βέβαια, το κύρος και την αξιοπρέπεια του Έλληνα αξιωματικού.
Έστω και πέντε αξιωματικούς με την αυταπάρνηση και την ελληνική ψυχή του ήρωα αυτού αν είχαμε τότε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να περάσει έστω και ένας Τούρκος!
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ