Στέφανος Στεφάνου κατά Άντρου Κυπριανού

Πώς μπορούν τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου να προσφέρουν υποστήριξη στον ηγέτη της άλλης κοινότητας, και πληρεξούσιο της Άγκυρας, ο οποίος καταθέτει προτάσεις συνομοσπονδίας και μεθοδεύει την αναγνώριση χωριστού κράτους;
Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το σχιζοφρενικό αυτό πολιτικό φαινόμενο, το οποίο αποτελεί και τραγική διαφοροποίηση πολιτικής, σε σύγκριση με ό,τι ακολουθείτο μέχρι πρότινος.

O Άντρος Κυπριανού είναι Γ.Γ. του ΑΚΕΛ. Και ιδού τι μας είπε μετά την προχθεσινή συνάντησή του με τον Φερντί Σογέρ, αρχηγό του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος: «Έχουμε επαναβεβαιώσει την κοινή μας δέσμευση, ότι τα δύο κόμματα θα εργαστούμε, στηρίζοντας τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων, έτσι ώστε να έχουμε το συντομότερο δυνατό λύση...»
Ο Στέφανος Στεφάνου είναι πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΑΚΕΛ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Και ιδού τι δήλωσε: «Στόχος της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής πλευράς (σημ. δηλαδή του Ταλάτ), μέσα από τη συνεχή επίκληση της άρσης της λεγόμενης απομόνωσης, είναι η αναβάθμιση ενός δεύτερου κράτους».
Ύστερα από τις δύο αυτές αλληλογρονθοκοπούμενες δηλώσεις, σκέφτεται ο προβληματιζόμενος πολίτης, εάν οι ηγέτες αυτού του τόπου ξέρουν τι λένε και εάν έχουν, έστω και στοιχειωδώς, κάποια συγκροτημένη πολιτική στο μυαλό τους.
Πώς είναι δυνατόν το ΑΚΕΛ να προσφέρει στήριξη στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, όταν η Κυβέρνησή του θεωρεί ότι προωθεί την αναγνώριση χωριστού κράτους; Πώς μπορούν τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου να προσφέρουν υποστήριξη στον ηγέτη της άλλης κοινότητας, και πληρεξούσιο της Άγκυρας, ο οποίος καταθέτει προτάσεις συνομοσπονδίας και μεθοδεύει την αναγνώριση χωριστού κράτους;
Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το σχιζοφρενικό αυτό πολιτικό φαινόμενο, το οποίο αποτελεί και τραγική διαφοροποίηση πολιτικής, σε σύγκριση με ό,τι ακολουθείτο μέχρι πρότινος.
Σε προηγούμενους κύκλους συνομιλιών, η πολιτική ηγεσία διατηρούσε, τουλάχιστον, τα προσχήματα και η υποστήριξή της προσεφέρετο μόνο στον εκπρόσωπο της ελληνοκυπριακής πλευράς, ενώ οι επικρίσεις κατευθύνοντο προς τον εκπρόσωπο της τουρκικής πλευράς. Σήμερα, φθάσαμε στο τραγικό σημείο, το ΑΚΕΛ και ο Δημοκρατικός Συναγερμός να εκφράζουν υποστήριξη και στις προσπάθειες του εκπροσώπου της τουρκοκυπριακής πλευράς και εγκαθέτου της Άγκυρας. Φθάσαμε στο σημείο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς να εκθειάζει τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και να του αποδίδει καλές προθέσεις. Όταν, ενώπιόν του, έχει προτάσεις του οι οποίες παραπέμπουν σε λύση δύο κρατών. Φθάσαμε στο σημείο το ΑΚΕΛ να εκφράζει υποστήριξη στις προσπάθειες του Ταλάτ, όταν η Κυβέρνηση λέγει ότι αυτός ο άνθρωπος μεθοδεύει αναγνώριση χωριστού κράτους.
Δεν υπάρχει καμιά λογική στην πολιτική συμπεριφορά της Κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ. Φάσκουν και αντιφάσκουν. Αποδίδουν ίση καλή θέληση, με τη δική μας, στον εγκάθετο της Τουρκίας. Τον στηρίζουν, ενώ προωθεί την αναγνώριση χωριστού κράτους.
Όλα αυτά θεωρούνται, κατά την αντίληψή τους, «συγκροτημένη και διεκδικητική πολιτική». Και ρωτούμε: Αύριο, που οι συνομιλίες θα καταρρεύσουν λόγω της αδιαλλαξίας του Ταλάτ και της Τουρκίας, πώς θα πείσουν τη διεθνή κοινότητα για τις ευθύνες των Τούρκων, όταν σήμερα τους περιβάλλουν με το φωτοστέφανο του καλοπροαίρετου συνομιλητή;
Ηλ. διεύθυνση: antoniouc@simerini.com
31/07/2009 | Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Σημερινη