του Α. ΑνδριανόπουλουΤο όλο θέμα με το πακέτο διάσωσης της χώρας από την Ευρωπαική Ενωση (ΕΕ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει πτυχές περίεργες και αρκετά δυσλειτουργικές. Αυτό που κατ αρχήν φαίνεται πως εξασφαλίζει η χώρα είναι ένα δάνειο ύψους 40 περίπου δις. Ευρώ. Με επιτόκιο 5%. Ουσιαστικά η Ελλάδα εξοικονομεί με το σύστημα αυτό περίπου 900 εκ ευρώ που θα υποχρεωνόταν να πληρώσει μέσω των υψηλότερων επιτοκίων της αγοράς. Περί το 0,2% δηλ. του ετήσιου ελλείμματός της. Οι αγορές όμως, τώρα που έστειλε την σχετική επιστολή ενεργοποίησης, δεν την πλησιάζουν πλέον. Γιατί την θεωρούν ήδη χρεωκοπημένη.
Η χώρα σε ετήσια βάση χρειάζεται περί τα 50 δις ευρώ, πέραν των δικών της εσόδων, για την εξυπηρέτηση κυρίως των δανείων που έχει πάρει. Τόση φασαρία λοιπόν για ένα ελάχιστο στην ουσία όφελος!
Το σχέδιο διάσωσης θα μας διευκολύνει να ξεπεράσουμε, ελαφρά φτηνότερα από τις συνθήκες των αγορών, τις οικονομικές μας υποχρεώσεις για το 2010. Και μετά; Τι ακριβώς θα γίνει το 2011 , το 2012 και πάει λέγοντας; Είναι δυνατόν να αναλάβει να μας πληρώνει συνέχεια τις οικονομικές μας υποχρεώσεις; Εκτός του ότι πολιτικά κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς ανέφικτο, είναι και νομικά αδύνατο. Απαγορεύεται ευθέως από την συνθήκη του Μάαστριχτ.
Η ουσία λοιπόν του προβλήματός μας δεν είναι ο δανεισμός. Αλλά το τεράστιο χρέος μας. Που δημιουργήθηκε από αλόγιστο διαχρονικά δανεισμό. Που χρησιμοποιήθηκε για παροχές και κατανάλωση. Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που έκανε «αναδιανομή εισοδήματος» δίχως να υπάρχει σχετικό εισόδημα. Διανέμαμε ουσιαστικά αυτά που δανειζόμαστε. Και μοιράζαμε βέβαια τα χρήματα που είχαμε δανειστεί από τους "αντιπαθείς" Τραπεζίτες και τους "ανάλγητους" κερδοσκόπους. Και τώρα συνεχίζουμε τον παραλογισμό. Αναλογιζόμαστε τα επιτόκια αντί για τους τρόπους μείωσης του χρέους. Είναι σαν να έρχεται ένας τεράστιος ελέφαντας κατ’ επάνω μας κι εμείς να ανησυχούμε για το μέγεθος των κοπράνων του…
Υπάρχουν όμως και λειτουργικά προβλήματα στο σχέδιο των Βρυξελλών. Μέχρι τώρα οι ευρωπαίοι επιμένουν σε αύξηση φόρων και ΦΠΑ. Με στόχο την μείωση του ελλείμματος. Αν δεί όμως κάποιος τις μελέτες στελεχών του ΔΝΤ (http://www.imf.org/external/pubs/ft/spn/2010/spn1003.pdf) θα διαπιστώσει πως επιμένουν σε μείωση φόρων. Ώστε να υπάρχει διαθέσιμο λαικό εισόδημα για να κινείται η αγορά. Και να υπάρχει δυνατότητα αύξησης της παραγωγής κι εξόδου από την κρίση.
Υπάρχουν λοιπόν δύο διαφορετικές αντιλήψεις. Οι Αγγλοσάξωνες και το ΔΝΤ φοβούνται τον αποπληθωρισμό. Μια κατάσταση της οικονομίας δηλ. δίχως διαθέσιμο χρήμα (λόγω αποπληρωμής ιδιωτικών και κρατικών δανείων και υψηλών φόρων) που οδηγεί σε μειώσεις τιμών αλλά και σε ανυπαρξία κατανάλωσης. Οι εμπειρίες τους από το κράχ του ’30 επηρεάζει την στάση τους αυτή. Οι Ευρωπαίοι από την άλλη τρέμουν τον πληθωρισμό. Γιατί δεν έχουν γνωρίσει τον αποπληθωρισμό. Και συνιστούν δίχως φόβο αύξηση φόρων και περιορισμό των διαθέσιμων χρημάτων. (Βλ. σχήμα) Κοιμούνται δηλ. στο ίδιο κρεβάτι αλλά βλέπουν διαφορετικούς εφιάλτες!
Οι αντιφατικές αυτές αντιλήψεις από τα πράγματα οδηγούν σε μια μάλλον παράδοξη συγκατοίκηση. Οι συνεργαζόμενοι διασώστες αντικρίζουν αρκετά διαφορετικά το μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να βγεί η ελληνική οικονομία από τα σημερινά αδιέξοδα. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ταγμένη στον έλεγχο του πληθωρισμού) εκδήλωνε ανοιχτά την δυσαρέσκειά της για τυχόν ανάμιξη του ΔΝΤ σε οικονομικά ζητήματα της Ευρωζώνης
. Το ΔΝΤ, με σημαντική κυριαρχία της αγγλοσαξωνικής οικονομικής σκέψης, αντικρίζει σημαντικά διαφορετικά τις προοπτικές ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση από την μέθοδο θεώρησης των πραγμάτων από τον Γαλλο – Γερμανικό άξονα. Που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες και στην Φρανκφούρτη και ποδηγετεί πολιτικά, για την ώρα τουλάχιστον, τις οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη.
Η χώρα μας χρειάζεται να παράγει πλούτο για να αποπληρώσει το χρέος της. Αν απευθυνθεί σε διασώστες που δύσκολα συμφωνούν μεταξύ τους, τι πραγματικές προοπτικές έχει;
Η χώρα μας χρειάζεται να παράγει πλούτο για να αποπληρώσει το χρέος της. Αν απευθυνθεί σε διασώστες που δύσκολα συμφωνούν μεταξύ τους, τι πραγματικές προοπτικές έχει;
Ο Χοακίμ Αλμούνια που τόσα άκουσε πίσω από την πλάτη του από στελέχη του ΠΑΣΟΚ έλεγε πως το ελληνικό πρόβλημα είναι 1/3 πρόβλημα εσόδων και 2/3 πρόβλημα εξόδων. Φυσικά κανένας δεν ήθελε να τον ακούσει. Επίσης προ των εκλογών του Οκτωβρίου έλεγε. «Δεν ανησυχώ για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθηθεί μετά τις εκλογές, διότι και τα δύο κόμματα εξουσίας γνωρίζουν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και τις ενδεδειγμένες λύσεις.» Φυσικά κανείς δεν τα θυμάται τώρα αυτά και οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν. Ένα ακόμα ψέμα στην αλυσίδα των τόσων και τόσων ψεμάτων μόνο και μόνο για την ανάρρηση στην εξουσία μιας ρημαγμένης χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά χρόνια τώρα γνωρίζουμε πως η οικονομία μας είναι αντιπαραγωγική. Μόλις χθες ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γεώργιος Φλωρίδης στην εκπομπή Press της ΝΕΤ ομολόγησε μια αλήθεια: «Το πρόβλημα της ελληνικής ανταγωνιστικότητας είναι πως υπάρχει ένας τεράστιος αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας που φορτώνει με τεράστια λειτουργικά έξοδα τον ιδιωτικό τομέα καθιστώντας τον μη ανταγωνιστικό». Και έρχεται η αυτονόητη ερώτηση. Αποπληθωρισμός ναι. Αλλά από ποιους; Ανταγωνιστικότητα ναι. Αλλά από ποιους τομείς; Από την part time εργασία του σούπερ μάρκετ μήπως που θα αντικατασταθεί από εντελώς ελεύθερη εργασία ακόμα και από λαθρομετανάστες; Αυτό δεν ήταν το μοντέλο που άτυπα εφαρμόστηκε από τον Σημίτη και τελικά βλέπουμε που μας οδήγησε; Αυτό ακριβώς το μοντέλο δημιούργησε μια τάξη που επωφελούμενη της μείωσης της αξίας της εργατικής δύναμης με την εισαγωγή «μαύρης» φτηνής εργασίας αύξησε τα κέρδη άρα και την κατανάλωσή των λαμογιών δημιουργώντας τον μύθο της ισχυρά αναπτυσσόμενης Ελλάδας και συντηρώντας μέσω της έμμεσης φορολογίας της την καθ’ όλα αξιοσέβαστη και τίμια κρατικοδίαιτη τάξη ενώ ταυτόχρονα εκτίναξε και τις τιμές βασικών αγαθών και υπηρεσιών αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο και τον πληθωρισμό πολύ πέρα από τις μισθολογικές αυξήσεις του μέσου έλληνα που δεν ήταν είτε αρκετά λαμόγιο για να συμμετέχει στο πάρτι της ημινόμιμης παραοικονομίας είτε να παίρνει άμεσα χρήματα από κρατικό ταμείο που σταθερά έδινε καλύτερες αυξήσεις. Θεωρητικά λοιπόν ο αποπληθωρισμός θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί επί δικαίων και αδίκων γιατί οι μισθοί σε τομείς της ιδιωτικής οικονομίας αλλά και οι συνθήκες εργασίας είναι εδώ και πάνω από μια δεκαετία πολύ ανταγωνιστικές. Το πολιτικό πρόβλημα των ημερών μας είναι να επιμεριστεί αυτή η συνταγή εκεί που πρέπει. Εκεί δηλαδή που είτε δουλεύεις, είτε καααααάθεσαι… πληρώνεσαι το ίδιο. Το ξαναλέω για να εμπεδωθεί δεν υπάρχει κράτος στον κόσμο όπου ο εργάτης παραγωγής πληρώνεται λιγότερο από την νηπιαγωγό εκτός από την Ελλάδα. Αυτό θα πρέπει να το εμπεδώσουμε.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι απλά για να απαντηθούν. Η κατάσταση είναι πολύ πολύπλοκη. Αλλά αυτό που πρέπει να μας μείνει είναι πως θα πρέπει να αλλάξει όλη η αντιπαραγωγική νοοτροπία με την οποία στήσαμε το κράτος μας. Και φυσικά αυτό θα γίνει μόνο αν κατευθυνθεί εργατικό δυναμικό από την αντιπαραγωγική παροχή υπηρεσιών χωρίς αντικείμενο που επιβαρύνουν την παραγωγή πλούτου στην στελέχωση της ίδιας της παραγωγής πρωτογενούς πλούτου. Δεν είναι δηλαδή όλη αυτή η κατάσταση το τέλος αλλά η αρχή ενός άλλου νοήματος στην εργασιακή μας ζωή όπου θα κληθούμε όλοι μας να καταθέσουμε τις ικανότητές μας και τις δεξιότητές μας στην εργασία μας. Αυτή είναι η παραγωγική διέξοδος από το πρόβλημα και όχι η στείρα αντιπαράθεση για το «που πήγαν τα κλεμμένα». Τα κλεμμένα είναι στις τσέπες όλων μας λίγο ως πολύ.-
Ελευθέριος Β.
Τα κλεμμενα οχι στις τσεπες ολων!Τα κλεμμενα στις τσεπες των βολεμενων κρατικοδιαιτων και διεφθαρμενων του συστηματος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα η απάντηση για το σκοπό της βοήθειας:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Σωτηρία» για τις τράπεζες θα είναι η ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας, ενώ το μέγεθος της ύφεσης για την ελληνική Οικονομία θα κριθεί από τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης, εκτιμά ο κ. Γιάννης Στουρνάρας, Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ.
Αν διαβάσει και το υπόλοιπο άρθρο : http://www.capital.gr/News.asp?id=949787 δεν θα αργήσει να καταλάβει με τον όρο “αντανακλάστηκα” τι εννοεί ο “κύριος”.
Αρης Κ.
Αναρτήθηκε από Andpik στις 4/21/2010 10:46:00 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτικέτες ΕΠΟΣ 40-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΚΑΤΟΧΗ-ΕΜΦΥΛΙΟΣ, Οικονομική Κρίση
ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΛΑΘΟΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ
ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ 2010 ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ 40