Απρίλης: Ένας βασανιστικός μήνας

Της Ήρας Πατινιώτου
Ίσως αναρωτηθείτε τι μας φταίει ο Απρίλης. Μια χαρά μήνας, θα πείτε, ο χειμώνας πέρασε, ο καιρός στους πατρογονικούς μας τόπους θαυμάσιος, η άνοιξη στις δόξες της, η διάθεση του ανθρώπου ανεβασμένη. Σύμφωνοι. Αλλά και η μνήμη των γεγονότων αυτού του μήνα τα τελευταία 55 χρόνια βασανιστική, οι διαψεύσεις αλλεπάλληλες, ο προβληματισμός μέγας. Ας παρακολουθήσουμε τα γεγονότα-ορόσημα με τη σειρά:

1η Απριλίου 1955
Ένας αντι-ιμπεριαλιστικός, αντι-αποικιακός, απελευθερωτικός και μεγαλειώδης αγώνας ξεκίνησε στην Κύπρο με αίτημα την Ένωση (εγκαταλείφθηκε στην πορεία), μετεξελίχθηκε σε αίτημα αυτοδιάθεσης και κατέληξε το 1960 στην ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με όρους όμως που εμπεριείχαν τα σπέρματα της ρήξης (έγινε τρία μόλις χρόνια αργότερα), όπως επεδίωκαν η Αγγλία και η Τουρκία, η δε ελληνική πλευρά τους προσυπέγραψε. Οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και το δοτό Σύνταγμα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για συνέχιση της αγγλικής παρουσίας-κηδεμονίας-ελέγχου, αναβάθμιζαν τον ρόλο της τουρκοκυπριακής μειονότητας του 18% και παρείχαν δικαιώματα παρέμβασης τρίτων στα εσωτερικά του νέου κράτους, που προοιώνιζαν και προδιέγραφαν όσα (γνωστά δεινά) ακολούθησαν.

21η Απριλίου 1967
Στην Ελλάδα, τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, επιβάλλεται (για άλλη μια φορά) δικτατορία, αυτοί που επικαλούνται τη σωτηρία της πατρίδας παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταπατούν τις πολιτικές ελευθερίες και ανοίγουν την πόρτα για την (προ πολλού ετοιμαζόμενη) εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και τη μέχρι σήμερα συνεχιζόμενη κατοχή, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των νομίμων Κυπρίων πολιτών, τον βίαιο εκτοπισμό, την προσφυγιά, τον παράνομο και συστηματικό εποικισμό, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς.

24η Απριλίου 2004
Τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά την εισβολή η κατοχή συνεχίζεται, ο τουρκικός στρατός εξακολουθεί να βρίσκεται στο έδαφος της Κύπρου και οι «προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού» με πρωτοβουλία του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών οδηγούν στο Σχέδιο Ανάν, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, σε πλήρη αντίθεση με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο (τα δικαιώματα που απολαμβάνουν όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες των κρατών-μελών της Ε.Ε.), σε σύγκρουση με διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου. Τμήμα της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας το υιοθετεί(!), ένα άλλο... «ταλαντεύεται»(!), οι έξωθεν παρεμβάσεις και οι εκφοβισμοί οργιάζουν. Αλλά ο Κυπριακός Λαός, με ηγέτη τον Τάσσο Παπαδόπουλο, κάνει τη μεγάλη ανατροπή και το μεγαλειώδες ΟΧΙ του 76% δημιουργεί προϋποθέσεις επανατοποθέτησης και αξιοποίησης των νέων δεδομένων.

24 Απριλίου 2010
Έκτη επέτειος από την καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν και πού βρισκόμαστε; Η πολιτική μας ηγεσία αναλώνεται όλα αυτά τα χρόνια σε έναν ατελέσφορο (και εκ προοιμίου καταδικασμένο και επιβλαβή για τα δίκαια και τα δικαιώματά μας) «διάλογο» με έναν υποτελή της Τουρκίας ψευδοπρόεδρο ενός ψευδοκράτους – και μάλιστα πενθούμε και κοπτόμεθα διότι προσφάτως αναδείχθηκε ο Έρογλου και όχι ο Ταλάτ, ως εάν να υπάρχει καμία διαφορά στους όρους που υπαγορεύει στον εκάστοτε ψευδοπρόεδρο η κατέχουσα την Κύπρο Τουρκία!
Έκτη επέτειος από την καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν και ένα χειρότερο από εκείνο ετοιμάζεται, πρωτοστατούντος στα τεκταινόμενα του Αυστραλού Αλεξάντερ Ντάουνερ, ειδικού απεσταλμένου, ο οποίος ραδιουργεί εις βάρος μας με τις ευλογίες του Γ.Γ. του ΟΗΕ, παραβιάζοντας κάθε αρχή Δικαίου και κάθε δεοντολογία.
Σίγουρα δεν μας φταίει ο Απρίλης. Μια χαρά μήνας είναι. Μόνο που επανέρχονται βασανιστικές οι μνήμες και μας στοιχειώνουν. Η πολιτική μας ηγεσία μοιάζει να βρίσκεται σε λήθαργο. Αλήθεια, μπορούν να κοιμούνται οι χειριζόμενοι το μέλλον της Κύπρου χωρίς να τους βασανίζουν εφιάλτες;